Zaliczenie wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Zaliczenie wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 26.01.2011r. (data wpływu 02.02.2011r.), oraz piśmie z dnia 25.03.2011r. (data nadania 25.03.2011r., data wpływu 28.03.2011r.), uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 18.03.2011r. Nr IPPB5/423-88/11-2/DG (data nadania 18.03.2011r., data doręczenia 19.03.2011r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na:

  • zapraszanie grup docelowych na festiwal filmów ? jest nieprawidłowe,
  • pozostałych wydatków na koszty wyjazdów do fabryki w Niemczech, na targi krajowe i zagraniczne, do magazynów Spółki, obejmujące koszty noclegów, transportu, parkingu, wynajmu sal konferencyjnych, opłat za wstęp na targi czy koszty posiłków dla wizytujących osób ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02 lutego 2011r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Spółka zajmuje się sprzedażą i promocją na rynku polskim produktów z cynku wytwarzanych przez R. Produkty, które wykonywane są w fabryce w Niemczech stanowią stop cynku rektyfikowanego elektrolitycznie oraz precyzyjnie określonej zawartości miedzi i tytanu. W jednym ciągłym cyklu technologicznym surowiec jest topiony, odlewany i przy zachowaniu najwyższej jakości nawijany w rolki. Wyprodukowane kręgi blachy służą do dalszej obróbki ? są z nich wytwarzane wysokiej jakości elementy pokrycia dachów i elewacji oraz rynny i inne elementy budowlane.

Spółka jest wyłącznym dystrybutorem tych produktów na rynku polskim. Sprzedaż dokonywana jest przez Spółkę wyłącznie na rzecz hurtowni i dalszych dystrybutorów na terenie Polski. Odbiorcami produktów są docelowo deweloperzy, generalni wykonawcy projektów budowlanych a także inne podmioty prowadzące prace budowlane.

Spółka prowadzi również działania z zakresu popularyzowania produktów marki. Zadanie to jest jednym z celów wykwalifikowanego personelu sprzedażowego Spółki. Spółka nieustannie dba o poszerzanie doświadczenia tego personelu w dziedzinie marketingu i promocji produktów z cynku na rynku polskim.

Sukces w sprzedaży produktów Spółki zależy m.in. w dużym stopniu od propagowania stosowania produktów cynkowych wysokiej jakości wśród osób projektujących i wykonujących nowe budynki budowle ? tj. w szczególności architektów oraz bezpośrednich wykonawców (blacharzy i dekarzy). Produkty Spółki są produktami z wyższego segmentu rynku. Wynika to z ich wysokiej jakości i innowacyjności, na którą składają się takie czynniki jak: stosowany surowiec, metoda produkcji, trwałość, szeroka oferta i pozytywny bilans ekologiczny wyrobów. Produkty Spółki są prezentowane grupom docelowym ? tj. w szczególności architektom, blacharzom i dekarzom w trakcie wizyt. W tym celu Spółka organizuje wyjazdy przede wszystkim do fabryki w Niemczech czy innych miejsc, w których można obejrzeć praktyczne przykłady zastosowania produktów Spółki w budownictwie. W trakcie pobytu w fabryce możliwe jest zorganizowanie technicznego panelu dyskusyjnego dotyczącego np. rozwiązań dostępnych dla wykonawcy przy użyciu produktów dystrybuowanych przez Spółkę.

Spółka może również organizować dla tych osób wyjazdy na tematyczne targi krajowe lub zagraniczne, gdzie można zapoznać się z ofertą Spółki na tle oferty konkurencji. Spółka może również zapraszać grupy docelowe na różnego rodzaju wydarzenia współorganizowane w przypadku których partnerem organizatora jest Spółka (np zaproszenie architektów na festiwalu dokumentalnych filmów poświęconych architekturze, które są następnie podstawą do dyskusji o najważniejszych problemach architektury współczesnej).

W celu zapoznania się z ofertą produktową Spółki architekci i wykonawcy zapraszani są również do polskich magazynów spółki. W związku z tymi wizytami Spółka może ponosić takie koszty jak: koszty noclegów, transportu, parkingu, wynajmu sal konferencyjnych, opłat za wstęp na targi czy koszty posiłków dla wizytujących osób.

