Czy rozliczana w czasie pierwsza wpłata za użytkowanie wieczyste będzie stanowić koszt podatkowy (...)
Czy rozliczana w czasie pierwsza wpłata za użytkowanie wieczyste będzie stanowić koszt podatkowy dopiero w chwili uzyskania przychodu ze sprzedaży wybudowanego budynku? Jeśli nie, to czy należy skorygować zeznanie za 2009 rok?
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 01.12.2010r. (data wpływu 17.12.2010r.) oraz piśmie z dnia 07.02.2011r. (data nadania 07.02.2011r., data wpływu 08.02.2011r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatku na opłatę za użytkowanie wieczyste ? jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 17 grudnia 2010r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalania kosztów uzyskania przychodów.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Spółka rozpoczęła działalność 07.08.2002r. przedmiotem działalności jest budownictwo i obrót nieruchomościami. Jedynym zadaniem inwestycyjnym jest wybudowanie wielorodzinnego budynku mieszkalnego na gruntach przejętych w użytkowanie wieczyste od Urzędu Miasta. Od roku 2002 do chwili obecnej toczą się urzędowe procedury w zakresie uzyskania decyzji na realizację inwestycji. Na dzień wpływu wniosku Spółka nie uzyskała pozwolenia na budowę. Wartość nabytego prawa użytkowania wieczystego ujęta jest w ?towarach? ? drugostronnie, jako zobowiązanie wobec budżetu.
Pierwsza opłata roczna w kwocie 765.064 dokonana w 2002r. dot. użytkowania wieczystego, figuruje jako długoterminowe rozliczenie międzyokresowe. Wszystkie ponoszone dotychczas bieżące nakłady oraz rozliczana w czasie pierwsza opłata za użytkowanie wieczyste ? zaksięgowane są jako nakłady na produkcję w toku.
W nadesłanym uzupełnieniu do wniosku (data wpływu 08.02.2011r.) Spółka wyjaśnia, iż w styczniu 2011r. uzyskała prawomocną decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, która daje podstawę do wystąpienia o uzyskanie decyzji o pozwoleniu na budowę dla planowanej inwestycji na nieruchomości.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy rozliczana w czasie pierwsza wpłata za użytkowanie wieczyste będzie stanowić koszt podatkowy dopiero w chwili uzyskania przychodu ze sprzedaży wybudowanego budynku...
Jeśli nie, to czy należy skorygować zeznanie za 2009 rok...
W ocenie Spółki rozliczana w czasie pierwsza opłata za użytkowanie wieczyste ma charakter kosztu bezpośredniego gdyż jedynym celem powstania statutowej działalności jest zrealizowanie celu nabycia wieczystego użytkowania przedmiotowej nieruchomości tj. wybudowania na niej wielorodzinnego budynku z przeznaczeniem na sprzedaż. Po ponad 8 latach od nabycia, w drodze przetargu publicznego zorganizowanego przez m.st. Warszawa ? prawa wieczystego użytkowania ? w wyniku wielkiej ilości popełnionych błędów podczas wydawania decyzji administracyjnych- spółka nadal nie może przystąpić do realizacji inwestycji.
Zgodnie z przyjętym założeniem że koszt ma charakter kosztu bezpośredniego ? podatkowo zostanie rozliczony w chwili uzyskania przychodu ze sprzedaży.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem, a powstaniem przychodu. Kosztem uzyskania przychodów będą zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i takie, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia.
Dla celów podatku dochodowego od osób prawnych istotne jest właściwe określenie momentu potrącalności kosztów. Zasady podatkowego rozpoznawania momentu potrącalności wydatków stanowiących w myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy koszty uzyskania przychodów regulują przepisy art. 15 ust. 4 i 4a ? 4h ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Zasady potrącalności kosztów uzyskania przychodów regulują przepisy art. 15 ust. 4-4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, które w tym względzie zawierają trzy odrębne reguły, tj.:
- zasada dotycząca kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z przychodami ? zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.
W myśl art. 15 ust. 4b:- jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, to koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania - są potrącane w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody;
- jeżeli podatnicy nie są obowiązani do sporządzenia sprawozdania finansowego, to koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego w terminie do dnia złożenia zeznania nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania ? także są potrącane w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.
- zasada dotycząca kosztów uzyskania przychodów innych niż koszty bezpośrednio związane z przychodami ? art. 15 ust. 4d ustawy stanowi, że są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą;
- i nie mająca w niniejszej sprawie zastosowania zasada dotycząca poniesionych kosztów prac rozwojowych - art. 15 ust. 4a - są kosztem w roku podatkowym, w którym prace zostały zakończone, o ile nie mogą być uznane za wartości niematerialne i prawne w rozumieniu art. 16b ust. 2 pkt 3.
W świetle wyżej wskazanych zasad data potrącalności kosztów zależy od charakteru powiązania tych kosztów z przychodem podatkowym.
Jednocześnie w art. 15 ust. 4e ustawodawca wyjaśnił, że za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust.4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.
Odnosząc powyższe przepisy do przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego należy podkreślić, iż ponoszone przez Spółkę wydatki związane nabytym prawem użytkowania wieczystego w postaci opłaty w okresie kiedy nieruchomość nie jest jeszcze wykorzystywana w działalności gospodarczej zostały poniesione w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przyszłych przychodów.
W ustawie podatkowej nie zdefiniowano pojęcia 'koszty bezpośrednio związane z przychodami' oraz 'koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami'. Ogólne znaczenie tych pojęć można ustalić posługując się ich językowym znaczeniem. I tak, przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpłynęło bezpośrednio na uzyskanie określonego przychodu, kosztami zaś innymi niż koszty bezpośrednio związane z przychodami są wszelkie inne koszty, w tym koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika związane z jego funkcjonowaniem. W stosunku do tego rodzaju kosztów doszukiwanie się ich bezpośredniości w relacji z przychodami nie wchodzi w rachubę. Takie bowiem koszty, chociaż niewątpliwie związane z osiąganymi przychodami, nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przychodami.
Za koszty bezpośrednio związane z uzyskiwanym przychodem nie można jednakże uznać wydatków na opłatę z tytułu wieczystego użytkowania.
Koszty opłat za wieczyste użytkowanie gruntu nie są wprost, celowo ukierunkowane na osiągnięcie konkretnego przychodu w przyszłości lecz wynikają ze statusu Spółki jako użytkownika wieczystego gruntu. Jako konieczne do poniesienia w konkretnie, normatywnie określonym czasie wiążą się z konkretnym rokiem podatkowym. Z punktu widzenia umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste, a także z punktu widzenia prawa podatkowego jest kwestią obojętną jakie jest przeznaczenie gruntu- obowiązek ponoszenia opłaty rocznej oraz podatku od nieruchomości wynika już z samego faktu posiadania nieruchomości. Uwidacznia to zatem, że koszty te nie są ściśle, intencjonalnie związane z konkretnym przychodem pochodzącym ze zbycia mieszkań. Nie istnieje w tym przypadku ścisły związek finansowy pomiędzy nimi, a ewentualnie osiągniętym przychodem. Z jednej strony należy je ponosić nawet wówczas gdyby nie pojawił się żaden przychód, z drugiej strony zmiana wysokości opłaty rocznej lub podatku od nieruchomości nie wpłynie wprost na ewentualnie odniesiony przychód.
W sytuacji uznania opłaty za wieczyste użytkowanie gruntu za koszt inny niż bezpośrednio związany z przychodem, należy ? stosownie do art. 15 ust. 4d i 4e ustawy ? potrącić go w dacie poniesienia, tj. w dniu, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dniu, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku). W sytuacji Spółki należy skorygować zeznania, zaliczając wydatek na opłatę za wieczyste użytkowanie do kosztów uzyskania przychodów, w roku w którym został poniesiony.
W tym zakresie stanowisko podatnika w zakresie przedstawionego stanu faktycznego należy uznać za nieprawidłowe.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.