Wzajemne rozliczenia w ramach międzynarodowej grupy kapitałowej (różnice kursowe z tytułu zapłaty (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 19.09.2012 r. r. (data wpływu 24.09.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie problematyki związanej ze wzajemnymi rozliczeniami w ramach międzynarodowej grupy kapitałowej (różnice kursowe z tytułu zapłaty kosztów/należności, kurs do przeliczenia kosztów wyrażonych walucie obcej, kurs umowny eTC jako faktycznie zastosowany, Dzień Rozliczeniowy jako dzień zapłaty) ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24.09.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie problematyki związanej ze wzajemnymi rozliczeniami w ramach międzynarodowej grupy kapitałowej (różnice kursowe z tytułu zapłaty kosztów/należności, kurs do przeliczenia kosztów wyrażonych walucie obcej, kurs umowny eTC jako faktycznie zastosowany, Dzień Rozliczeniowy jako dzień zapłaty).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka ? Wnioskodawca (dalej ?Spółka?) należy do grupy kapitałowej (dalej ?Grupa?). Zgodnie z zasadą obowiązującą w Grupie każda ze spółek należących do Grupy wystawia faktury w walucie krajowej. Innymi słowy Spółka wystawia faktury na rzecz innych spółek należących do Grupy w PLN, spółki mające siedzibę we Francji wystawiają faktury w EUR, spółki brytyjskie wystawiają faktury w GBP, itd. W konsekwencji, jeśli Spółka nabywa usługi lub towary od innych spółek z Grupy otrzymuje faktury wystawiane w różnych walutach obcych.

Każda ze spółek należących do Grupy księguje zobowiązania i należności wynikające z otrzymanych lub wystawionych faktur we własnym systemie księgowym (SAP, CODA, itp.) stosując waluty krajowe i krajowe przepisy podatkowe. W związku z tym Spółka księguje swoje należności (wystawione faktury dokumentujące sprzedaż towarów lub usług) w PLN (tj. walucie, w której Spółka wysławiła dany dokument). Faktury dokumentujące nabycie towarów lub usług od spółek należących do Grupy Spółka księguje w walucie dokumentu oraz przeliczając walutę obcą, w której dany dokument został wystawiony na PLN przy zastosowaniu kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Po zakończeniu danego miesiąca każda ze spółek należących do Grupy ustala samodzielnie, przy wykorzystaniu własnego systemu księgowego, łączną kwotę należności i zobowiązań posiadanych wobec innych podmiotów powiązanych (indywidualnie w stosunku do każdej ze spółki należącej do Grupy).

Ustalanie łącznej kwoty należności przysługujących Spółce od danego kontrahenta polega na zsumowaniu kwot wynikających ze wszystkich faktur (w tym faktur korygujących, not debetowych, itp.) wystawionych w danym okresie rozliczeniowym (co do zasady w danym miesiącu) na tego kontrahenta przez Spółkę.

W wypadku faktur wystawionych przez Spółkę kwota należności będzie zawsze wyrażona w PLN, gdyż - jak była o tym mowa - Spółka wystawia faktury w PLN.

Ustalanie łącznej kwoty zobowiązań posiadanych przez Spółkę wobec danego kontrahenta polega na zsumowaniu kwot wynikających ze wszystkich faktur (w tym faktur korygujących, not debetowych, itp.) wystawionych w danym okresie rozliczeniowym (co do zasady w danym miesiącu) przez tego kontrahenta na Spółkę. Łączna kwota zobowiązań posiadanych przez Spółkę wobec spółek należących do Grupy będzie obliczana indywidualnie w stosunku do każdego z kontrahentów i będzie wyrażona w walucie krajowej tego kontrahenta (w walucie obcej, w której dana spółka należąca do Grupy wystawia faktury na Spółkę). Przykładowo Spółka ustali łączną kwotę zobowiązań posiadanych wobec spółki K-F w EUR (gdyż waluta, w której K-F wystawia faktury na Spółkę jest EUR), łączną kwotę zobowiązań wobec spółki KI w GBP (gdyż walutą, w której KI wystawia faktury na Spółkę jest GBP), itd.

Po ustaleniu łącznej kwoty zobowiązań i należności posiadanych na ostatni dzień miesiąca w stosunku do poszczególnych spółek należących do Grupy, Spółka - zgodnie z polityką Grupy - zobowiązana jest, do końca następnego miesiąca, do rozliczenia zobowiązań przy użyciu wewnętrznego systemu rozliczeniowego.

System ten został stworzony celem uproszczenia rozliczeń wewnątrzgrupowych, jak również celem ograniczenia kosztów bankowych. System rozliczeń wewnątrzgrupowych ma funkcjonować w następujący sposób: każda ze spółek należących do Grupy posiadać będzie specjalny, indywidualny rachunek, który będzie prowadzony wyłącznie celem rozliczania transakcji wewnątrzgrupowych (zwany dalej ?Rachunkiem RSKF?), Rachunek RSKF będzie prowadzony w księgach spółki K-Francja. Rachunek RSKF nie będzie rachunkiem bankowym.

Na swoim Rachunku RSKF Spółka odnotuje (spłaci) łączną kwotę zobowiązań posiadaną wobec poszczególnych spółek należących do Grupy (indywidualnie w stosunku do każdej ze spółek powiązanych) składając zlecenie płatnicze w systemie eTC. Rozliczenie transakcji wewnątrzgrupowych następować będzie 21 dnia miesiąca następującego po miesiącu, na koniec którego Spółka obliczyła łączną kwotę zobowiązań posiadaną w stosunku do danego kontrahenta (dalej ?Dzień Rozliczeniowy?).

Przykładowo, przy założeniu, że w miesiącu styczniu na Spółkę zostały wystawione faktury przez dwie spółki należące do Grupy ? K-Francja i KI, rozliczenie przebiegałoby w następujący sposób:

• 21 lutego Spółka spłaca łączną kwotę zobowiązania (ustaloną na dzień 31 stycznia) względem K-Francja składając - przy wykorzystaniu swojego Rachunku RSKF - zlecenie płatnicze w elektronicznym systemie rozliczeniowym eTC. Spółka zleca w systemie eTC dokonanie zapłaty na rzecz K-Francja kwoty wyrażonej w walucie obcej (kwoty wyrażonej w EUR powstałej po zsumowaniu zobowiązań posiadanych przez Spółkę w stosunku do K-Francja za miesiąc styczeń). Spółka pragnie przy tym podkreślić, że kwota wskazana w zleceniu płatniczym dokładnie odpowiadałaby łącznej sumie zobowiązań posiadanych przez Spółkę wobec K-Francja obliczonej na ostatni dzień stycznia, tj. byłaby ona niezależna od sumy należności przysługujących Spółce od K-Francja na dzień 31 stycznia. Przykładowo, jeśli na ostatni dzień miesiąca stycznia Spółka posiadać będzie zobowiązania względem K-Francja o łącznej kwocie równej 1.000 EUR, Spółka zleci w systemie eTC zapłatę na rzecz K-Francja kwoty 1.000 EUR (niezależnie od wysokości kwoty należnej Spółce od K-Francja, obliczonej na ostatni dzień stycznia). Ponieważ Rachunek RSKF Spółki prowadzony byłby w PLN, po realizacji zlecenia płatniczego zostałby on obciążony kwotą wyrażoną w PLN (analogicznie jak przy dokonywaniu płatności wyrażonych w walucie obcej z rachunku bankowego prowadzonego w PLN). Innymi słowy kwota EUR wskazana w zleceniu płatniczym zostałaby przeliczona na PLN. Do przeliczenia zastosowany zostałby kurs ogłaszany przez Grupę (dalej ?Kurs eTC?) na dany Dzień Rozliczeniowy.

• 21 lutego Spółka spłaca również łączną kwotę zobowiązania (ustaloną na dzień 31 stycznia) względem KI składając - przy wykorzystaniu swojego Rachunku RSKF - kolejne zlecenie płatnicze. Spółka zleca w systemie eTC dokonanie zapłaty na rzecz KI kwoty wyrażonej w walucie obcej (kwoty wyrażonej w GBP powstałej po zsumowaniu zobowiązań posiadanych przez Spółkę w stosunku do KI za miesiąc styczeń). Spółka pragnie przy tym podkreślić, że kwota wskazana w zleceniu płatniczym dokładnie odpowiadałaby łącznej sumie zobowiązań posiadanych wobec KI obliczonej przez Spółkę na ostatni dzień stycznia, tj. byłaby ona niezależna od sumy należności przysługujących Spółce od KI na dzień 31 stycznia. Przykładowo, jeśli na ostatni dzień miesiąca stycznia Spółka posiadać będzie względem KI zobowiązania w łącznej kwocie równiej 2.000 GBP, Spółka zleci w systemie eTC zapłatę na rzecz KI kwoty 2.000 GBP (niezależnie od wysokości kwoty należnej Spółce od KI, ustalonej na ostatni dzień stycznia). Ponieważ Rachunek RSKF Spółki prowadzony byłby w PLN, do realizacji zlecenia płatniczego, zostałby on obciążony kwotą wyrażoną w PLN (analogicznie jak przy dokonywaniu płatności wyrażonych w walucie obcej z rachunku bankowego prowadzonego w PLN). Innymi słowy kwota GBP wskazana w zleceniu płatniczym zostałaby przeliczona na PLN przy zastosowaniu Kursu eTC z Dnia Rozliczeniowego.
  
  
  

Po Dniu Rozliczeniowym Spółka otrzymywałaby informację na temat operacji odnotowanych na Rachunku RSKF - zarówno o obciążeniach Rachunku RSKF dokonanych w związku z realizacją zleceń płatniczych złożonych przez Spółkę (w związku z zapłatą zobowiązań), jak i o uznaniach Rachunku RSKF dokonanych w związku z realizacją zleceń płatniczych złożonych przez kontrahentów Spółki (spłatą ich zobowiązań względem Spółki). Określone zostałoby też saldo wynikające z takiego rozliczenia. Saldo to zostałoby podane w kwocie wyrażonej w PLN. Saldo obliczone byłoby w następujący sposób:

• Jeśli w danym okresie rozliczeniowym kwota uznana na rachunku RSKF Spółki (w związku z uregulowaniem należności wobec Spółki przez spółki należące do Grupy) byłaby większa od kwoty, którą rachunek RSKF Spółki został obciążony (w związku ze spłatą zobowiązań przez Spółkę wobec wszystkich spółek należących do Grupy), wówczas na Rachunku RSKF odnotowane zostałoby saldo dodatnie.

  Przykładowo, jeśli Rachunek RSKF Spółki zostanie uznany kwotą 20.000 PLN z tytułu uregulowania przez kontrahentów Spółki należności (np. dojdzie do uregulowania należności przez KI w kwocie 15.000 PLN i przez K-Francja w kwocie 5.000 PLN) i obciążony kwotą 14.000 PLN z tytułu uregulowania przez Spółkę zobowiązań (np. względem KITS w kwocie 2.000 GBP i względem K-Francja w kwocie 1.000 EUR; zakładając, że kurs eTC wynosił w wypadku GBP 5 PLN, zaś w wypadku EUR 4 PLN), wówczas saldo wyniesie +6.000 PLN. W takim wypadku Spółka otrzymałaby 6.000 PLN przelewem na swój rachunek bankowy. Wpłata zostałaby dokonana przez spółkę H (spółkę zależną od K-Francja), która będzie pośredniczyć w rozliczeniach między spółkami należącymi do Grupy (będzie wewnątrzgrupowym centrum rozliczeniowym).

• Jeśli w danym okresie rozliczeniowym kwota uznana na Rachunku RSKF Spółki (w związku z uregulowaniem należności wobec Spółki przez spółki należące do Grupy) byłaby niniejsza od kwoty, którą rachunek RSKF Spółki został obciążony (w związku ze spłatą zobowiązań przez Spółkę wobec wszystkich spółek należących do Grupy), wówczas na Rachunku RSKF odnotowane zostałoby saldo ujemne. Przykładowo, jeśli Rachunek RSKF Spółki zostanie uznany kwotą 10.000 PLN z tytułu uregulowania przez kontrahentów Spółki należności (przykładowo KI ureguluje należność na kwotę 8.000 PLN i K-Francja ureguluje należność na kwotę 2.000 PLN) i obciążony zostanie kwotą 14.000 PLN z tytułu uregulowania przez Spółkę zobowiązań (np. względem KI w kwocie 2.000 GBP i względem K-Francja w kwocie 1.000 EUR; zakładając, że kurs eTC wynosił w wypadku GBP 5 PLN, zaś w wypadku EUR 4 PLN) wówczas saldo wyniesie 4.000 PLN. W takim wypadku Spółka byłaby zobligowana do zapłaty kwoty 4.000 PLN. Kwota ta zostałaby fizycznie przelana z rachunku bankowego Spółki na rachunek bankowy H, na rzecz K-Francja. Kwota ta zostałaby wpłacona przez Spółkę w PLN.
  
  
  

Spółka ustała różnice kursowe dla celów podatkowych na podstawie art. 15a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej ?Ustawa CIT?). Dla celów wydawanej interpretacji Spółka prosi organ podatkowy o przyjęcie założenia, że kurs waluty przyjmowany przez system rozliczeniowy, tj. Kurs eTC nie różni się o więcej niż 5% od wartości kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie zastosowanego kursu waluty. Innymi słowy, że w przedmiotowej sprawie nie znajduje zastosowania art. 15a ust. 5 Ustawy CIT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w związku ze spłatą przez Spółkę zobowiązań, dochodzi do powstania różnic kursowych dla celów podatkowych? W szczególności Spółka prosi o odpowiedź:
   1. Czy powstaną dodatnie różnice kursowe, jeśli wartość poniesionego przez Spółkę kosztu wyrażonego w walucie obcej (wynikającego z faktury wystawionej przez spółkę należącą do Grupy), po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, będzie wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia?
      
   2. Czy powstaną ujemne różnice kursowe, jeśli wartość poniesionego przez Spółkę kosztu wyrażonego w walucie obcej (wynikającego z faktury wystawionej przez spółkę należącą do Grupy), po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, będzie niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia?
2. Czy za wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej należy przyjmować wartość przeliczoną na złote według kursu średniego ogłaszanego Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego datę faktury lub rachunku wystawionego przez spółkę należącą do Grupy na rzecz Spółki?
3. Czy za kurs ?faktycznie zastosowany? w rozumieniu art. 15a Ustawy CIT należy uznać Kurs eTC?
4. Czy za dzień zapłaty należy uznać Dzień Rozliczeniowy?
   
5. Czy w związku z uregulowaniem przez spółki należące do Grupy należności na rzecz Spółki dochodzi do powstania różnic kursowych dla celów podatkowych?
   
   

Stanowisko Spółki:

Ad. 1)

W związku ze spłatą przez Spółkę zobowiązań, dochodzi do powstania różnic kursowych dla celów podatkowych, tj.:

1. powstaną dodatnie różnice kursowe, jeśli wartość poniesionego przez Spółkę kosztu wyrażonego w walucie obcej (wynikającego z faktury wystawionej przez spółkę należącą do Grupy), po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, będzie wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
   
2. powstaną ujemne różnice kursowe, jeśli wartość poniesionego przez Spółkę kosztu wyrażonego w walucie obcej (wynikającego z faktury wystawionej przez spółkę należącą do Grupy), po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, będzie niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.
   
   

Zgodnie z art. 15a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.; dalej ?Ustawa o CIT?), różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe.

Z postanowień art. 15a ust. 2 pkt 2 ww. przepisu wynika, że dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia. Ujemne różnice kursowe - stosownie do art. 15a ust. 3 pkt 2 Ustawy CIT powstają, jeżeli wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

Art. 15a ustęp 4 Ustawy CIT przesądza z kolei, że przy obliczaniu różnic kursowych uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

W stanie faktycznym opisanym we wniosku Spółka reguluje swoje zobowiązania względem spółek należących do Grupy przy użyciu Rachunku RSKF. Mimo że Rachunek RSKF nie jest rachunkiem bankowym, gdyż jest prowadzony w księgach spółki K-Francja, Spółka dokonuje zlecenia zapłaty określonej kwoty na zasadach analogicznych jak w banku. Co istotne, składając zlecenie płatnicze Spółka określa kwotę należną danej spółce z Grupy wyłącznie w walucie obcej. Kwota ta zawsze odpowiada sumie zobowiązań, jakie Spółka posiada wobec danego podmiotu należącego do Grupy (innymi słowy kwota wykazywana w zleceniu płatniczym nie jest pomniejszana o kwotę należności przysługujących Spółce wobec danego kontrahenta).

Ponieważ Rachunek RSKF Spółki prowadzony jest W PLN, po realizacji zlecenia płatniczego zostaje on obciążony kwotą wyrażoną w PLN. Warto jednak zauważyć, że tego rodzaju przeliczenie jest dokonywane na identycznych zasadach jak przy dokonywaniu płatności wyrażonych w walucie obcej przy użyciu ?zwykłego? rachunku bankowego prowadzonego w PLN. Gdyby Spółka posiadała rachunek bankowy w PLN i zleciła bankowi przelanie określonej kwoty wyrażonej w walucie obecnej na rzecz swojego kontrahenta - bank przyjąłby takie zlecenie. Bank przeliczyłby wskazaną w zleceniu kwotę wyrażoną w walucie na PLN i obciążyłby rachunek Spółki kwotą wyrażoną w PLN. Różnica miedzy rozliczeniem przy użyciu Rachunku RSKF a rozliczeniem przy użyciu rachunku bankowego sprowadza się de facto do zastosowania innych kursów przeliczeniowych. Bank przy przeliczeniu kwoty wskazanej w zleceniu płatniczym na PLN zastosowałby kurs bankowy. W wypadku rozliczeń przy użyciu Rachunku RSKF stosowany jest kurs ogłaszany przez Grupę (Kurs eTC). Warto jednak zwrócić uwagę, że w art. 15a Ustawy CIT ustawodawca nie posługuje się pojęciem ?faktycznie zastosowanego kursu waluty banku? czy też ?kursu stosowanego przez bank?, ale ogranicza się do ?faktycznie zastosowanego kursu waluty?, Oznacza to, że ustawodawca dostrzega możliwość stosowania przez podatników rozliczeń zobowiązań na analogicznych zasadach jak w przypadku rachunku bankowego i nie wyłącza ich z regulacji art. 15a Ustawy CIT. Innymi słowy można argumentować, różnice kursowe powstają nie tylko w przypadku gdy zaplata zobowiązań następuje za pośrednictwem rachunków bankowych.

W związku z powyższym, Spółka uważa że w opisanym we wniosku stanie faktycznym dochodzi do realizacji różnic kursowych w związku ze spłatą przez Spółkę zobowiązań. Zdaniem Spółki powstaną dodatnie różnice kursowe, jeśli wartość poniesionego przez Spółkę kosztu wyrażonego w walucie obcej (wynikającego z faktury wystawionej przez spółkę należącą do Grupy), po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, będzie wyższa od wartości lego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia. Ujemne różnice kursowe wystąpią z kolei wówczas, gdy wartość poniesionego przez Spółkę kosztu wyrażonego w walucie obcej (wynikającego z faktury wystawionej przez spółkę należącą do Grupy), po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, będzie niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

Ad. 2)

Za wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej należy przyjmować wartość przeliczoną na PLN według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego datę faktury lub rachunku wystawionego na rzecz Spółki przez spółkę na leżącą do Grupy, ewentualnie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku).

Za koszt poniesiony, o którym mowa w art. 15a ust. 2 pkt 2 i ust. 3 pkt 2 Ustawy CIT uważa się - zgodnie z art. 15a ust. 7 Ustawy CIT - koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku). Za wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej Spółka przyjmować zatem powinna wartość wskazaną na fakturze lub rachunku, który został wystawiony przez spółkę należącą do Grupy, przeliczoną na PLN według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego datę faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku).

Takie stanowisko uznane zostało za prawidłowe przez tut. organ w interpretacjach z dnia 6 marca 2012r., znak IPPB5/423-1173/11-4/IŚ oraz z dnia 19 sierpnia 2010 r., znak IPPB5/423-304/10-4/IŚ.

Analogiczny pogląd wyraził też Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w piśmie z dnia 31 maja 2010r., znak BPBI/2/423-300/10/BG. Zdaniem tego organu ?do przeliczenia wartości kosztu poniesionego w walucie obcej udokumentowanego fakturą (rachunkiem) należy przyjąć datę poprzedzającą datę faktury (rachunku)?.

Podobny pogląd wyraził także Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji znak ILPB4/423-197/11-4/DS z dnia 11 sierpnia 2011 r.

Ad. 3 )

Za kurs ?faktycznie zastosowany? w rozumieniu art. 15a Ustawy CIT należy uznać Kurs eTC.

Ustawa CIT nie wyjaśnia, co należy rozumieć pod pojęciem ?kursu faktycznie zastosowanego?. Z uzasadnienia do ustawy zmieniającej Ustawę CIT, którą wprowadzono do niej art. 15a wynika, że kurs faktycznie zastosowany dla celu wyznaczenia różnic kursowych to kurs walutowy, w którym dokonano rozliczenia operacji, np. kurs bankowy, kantorowy lub wynikający z umowy (por. uzasadnienie do ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, druk nr 733, Sejm V kadencji). W związku z powyższym należy stwierdzić, że ?kursem faktycznie zastosowanym? może być kurs przyjęty w umowie między stronami.

Kurs walutowy stosowany w systemie rozliczeniowym (Kurs eTC) jest kursem, uzgodnionym przez Grupę (spółki wchodzące w skład Grupy, w tym Spółkę). Dlatego też w ocenie Spółki kurs ten powinien zostać uznany za kurs faktycznie zastosowany. Takie stanowisko Spółki potwierdził tut. organ podatkowy w interpretacji z dnia 13 marca 2012 r., znak IPPB5/423-1175/II -2/IS, w której stwierdził: ?(?) przy podatkowej metodzie ustalania różnic kursowych w ramach faktycznie zastosowanego kursu walut uwzględniane mogą być różne kursy walutowe zastosowane przez podatnika, w tym np. bankowe, kantorowe i indywidualne wynikające z umowy?.

Powyższy pogląd podziela również Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z dnia 27 sierpnia 2012 r., znak IPTPB3/423-174/12-7/KJ, czy Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 12 października 2011 r., znak IBPBI/2/423-820/11/JD.

Ad. 4)

Za dzień zapłaty należy uznać Dzień Rozliczeniowy.

Stosownie do postanowień art. 15a ust. 7 Ustawy CIT za dzień zapłaty, o którym mowa w art. 15a ust. 2 i 3 Ustawy CIT, uważa się dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności.

Z przepisu tego wynika, iż różnice kursowe powstają również w sytuacji, w której nie dochodzi do faktycznego transferu pieniędzy. Zapłata zobowiązania, jak również otrzymanie należności, w jakiejkolwiek formie (nawet w formie potrącenia) nie stanowi obecnie żadnej przeszkody do uznania, że doszło do powstania różnicy kursowej (dodatniej lub ujemnej).

Jak była o tym mowa, Spółka na swoim Rachunku RSKF odnotowuje łączną kwotę zobowiązań posiadaną wobec poszczególnych spółek należących do Grupy (indywidualnie w stosunku do każdej ze spółek powiązanych). W Dniu Rozliczeniowym dochodzi zatem do rozliczenia wszystkich transakcji wewnątrzgrupowych odnotowanych na Rachunkach RSKF poszczególnych spółek. Należy zatem przyjąć, że w Dniu Rozliczeniowym następuje spłata wzajemnych zobowiązań posiadanych przez spółki należące do Grupy. Dzień Rozliczeniowy powinien być zatem uznany za ?dzień zapłaty? w rozumieniu art. 15a ust. 7 Ustawy CIT.

Jak słusznie wskazuje się w piśmiennictwie, ?językowe znaczenie zapłaty jest znacznie szersze: ?zapłata w pieniądzu, w naturze? (Słownik języka polskiego PWN. t. III, Warszawa 1981, s. 944). Tym samym wszystkie sposoby prowadzące do wygaśnięcia zobowiązania stanowią zapłatę tego zobowiązania? - tak A. Mariański [w:] W. Nykiel, A. Mariański (red.), Komentarz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Gdańsk 2011, s. 370.

Ad. 5)

W związku z regulowaniem przez spółki należące do Grupy należności na rzecz Spółki nie dochodzi do powstania różnic kursowych dla celów podatkowych.

Zgodnie z art. 15a ust. 2 pkt 1 oraz ust. 3 pkt 1 Ustawy CIT, dodatnie lub ujemne różnice kursowe powstają, jeśli wartość przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski różni się od wartości lego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

Przepisy Ustawy CIT wymagają zatem do powstania różnic kursowych, w odniesieniu do przychodów, spełnienia łącznie dwóch warunków. Po pierwsze przychód musi być wrażony w walucie obcej, a po drugie - w walucie obcej musi zostać otrzymany.

W przedmiotowej sprawie wszystkie faktury wystawiane są przez Spółkę w PLN. Tym samym nie zostaje spełniona pierwsza z ww. przesłanek - przychód należny Spółki nie jest wyrażony w walucie obcej. W konsekwencji nie powstaną różnice kursowe w związku z regulowaniem przez spółki należące do Grupy należności na rzecz Spółki.

Stanowisko Spółki potwierdza m.in. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 stycznia 201 r., znak IPPB5/423-729/10-4/IŚ:

?Zauważyć należy, że z treści zapisów ww. art. 15a ust. 2 i ust. 3 wynika, że istota ?podatkowych? różnic kursowych polega na powstaniu należności/zobowiązania wyrażonych w walucie obcej, które są realizowane w późniejszym czasie również w walucie obcej, a w okresie między powstaniem należności/zobowiązania a ich realizacją nastąpiła zmiana kursów walutowych. W konsekwencji warunkiem powstania różnic kursowych jest operacja w walucie obcej, której spłata powinna nastąpić w walucie obcej. Nie są więc uznawane za różnice kursowe dla celów podatkowych różnice wynikające z kursów walut, jeżeli np. zobowiązanie czy należność wyrażone są w walucie obcej a sama zapłata następuje w złotówkach lub odwrotnie - zobowiązanie bądź należność wyrażone są w złotówkach a zaplata dokonywana jest w walucie obcej?.

Analogiczne stanowiska znaleźć można również w interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 kwietnia 2011 r., znak IPPB4/423-89/11-2/IŚ, Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 14 listopada 2011 r., znak IPTPB3/423-196/11-3/KJ, czy też Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 12 marca 2010 r., znak IBPBI/2/423-l582/09/AP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Spółki.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.