CIT - w zakresie art. 5 i 7 umowy z dnia 20 czerwca 1975 r. między Rządem Polskiej Rzeczpospolitej (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 29.09.2009r. (data wpływu 01.10.2009r.) uzupełnione pismem z dnia 30.09.2009 r. (data wpływu 05.10.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie art. 5 i 7 umowy z dnia 20 czerwca 1975 r. między Rządem Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1977 r. Nr 1, poz. 5; dalej: umowa polsko-francuska)- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01.10.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie art. 5 i 7 umowy polsko ? francuskiej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

C. SA Odział w Polsce (dalej jako: ?Oddział? lub ?Wnioskodawca?) jest polskim oddziałem banku C. SA z siedzibą w Paryżu (dalej jako: ?Bank?). Oddział prowadzi na terytorium Polski działalność bankową. W szczególności prowadzi rachunki rozliczeniowe, przyjmuje depozyty, udziela kredytów i pożyczek, zawiera transakcje na instrumentach pochodnych (m.in. IRS, FRA, SWAP). Oddział przeprowadza bądź pośredniczy w przeprowadzeniu transakcji finansowych w różnych walutach (PLN, GBP, CHF, EUR, DKK, CAD, CZK i inne).

Specyfika: działalności bankowej prowadzonej przez Wnioskodawcę wymaga utrzymywania w bankach zagranicznych rachunków rozliczeniowych (tzw. rachunki Nostro) oraz depozytów. Z tytułu wskazanych transakcji Oddział płaci prowizję, otrzymuje natomiast odsetki - zgodnie ze standardowymi stawkami stosowanymi przez banki zagraniczne. Ponadto, Oddział prowadzi w Polsce rachunki banków zagranicznych (tzw. rachunki Loro) oraz przyjmuje depozyty. Z racji wymienionych czynności Oddział pobiera prowizję - zgodnie ze standardowymi stawkami wynikającymi z tabeli opłat i prowizji. Płaci natomiast odsetki.

Rachunki rozliczeniowe oraz depozytowe są prowadzone dla Wnioskodawcy także przez Bank oraz oddziały Banku znajdujące się za granicą (np. w Londynie, Pradze, Tokyo, Hong-Kongu). Oddział ponosi ciężar prowizji z tytułu utrzymywania rachunków lub przechowywania depozytów. Otrzymuje natomiast odsetki od oszczędności. Wnioskodawca prowadzi także dla Banku i zagranicznych oddziałów Banku rachunki Loro, jak również przyjmuje depozyty. Z tytułu wskazanych czynności Oddział pobiera prowizję, natomiast płaci odsetki.

W zakresie prowizji i opłat dotyczących rachunków rozliczeniowych i depozytów Banku oraz oddziałów Banku są stosowane warunki rynkowe, tj. oddziały i Bank w zakresie wskazanych transakcji traktują się jako podmioty niezależne. Takie traktowanie ma swoje odzwierciedlenie w zapisach ksiąg rachunkowych Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy odsetki otrzymywane od Banku i zagranicznych oddziałów Banku z tytułu utrzymywania rachunków rozliczeniowych oraz depozytów stanowią dla Wnioskodawcy przychód podatkowy, natomiast odsetki płacone ?przez Oddział z tytułu prowadzenia rachunków i depozytów Banku oraz zagranicznych oddziałów Banku stanowią dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów...

Czy prowizje otrzymywane przez Wnioskodawcę z tytułu prowadzenia w Polsce rachunków bieżących i depozytów Banku oraz zagranicznych oddziałów Banku stanowią dla Oddziału przychód podatkowy, natomiast prowizje płacone przez Oddział z tytułu utrzymywania rachunków i depozytów w Banku oraz oddziałach zagranicznych Banku stanowią dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów...

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( t.j. Dz. U . z 2000 r. Nr 54, poz.654 ze zm.), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W myśl powyższego przepisu Bank podlega opodatkowaniu tylko od dochodów, które osiąga na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ponadto, zgodnie z art. 7 ust. 1 umowy polsko - francuskiej, jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład, zyski przedsiębiorstwa podlegają opodatkowaniu w drugim Umawiającym się Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Zdaniem Wnioskodawcy, w rozumieniu Konwencji Oddział stanowi zakład, za pośrednictwem którego Bank prowadzi działalność w Polsce. W myśl art. 5 ust. 1 umowy polsko - francuskiej, określenie ?zakład? oznacza bowiem stałą placówkę, w której całkowicie albo częściowo wykonuje się działalność przedsiębiorstwa, w szczególności miejsce zarządzania, filię, biuro, w którym prowadzona jest działalność handlowa.

Zgodnie ż art. 7 ust. 2 umowy polsko - francuskiej, jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład, to w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem którego jest zakładem. Jednocześnie, jak wynika z art. 7 ust. 3 Konwencji, przy ustalaniu zysków zakładu dopuszcza się odliczanie nakładów ponoszonych dla tego zakładu włącznie z kosztami zarządzania i ogólnymi kosztami administracyjnymi niezależnie od tego, czy powstały w tym państwie, w którym położony jest zakład, czy gdzie indziej.

W kontekście powołanych powyżej przepisów Konwencji, nadrzędnym celem dokonania alokacji zysku do zakładu jest przypisanie zakładowi takich zysków, jakie mógłby osiągać, gdyby funkcjonował jako odrębny, niezależny podmiot.

Jak to zostało wykazane w stanie faktycznym, Wnioskodawca oraz Bank i jego zagraniczne oddziały w zakresie rachunków bieżących i depozytów traktują się jako podmioty niezależne. Stosowane oprocentowanie i pobierane prowizje są bowiem ustalane na warunkach rynkowych. Należy także zaznaczyć, że płacone odsetki i prowizje są ponoszone przez Wnioskodawcę w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 15 ust 1 ustawy o pdop. Wydatki te związane są z kluczową działalnością prowadzoną przez Oddział.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawcy:

• odsetki otrzymywane od Banku i zagranicznych oddziałów Banku z tytułu utrzymywania rachunków rozliczeniowych i depozytów stanowią dla Wnioskodawcy przychód podatkowy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o pdop, natomiast odsetki płacone przez Oddział z tytułu prowadzenia rachunków rozliczeniowych i depozytów Banku i jego zagranicznych oddziałów stanowią dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o pdop;
• prowizje otrzymywane przez Wnioskodawcę z tytułu prowadzenia rachunków rozliczeniowych i depozytów Banku i zagranicznych Oddziałów w Polsce stanowią dla Oddziału przychód podatkowy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o pdop, natomiast prowizje płacone przez Oddział z tytuł utrzymywania rachunków rozliczeniowych i depozytów w Banku oraz oddziałach zagranicznych Banku stanowią dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o pdop.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe w pełnym zakresie.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono w tym zakresie od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.