Prawo do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych faktur.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych faktur.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26.11.2010 r. (data wpływu 29.11.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych faktur - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29.11.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych faktur.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka - osoba prawna jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach swej działalności Spółka prowadzi sprzedaż wyrobów mięsnych własnej produkcji jako Producent. W celu zwiększenia sprzedaży i poszerzenia sieci dystrybucji własnych wyrobów zawiera umowy o współpracy w zakresie sprzedaży. Przedmiotem Umowy jest określenie zasad współpracy handlowej pomiędzy: Producentem i Dystrybutorem (Odbiorcą wyrobów, Kupującym i jego franczyzobiorcami) w zakresie sprzedaży Produktów wyprodukowanych przez Producenta, w Punktach Detalicznych Odbiorcy. Punktami Detalicznymi odbioru są sklepy będące własnością Dystrybutora oraz współpracujące z Dystrybutorem na zasadach franczyzy.

Dystrybutor zobowiązuje się dołożyć wszelkich starań, aby jego Punkty Detaliczne miały możliwość stałego zamawiania Produktów Producenta zgodnie z postanowieniami Umowy. W przypadku wprowadzenia do sprzedaży w Punktach Detalicznych nowych Produktów, Dystrybutor zobowiązuje się do szczególnej opieki nad produktami Producenta. W szczególności opieka ta będzie polegała na:

  • wprowadzeniu do systemów informatycznych danych dotyczących produktów Producenta z ich aktualizacją,
  • wprowadzeniu zmian w aranżacjach półek w Punktach Sprzedaży Detalicznej, w związku z wprowadzeniem nowych produktów,
  • dostarczeniu informacji na temat produktów, sposobu ich zamawiania oraz wymaganej dostępności,
  • przekazywaniu klientom pełnych informacji na temat wyrobów Producenta.

Szczególna opieka będzie prowadzona w Punktach Detalicznych Odbiorcy w sposób ciągły w okresie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie Umowy.

Usługi te będą świadczone przez Dystrybutora w sposób publiczny i w szczególności będą polegały na:

  • zapewnieniu produktom Producenta odpowiedniej lokalizacji i wizualizacji w Punkcie Detalicznym;
  • prezentacji produktów w ramach danej grupy towarowej, tj. słodycze, wędliny, pieczywo, etc.;
  • dbaniu o estetyczny wygląd i ułożenie produktów Producenta;
  • zapewnieniu odpowiedniej rotacji zapasów produktów oraz odpowiedniego przechowywania zapasów produktów w miejscach, które nie są narażone na działanie promieni słonecznych;
  • informowaniu klientów Punktów Detalicznych Dystrybutora o właściwościach produktów Producenta;
  • przekazywaniu Producentowi wszelkich uwag klientów na temat dostarczanych przez niego produktów.

Istotnym elementem współpracy jest zobowiązanie Kupującego wyroby do świadczenia na rzecz Producenta usług związanych z przeprowadzaniem okresowych promocji Produktów w ramach ustalonego Budżetu Promocyjnego. W szczególności powyższe zobowiązanie dotyczyć będzie przeprowadzania w Punktach Detalicznych Dystrybutora promocji zlecanych przez Producenta.

Za opiekę nad wyrobami Producenta, o której mowa wyżej Dystrybutor będzie obciążał stałą kwotą na podstawie faktury VAT za dany okres rozliczeniowy. Za dzień wykonania usług w danym okresie rozliczeniowym Strony uznają ostatni dzień okresu rozliczeniowego. Faktury VAT zostaną wystawione w terminie 7 dni od ostatniego dnia danego okresu rozliczeniowego.

Producent zobowiązuje się również do zapłaty na rzecz Odbiorcy wynagrodzenia z tytułu świadczonych przez niego usług opieki nad ekspozycją Produktów w Punktach Detalicznych Dystrybutora (z tytułu odpowiedniej lokalizacji, prezentacji, wizualizacji, dbaniu o estetyczny wygląd). Uzgodniona przez Strony kwota wynagrodzenia netto należnego Dystrybutorowi z tego tytułu wynosi 2% obrotu Producenta netto od dostaw Produktów zrealizowanych w danym kwartale. Strony ustalają, iż za dzień wykonania usług, o których mowa w niniejszym ustępie przyjmuje się ostatni dzień każdego kwartału.

Producent zobowiązuje się ponadto do zapłaty na rzecz Kupującego wynagrodzenia z tytułu świadczonych przez niego usług związanych z przeprowadzaniem okresowych promocji w Punktach Detalicznych. Kwota wynagrodzenia netto należnego Dystrybutorowi z tego tytułu stanowić będzie sumę kwot wynikających z faktur częściowych wystawionych przez Dystrybutora, albo równowartość kwotową Budżetu Promocyjnego ustalonego na dany okres w zależności od tego, która z tych kwot będzie wyższa.

Strony dokonywać będą rozliczeń z tytułu usług częściowo wykonanych w tym okresie. Rozliczenia częściowe dokonywane będą na koniec każdego z tych miesięcy kalendarzowych, w którym odbyła się promocja.

W ramach Budżetu Promocyjnego, Odbiorca świadczyć będzie ponadto na rzecz Producenta usługę związaną z promocjami, polegającą na gromadzeniu przez Niego, przygotowywaniu i przekazywaniu Producentowi informacji i rekomendacji w kwestiach związanych z rozszerzeniem lub zmianą sposobu promocji Produktów Producenta w Punktach Detalicznych Dystrybutora w każdym z okresów obowiązywania ustalonego Budżetu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług zakupione usługi zgodnie z umową uprawniają Producenta do rozliczenia z Dystrybutorem za pomocą faktur VAT z tytułu wykonanych usług na zasadach ogólnych zgodnie z przepisami wynikającymi z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z uwzględnieniem przepisu art. 86 ust. 12 ustawy...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 8 ust. 1 ustawy VAT stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 24 Dyrektywy ?Świadczenie usług? oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów. Czynności polegające na podejmowaniu działań promocyjnych, takich jak dodatkowa ekspozycja, promocja oraz wszystkie inne wymienione w umowie szczególne zobowiązania przekładają się na wzrost sprzedaży u Producenta. Właśnie w ramach takich działań nawiązywana jest umowa z Dystrybutorem dotycząca dodatkowych/nadzwyczajnych czynności w punktach sprzedaży Dystrybutora w miejscach szczególnie widocznych i najczęściej odwiedzanych przez konsumentów. Nie ulega bowiem wątpliwości że większe szanse na sprzedaż mają towary ułożone na półkach eksponowanych, oraz towary promowane okresowymi promocjami niż towary ułożone na np. najwyższych półkach w rogach sal i bez przeprowadzania działań promocyjnych. Dystrybutor oferując właściwą ekspozycję, prezentację i opiekę nad sprzedawanymi wyrobami Wnioskodawcy stwarza realną możliwość zwiększenia sprzedaży wyrobów Spółki.

Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pojęcie usługi, według ustawy, jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 ustawy. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się podatnika - nie będące dostawą towarów - na rzecz innego podmiotu. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie.

Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Należy stwierdzić, że opłaty ponoszone przez Spółkę w związku z zawartymi umowami, których przedmiotem ma być na przykład nadzwyczajna ekspozycja już sprzedanych kontrahentom wyrobów/towarów w punktach sklepowych Dystrybutora czy prowadzenia akcji promocyjnych - związane są z określonymi zachowaniami kontrahentów, a zatem ze świadczeniem usług przez kontrahentów będących stronami odrębnych umów, które to usługi podlegają opodatkowaniu na ogólnych zasadach.

