Czy część wynagrodzenia z tytułu świadczonych usług faktoringowych obejmująca koszty finansowania (...)

UZASADNIENIE

W dniu 10 września 2010 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania u źródła części wynagrodzenia z tytułu umowy faktoringu obejmującej koszty finansowania.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy (Sp. z o.o., dalej także: ?Spółka?) jest produkcja i sprzedaż stali. Spółka produkuje szeroką gamę wyrobów stalowych, które są nabywane zarówno przez klientów z Polski, jak i z zagranicy. Spółka dokonuje prawie wyłącznie transakcji podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (proporcja sprzedaży powyżej 98%) zgodnie z umowami zawartymi z klientami Spółki, terminy płatności z tytułu sprzedanych wyrobów wahają się od kilkunastu do kilkudziesięciu dni. W celu wcześniejszego otrzymania wynagrodzenia, Spółka rozważa zawarcie ramowej umowy faktoringowej (?Ramowa Umowa Faktoringowa?) ze spółką B. S.A., bankiem z siedzibą w Belgii i zarejestrowaną tam dla celów podatku VAT (?Faktor?). Zgodnie z Ramową Umową Faktoringową, Spółka dokona cesji na rzecz Faktora obecnych i przyszłych wierzytelności wynikających ze sprzedaży wyrobów stalowych, o ile wierzytelności te spełniać będą ustalone przez strony kryteria, łącznie z wszelkimi prawami związanymi z tymi wierzytelnościami. Faktor będzie sprawował pełną i wyłączną kontrolę nad nabytymi wierzytelnościami oraz, w szczególności, będzie swobodnie dysponował nabytymi wierzytelnościami według własnego uznania. Ryzyko niewywiązania się przez dłużników zostanie przeniesione na faktora, który w celu pokrycia tego ryzyka skorzysta z ubezpieczenia.

Ramowa Umowa Faktoringowa może również przewidywać sprzedaż Faktorowi wierzytelności handlowych należących do innych podmiotów z grupy C (z siedzibą w Polsce lub zagranicą) (dalej łącznie ze Spółką zwanych ?Inicjatorami?), na warunkach i zasadach podobnych do tych mających zastosowanie do sprzedaży wierzytelności handlowych Faktorowi przez Spółkę.

Zgodnie z Ramową Umową Faktoringową S (?Zarządzający Pieniędzmi?), spółka handlowa utworzona i zarejestrowana we Francji, będzie (i) otrzymywać każdą kwotę należną Inicjatorom działającym jako zbywcy własnych wierzytelności oraz (ii) płacić każdą kwotę należną od Inicjatorów działającym jako zbywcy własnych wierzytelności . Powyższe kwoty będą płacone/otrzymywane poprzez jeden rachunek bieżący (dla danej waluty) otwarty w imieniu Zarządzającego Pieniędzmi.

Ani Faktor ani Zarządzający Pieniędzmi nie prowadzi działalności w Polsce poprzez zakład tu położony. Faktor może upoważnić Spółkę do odbierania wierzytelności handlowych sprzedanych przez Spółkę. W tym zakresie Spółka będzie ściągać należności scedowane przez nią na Faktora.

Opłaty faktoringowe będą uwzględniały: (1) koszty administracyjne (poniesione przez Faktora w związku z zarządzaniem wierzytelnościami oraz koszty windykacji, w zakresie w jakim to nie Spółka będzie ściągała należności), oraz (i) koszty finansowania (ponoszone przez Faktora w okresie pomiędzy zakupem wierzytelności i ich ściągnięciem). Koszty finansowania będą obliczane, między innymi, na podstawie WIBOR-u (w odniesieniu do zbytych wierzytelności wyrażonych w PLN) lub EURIBOR-u (w odniesieniu do zbytych wierzytelności wyrażonych w EUR). Całość opłat factoringowych tj.: opłaty związane z zarządzaniem wierzytelnościami i ich windykacją jak i koszty finansowania będą płacone poprzez potrącenie z ceną nabycia wierzytelności handlowych.

Cena nabycia wierzytelności zostanie obliczona na podstawie nominalnej wartości przelanych wierzytelności. W dniu cesji będzie dokonywana płatność części ceny nabycia (?Początkowa Cena Nabycia?) obliczonej na podstawie kilku czynników, z których najważniejszym jest szacunkowe określenie prawdopodobieństwa spłaty wierzytelności na podstawie historii dotychczas ściągniętych wierzytelności. Pozostała część ceny (?Odroczona Cena Nabycia?) będzie należna po spłacie zbytych wierzytelności i wypłacana, jeśli nieściągnięta część portfela wierzytelności handlowych zostanie zamortyzowana do sumy kwot Początkowych Cen Nabycia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy część wynagrodzenia z tytułu świadczonych usług faktoringowych obejmująca koszty finansowania płacone przez Spółkę na rzecz Faktora podlega podatkowi u źródła w Polsce ...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm. - ?Ustawa o CIT?) przychody z tytułu odsetek, należności licencyjnych i świadczeń za określone usługi (doradcze, księgowe, badania rynku, usługi reklamowe, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usługi rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczenia o podobnym charakterze) uzyskane przez podatników podlegających ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, podlegają 20% podatkowi u źródła, chyba że umowa o unikaniu opodatkowania stanowi inaczej.

Stosownie do art. 11 ust. 1 i 2 Konwencji z dnia 20 sierpnia 2001 roku między Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz.

U. z 2004 r. nr 211, poz. 2139 - ?Umowa Polsko-Belgijska?), odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże takie odsetki mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeśli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5% kwoty brutto tych odsetek. Dodatkowo niektóre rodzaje odsetek (np. ?odsetki od jakichkolwiek pożyczek przyznanych przez bank? - art. 11 ust. 3 Umowy Polsko-Belgijskiej) są zwolnione z opodatkowania w państwie w którym odsetki te są wypłacane.

Odsetki w rozumieniu Umowy Polsko-Belgijskiej stanowią dochód z wszelkiego rodzaju wierzytelności zarówno zabezpieczonych, jak i niezabezpieczonych hipoteką lub prawem do uczestniczenia w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek rządowych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych, włącznie z premiami i nagrodami związanymi z takimi pożyczkami, obligacjami lub skryptami dłużnymi.

Na podstawie Ramowej Umowy Faktoringowej Faktor nie będzie dostarczał Spółce finansowania dłużnego. Ważną cechą instytucji finansowania dłużnego jest obowiązek zwrócenia kwoty zaciągniętego zobowiązana podmiotowi świadczącemu tego rodzaju usługę. Odsetki, które Spółka zapłaci Faktorowi (tj. odsetki rozumiane jako ?koszty finansowania?, które są uwzględniane przy kalkulacji wynagrodzenia Faktora), nie mogą być traktowane jako dochód z tytułu instrumentów dłużnych, ponieważ Spółka nie będzie zobowiązana do zwrotu Faktorowi kwoty ?długu?.

Przeciwnie, wynagrodzenie należne Faktorowi powinno być traktowane jako zysk przedsiębiorstwa, który na podstawie art. 7 ust. 1 Umowy Polsko-Belgijskiej może być opodatkowany jedynie w Belgii.

W związku z powyższym, Spółka stoi na stanowisku, że nie będzie zobowiązana do pobierania podatku u źródła z tytułu wynagrodzenia należnego Faktorowi. Ponadto, Spółka będzie w posiadaniu certyfikatu rezydencji podatkowej Faktora wystawionego przez belgijskie organy podatkowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.