Czy opisane wyżej działanie polskiej spółki było prawidłowe? Czy pomimo rozliczenia przez spółkę (...)

UZASADNIENIE

W dniu 16 lutego 2009r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego z zakresu podatku dochodowego od osób prawnych dotyczący umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca mający siedzibę w Polsce uzyskał pożyczkę od swojego jedynego udziałowca - spółki zagranicznej mającej siedzibę w Izraelu. Przedmiot pożyczki stanowiły pieniądze. Na podstawie zawartej umowy pożyczki Wnioskodawca zobowiązał się do zwrotu pożyczkodawcy kwoty stanowiącej przedmiot pożyczki powiększonej o odsetki. Pożyczkodawca powołując się na umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartą pomiędzy RP i Państwem Izrael z dnia 22.05.1991 roku, złożył oświadczenie, że otrzymane odsetki będą opodatkowane w Izraelu oraz przekazał pożyczkobiorcy certyfikat rezydencji podatkowej z Izraelskiego Urzędu Podatkowego. Zgodnie z zawartą umową Wnioskodawca przekazał kwotę pożyczki powiększoną o odsetki pozostawiając zagranicznej spółce kwestię rozliczeń podatkowych. Podatek należny od uzyskanego przychodu został w całości naliczony i rozliczony przez spółkę zagraniczna w Izraelu.

Mając jednakże na uwadze niejasność uregulowań przedstawionej wyżej sprawy w kontekście ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych, a także umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania o której mowa Wnioskodawca przelał na rachunek Urzędu Skarbowego 5% naliczonego podatku od wypłaconych odsetek na rzecz spółki zagranicznej traktując tę wpłatę jako zabezpieczenie przed ryzykiem zaistnienia okoliczności zobowiązujących do zapłaty tego podatku w Polsce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opisane wyżej działanie polskiej spółki było prawidłowe... Czy pomimo rozliczenia przez spółkę zagraniczną w Izraelu w całości podatku należnego od uzyskanego przychodu polska spółka winna rozliczyć w Polsce także część podatku należnego od przychodu uzyskanego przez Izraelską spółkę, tj. 5% naliczonego podatku od wypłaconych odsetek...

W ocenie Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym polska spółka nie powinna rozliczać części podatku należnego od przychodu uzyskanego przez zagraniczna spółkę. Z uwagi na to, iż zagraniczna spółka rozliczyła w Izraelu w całości podatek należny od uzyskanego przychodu przyjęcie odmiennego stanowiska doprowadziłoby w istocie do podwójnego opodatkowania uzyskanego przychodu - zarówno w Izraelu jak i w Polsce, co doprowadziłoby do oczywistej sprzeczności z założeniami umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Zgodnie z art. 11 ust. 1 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy RP i Państwem Izrael z dnia 22.05.1991 roku odsetki powstające w umawiającym się państwie (Polska) i wypłacone osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibą w drugim umawiającym się państwie Izrael mogą być opodatkowane w tym drugim państwie (Izrael). W ocenie wnioskodawcy powyższy przepis uchyla ewentualne podwójne opodatkowanie należności powstających z tytułu odsetek, pozwalając je opodatkować tylko w jednym z umawiających się państw. Wątpliwości wnioskodawcy wynikają jednakże z art. 11 ust. 2, zgodnie z treścią tego przepisu odsetki takie mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli odbiorca odsetek jest ich właścicielem, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5% kwoty brutto tych odsetek. Właściwe władze Umawiających się Państw w drodze wzajemnego porozumienia uregulują sposób stosowania tego ograniczenia.

W pierwszej kolejności wnioskodawca pragnie zaznaczyć, te oba przytoczone przepisy posługują się sformułowaniem ?mogą być opodatkowane?, co jego zdaniem jest równoznaczne z wprowadzeniem swobody wyboru przez podatnika państwa w którym odsetki mogą (lecz nie muszą) zostać opodatkowanej. W opinii wnioskodawcy interpretacja powyższych przepisów prowadzi do przyjęcia tezy, że odsetki mające swoje źródła w zobowiązaniu powstałym w Polsce i tutaj wypłacone mogą być zgodnie z przyjętym rozwiązaniem w całości opodatkowane w państwie Izrael chyba, te w drodze wzajemnego porozumienia między RP i państwem Izrael w oparciu o art. 11 ust. 2 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania umawiające się Państwa ustalą sposób stosowania ograniczenia pozwalającego opodatkować takowe odsetki w państwie w którym one powstają. Wobec braku porozumienia z Państwem Izrael regulującego sposób stosowania ograniczenia przewidzianego w art. 11 ust. 2 umowy, zdaniem wnioskodawcy brak było podstaw prawnych do pobrania przez polska spółkę podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 ze zm.), podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 (podatnicy, niemający na terytorium RP siedziby lub zarządu), przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how), ustala się w wysokości 20% przychodów.

Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska ? art. 21 ust. 2 ustawy.

W myśl natomiast art. 26 ust. 1 ustawy, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Kwestia opodatkowania odsetek wypłacanych między polskimi i izraelskimi podmiotami, została uregulowana w art. 11 umowy z dnia 22 maja 1991 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Państwa Izrael w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz.U. z 1992r. Nr 28, poz. 124). Zgodnie z art. 11 ust. 1 tej umowy Odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Na podstawie ust. 2 tego artykułu, odsetki takie mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli odbiorca odsetek jest ich właścicielem, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5% kwoty brutto tych odsetek. Właściwe władze Umawiających się Państw w drodze wzajemnego porozumienia uregulują sposób stosowania tego ograniczenia.

Należy również wyjaśnić, iż umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania nie nadają państwom żadnych nowych praw do opodatkowania w tym państwie dochodów osób zagranicznych, a jedynie ograniczają już istniejące prawa. Dlatego też dane państwo, na podstawie samej tylko umowy, nie może nałożyć na rezydenta podatkowego innego państwa obowiązków podatkowych ponad te, które wynikają z jego wewnętrznego ustawodawstwa podatkowego, może tylko ograniczyć obowiązki wynikające z własnego wewnętrznego ustawodawstwa podatkowego. Dlatego też w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania używa się sformułowania, że dane dochody podatnika ?mogą być opodatkowane w drugim umawiającym się państwie?, bowiem o tym czy będą tam opodatkowane zdecyduje już wyłącznie dane państwo, którego prawa taki zapis dotyczy i które z prawa do opodatkowania takich dochodów może zrezygnować.

Użyte w powyższym przepisie określenie ?mogą być opodatkowane? oznacza prawo danego państwa, będącego stroną takiej umowy międzynarodowej do opodatkowania określonych dochodów, nie zaś prawo podatnika do ?wyboru? miejsca opodatkowania jego dochodów. Gdyby np. dla odsetek z pożyczki polska ustawa podatkowa przewidywała stawkę niższą niż 5% lub zwolnienie ich z opodatkowania podatkiem dochodowym w Polsce, to należałoby zastosować przepis ustawy. Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania określają bowiem jedynie maksymalną stawkę opodatkowania tych dochodów, nie przesądzając jednak czy ostatecznie w danym kraju określone dochody będą opodatkowane, pozostawiając tę kwestię ustawodawstwu wewnętrznemu.

W art. 11 ust. 3 umowy zawarto definicję ?odsetek' zgodnie z którą są to dochody z wszelkiego rodzaju roszczeń wynikających z długów, zarówno zabezpieczonych, jak i nie zabezpieczonych prawem zastawu hipotecznego lub prawem uczestniczenia w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek publicznych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych, włącznie z premiami i nagrodami mającymi związek z takimi skryptami dłużnymi, obligacjami lub pożyczkami, w tym odpowiednie zmienne marże.

Powyższe oznacza, iż kwoty wypłacane przez Spółkę na rzecz izraelskiego pożyczkodawcy stanowią dla tego podmiotu dochód z roszczenia wynikającego z długu, a więc podlegają opodatkowaniu, jako odsetki, zgodnie z postanowieniami art. 11 ust. 1 i 2 umowy. Polska jako państwo źródła ma prawo opodatkowania odsetek zgodnie z prawem krajowym, lecz wysokość podatku u źródła nie może przekroczyć 5% stawki podatku od kwoty odsetek brutto.

Reasumując, Wnioskodawca wypłacając spółce zagranicznej odsetki od pożyczki, jako płatnik, winna od nich pobrać zryczałtowany podatek dochodowy od osób prawnych w wysokości 5% kwoty brutto odsetek.

Zatem dotychczasowe działanie Spółki należy uznać za prawidłowe jednakże stanowisko co do jej zmiany tj. zaniechania wpłacania 5% naliczonego podatku od wypłaconych odsetek należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.