Dokumentowanie rozliczeń prywatnych rozmów telefonicznych i połączeń internetowych przeprowadzanych (...)

UZASADNIENIE

W dniu 25 października 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania rozliczeń prywatnych rozmów telefonicznych i połączeń internetowych przeprowadzanych przez pracowników z aparatów służbowych

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Towarzystwo planuje ustalić kwotowe limity na rozmowy wykonywane przez pracowników z komórkowych telefonów służbowych oraz limity na połączenia internetowe w kwotach uzależnionych od stanowiska pracownika i jego potrzeby kontaktów z klientami. Powyżej limitów rozmowy oraz połączenia internetowe będą traktowane jako rozmowy i połączenia prywatne a kwotami przekroczeń spółka będzie obciążać osobę korzystającą z telefonu, Internetu, wystawiając fakturę VAT wyłącznie na żądanie zainteresowanej osoby. Przyjęte zasady korzystania z telefonów służbowych i Internetu będą wskazywać, iż służą jedynie do celów służbowych. Odstępstwa od obciążeń będą wymagały szczegółowego uzasadnienia i wykazania, że rozmowy czy połączenia dotyczyły wyłącznie spraw służbowych. Towarzystwo prowadzi sprzedaż ubezpieczeń co wymaga licznych rozmów, spotkań i wymiany informacji, a tym samym wyposażenie pracowników w telefony oraz internet jest ściśle związane z przychodami firmy.

Wielokrotnie zdarza się, iż rozmowy z klientami jak i potencjalnymi klientami a także przesyłanie danych, odbywają się w formie telefonicznej w godzinach popołudniowych, wieczorowych oraz w dni wolne, z wykorzystaniem telefonów komórkowych, również na rozmowy służbowe oraz przesyłanie danych między pracownikami czy zarządem, dotyczące warunków ubezpieczeń, mają miejsce poza godzinami pracy. W celu ograniczenia kosztów rozmów i połączeń oraz zdyscyplinowania pracowników. Towarzystwo planuje wprowadzenie limitów, które także spowodują jasne określenie, iż rozmowy i połączenia prywatne tj. rozmowy oraz przesył danych ponad limit, wykonywane ze sprzętów służbowych nie stanowią przychodu pracowników ze stosunku pracy i nie podlegają z tego tytułu opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W przypadku wystąpienia przekroczeń limitów towarzystwo dokona obciążenia pracownika kwotą brutto przekroczenia.

W związku z powyższym zadano w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytanie:

Czy wystawienie pracownikom faktur VAT wyłącznie na ich żądanie jest prawidłowe...

Zdaniem Wnioskodawcy, Towarzystwo nie jest zobowiązane do automatycznego wystawiania faktur VAT z tytułu obciążania pracowników przekroczeniami limitów rozmów telefonicznych i internetowych, gdyż zgodnie z art. 106 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik w przypadku sprzedaży na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej zobowiązany jest wystawić fakturę na żądanie takiej osoby.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza ? zgodnie z ust. 2 powołanego przepisu ? obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie natomiast z art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Stosownie do art. 106 ust. 4 cyt. ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Z okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca planuje ustalić kwotowe limity na rozmowy telefoniczne wykonywane przez pracowników z komórkowych telefonów służbowych oraz limity na połączenia internetowe w kwotach uzależnionych od stanowiska pracownika i jego potrzeb kontaktów z klientami. Powyżej limitów rozmowy oraz połączenia internetowe będą traktowane jako rozmowy i połączenia prywatne a kwotami przekroczeń Spółka będzie obciążać osobę korzystającą z telefonu, Internetu, wystawiając fakturę VAT wyłącznie na żądanie zainteresowanej osoby.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz opis zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, iż Wnioskodawca nie ma obowiązku wystawiania faktur VAT na rzecz poszczególnych pracowników z tytułu wykonywania przez nich prywatnych rozmów oraz połączeń internetowych z aparatów służbowych, chyba że pracownik wystąpi z takim żądaniem.

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Referencje

IPPB4/415-834/10-3/JS, interpretacja indywidualna