Spółka organizuje wyjazdy np. do fabryki w Niemczech dla niewielkich grup liczących do ok. 10 osób, co umożliwia efektywne zapoznanie się z produktami Spółki. Podobnie inne wyjazdy skierowane są do ograniczonego kręgu osób które mogą być zainteresowane ofertą produktową Spółki. Koszty dotyczące wyjazdów ponoszone są w zakresie niezbędnym do zapewnienia odwiedzającym standardowego poziomu pobytu, w szczególności pobyt nie nosi znamion wystawności nadmiernej gościnności czy ekskluzywności Spółka nie organizuje w jego trakcie wydarzeń rozrywkowo-rekreacyjnych. Spółka gromadzi również odpowiednie dokumenty potwierdzające wysokość i rodzaj ponoszonych kosztów oraz odnoszące się do celu wyjazdu

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wymienione koszty ponoszone przez Spółkę w związku z zapoznawaniem użytkowników z produktami Spółki stanowią koszty uzyskania przychodów...

Zdaniem Spółki ponoszone wydatki w całości stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki. Jak wynika z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. nr 54 poz. 654 ze zm. dalej: UPDOP) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 UPDOP.

O ile zatem wydatek:

  • poniesiony jest w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów oraz
  • nie jest wymieniony w katalogu określonym przepisem art. 16 ust.

    1 UPDOP ? to stanowi on koszt podatkowy.

W przypadku Spółki oba te warunki są spełniane. Warunek poniesienia wydatku w celu osiągnięcia przychodów o celowość poniesienia danego wydatku ? zgodnie z utrwalonym poglądem doktryny i orzecznictwa ? można mówić, jeśli w wyniku poniesienia danego kosztu działający racjonalnie podatnik może oczekiwać uzyskania przychodów. Zarazem dla rozpoznania wydatku jako kosztu podatkowego nie jest konieczne, by konkretny, spodziewany przychód wystąpił. Wystarczy, że ów racjonalnie działający podatnik ponosząc dany wydatek w określonych warunkach gospodarczych wystąpienia takiego przychodu realnie mógł oczekiwać.

Warunek ten spełniają wszystkie koszty ponoszone przez Spółkę w związku z wizytami architektów/ wykonawców (blacharzy; dekarzy) W fabryce czy w magazynach Spółki w Polsce. Gruntowne zapoznanie tych osób z produktami Spółki ? w szczególności wobec faktu, że są to wyroby z wyższej kategorii cenowej ?jest wręcz kluczowe dla sukcesu sprzedażowego produktów Spółki. Decyzja o zastosowaniu danego typu produktów blacharskich bardzo często zapada na etapie projektowania danego budynku na zlecenie wykonawcy może by konsultowana z blacharzem czy dekarzem współpracującym z wykonawcą Dlatego też dotarcie do osób zaangażowanych w prace projektowe i wykonawstwo dotyczące nowych inwestycji budowlanych i zapoznanie ich z ofertą jest dla Spółki niezmiernie ważnym kanałem sprzedaży produktów. Podobnie ma się rzecz z wizytami architektów i wykonawców w magazynach Spółki w Polsce ? możliwość prezentacji produktów oraz udzielenia odpowiedzi na wszelkie pytania techniczne dotyczące sposobu stosowania produktów czy realizacji specyficznych zamówień jest istotnym czynnikiem sukcesu Spółki na rynku polskim.

Specyfika branży wysokospecjalistycznych produktów budowlanych wymaga, by kontrahenci mieli możliwość naocznego zweryfikowania jakości produktów, metody ich produkcji oraz uzyskania wiedzy technicznej dotyczącej ich parametrów i sposobu ich używania. Wymiana wiedzy i pytania osób odwiedzających fabrykę (magazyny Spółki) są równie istotną wskazówką dla przedstawicieli fabryki i Spółki co do aktualnego zapotrzebowania rynkowego i oczekiwań użytkowników od tego typu produktów.

W trakcie targów tematycznych osoby z grup docelowych mają możliwość szerszego zapoznania się z ofertą produktów z danego segmentu rynkowego i bezpośredniego porównania ich z ofertą Spółki. Z kolei w przypadku wydarzeń współorganizowanych w przypadku których partnerem organizatora jest Spółka na Spółkę w ramach umowy z organizatorem może zostać nałożony obowiązek zapewnienia uczestnictwa określonej ilości gości z branży architektów czy wykonawców. Niezależnie, Spółka traktuje tego typu tematyczne wydarzenia jako możliwość promocji Spółki i rozpowszechniania informacji handlowych na rynku polskim, jak również jako możliwość identyfikacji i dotarcia do szerszego grona osób z grup docelowych (architektów/ wykonawców). Zatem bezsprzecznie tego typu wydatki mają związek z przychodem, który może uzyskać Spółka. Spółka gromadzi również odpowiednie dokumenty potwierdzające fakt poniesienia kosztu i jego związek z uzyskaniem przychodu.

Warunek braku wymienienia wydatku w katalogu zawartym w art. 16 ust 1 UPDOP

Wydatki opisane w niniejszym wniosku nie są objęte żadnym z wyłączeń z możliwości uznania ich za koszty uzyskania przychodów, zawartych w art. 16 ust. 1 UPDOP. W szczególności zaś ponoszone wydatki nie stanowią wydatków związanych z reprezentacją o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 UPOOP.

W praktyce organów podatkowych utrwaliło się stanowisko że ?reprezentacja to występowanie w imieniu firmy, wiążące się z okazałością w celu wywołania dobrego wrażenia (interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 21 marca 2008 r. - sygn. IPPB1/415-523/07-2/ES interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 8 października 2010 r. sygn. IPPB1/2/423a-1342/10/MS). O reprezentacji można mówić w odniesieniu do działań mających na celu stworzenie i utrwalenie jak najkorzystniejszego wizerunku firmy na zewnątrz, to jest w relacji przede wszystkim z (potencjalnymi) kontrahentami.

Działania reprezentacyjne mogą w związku z tym przyjmować różne formy ? typowe to imprezy czy bankiety urządzane dla (potencjalnych) kontrahentów, przekazywanie upominków, finansowanie wyjazdów rekreacyjnych czy inne formy jednostronnych świadczeń na rzecz osób trzecich, w których objawia się szczególna gościnność.

Zdaniem Spółki ponoszone przez nią wydatki nie stanowią wydatków o charakterze reprezentacyjnym. Nie jest celem Spółki łożenie na szczególną wystawność czy okazałość w trakcie pobytu architektów/blacharzy/dekarzy na wyjazdach i w trakcie wizyt w magazynach Spółki i w trakcie uczestnictwa w wydarzeniach tematycznych. Zapewniane zakwaterowanie i wyżywienie ma odpowiadać przeciętnemu standardowi w trakcie takiego pobytu.

Tym samym ponoszone wydatki nie mają celu wywołania korzystnego wrażenia na architektach/blacharzach/dekarzach - są to jedynie koszty uboczne ponoszone w związku z głównym celem wyjazdu/wydarzenia ? tj. prezentacją produktów przekazaniem wiedzy o cechach jakościowych, użytkowych lub technicznych produktów, prezentacją oferty Spółki na cele produktów konkurencji, promocji Spółki. Poniesienie tych wydatków służy realizacji zasadniczego zamiaru Spółki, jakim jest w istocie dogłębne przedstawienie oferty handlowej Spółki.

Spółka zwraca również uwagę, że z zasady działania reprezentacyjne są kierowane do potencjalnych kontrahentów Spółki (jako podmiotów, na których podatnik chce wywrzeć odpowiednie wrażenie w celu realizacji danego zamierzenia biznesowego). Zaś osoby zapraszane do zapoznania się z produktami Spółki nie są jej kontrahentami. Zainteresowanie ich produktami Spółki ma za to dużą szansę przełożyć się na przyszłe zwiększenie obrotów Spółki.

Prawidłowość stanowiska Spółki została potwierdzona w interpretacjach indywidualnych: np. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z lutego 2008 r. sygn. IP-PB3-423-471/07-2/DG, Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 27 marca 2008 r. sygn. ILPB3/423-44/08-3/MC czy Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 8 stycznia 2010 r. sygn. lLPB3/423-900/09-2/MC.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stwierdzam, co następuje:

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do kosztów uzyskania przychodów zalicza się wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania podmiotu.

W złożonej rzeczywistości życia gospodarczego istnieje obiektywna i zasadnicza trudność w precyzyjnym wyznaczeniu linii rozgraniczającej poszczególne przejawy aktywności gospodarczej, wykazywanej przez przedsiębiorców. Chodzi tu o ich podstawową działalność (produkcję, handel, usługi) i towarzyszące tej działalności przedsięwzięcia o charakterze marketingowym, promocyjnym, reklamowym, reprezentacyjnym - dotyczące sprzedaży wytwarzanych dóbr i usług oraz relacji z aktualnymi i potencjalnymi kontrahentami.

Nie każdy koszt poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Takimi kosztami bowiem nie mogą być wydatki enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

  • został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  • jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  • pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  • poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  • został właściwie udokumentowany,
  • nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, iż wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. W szczególności zaś wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu (zachowania, zabezpieczenia źródła przychodu), względnie w celu uniknięcia ryzyka wystąpienia strat, bądź znacznego zmniejszenia uzyskiwanych dotąd dochodów.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka organizuje wyjazdy grup docelowych, tj. architektów, blacharzy, dekarzy, przede wszystkim do:

  • fabryki w Niemczech czy innych miejsc, w których można obejrzeć praktyczne przykłady zastosowania produktów Spółki w budownictwie. W trakcie pobytu w fabryce możliwe jest zorganizowanie technicznego panelu dyskusyjnego dotyczącego np. rozwiązań dostępnych dla wykonawcy przy użyciu produktów dystrybuowanych przez Spółkę,
  • Spółka może również organizować dla tych osób wyjazdy na tematyczne targi krajowe lub zagraniczne, gdzie można zapoznać się z ofertą Spółki na tle oferty konkurencji,
  • Spółka może również zapraszać grupy docelowe na różnego rodzaju wydarzenia współorganizowane w przypadku których partnerem organizatora jest Spółka (np zaproszenie architektów na festiwalu dokumentalnych filmów poświęconych architekturze, które są następnie podstawą do dyskusji o najważniejszych problemach architektury współczesnej),
  • w celu zapoznania się z ofertą produktową Spółki architekci i wykonawcy zapraszani są również do polskich magazynów spółki.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego należy zauważyć, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają definicji pojęć 'reprezentacja'. W sytuacji takiej konieczne jest odwołanie się - w celu ustalenia znaczenia - do języka potocznego i posiłkowego posłużenia się między innymi definicjami zawartymi w słownikach języka polskiego. Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Zgodnie z definicją zawartą w Uniwersalnym Słowniku Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa 2007) reprezentacją jest 'okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną'. Pojęcie reklamy zdefiniuje się również jako wszelkie działania podmiotu gospodarczego mające kształtować popyt poprzez poszerzenie wiedzy przyszłych klientów o towarach, w celu zachęcania ich do nabywania towarów właśnie od tego, a nie innego podmiotu gospodarczego. Zatem, 'reprezentację' należy postrzegać jako wszelkie działania związane z tworzeniem wizerunku przedsiębiorcy, utrzymywaniem dobrych relacji z kontrahentami, które wprawdzie nie są konieczne dla osiągania przychodu lub zabezpieczenia jego źródła, ale sprzyjają temu celowi, są z nim w sposób pośredni powiązane. Przede wszystkim zaś jest to właśnie dążenie do stworzenia skierowanego na zewnątrz, pozytywnego wizerunku przedsiębiorcy, takiego jaki ? wiedziony doświadczeniem i specyfiką działalności ? chciałby wykreować na użytek kontrahentów (klientów).

Wizerunek ten, postrzegany i określany jako pozytywny, wcale nie musi odzwierciedlać dostatku, okazałości, zamożności itp. Najkrócej rzecz ujmując wizerunek pozytywny to taki, jaki dany podmiot chciałby prezentować, jaki uznaje on za właściwy dla siebie. Przypisywanie reprezentacji tylko cech takich, jak wystawność, okazałość, wytworność, ekskluzywność, wynika w gruncie rzeczy z faktu, iż te właśnie cechy powszechnie postrzegane są jako pozytywnie charakteryzujące wizerunek określonego podmiotu, kojarzące się z wysokim statusem i pozycją społeczną.

Jednakże nie oznacza to, że budowanie wizerunku może odbywać się wyłącznie poprzez działania nadzwyczajne, wykraczające poza przyjęte standardy. Działaniem takim będą również wydatki na spotkania z kontrahentem w lokalu, gdyż służą one stworzeniu odpowiedniego klimatu, wizerunku gospodarza jako podmiotu gościnnego, itp. Innymi słowy, wydatki takie mają się przyczynić do pozytywnego względem Wnioskodawcy nastawienia kontrahentów i klientów.

Do kategorii wydatków mających na celu osiągnięcie przychodów zalicza się między innymi koszty promocji, reklamy i marketingu. Są to szeroko rozumiane działania podmiotu gospodarczego, mające na celu kształtowanie popytu na dane towary, usługi lub markę, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego. Mogą być one realizowane za pomocą różnych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru lub usługi, jego cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych lub zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych czy modnych, a także poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Można wobec tego wyróżnić promocję, reklamę towaru, usługi, a także promocję reklamę firmy (przedsiębiorstwa).

Mając na uwadze powyższe, koszty wyjazdów do fabryki w Niemczech, na targi krajowe i zagraniczne, do magazynów Spółki, obejmujące koszty noclegów, transportu, parkingu, wynajmu sal konferencyjnych, opłat za wstęp na targi czy koszty posiłków dla wizytujących osób, stanowią koszty uzyskania przychodu dla Spółki, jeżeli wyjazdy zorganizowane zostały w celu osiągnięcia przychodów stosownie do omawianego art. 15 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są racjonalne i wykazują związek przyczynowo - skutkowy z przychodami) oraz zostały właściwie udokumentowane dla celów podatkowych, zgodnie z art. 9 ust. 1 tejże ustawy.

Natomiast wydatki, gdzie Spółka zaprasza grupy docelowe na różnego rodzaju wydarzenia współorganizowane, w przypadku których partnerem organizatora jest Spółka (np zaproszenie architektów na festiwal dokumentalnych filmów poświęconych architekturze, na podstawie art. 15 ust. 1 ww. ustawy nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. Każdy wydatek, jak już wyżej określono, należy zbadać pod kątem istnienia związku z powstaniem przychodu. Kosztem uzyskania przychodów będą zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i takie, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia. Za taki wydatek nie można uznać jednakże wydatków poniesionych na zorganizowanie festiwalu przez inny podmiot, w których wnioskodawca jest jedynie partnerem. Brak jest wykazanego związku pomiędzy zaproszeniem grup docelowych na festiwal filmów z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą oraz uzyskiwanym z tej działalności przychodem. Ponadto wydatek poniesiony przez inny podmiot, tj. organizatora festiwalu, w którym Wnioskodawca jest jedynie partnerem nie może stanowić podstawy obniżenia własnego przychodu podatkowego. Brak jest bowiem związku między uczestnictwem w festiwalu filmów dokumentalnych z racjonalnym dążeniem do osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia jego źródła w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Końcowo, należy wskazać, iż przywołane koszty mogą wypełniać zarówno znamiona wydatków na promocję, reklamę, jak i na reprezentację w zależności, od całokształtu okoliczności związanych z organizacją szkolenia. Jednoznaczne przesądzenie o charakterze tych kosztów wymagałoby przeprowadzenia postępowania dowodowego. Ocena podatkowa poszczególnych kosztów ponoszonych na organizację szkolenia dla kontrahentów, w każdym przypadku winna być dokonywana indywidualnie i całościowo. Dodatkowo w celu oceny, czy dany rodzaj wydatku może zostać uznany za reprezentację czy inny rodzaj wydatków konieczna jest analiza całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Tutejszy organ nie jest uprawniony do dokonania takich ustaleń w ramach postępowania w przedmiocie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Z tego względu, niniejsza interpretacja ogranicza się do wykładni przepisu art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i wskazania elementów faktycznych, które są istotne dla kwalifikacji przedmiotowych kosztów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego ? stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika