Czy wydatki poniesione na nabycie posiłków spożywanych w trakcie spotkań biznesowych w lokalach (...)

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Spółkę na nabycie posiłków spożywanych w trakcie spotkań biznesowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność w zakresie świadczenia usług brokerskich polegających na pośrednictwie w sprzedaży instrumentów finansowych oferowanych przez międzynarodową korporację. Działalność przedstawicieli Spółki polega na przedstawieniu warunków nabycia oraz korzyści finansowych wynikających z inwestycji w instrumenty finansowe. Oferta jest skierowana do podmiotów korporacyjnych z sektora finansowego, które są zainteresowane lokowaniem kapitału na rynkach finansowych. Spółka działa na zasadzie agencyjnej i będzie pobierać wynagrodzenie od międzynarodowej korporacji w formie umownie ustalonej prowizji.

W celu przedstawienia produktów oferowanych przez międzynarodową korporację oraz negocjacji i ustalenia strategii inwestycyjnej dla poszczególnych podmiotów przedstawiciele Spółki zapraszają potencjalnych klientów reprezentowanych przez przedstawicieli wysokiego szczebla na spotkania do lokali gastronomicznych. Spotkania nie mają charakteru wystawnego czy zorganizowanej imprezy, gdzie prezentowana jest oferta instrumentów finansowych, lecz są to spotkania indywidualne, których celem jest przeprowadzenie rozmów o oferowanych rozwiązaniach biznesowych dla konkretnych klientów. Spółka jako organizator spotkań w całości ponosi koszt w postaci usług gastronomicznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wydatki poniesione na nabycie posiłków spożywanych w trakcie spotkań biznesowych w lokalach gastronomicznych z potencjalnymi klientami stanowią w całości koszty uzyskania przychodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione na nabycie posiłków spożywanych w trakcie spotkań biznesowych w restauracjach z potencjalnymi nabywcami usług, w sprzedaży których pośredniczy Spółka, stanowią w całości koszty uzyskania przychodu Spółki.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Oznacza to, że co do zasady, kosztem jest całość wydatków poniesionych w celu osiągnięcia przychodów albo zabezpieczenia źródła przychodów, o ile wydatki te nie zostały wyraźnie wyłączone bezpośrednio w updop.

Opisane w stanie faktycznym wydatki są ponoszone w związku z organizacją spotkań z kontrahentami (oraz potencjalnymi kontrahentami) w celu omówienia konkretnych zagadnień biznesowych. Organizacja spotkania w lokalu gastronomicznym służy przede wszystkim zapewnieniu dogodnych warunków do prowadzenia uzgodnień w konkretnych sprawach gospodarczych. Oczekiwanym wynikiem takich spotkań jest zainteresowanie potencjalnych i obecnych kontrahentów możliwościami inwestycji w instrumenty finansowe oraz zawarcie stosownych umów pomiędzy kontrahentami a międzynarodową korporacją, którą reprezentuje Spółka (i od której otrzyma wynagrodzenie w postaci prowizji za zawarcie takich umów). Spółka ponosi zatem wyżej opisane wydatki na spotkania, których oczekiwanym efektem jest ostatecznie zawarcie umów i tym samym - uzyskanie przez Spółkę przychodów z tytułu prowizji.

Ponadto, należy stwierdzić, że przedmiotowe wydatki nie stanowią kosztów reprezentacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 updop, które są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Jako, że updop nie definiuje pojęcia reprezentacji należy zatem sięgnąć do definicji słownikowej (?Słownik języka polskiego? pod red. M. Szymczaka, Wydawnictwo PWN, Warszawa 1992) wskazującej, że reprezentacja oznacza intencjonalnie działanie skierowane na sprawienie wrażenia okazałości, czy wystawności. W ocenie Spółki zaproponowanie poniesienia kosztów obiadu czy kolacji z kontrahentem jest zwykłym, powszechnie przyjętym elementem kontaktów gospodarczych, świadczących o wypełnianiu standardów kultury biznesowej, a nie celem spotkania samym w sobie.

Odbywane spotkania nie mają charakteru reprezentacyjnego nie służą wywieraniu wrażenia na kontrahencie okazałością, czy wystawnością, lecz powinno być: uznane jedynie za środek do stworzenia odpowiednich warunków dla prowadzenia uzgodnień biznesowych. Celem działań Spółki w trakcie spotkań jest nawiązanie, podsumowanie, ustalenie zasad współpracy biznesowej.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia wynika, że wydatki na usługi gastronomiczne w restauracjach nabywane podczas spotkań biznesowych z kontrahentami mają ścisły związek z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę, zaś celem ich ponoszenia nie jest wykreowanie wizerunku Spółki, lecz zorganizowanie dogodnych warunków do spotkań biznesowych, w trakcie których omawiane są sprawy handlowe.

Podsumowując należy stwierdzić, że wydatki ponoszone przez Spółkę nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 updop. Wydatki te poniesione są w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, tym samym mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ spełniają przestanki wynikające z art. 15 ust. 1 updop.

Stanowisko przedstawione przez Spółkę znajduje poparcie zarówno w interpretacjach podatkowych wydanych w podobnych sprawach jak np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 3 stycznia 2014 roku (nr IBPBI/2/423-1304/13/PC) czy interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 28 lutego 2014 roku (nr ILPB3/423-889/10/14-S-1/JG) jak i wyroki sądów administracyjnych jak np. wyrok NSA z 17 czerwca 2013 roku (sygn. II FSK 702/11), w którym wskazano, że ?(...) podane przez spółkę wydatki związane z poczęstunkiem dla osób będących klientami, muszą być uznane za koszt uzyskania przychodów, nie ulega bowiem wątpliwości, że stworzenie właściwego klimatu dla prowadzonej działalności rodzi skutek w postaci zwiększenia przychodu. Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego pomiędzy poniesionym wydatkiem polegającym na poczęstunku (zarówno dostarczonym w firmie, jak i poza jej siedzibą), a osiągniętym przychodem zachodzi związek przyczynowy. Jednocześnie wydatki te jak podano to ?drobny poczęstunek oraz napoje (kawa, herbata)? oraz ?obiad lub inny posiłek na koszt zapraszającego?, to nic innego jak wydatek mieszczący się w kategorii wydatków wskazanych w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.).?

Jednocześnie w wyżej wskazanym wyroku NSA zauważył, że ?ze względu na konieczność indywidualnej oceny każdego przypadku ponoszenia przez podatnika tego rodzaju wydatków, które mogą zostać zaliczone do kosztów reprezentacji na podatniku spoczywa obowiązek szczególnej dbałości o ich udokumentowanie oraz wskazanie okoliczności im towarzyszących.? Dlatego też w celu prawidłowej weryfikacji celowości ponoszonych wydatków przedstawiciele Spółki są zobowiązani do odpowiedniej identyfikacji poszczególnych dokumentów potwierdzających spotkania tj. do uzupełnienia faktur lub rachunków otrzymanych od lokali gastronomicznych o dodatkowy opis w postaci wskazania w jakim celu i z jakim podmiotem odbyło się dane spotkanie. W przypadku, kiedy opis dokumentu potwierdza biznesowy charakter spotkania, wydatek taki zostaje traktowany jako koszt uzyskania przychodu Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.