Czy w ramach przedstawionego zdarzenia przyszłego, odsetki wypłacane przez Spółkę w związku z przystąpieniem (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28.01.2011 r. (data wpływu 01.02.2011 r.) oraz piśmie z dnia 11.04.2011 r. (data nadania 11.04.2011 r., data wpływu 13.04.2011 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie Nr IPPB5/423-86/11-2/JC z dnia 01.04.2011 r. (data nadania 04.04.2011 r., data doręczenia 06.04.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych oraz umowy między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Danii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. 2003 r., Nr 43, poz. 368 ze zm.) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01.02.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych oraz umowy między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Danii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. 2003 r., Nr 43, poz. 368 ze zm.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o (dalej: ?Spółka?) planuje przystąpić do w pełni zautomatyzowanego systemu kompleksowego zarządzania płynnością finansową, oferowanego w ramach grupy kapitałowej, do której należy Spółka, a organizowanego przez D. z siedzibą w Danii.

Przystąpienie do wspomnianego systemu zarządzania płynnością nastąpi na skutek zawarcia nienazwanej umowy typu cash-pooling, której celem jest polepszenie płynności finansowej spółek uczestniczących we wspomnianym systemie w prowadzonej działalności gospodarczej, jak również zmniejszenie kosztów finansowania zewnętrznego.

Zasadniczym elementem przedmiotowej umowy jest wdrożenie procesu zarządzania posiadanymi na rachunkach bankowych środkami pieniężnymi oraz zadłużeniem spółek-uczestników biorących udział w procesie, między innymi w taki sposób, aby kwota odsetek płaconych z tytułu istniejącego zadłużenia była jak najmniejsza, a jednocześnie, aby dochody uzyskiwane przez spółki z posiadanych przez nie nadwyżek finansowych były wyższe od standardowego oprocentowania depozytów bankowych i innych standardowych bezpiecznych instrumentów finansowych. Celem umowy o zarządzanie płynnością finansową jest zatem między innymi takie wykorzystanie różnic w oprocentowaniu sald dodatnich i sald ujemnych na rachunkach uczestników systemu oraz efektu skali, aby podmioty z zaangażowanej w system grupy czerpały z tego maksymalne korzyści.

Dodatkowo, Spółka oraz pozostali uczestnicy planowanego systemu cash-pooling pragną dokonywać innych transakcji z wykorzystaniem środków zaangażowanych w system zarządzania płynnością, w szczególności, dokonywać rozliczenia wszystkich transakcji wzajemnych dokonywanych pomiędzy uczestnikami wspomnianego systemu (tzw. netting).

W ramach omawianego systemu zarządzania płynnością finansową wyznaczony zostanie reprezentant podmiotów uczestniczących w tymże systemie - wspomniana powyżej Spółka D. z siedzibą w Danii (dalej: ?Agent?). Agent jest wyłącznym udziałowcem Spółki. tj. posiada 100% kapitału zakładowego Spółki.

Co do zasady, system zarządzania płynnością finansową, w którym uczestniczyć będzie Spółka, będzie odbywać się na podstawie umowy zawartej pomiędzy Spółką a Agentem (Current Account Management Agreement) oraz w oparciu o rachunki prowadzone dla jego uczestników w złotych polskich (dalej: ?PLN?) przez wytypowane banki należące do grupy kapitałowej N. (dalej łącznie jako ?Bank?). Opcjonalnie, Spółka może uczestniczyć równolegle w systemach zarządzania płynnością opierających się na innych walutach, bazujących na odpowiednich rachunkach walutowych utworzonych i obsługiwanych przez Bank.

W celu implementacji systemu cash-pooling, Bank otworzy rachunek bankowy pełniący rolę rachunku podstawowego (Group Account - dalej: ?Rachunek Grupowy?), konsolidującego na bieżąco wszystkie salda podmiotów uczestniczących w systemie zarejestrowane na ich rachunkach. Rachunek Grupowy zostanie utworzony w innym niż Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Prawnym i ekonomicznym właścicielem Rachunku Grupowego będzie Agent.

W ramach Rachunku Grupowego, w imieniu i na rzecz Agenta, będą utrzymywane również subkonta (Transaction Accounts - dalej: ?Rachunki Transakcyjne?), które zostaną przypisane konkretnym uczestnikom systemu zarządzania płynnością, w tym Spółce. Ponadto, jeden Rachunek Transakcyjny zostanie przypisany Agentowi. Rachunki Transakcyjne nie będą stanowiły rachunków bankowych (w szczególności, w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe), lecz będą służyły ewidencjonowaniu wszystkich operacji przychodzących i wychodzących w danej walucie, tj. wpływów oraz wypływów z systemu cash-pooling środków pieniężnych należących do konkretnego uczestnika systemu, w tym Spółki. Skorzystanie z Rachunku Transakcyjnego będzie wymagane dla celów korzystania z Rachunku Grupowego.

W związku z powyższymi Rachunkami Transakcyjnymi (stanowiącymi subkonta Rachunku Grupowego), będą prowadzone również rachunki bankowe w imieniu i na rzecz poszczególnych uczestników systemu cash-pooling, w tym Spółki (dalej: ?Rachunki Własne?). Salda znajdujące się na Rachunkach Własnych (zarówno dodatnie, jak i ujemnej) w całości lub w części będą przenoszone na Rachunki Transakcyjne.

Praktyczne funkcjonowanie systemu zarządzania płynnością, do którego planuje przystąpić Spółka, polega na tym, iż Rachunki Transakcyjne, w tym Rachunek Transakcyjny przypisany Spółce, zostaną poddane mechanizmowi konsolidowania na Rachunku Grupowym. Na koniec każdego dnia roboczego wszystkie salda (dodatnie bądź ujemne) na Rachunkach Transakcyjnych będą automatycznie na bieżąco konsolidowane na Rachunku Grupowym. Innymi słowy, uznanie Rachunku Transakcyjnego będzie oznaczać jednocześnie powiększenie salda na Rachunku Grupowym, zaś obciążenie Rachunku Transakcyjnego będzie oznaczać jednocześnie zmniejszenie salda Rachunku Grupowego.

Następnie, na bazie stałego zlecenia Agenta, Bank będzie dokonywał przelewu określonej kwoty środków pieniężnych niezbędnych do uregulowania potencjalnych sald ujemnych posiadaczy rachunków uczestniczących w systemie zarządzania płynnością finansową (na Rachunkach Własnych), w tym ewentualnie Spółki. Przy czym, zgodnie z planowanymi ustaleniami, Spółka nie uzyska w ramach omawianego systemu cash-pooling więcej niż 65.000.000 PLN finansowania (kapitał zakładowy Spółki wynosi natomiast 22.922.000 PLN).

W zależności od wysokości przedmiotowych nadwyżek oraz niedoborów, a w konsekwencji od wysokości ewentualnie przelewanych środków pieniężnych, podczas realizacji przelewów dokonywane będzie ustalenie sald posiadaczy Rachunków Własnych na ustalonym oczekiwanym poziomie (saldo docelowe) lub zwiększenie/zmniejszenie ich proporcjonalnie w zależności od środków dostępnych na Rachunku Głównym, należącym do Agenta.

Na koniec każdego miesiąca, na podstawie wysokości salda dodatniego/ujemnego, występującego każdego dnia na Rachunku Grupowym, po dokonaniu przelewu środków pieniężnych na pokrycie potencjalnych ujemnych sald uczestników systemu cash-pooling, a także w oparciu o określoną stawkę, stanowić będzie podstawę do kalkulacji przez Bank odsetek należnych Agentowi. Następnie będzie dokonywana alokacja odsetek na poszczególnych uczestników systemu cash-pooling, w tym Spółki, proporcjonalnie do wielkości sald na Rachunkach Transakcyjnych przypisanych poszczególnym uczestnikom systemu. Spółka będzie uprawniona do uzyskania od Agenta bądź będzie zobowiązana do zapłaty na rzecz Agenta proporcjonalnej części odsetek w zależności od sald na Rachunku Transakcyjnym Spółki.

Bank zrealizuje transfery i konsolidację sald zgodnie z powyższą metodologią na podstawie zawartej z Agentem umowy (Group Account Agreement), do której przystąpią pozostali uczestnicy systemu cash-pooling, w tym Spółka. W tym celu, Spółka planuje przystąpić do stosownej umowy (Umowy w sprawie automatycznego przelewu środków pieniężnych oraz automatycznego polecenia zapłaty w obrocie zagranicznym w ramach jednej osobowości prawnej) z Bankiem (N. Polska S.A.).

Działalność Banku będzie ograniczona do dostarczenia platformy (rozwiązania technicznego) do operacji w ramach zarządzania płynnością finansową oraz wykonywania czynności technicznych. W szczególności, rola Banku obsługującego wspomniane rachunki bankowe uczestników systemu zarządzania płynności, w tym rachunki Spółki, będzie ograniczona, co do zasady, do założenia i utrzymywania rachunków oraz wykonywania przelewów pieniężnych zwianych z tym systemem.

Za świadczone w ramach usługi zarządzania płynnością finansową Agent nie będzie pobierał wynagrodzenia innego niż w postaci różnicy pomiędzy kwotą odsetek pobieranych od uczestników systemu cash-pooling oraz kwotą odsetek należnych uczestnikom systemu. W szczególności, Agent nie będzie uprawniony do uzyskiwania periodycznie wynagrodzenia w zryczałtowanej wysokości.

Jednakże, Spółka, a także pozostali uczestnicy systemu cash-pooling, będą obciążani opłatami i prowizjami należnymi Bankowi z tytułu prowadzenia i obsługi wyżej wymienionych rachunków uczestników systemu (co do zasady, zgodnie z obowiązującą w Banku tabelą opłat i prowizji dla klientów instytucjonalnych).

W uzupełnieniu wniosku Spółka wskazała, iż:

• w chwili obecnej, wszystkie spółki uczestniczące w systemie zarządzania płynnością finansową typu cash-pooling, do którego zamierza przystąpić Wnioskodawca, są podmiotami powiązanymi z Wnioskodawcą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: ?updop?);
• w chwili obecnej, w grupie spółek uczestniczących w systemie zarządzania płynnością finansową typu cash-pooling, do którego zamierza przystąpić Wnioskodawca, znajdują się zarówno (i) spółki podlegające nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1 updop, jak również (ii) spółki podlegające ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 2 updop.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w ramach przedstawionego zdarzenia przyszłego, odsetki wypłacane przez Spółkę w związku z przystąpieniem do nienazwanej umowy typu cash-pooling polegającej na zarządzaniu płynnością finansową, będą korzystały z preferencyjnej stawki podatku u źródła na podstawie art. 11 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Danii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Warszawie dnia 6 grudnia 2001 r. (dalej: ?Polsko-Duńska UPO?) w związku z art. 21 ust. 1 i ust. 2 updop, zaś od dnia 1 lipca 2013 r. będą korzystały ze zwolnienia z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 3 updop, o ile Spółka uzyska certyfikat rezydencji Agenta oraz pisemne oświadczenie Agenta, iż nie korzysta on ze zwolnienia od całości dochodów w państwie jego rezydencji...

Zdaniem Wnioskodawcy:

W ramach przedstawionego zdarzenia przyszłego, odsetki wypłacane przez Spółkę w związku z przystąpieniem do nienazwanej umowy typu cash-pooling polegającej na zarządzaniu płynnością finansową, będą korzystać z preferencyjnej stawki podatku u źródła na podstawie art. 11 Polsko-Duńskiej UPO w związku z art. 21 ust. 1 i ust. 2 updop, zaś od dnia 1 lipca 2013 r. będą korzystały ze zwolnienia z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 3 updop, o ile Spółka uzyska certyfikat rezydencji Agenta oraz pisemne oświadczenie Agenta, iż nie korzysta on ze zwolnienia od całości dochodów w państwie jego rezydencji.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 updop, uzyskiwane na terytorium Polski przez nierezydentów odsetki podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła według stawki 20%. Przepis zawarty w art. 21 ust. 1 updop stosuje się z uwzględnieniem właściwych umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu (dalej: ?UPO?), których stroną jest Polska (art. 21 ust. 2 ustawy ClT).

Stosownie do art. 11 ust. 2 Polsko-Duńskiej UPO, odsetki mogą być także opodatkowane w Polsce, i zgodnie z prawem Polski, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w Danii, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5% kwoty brutto tych odsetek.

Z powołanego wyżej art. 11 ust. 2 Polsko-Duńskiej UPO wynika, iż postanowienia UPO w zakresie dotyczącym odsetek mają zastosowanie jedynie w przypadku, gdy podmiot uzyskujący odsetki posiada status rzeczywistego odbiorcy (beneficial owner), tj. jest podmiotem, którego prawo do dysponowania otrzymaną płatnością nie ma wyłącznie formalnego charakteru. Co do zasady, w sytuacji, gdy płatność dokonywana jest na rzecz pośrednika będącego rezydentem określonego państwa, który następnie przekazuje tę płatność ostatecznemu odbiorcy, państwo, w którym powstaje dana płatność, nie jest zobowiązane do zastosowania wobec tego pośrednika postanowień UPO. Sam fakt bycia rezydentem określonego państwa i otrzymania płatności nie jest bowiem wystarczającym warunkiem do skorzystania z postanowień UPO w sytuacji, gdy prawo do dysponowania dochodem ma ograniczony charakter. Oznacza to, iż postanowienia UPO mają zastosowanie w odniesieniu do podmiotów będących faktycznymi odbiorcami odsetek.

Niemniej, powyższa definicja pojęcia ?osoba uprawniona do odsetek? (beneficial owner) nie została ustalona przez Umawiające się Państwa (Polskę i Danię) w Polsko-Duńskiej UPO.

W związku z powyższym, sięgnąć należy do art. 3 ust. 2 Polsko-Duńskiej UPO. Zgodnie z tym przepisem, przy stosowaniu Polsko-Duńskiej UPO w dowolnym czasie przez Umawiające się Państwo, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, każde określenie w niej niezdefiniowane będzie miało takie znaczenie, jakie ma ono w tym czasie w przepisach prawnych tego Państwa w zakresie podatków, do których ma zastosowanie UPO, przy czym znaczenie wynikające z ustawodawstwa podatkowego tego Państwa ma pierwszeństwo przed znaczeniem nadanym określeniu przez inne przepisy prawne tego Państwa.

Zauważyć przy tym należy, iż powołany wyżej art. 3 ust. 2 PoIsko-Duńskiej UPO w wersji anglojęzycznej zawiera typowy dla wszystkich innych UPO zwrot ?unless fhe context otherwise requires?. W związku z istotną różnicą w tłumaczeniu wynikająca z przyjętego na gruncie prawa międzynarodowego znaczenia słowa ?kontekst? oraz zastosowanego w polskiej wersji zwrotu ?treść przepisu?, zgodnie z art. 33 ust. 4 ratyfikowanej przez Polskę Konwencji Wiedeńskiej o Prawie Traktatów, sporządzonej w Wiedniu dnia 23 maja 1969 r. (Dz. U. z 1990 r. Nr 74, poz. 439; dalej: ?Konwencja Wiedeńska?) należy przyjąć znaczenie, które przy uwzględnieniu przedmiotu i celu traktatu najlepiej godzi oba teksty (jeżeli kontekst nie wymaga odmiennej interpretacji).

Biorąc pod uwagę wyżej wskazane zasady wykładni, dokonując interpretacji zaprezentowanego przez Spółkę zdarzenia przyszłego, zdaniem Spółki, jedynym możliwym rozwiązaniem jest zastosowanie wykładni opierającej się na znaczeniu, jakie określeniu beneficial owner zostało nadane przez doktrynę międzynarodową prawa podatkowego oraz Konwencję Modelową wraz z Komentarzem do niej (dalej: ?Komentarz?).

Zarówno Konwencja Modelowa, jak i Komentarz zostały wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, w tym Polskę i Danię, które tym samym zobowiązały się do stosowania zawartych w nich postanowień.

Pomimo, że ani Konwencja Modelowa, ani Komentarz nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, to jednak powszechnie są one traktowane jako wskazówki przy stosowaniu oraz interpretacji prawa międzynarodowego. Istota Komentarza opiera się na fakcie, iż, jako odrębne porozumienie państw sygnatariuszy Konwencji Modelowej, stanowi wyraz autentycznej interpretacji, która wśród wszelkich odmian interpretacji norm prawnych ma największy walor prawny. Jak stwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 3 marca 2004 r. (sygn. akt: III SA 1957/02): ?chociaż Konwencja Modelowa nie jest źródłem prawa polskiego, to zgodnie z zaleceniami Rady OECD, Polska jako członek OECD powinna stosować się do niej i tym samym do interpretacji zawartej w Komentarzu.?

Definicję pojęcia beneficial owner odnaleźć można między innymi w ?lnternational Tax Glossary? opracowanym przez The International Bureau of Fiscal Documentation w Amsterdamie z 1992 r. (dalej: ?Międzynarodowy Słownik Podatkowy?). W przedmiotowym Międzynarodowym Słowniku Podatkowym znajduje się m.in. wyjaśnienie, że termin ?beneficial owner? nie jest jednoznacznie sprecyzowany i brak jest consensusu organów podatkowych różnych państw co do jego treści oraz warunków zastosowania. Podobnie, na wieloznaczność tego terminu w polskich umowach o zapobieganiu podwójnemu opodatkowaniu w przypisie nr 2 na stronie 198 swego komentarza ?Polskie umowy o unikaniu podwójnemu opodatkowaniu?, Warszawa 2000 zwraca uwagę Józef Banach.

Niemniej, powołany wyżej Międzynarodowy Słownik Podatkowy określa pewne czynniki determinujące uznanie podmiotu za osobę uprawnioną do odsetek (beneficial owner). Michał Zdyb w opracowaniu ?Instytucja właściciela faktycznego (beneficial owner) w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania? , komentując definicję pojęcia ?beneficial owner? na gruncie Międzynarodowego Słownika Podatkowego, wskazuje:

?Pierwszym czynnikiem jest posiadanie przez taki podmiot prawa do czerpania korzyści ekonomicznych z majątku. (?) Podkreśla się również, że beneficial owner powinien sprawować kontrolę nad posiadanym majątkiem i sposobem korzystania z tego majątku. W tym względzie wskazuje się także na potrzebę analizowania, czy podmiot nie został utworzony tylko i wyłącznie w celu nabycia przymiotu beneficial owner?a, a tym samym skorzystania w sposób niedozwolony z preferencji przewidzianych w UPO?.

Definicję pojęcia ?beneficial owner? przytacza również słownik Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) dostępny na stronie internetowej http://www.oecd.org/document/29/0,3343,en_2649_34897_33933853_1_1_1_1,00.html#B. Zgodnie z tym słownikiem beneficial owner to:

?A person who enjoys the real benefits of ownership, even though the title to the property is in another name? (?Osoba, która rzeczywiście korzysta z przywilejów wynikających z prawa własności, nawet gdy tytuł własności opiewana inne nazwisko?).

Ponadto, powyższe stanowisko, iż realizacja własnych zysków przez ewentualnego pośrednika transakcji finansowej czyni z niego faktycznego właściciela płatności, znajduje potwierdzenie również w praktyce międzynarodowego prawa podatkowego. Przykładowo, powyższe podejście prezentuje Klaus Vogel w uznanej na całym świecie monografii ?Klaus Vogel on Double Taxation Conventions, Third Edition?, Wydawnictwo Kluwer Law International, 2006 r. (strony 722-723), wskazując, iż:

?the beneficial owner of interest will invariably also be its recipient, provided that he ultimately benefits from the payment? (?faktycznym właścicielem odsetek będzie z pewnością także ich odbiorca, pod warunkiem iż ostatecznie czerpie korzyści z tych płatności?); a także

?a back-to-back loan in which the interposed person in the other contracting state is of economic substance and, for instance, makes a profit of its own via an interest margin in the manner of a bank, will have to be recognized for tax purposes irrespective of whether or not the DTC In question has adopted the definition of beneficial owner? (?pożyczki typu back-to-back, w których pośrednik z innego umawiającego się państwa jest rzeczywistym podmiotem i, przykładowo, realizuje własne zyski z tytułu marży na odsetkach podobnie jak bank, powinien być traktowany dla celów podatkowych jako faktyczny odbiorca, niezależnie od tego, czy właściwa umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania zawiera definicję faktycznego beneficjenta płatności?.).

Definicję pojęcia ?beneficial owner? powołuje również wspomniany Komentarz. Zgodnie z wytycznymi Komentarza w wersji z dnia 17 lipca 2008 r., termin ?odbiorca odsetek? nie może być użyty w wąskim i technicznym znaczeniu, lecz winien być rozumiany w kontekście i w świetle przedmiotu i celu Konwencji Modelowej, w tym w kontekście unikania podwójnego opodatkowania i przeciwdziałania uchylaniu się od opodatkowania (str. 174, paragraf 9 Komentarza). Interpretując pojęcie faktycznego właściciela (beneficial owner), należy zatem większą uwagę przykładać do zamiaru stron w kształtowaniu transakcji niż do samej formy przeprowadzenia transakcji.

Odnosząc powyższe do rozważanego zdarzenia przyszłego, podkreślenia wymaga, iż Agent będzie czerpał ekonomiczne korzyści z dokonywanych w ramach systemu zarządzania płynnością finansową transferów środków pieniężnych, w tym w szczególności odsetek, do terminu ich zapłaty uczestnikom systemu cash-pooling na koniec każdego miesiąca.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Agent, z należącego do niego Rachunku Głównego jako rachunku konsolidacyjnego będzie uzupełniał wszelkie niedobory środków (salda ujemne zaewidencjonowane na Rachunkach Transakcyjnych) pozostałych uczestników systemu i na tej podstawie będzie naliczał odsetki należne od takich uczestników. Przy czym odsetki płacone przez uczestników umowy cash-pooling (z tytułu uzupełnienia sald ujemnych zaewidencjonowanych na ich Rachunkach Transakcyjnych) będą wyższe od odsetek wypłacanych pozostałym uczestnikom (z tytułu korzystania z nadwyżek zgromadzonych na ich Rachunkach Transakcyjnych). Tak wygenerowana marża będzie własnością (zyskiem) Agenta. W konsekwencji, wskazać należy, iż wynagrodzenie Agenta za usługi świadczone w ramach systemu zarządzania płynnością (różnica pomiędzy oprocentowaniem pobieranym od uczestników systemu posiadających salda ujemne i oprocentowaniem wypacanym uczestnikom systemu posiadającym salda dodatnie) będzie w pełni zależne od wysokości kwot zgromadzonych w tym systemie.

Powyższe, w ocenie Spółki świadczy o tym, iż środki pieniężne zgromadzone w systemie zarządzania płynnością, w tym odsetki, będą faktycznie wykorzystywane przez Agenta. Agent będzie zatem korzystał z ekonomicznego prawa własności odsetek należnych od Spółki i w konsekwencji, w świetle zaprezentowanego powyżej stanowiska, winien być uznany za beneficial owner?a tych odsetek.

Spółka chciałaby również wskazać, iż przyjęcie stanowiska, iż Agent nie jest faktycznym odbiorcą odsetek (beneficial owner) oznaczałoby de facto podwójne w sensie ekonomicznym opodatkowanie dochodu z tytułu odsetek wypłacanych przez Spółkę w związku z uczestnictwem w systemie zarządzania płynnością finansową. Pozostaje to w sprzeczności z zasadniczym celem Konwencji Modelowej OECD oraz zawieranych na jej podstawie UPO (w tym Polsko-Duńskiej UPO), jakim jest unikanie podwójnego opodatkowania.

Jak wskazywała Spółka, wszystkie płatności w ramach umowy o zarządzanie płynnością finansową, które będą dokonywane przez uczestników systemu zarządzania płynnością finansową (w tym płatności odsetek dokonywane przez Spółkę) będą następować, co do zasady, na podstawie stałego zlecenia Agenta po dokonaniu odpowiedniej kalkulacji również przez Agenta. W praktyce, jedynie Agent będzie w stanie wskazać, iż transfer środków pieniężnych w obrębie grupy rachunków jest konieczny, a także tylko Agent będzie mógł określić wysokość transferowanych środków pieniężnych, w tym należnych do zapłaty przez Spółkę odsetek. Dodatkowo, w zakresie wiedzy jedynie Agenta pozostawać będzie wartość odsetek ewentualnie wypłaconych następnie innym uczestnikom systemu cash-pooling.

W świetle powyższego, wskazać należy, iż z istoty i specyfiki omawianej umowy cash-pooling wynika zasadnicza trudność w identyfikacji stron transferów pieniężnych (odsetek) przez Spółkę jako uczestnika systemu cash-pooling niebędącą Agentem. Ponownie podkreślić należy, iż wyłącznie Agent będzie w stanie wskazać, do którego podmiotu (podmiotów) uczestniczącego w systemie zarządzania płynnością dokonany zostanie transfer odsetek zapłaconych przez Spółkę.

Mając na uwadze powyższą niemożność ustalenia przez Spółkę (a także innych uczestników systemu cash-pooling) odsetek drugiej strony dokonywanych transferów odsetkowych, wypłacając odsetki, Spółka zobowiązana będzie każdorazowo dokonać poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych wg stawki wynikającej z art. 21 ust. 1 updop, tj. 20%. W takiej sytuacji, generalnie nie będzie możliwe zastosowanie stawki obniżonej wynikającej z Polsko-Duńskiej UPO, a także każdej innej UPO.

Jednocześnie, z uwagi na brak możliwości jakiejkolwiek identyfikacji, podmiot finalnie uzyskujący odsetki, posiadający siedzibę w innym niż Polska państwie (inny uczestnik systemu cash-pooling), pozbawiony będzie prawa do odliczenia potrąconego w Polsce zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych.

Powyższe godzi w podstawowy cel zawieranych UPO, w tym Polsko-Duńskiej UFO, jakim jest eliminowanie podwójnego opodatkowania - w państwie źródła dochodu (w tym przypadku w Polsce) oraz w państwie rezydencji podatnika.

W tym miejscu należy również zwrócić uwagę na rolę, jaką miała pełnić/pełni klauzula beneficial owner (klauzula beneficjenta, faktycznego właściciela) w UPO.

Klauzula ta została wprowadzona do Konwencji Modelowej oraz do poszczególnych bilateralnych umów UPO celem wyeliminowania zjawiska tzw. treaty shopping, czyli zjawiska polegającego na nabywaniu korzyści umownych UPO przez podmioty nieuprawnione. Zgodnie z międzynarodową doktryną prawa podatkowego, jak i Komentarzem do Konwencji Modelowej, statusu faktycznego właściciela (beneficial owner) można odmówić jedynie podmiotowi, który został utworzony (wprowadzony do transakcji jako strona) tylko i wyłącznie w celu nabycia korzyści wynikających z danej umowy UPO. Decydujące znaczenie ma ustalenie, czy dany podmiot posiada prawo do czerpania rzeczywistych korzyści ekonomicznych z majątku. Jak wskazano powyżej, interpretując pojęcie faktycznego właściciela (beneficial owner), należy większą uwagę przykładać do zamiaru stron w kształtowaniu transakcji niż do samej formy przeprowadzenia transakcji. Określenia faktyczny właściciel (beneficial owner) nie należy stosować w wąskim i technicznym znaczeniu. Określanie to należy rozumieć w jego kontekście i w świetle przedmiotu i celu Konwencji Modelowej (oraz bilateralnych UPO), a mianowicie zapobiegania uchylaniu się od płacenia podatków oraz oszustwom podatkowym (patrz (1) Komentarz do art. 10 i 11 Konwencji Modelowej oraz (2) ?OECD, Double Taxation Conventions and the Use of Conduit Companies, Paris 1987?).

W świetle powyższych uwag, Agent będący rezydentem podatkowym w Danii w sposób oczywisty nie może być pozbawiony statusu faktycznego właściciela (beneficial owner).

System cash-pooling, do którego zamierza przystąpić Spółka, opiera się na standardowej umowie, znajdując szerokie zastosowanie w praktyce rynkowej. Nie można zatem przypisywać mu cech szczególnych, a w szczególności, kreacji celem uzyskania dodatkowych preferencji podatkowych, których osiągnięcie nie byłoby możliwe w przypadku stosowania UPO innych niż Polsko-Duńska UPO. Spółka pragnie zauważyć, iż inne UPO zawarte przez Polskę (z innymi państwami) przewidują niekiedy opodatkowanie odsetek wypłacanych przez rezydentów podatkowych Polski na znacznie bardziej korzystnych zasadach niż Polsko-Duńska UPO. Przykładowo, Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z dnia 19 stycznia 1977 r.) przewiduje zwolnienie odsetek z opodatkowania.

Celem systemu cash-pooling, do którego pragnie przystąpić Spółka, nie jest zatem uzyskanie korzyści z jednej bądź kilku UPO czy uchylenie się od płacenia podatków, ale takie wykorzystanie istniejących na rynku finansowym różnic w oprocentowaniu sald dodatnich i sald ujemnych na rachunkach uczestników systemu oraz efektu skali, aby podmioty z zaangażowanej grupy czerpały z tego maksymalne korzyści.

Dodatkowo, Agent nie może być uznany za zwykłą spółkę pośrednika (tzw. Conduit Company). Jak już wyżej wspomniano, wszystkie płatności w ramach umowy o zarządzanie płynnością finansową, które będą dokonywane przez uczestników systemu zarządzania płynnością finansową (w tym płatności odsetek dokonywane przez Spółkę), będą następować, co do zasady, na podstawie stałego zlecenia Agenta po dokonaniu odpowiedniej kalkulacji również przez Agenta. W praktyce, jedynie Agent będzie w stanie wskazać, iż transfer środków pieniężnych w obrębie grupy rachunków jest konieczny, a także tylko Agent będzie mógł określić wysokość transferowanych środków pieniężnych, w tym należnych do zapłaty przez Spółkę odsetek. Ponadto, Agent będzie realizował zysk wynikający z różnicy pomiędzy wysokością odsetek płaconych przez uczestników posiadających salda ujemne a odsetkami wypłacanymi uczestnikom, których nadwyżki przelewane są na Rachunek Główny Agenta. Agent będzie pełnił zatem kluczową rolę w systemie zarządzania płynnością finansową typu cash-pooling, stanowiąc jego nieodzowny element. Umiejscowienie Agenta w systemie cash-pooling nie będzie miało charakteru sztucznego.

Powyższe pozostaje przy tym w zgodzie z praktyką świadczenia usług finansowych, gdzie podmiot otrzymujący finansowanie nie dochodzi źródeł, z jakich otrzymane przezeń środki zostały pozyskane przez podmiot udzielający mu finansowania i nie identyfikuje tychże źródeł. Przykładowo, klient banku starający się o kredyt nie dochodzi i nie identyfikuje depozytariuszy banku, których środki posłużyły temu bankowi do organizacji akcji kredytowej, w tym przeznaczonej na finansowanie potrzeb w/w klienta banku. Niemniej, w przypadku wypłaty przez polski podmiot odsetek na rzecz banku niebędącego rezydentem podatkowym Polski z tytułu udzielonego kredytu, brak jest, co do zasady, wątpliwości, iż jest on faktycznym właścicielem tychże odsetek.

Również w omawianym przypadku Spółka, wykazując saldo ujemne na Rachunku Transakcyjnym, a w konsekwencji, otrzymując środki na jego pokrycie pochodzące z funduszy zgromadzonych w systemie cash-pooling, nie będzie dochodziła ich pierwotnego źródła, tj. nie będzie identyfikowała uczestnika systemu, na którego Rachunku Transakcyjnym zaewidencjonowano saldo dodatnie i którego środki posłużyły pokryciu salda ujemnego Spółki. Z perspektywy Spółki, podmiotem udzielającym finansowania pozostanie Agent i to on będzie beneficjentem odsetek wypłacanych przez Spółkę w związku z przyznanymi środkami. Innymi słowy, zobowiązanie Spółki wynikające z uczestnictwa w systemie cash-pooling pozostanie zobowiązaniem wobec Agenta, a nie zobowiązaniem wobec innych uczestników systemu cash-pooling.

W świetle powyższego, zdaniem Spółki, w przedstawionym stanie faktycznym zachodzi tożsamość odbiorcy odsetek i podmiotu do nich uprawnionego, tj. Agent będzie rzeczywistym właścicielem wypłacanych przez Spółkę w związku z umową cash-pooling odsetek. W konsekwencji, do opodatkowania przedmiotowych odsetek zastosowanie może znaleźć preferencyjna stawka podatku u źródła wynikająca z postanowień Polsko-Duńskiej UPO (o ile Spółka uzyska certyfikat rezydencji Agenta). Spółka pragnie przy tym wskazać, iż spełniony jest warunek zastosowania Polsko-Duńskiej UPO wynikający z brzmienia art. 22b updop, zgodnie z którym zwolnienia i odliczenia wynikające z przepisów art. 20-22 stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego innego niż Rzeczpospolita Polska państwa, w którym podatnik ma swoją siedzibę lub w którym dochód został uzyskany. Taką podstawę prawną stanowi art. 25 Polsko-Duńskiej UPO w brzmieniu nadanym Protokołem między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Danii o zmianie Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Danii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Warszawie dnia 6 grudnia 2001 roku, podpisanym w Warszawie dnia 7 grudnia 2009 roku (Dz. U. Nr 241, poz. 1613).

Zgodnie z art. 11 ust. 1 Polsko-Duńskiej UPO odsetki, które powstają w Polsce i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Danii, mogą być opodatkowane w Danii. Przy czym na podstawie ust. 2 art. 11 Polsko-Duńskiej UPO takie odsetki mogą być także opodatkowane w Polsce, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w Danii, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5% kwoty brutto tych odsetek. Postanowienia ustępów 1,2 i 3 niniejszego artykułu nie mają zastosowania, jeżeli osoba uprawniona do odsetek, mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie prowadzi w drugim Państwie, w którym powstają odsetki, działalność poprzez zakład tam położony, bądź wykonuje wolny zawód w oparciu o stałą placówkę, która jest w nim położona i jeżeli wierzytelność, z której tytułu płacone są odsetki, jest faktycznie zwiana z takim zakładem lub stała placówką. W takim przypadku stosuje się postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14. Przedmiotowe ograniczenie nie znajduje zastosowania w omawianym przypadku, bowiem Agent nie prowadzi zakładu na terytorium Polski.

Podsumowując, w ocenie Spółki, za beneficjenta odsetek wypłacanych przez Spółkę w związku z przystąpieniem do umowy o zarządzanie płynnością finansową typu cash-pooling, uznać należy Agenta.

W związku z tym, przedmiotowe odsetki powinny korzystać z preferencyjnej stawki pobieranego w Polsce podatku u źródła w wysokości 5%, o ile Spółka uzyska certyfikat rezydencji Agenta.

Ponadto, podstawę dla potrącania przez Spółkę podatku u źródła według preferencyjnej stawki od odsetek wypłacanych w związku z uczestnictwem w systemie cash-pooling stanowi art. 21 ust. 3 updop.

Zgodnie z powołanym art. 21 ust. 3 updop, zwalnia się od podatku dochodowego przychody odsetkowe, jeżeli spełnione są łącznie następująco warunki:

1. wypłacającym należności jest:
   1. spółka będąca podatnikiem podatku dochodowego mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tutaj Spółka); albo
   2. położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład spółki podlegającej w państwie członkowskim Unii Europejskiej opodatkowaniu podatkiem dochodom od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania, jeżeli wypłacane przez ten zagraniczny zakład należności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów przy określaniu dochodów podlegających opodatkowaniu w Rzeczypospolitej Polskiej;
2. uzyskującym przychody odsetkowe jest spółka podlegająca w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania (tutaj Agent);
3. spółka;
   1. o której mowa w pkt 1, posiada bezpośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 2; lub
   2. o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 25 % udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1; lub
   3. o której mowa w pkt 2, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania;
4. odbiorcą należności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jest:
   1. spółka, o której mowa w pkt 2; albo
   2. zagraniczny zakład spółki, o której mowa w pkt 2, jeżeli dochód osiągnięty w następstwie uzyskania tych należności podlega opodatkowaniu w tym państwie członkowskim Unii Europejskiej, w którym ten zagraniczny zakład jest położony.
   
   
   

W świetle powyższego oraz zaprezentowanego opisu zdarzenia przyszłego, będącego przedmiotem interpretacji, w ocenie Spółki, spełnione zostaną wskazane w art. 21 ust. 3 updop warunki dla objęcia odsetek wypłacanych przez Spółkę w ramach systemu zarządzania płynnością finansową zasadami opodatkowania wynikającymi z tego przepisu. W szczególności,

1. Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego mającą siedzibę i zarząd na terytorium Polski (spełniony warunek określony w art. 21 ust. 3 pkt 1 updop);
2. Agent podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów w Danii będącej państwem członkowskim Unii Europejskiej (spełniony warunek określony w art. 21 ust. 3 pkt 2 updop);
3. Agent posiada przy tym 100% udziału w kapitale Spółki (spełniony warunek określony w art. 21 ust. 3 pkt 3 updop);
4. Agent winien być kwalifikowany jako odbiorca należności odsetkowych - zgodnie z komentarzem Spółki przedstawionym powyżej (spełniony warunek określony w art. 21 ust. 3 pkt 4 updop).
   
   

W efekcie, zdaniem Spółki, spełnione zostaną wszystkie przesłanki dla zastosowania wspomnianego art. 21 ust. 3 updop. Oznacza to, iż w okresie do dnia 30 czerwca 2013 r. odsetki wypłacane przez Spółkę w ramach systemu cash-pooling będą mogły podlegać 5% podatkowi u źródła. Jednocześnie, ewentualne odsetki wypłacone przez Spółkę od dnia 1 lipca 2013 r. w związku z uczestnictwem w systemie cash-pooling będą mogły korzystać ze zwolnienia ze zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych.

W związku z powyższym, Spółka zwraca się z prośbą o potwierdzenie, że zaprezentowane powyżej stanowisko i rozumienie treści przepisów updop, także Polsko-Duńskiej UPO są prawidłowe.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm. określanej dalej ?ustawy o pdop?), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o pdop, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, (podatnicy podlegający ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu) przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how), ustala się w wysokości 20% przychodów.

Zgodnie z art. 21 ust. 3 ww. ustawy zwalnia się od podatku dochodowego przychody, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1. wypłacającym należności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jest:
   1. spółka będąca podatnikiem podatku dochodowego mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo
   2. położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład spółki podlegającej w państwie członkowskim Unii Europejskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania, jeżeli wypłacane przez ten zagraniczny zakład należności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów przy określaniu dochodów podlegających opodatkowaniu w Rzeczypospolitej Polskiej,
2. uzyskującym przychody, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jest spółka podlegająca w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania,
3. spółka:
   1. o której mowa w pkt 1, posiada bezpośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 2, lub
   2. o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 25% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1, lub
   3. o której mowa w pkt 2, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania,
4. odbiorcą należności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jest:
   1. spółka, o której mowa w pkt 2, albo
   2. zagraniczny zakład spółki, o której mowa w pkt 2, jeżeli dochód osiągnięty w następstwie uzyskania tych należności podlega opodatkowaniu w tym państwie członkowskim Unii Europejskiej, w którym ten zagraniczny zakład jest położony.
   
   
   

Stosownie do art. 21 ust. 3a ustawy o pdop, warunek posiadania udziałów (akcji), o których mowa w ust. 3 pkt 3, uważa się także za spełniony, jeżeli zarówno w kapitale spółki, o której mowa w ust. 3 pkt 1, jak i w kapitale spółki, o której mowa w ust. 3 pkt 2, inna spółka podlegająca w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, posiada bezpośrednio ? nie mniej niż 25% udziałów (akcji). Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio.

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 3, stosuje się, jeżeli posiadanie udziałów (akcji), o którym mowa w ust. 3 pkt 3 lit. a i b oraz ust. 3a, wynika z tytułu własności (art. 21 ust. 3b ustawy o updop).

Przepis ust. 3 ma zastosowanie w przypadku, kiedy spółki, o których mowa w ust. 3 pkt 3, posiadają udziały (akcje) w wysokości, o której mowa w ust. 3 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat (art. 21 ust. 4 ww. ustawy).

Należy również zauważyć, iż zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 18 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 254, poz. 2533), podatek dochodowy od przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 21 ust. 3 pkt 2 tej ustawy, ustala się w wysokości:

1. 10 % przychodów - od dnia 1 lipca 2005 r. do dnia 30 czerwca 2009 r.,
2. 5 % przychodów - od dnia 1 lipca 2009 r. do dnia 30 czerwca 2013 r.

- jeżeli spełnione są łącznie warunki określone w art. 21 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na podstawie art. 22b ustawy o pdop, zwolnienia i odliczenia wynikające z przepisów art. 20-22 stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy w sprawie podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego innego niż Rzeczpospolita Polska państwa, w którym podatnik ma swoją siedzibę lub w którym dochód został uzyskany.

Przepisy art. 21 ust. 1 ustawy o pdop, stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 21 ust. 2 ustawy o pdop).

Stosownie do art. 91 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, ratyfikowana umowa międzynarodowa, po jej ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, stanowi część krajowego porządku prawnego i jest bezpośrednio stosowana, chyba że jej stosowanie jest uzależnione od wydania ustawy. W związku z tym, przy rozpatrzeniu niniejszego wniosku należy uwzględnić postanowienia umowy, która zgodnie z art. 91 ust. 2 Konstytucji będzie miała pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową.

Natomiast art. 26 ust. 1 ustawy o pdop stanowi, iż osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Zgonie z art. 26 ust. 1g ustawy o pdop, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 na rzecz podmiotów wymienionych w art. 6 ust. 1 pkt 10a i 11a, stosują zwolnienia wynikające z tych przepisów wyłącznie pod warunkiem:

1. udokumentowania przez podmiot, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 10a i 11a, jego miejsca siedziby dla celów podatkowych, uzyskanym od tego podmiotu certyfikatem rezydencji, oraz
2. złożenia przez podmiot, o którym mowa w art. 6 ust.

   1 pkt 10a i 11a, pisemnego oświadczenia, że jest rzeczywistym właścicielem wypłaconych przez płatnika należności oraz spełnia on warunki, o których mowa w tych przepisach.
   
   

Ocena warunków określonych w ust. 1g dokonywana jest niezależnie od warunków istnienia podstawy prawnej do wymiany informacji podatkowej między Rzecząpospolitą Polską a państwem należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, w którym podmiot wymieniony w art. 6 ust. 1 pkt 10a i 11a ma siedzibę (art. 26 ust. 1h ustawy o pdop).

Jak stanowi art. 11 ust. 1 umowy sporządzonej w Warszawie dnia 6 grudnia 2001 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Danii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. 2003 r. Nr 43, poz. 368 ze zm.) - dalej: Umowa - odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Z kolei na podstawie art. 11 ust. 2 Umowy odsetki mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5% kwoty brutto tych odsetek.

Postanowień ustępu 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli osoba uprawniona do tych odsetek mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie, w którym powstają odsetki, działalność gospodarczą poprzez zakład tam położony i jeżeli wierzytelność, z tytułu której płacone są odsetki, jest faktycznie związana z takim zakładem. (?) - art. 11 ust. 5 Umowy.

Jak słusznie wskazuje Spółka, dokonując interpretacji ww. przepisów należy zwrócić również uwagę na tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień.

Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Zatem, obowiązki podatkowe podmiotów z siedzibą w odrębnych państwach należy rozpatrywać z uwzględnieniem postanowień umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz Modelowej Konwencji OECD wraz z Komentarzem.

Pomimo, iż Komentarz do Konwencji Modelowej OECD nie stanowi źródła prawa, to na mocy art. 3 lit. c Konwencji z dnia 14 grudnia 1960 r. o Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju, wraz z protokołami dodatkowymi nr 1 i 2 do tej konwencji, stanowiącymi jej integralną część (Dz. U. z 1998 r., Nr 76, poz. 490; dalej: Konwencja), Polska zobowiązała się do ścisłej współpracy, a tam, gdzie występuje taka potrzeba, podejmowania skoordynowanych działań. Zgodnie z art. 5 lit. b Konwencji OECD może dla osiągnięcia swoich celów przedkładać członkom zalecenia. W związku z tym Komentarz do Konwencji Modelowej OECD, który jest wynikiem wspólnych prac i uzgodnień wszystkich państw członkowskich, powinien być przez Polskę traktowany jako wskazówka interpretacyjna w celu zapewnienia jednolitej wykładni przepisów w ramach wszystkich państw członkowskich OECD. Przyjęcie takiego stanowiska potwierdza ustęp 3 Wstępu do Komentarza, który stanowi, że organy podatkowe powinny się odwoływać do tego Komentarza przy stosowaniu i interpretacji postanowień swych dwustronnych konwencji podatkowych opartych na Modelowej Konwencji.

Państwa, które nie zgadzają się z tezami postawionymi w Komentarzu, mogą złożyć zastrzeżenie do artykułu lub uwagi do Komentarza, w których zastrzegają sobie prawo odmiennego stosowania danego artykułu. Polska nie złożyła takiego zastrzeżenia, stąd przy stosowaniu i interpretacji postanowień dwustronnych konwencji podatkowych opartych na Modelowej Konwencji powinna odwoływać się do Komentarza.

Z Komentarza do Konwencji Modelowej OECD wynika tymczasem, iż postanowienia umów (konwencji) o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie dotyczącym odsetek mają zastosowanie jedynie w przypadku, gdy to podmiot uzyskujący odsetki posiada status rzeczywistego odbiorcy (?beneficial owner?), czyli jest podmiotem, którego prawo do dysponowania otrzymaną płatnością nie ma wyłącznie formalnego charakteru. Co do zasady, w sytuacji, gdy płatność dokonywana jest na rzecz pośrednika będącego rezydentem określonego państwa, który następnie przekazuje tę płatność ostatecznemu odbiorcy, państwo w którym powstaje dana płatność nie jest zobowiązane do zastosowania wobec tego pośrednika postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zatem sam fakt bycia rezydentem określonego państwa i otrzymania płatności nie jest wystarczającym warunkiem do skorzystania z postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania w sytuacji, gdy prawo do dysponowania dochodem ma ograniczony charakter. Oznacza to, iż postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania mają zastosowanie do podmiotów będących faktycznymi odbiorcami odsetek. W konsekwencji, jeżeli podmiot polski dokonuje wypłaty z tytułu odsetek, o której mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, na rzecz podatkowego rezydenta innego państwa, który nie jest osobą uprawnioną do tych odsetek, to Polska nie jest ograniczona w swoim prawie do opodatkowania w Polsce takich należności odsetkowych.

Umowa cash-poolingu jest formą efektywnego zarządzania środkami finansowymi, stosowaną przez podmioty należące do jednej grupy kapitałowej, lub podmioty powiązane ekonomicznie w jakikolwiek inny sposób. Sprowadza się ona do koncentrowania środków pieniężnych z jednostkowych rachunków poszczególnych podmiotów na wspólnym rachunku grupy (rachunek główny) i zarządzaniu zgromadzoną w ten sposób kwotą, przy wykorzystaniu korzyści skali. Pozwala to na kompensowanie przejściowych nadwyżek, wykazywanych przez jedne z podmiotów z przejściowymi niedoborami zaistniałymi u innych podmiotów. Dzięki temu dochodzi do minimalizowania kosztów kredytowania działalności podmiotów z grupy poprzez kredytowanie się przy wykorzystaniu środków własnych grupy. W ramach porozumienia cash-poolingu uczestnicy wskazują podmiot organizujący cash-pooling i zarządzający systemem, którym może być wyspecjalizowany bank, jak również jednostka z grupy, w tym przypadku D.

z siedzibą w Danii. Zarządzający systemem w ramach umowy zapewnia dla wszystkich uczestników systemu środki finansowe na pokrycie sald ujemnych, a w przypadku wystąpienia sald dodatnich na rachunkach uczestników to na jego rachunek trafiają środki finansowe. Uczestnicy porozumienia nie wiedzą, czyje środki zostały im przekazane na pokrycie niespłaconego zadłużenia ? wszelkie przepływy koordynowane są przez podmiot zarządzający. Niezależnie od tego, czy podmiotem zarządzającym systemem jest bank, czy wybrana spółka z grupy, realizuje on jedynie funkcję pośrednika, tzn. nie jest ostatecznym właścicielem odsetek, do których prawo przysługuje spółkom przekazującym nadwyżkę.

Sposób konstrukcji umowy cash-poolingu jest jednocześnie wy