Świadczeniem usług jest bowiem każde zachowanie się podmiotu w wykonaniu stosunku zależności. Zatem, pomiędzy stronami istnieje więź o charakterze zobowiązaniowym, która na gruncie ustawy stanowi świadczenie usługi za wynagrodzeniem. Wydatki poniesione na czynności przedstawione w umowie są niewątpliwie związane z uzyskanymi przychodami. Z uwagi na brak możliwości powiązania wydatku z konkretnym przychodem, wydatek taki będzie stanowił koszt pośredni potrącalny w momencie poniesienia. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 66 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów: poniesionych wydatków oraz wartości przekazanych rzeczy, praw lub wykonanych usług, wynikających z czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy. Za czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy nie można uznać ponoszenia dodatkowych opłat na rzecz odbiorców swoich towarów, które to opłaty są ponoszone z tytułu świadczenia przez odbiorcę usług promocyjnych związanych z odpowiednią ekspozycją i promocją produktów nabytych od Wnioskodawcy w punktach sklepowych Dystrybutora.

Ponieważ ustawa z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji przewiduje, że czynem nieuczciwej konkurencji jest utrudnianie innym przedsiębiorcom dostępu do rynku, w szczególności przez pobieranie innych niż marża handlowa opłat za przyjęcie towaru do sprzedaży, a umowa naruszająca postanowienia tej ustawy dotknięta jest nieważnością, rozstrzygnąć należy czy pobieranie wskazanych powyżej dodatkowych opłat mogłoby być uznane za czyn nieuczciwej konkurencji i powodować niemożność zaliczenia przez Wnioskodawcę poniesionych opłat do kosztów uzyskania przychodu.

Aby działania przedsiębiorcy mogły zostać uznane za działania będące czynem nieuczciwej konkurencji, ustalić należy, czy czyn ten wypełnia przesłanki wskazane w przepisie szczególnym, typizującym określone zachowanie jako czyn nieuczciwej konkurencji (w tym przypadku - art. 15 ust. 1 pkt 4 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji), a także czyn taki powinien wypełniać znamiona klauzuli generalnej zawartej w art. 3 ust. 1 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, tj. być działaniem sprzecznym z prawem lub dobrymi obyczajami, które to działanie zagraża lub narusza interes innego przedsiębiorcy lub klienta. Przedmiotem art. 15 ust. 1 pkt 4 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji jest czyn nieuczciwej konkurencji polegający na utrudnianiu dostępu do rynku. Przepis ten szczególną uwagę poświęca relacjom pomiędzy przedsiębiorstwami, a wielkopowierzchniowymi obiektami handlowymi, przedsiębiorstwami sieciowymi i innymi o znaczącym potencjale ekonomicznym.

Czynem nieuczciwej konkurencji z zakresu utrudniania dostępu do rynku jest pobieranie innych niż marża handlowa opłat za przyjęcie towaru do sprzedaży (ust. 1 pkt 4 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji), co należy rozumieć w ten sposób, że odbiorca towaru, który uzależni przyjęcie towaru i wystawienie tego towaru do sprzedaży w swoich sklepach, od poniesienia innych dodatkowych opłat, tj.

?opłaty półkowe?, ?bonus od obrotów?, czy partycypacji w kosztach wydawania darmowych gazetek reklamowych dopuszcza się czynów nieuczciwej konkurencji. Jednak od przypadku tego odróżnić należy sytuację, w której towar został już przyjęty do sprzedaży, a strony związane umową zawierają kolejną umowę, której celem jest możliwość zajęcia atrakcyjnej powierzchni handlowej i możliwość korzystnego wyeksponowania towaru na terenie punktu sprzedaży. Dystrybutor jako kontrahent Spółki podejmuje działania dotyczące własnego już towaru, ale działa także w interesie Producenta: jeżeli Odbiorca wyrobów osiągnie wyższy obrót z tytułu sprzedaży tych wyrobów, to Wnioskodawca dostarczać będzie Odbiorcy coraz większe ilości produkowanego przez siebie towaru, co ma bezpośrednie przełożenie na osiąganie przychodów przez Producenta. Dodatkowo w ramach usług przeprowadzane będzie szereg akcji promocyjnych i marketingowych niewątpliwie wpływających na poszerzenie kręgu odbiorców wyrobów Spółki jako Producenta.

Mając na uwadze powołane poglądy, nie ma podstaw aby twierdzić, że zawarcie przez Spółkę umów na dodatkowe usługi promocyjne świadczone przez jej Dystrybutora i ponoszenie przez nią opłat z tego tytułu oznacza ograniczenie dostępu do rynku, w rozumieniu art. 15 ust. 1 pkt 4 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, albowiem może ona swobodnie dystrybuować swoje produkty i może ona mieć wpływ na sposób ich eksponowania u klienta.

Wskazać należy, że po pierwsze - opłaty nie będą ponoszone z tytułu przyjęcia towaru do sprzedaży, po drugie - opłaty będą ponoszone dobrowolnie i w ocenie Wnioskodawcy, stanowić będą gwarancję efektywnej współpracy stron, jak również przyniosą określone korzyści ekonomiczne.

W związku z tym, zapłata na rzecz odbiorcy towaru wynagrodzenia za realizację dodatkowej umowy łączącej strony nie będzie stanowiła wydatków wynikających z czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy. Wydatek ten będzie związany z prowadzoną działalnością gospodarczą, a także zostanie poniesiony w celu osiągnięcia przychodu podatkowego lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów i jako taki będzie mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu.

Ponieważ brak jest podstaw do stwierdzenia, że wydatek ponoszony na podstawie opisanej umowy podlega wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów, nie ma również uzasadnienia dla kwestionowania zasadności odliczenia podatku VAT z faktury dokumentującej nabycie tego rodzaju usługi. Ponieważ umowie przewidującej tego rodzaju świadczenia nie można postawić zarzutu nieważności, nie znajdzie zastosowania art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a, c ustawy o podatku od towarów i usług, zakazujący odliczenia podatku VAT z faktury dokumentującej czynności, do których ma zastosowanie art. 58 Kodeksu cywilnego. Tym samym Spółce przysługuje odliczenie podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy o VAT. Przy czym przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast, zgodnie z art. 8 ust. 1 przez świadczenie usług, co do zasady, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z powyższego wynika, iż definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Zatem, usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, dla której jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Na podstawie art. 8 ust. 3 ustawy o VAT, obowiązującym do dnia 31.12.2010 r. usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w ramach swej działalności prowadzący sprzedaż wyrobów mięsnych własnej produkcji w celu zwiększenia sprzedaży i poszerzenia sieci dystrybucji własnych wyrobów zawiera umowy o współpracy w zakresie sprzedaży. Przedmiotem Umowy jest określenie zasad współpracy handlowej pomiędzy: Producentem i Dystrybutorem (Odbiorcą wyrobów, Kupującym i jego franczyzobiorcami) w zakresie sprzedaży Produktów wyprodukowanych przez Producenta, w Punktach Detalicznych Odbiorcy.

Dystrybutor zobowiązuje się dołożyć wszelkich starań, aby jego Punkty Detaliczne miały możliwość stałego zamawiania Produktów Producenta zgodnie z postanowieniami Umowy. W przypadku wprowadzenia do sprzedaży w Punktach Detalicznych nowych Produktów, Dystrybutor zobowiązuje się do szczególnej opieki nad produktami Producenta, która będzie prowadzona w Punktach Detalicznych Odbiorcy w sposób ciągły w okresie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie Umowy.

Usługi te będą świadczone przez Dystrybutora w sposób publiczny i w szczególności będą polegały na:

  • zapewnieniu produktom Producenta odpowiedniej lokalizacji i wizualizacji w Punkcie Detalicznym;
  • prezentacji produktów w ramach danej grupy towarowej, tj. słodycze, wędliny, pieczywo, etc.;
  • dbaniu o estetyczny wygląd i ułożenie produktów Producenta;
  • zapewnieniu odpowiedniej rotacji zapasów produktów oraz odpowiedniego przechowywania zapasów produktów w miejscach, które nie są narażone na działanie promieni słonecznych;
  • informowaniu klientów Punktów Detalicznych Dystrybutora o właściwościach produktów Producenta;
  • przekazywaniu Producentowi wszelkich uwag klientów na temat dostarczanych przez niego produktów.

Istotnym elementem współpracy jest zobowiązanie Kupującego wyroby do świadczenia na rzecz Producenta usług związanych z przeprowadzaniem okresowych promocji Produktów w ramach ustalonego Budżetu Promocyjnego. W szczególności powyższe zobowiązanie dotyczyć będzie przeprowadzania w Punktach Detalicznych Dystrybutora promocji zlecanych przez Producenta.

W ramach Budżetu Promocyjnego, Odbiorca świadczyć będzie ponadto na rzecz Producenta usługę związaną z promocjami, polegającą na gromadzeniu przez Niego, przygotowywaniu i przekazywaniu Producentowi informacji i rekomendacji w kwestiach związanych z rozszerzeniem lub zmianą sposobu promocji Produktów Producenta w Punktach Detalicznych Dystrybutora w każdym z okresów obowiązywania ustalonego Budżetu.

Za opiekę nad wyrobami Producenta, o której mowa we wniosku Dystrybutor będzie obciążał stałą kwotą na podstawie faktury VAT za dany okres rozliczeniowy. Za dzień wykonania usług w danym okresie rozliczeniowym Strony uznają ostatni dzień okresu rozliczeniowego. Faktury VAT zostaną wystawione w terminie 7 dni od ostatniego dnia danego okresu rozliczeniowego.

Uzgodniona przez Strony kwota wynagrodzenia netto należnego Dystrybutorowi z tytułu świadczonych przez niego usług opieki nad ekspozycją Produktów w Punktach Detalicznych Dystrybutora (z tytułu odpowiedniej lokalizacji, prezentacji, wizualizacji, dbaniu o estetyczny wygląd) wynosi 2% obrotu Producenta netto od dostaw Produktów zrealizowanych w danym kwartale. Strony ustaliły, iż za dzień wykonania przedmiotowych usług, ustępie przyjmuje się ostatni dzień każdego kwartału.

Kwota wynagrodzenia netto należnego Dystrybutorowi z tytułu świadczonych przez niego usług związanych z przeprowadzaniem okresowych promocji w Punktach Detalicznych stanowić będzie sumę kwot wynikających z faktur częściowych wystawionych przez Dystrybutora, albo równowartość kwotową Budżetu Promocyjnego ustalonego na dany okres w zależności od tego, która z tych kwot będzie wyższa.

Strony dokonywać będą rozliczeń z tytułu usług częściowo wykonanych w tym okresie. Rozliczenia częściowe dokonywane będą na koniec każdego z tych miesięcy kalendarzowych, w którym odbyła się promocja.

Wnioskodawca wskazał, iż z uwagi na to, że przedmiotowej umowie nie można postawić zarzutu nieważności nie znajdzie zastosowania art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a, c ustawy o podatku od towarów i usług, zakazujący odliczenia podatku VAT z faktury dokumentującej czynności, do których ma zastosowanie art. 58 Kodeksu cywilnego.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, iż pomiędzy Stronami istnieje więź o charakterze zobowiązaniowym - wypłacane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie jest ściśle związane z określonym w umowie zachowaniem kontrahenta (Dystrybutora), która na gruncie ustawy o VAT stanowi świadczenie usług za wynagrodzeniem.

Dla udokumentowania powyższych transakcji zastosowanie znajdą przepisy art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, w myśl którego podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2010 r. kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

  1. z tytułu nabycia towarów i usług,
  2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
  3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

W myśl art. 86 ust. 12 ustawy o VAT w przypadku otrzymania faktury, o której mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a lub lit. c, przed nabyciem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel albo przed wykonaniem usługi, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje z chwilą nabycia prawa do rozporządzania towarem lub z chwilą wykonania usługi.

Na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 4 ustawy o VAT nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:

  1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane ? w części dotyczącej tych czynności,
  2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością ? w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
  3. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego ? w części dotyczącej tych czynności.

Ustawodawca stworzył podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz okoliczności przedstawione we wniosku stwierdzić należy, że w tym przypadku nie znajdzie zastosowania art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a, c ustawy o VAT, zatem Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących usługi, o których mowa we wniosku, zgodnie z art. 86 ust. 1 z uwzględnieniem przepisu art. 86 ust. 12 ww. ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika