Czy koszty jakie Spółka ponosi w związku z podnoszeniem kwalifikacji przez jej pracowników mogą (...)

UZASADNIENIE

W dniu 09.01.2009r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków jakie poniosła Spółka w związku z podnoszeniem kwalifikacji jej pracowników.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Trzech pracowników Spółki podnosi swoje kwalifikacje a koszty z tym związane ponosi Spółka co jest uzasadnione wynikającym z przepisów prawa pracy nakazem ułatwiania pracownikom podnoszenia kwalifikacji zawodowych.

Dyrektor ds. prawnych oraz dyrektor ds. rozwoju uczęszczają na studia doktoranckie na Uniwersytecie. Doradca prawny Spółki uczęszcza na studia doktoranckie w Wyższej Szkole.

Niewątpliwie podnoszenie kwalifikacji pracowniczych ma ścisły związek z zakresem obowiązków wspomnianych pracowników, które wynikają ze stosunku pracy oraz charakteru działalności pracodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy koszty jakie Spółka ponosi w związku z podnoszeniem kwalifikacji przez jej pracowników mogą być uznane jako koszty uzyskania przychodów, w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka jest zdania, że uzyskiwane przez pracowników kwalifikacje przyczynią się do większej efektywności ich pracy, a co za tym idzie do osiągnięcia przychodu przez Spółkę. Tym samym zostaje spełniony warunek uznania wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, wskazanego w art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Ponadto art. 16 wspomnianej ustawy, w którym wymienione są wydatki jakie nie mogą być uznane jako koszty uzyskania przychodów, nie zawiera wydatków na podnoszenie kwalifikacji pracowników. W związku z powyższym wydatek ten może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje

Zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zapis taki oznacza, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, pod tym jednak warunkiem, że mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma bądź też może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów, lub służyć zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów. Kosztami zatem będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów.

Wydatki na odpłatne dokształcanie i doskonalenie zawodowe pracowników nie są ujęte w zamkniętym katalogu wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wobec tego, że ww. wydatki nie zostały wymienione w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie można wykluczyć dopuszczalności zaliczania ich do kosztów uzyskania przychodu. Możliwość taka wystąpi jednak wyłącznie wówczas, gdy spełnione zostaną wymogi określone w art. 15 ust. 1 ww. ustawy. Dokonując oceny czy wydatki na opłaty za studia mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, należy mieć na uwadze związek tych wydatków z przychodami z danego źródła przychodów. Jeżeli zatem ponoszone wydatki na podwyższenie kwalifikacji zawodowych pracowników mają na celu osiągnięcie obecnie lub w przyszłości przychodów z działalności gospodarczej w wyniku korzystania z nabytych w ten sposób umiejętności, to wydatki na ten cel mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

W stanie faktycznym Spółka wskazuje, że pracownicy Spółki dyrektor ds. prawnych, dyrektor ds. rozwoju oraz doradca prawny uczęszczają na studia doktoranckie w celu podniesienia kwalifikacji pracowniczych związku z wykonywanymi obowiązkami. Zatem podjęte studia mają ścisły związek z w wykonywana pracą.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż wydatki ponoszone na sfinansowanie studiów ww. pracowników mogą być uznane za poniesione w celu osiągnięcia przychodów i w świetle cytowanego wyżej przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym wydatek ten będzie stanowić koszt uzyskania przychodów, pod warunkiem wykazania, że były one racjonalne co do zasady i zostały prawidłowo udokumentowane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na mocy ustawy z dnia 10 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 141, poz. 888), która zmieniała treść art. 14f § 1 ustawy Ordynacja Podatkowa od dnia 20 września 2008 r. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł. Oznacza to, że wszystkie wnioski, które wpływają do organów od wymienionej daty podlegają opłacie w wysokości 40 zł. Z uwagi na fakt, iż Strona opłaciła wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w kwocie 75 zł w dniu 07.01.2009r. różnica w kwocie 35 zł zostanie zwrócona zgodnie z art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej na wskazany przez Stronę nr rachunku bankowego: ?.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Referencje

IPPB5/423-624/10-4/AM, interpretacja indywidualna