w związku z faktem, iż przemieszczenie towarów przez Spółkę z terytorium Litwy na terytorium Polski (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 11.12.2009 r. (data wpływu 14.12.2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług w Polsce - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14.12.2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług w Polsce.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

1. Spółka z siedzibą na Litwie jest producentem mebli, przy czym sprzedaż dokonywana jest w 99% na rzecz koncernu I. z siedzibą w Szwecji. Towary są sprzedawane przez Spółkę na rzecz I., a następnie są dystrybuowane przez I. do jej oddziałów w różnych państwach członkowskich (np. we Francji, Hiszpanii, Austrii, Portugali). I. jest zarejestrowanym podatnikiem VAT w tych państwach członkowskich i deklaruje wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w tych krajach.
2. Dostawa mebli z Litwy do poszczególnych państw członkowskich UE innych niż Polska odbywa się poprzez Polskę, na terytorium której meble są czasowo przechowywane. Spółka zawarła umowę z podmiotem, który prowadzi magazyn i przechowuje w nim przemieszczane towary . Zawarta z operatorem magazynu umowa potwierdza, iż przechowywane towary są przeznaczone do sprzedaży na rzecz I..
3. Przechowanie mebli w magazynie na terytorium Polski odbywa się na warunkach zaakceptowanych przez I.. Towary są przemieszczane z Litwy na terytorium Polski na podstawie ogólnych planów sprzedaży. W momencie przemieszczenia towarów z Litwy do Polski wiadome jest, że opuszczą one Polskę i zostaną dostarczone na rzecz I. do innego państwa członkowskiego UE. W chwili gdy z konkretnego państwa członkowskiego UE kierowane jest zamówienie, towar jest ładowany przez operatora magazynu na środek transportu zapewniony przez I. i wywożony do danego państwa członkowskiego UE. Spółka wystawia z tego tytułu fakturę i wykazuje dostawę wewnątrzwspólnotową na terytorium Litwy. Co do zasady, towary przemieszczone przez Spółkę do magazynu w Polsce opuszczają terytorium Polski w ciągu maksymalnie 90 dni.
4. Spółka nie jest zarejestrowana na VAT w Polsce i nie dokonuje sprzedaży towarów na terytorium Polski.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy w sytuacji, gdy Spółka dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów z terytorium Litwy na terytorium innego państwa członkowskiego, podczas której przechowuje towary w magazynie w Polsce przez okres nie dłuższy niż 90 dni, po stronie Spółki nie powstaje obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w Polsce, a tym samym Spółka nie jest zobowiązana do rejestracji dla celów podatku VAT w Polsce.

   ..
   
   

W ocenie Spółki, przechowanie towarów w magazynie zlokalizowanym na terytorium Polski w wykonaniu dostawy wewnątrzwspólnotowej z terytorium Litwy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE, nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w Polsce w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów . Konkluzja ta jest prawidłowa pod warunkiem, że towary przemieszczane na terytorium Polski przez Spółkę opuszczają Polskę w ciągu maksymalnie 90 dni. W związku z powyższym, jako że Spółka nie dokonuje na terytorium Polski żadnych czynności, które podlegałyby opodatkowaniu podatkiem VAT, a w szczególności nie dokonuje WNT, ani WDT w Polsce, Spółka nie jest zobowiązana do rejestracji na potrzeby podatku VAT w Polsce.

UZASADNIENIE

Na gruncie ustawy o VAT, WNT zostało zdefiniowane jako nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz (art. 9 ust. 1 ustawy o VAT). Jednocześnie, zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o VAT, WNT za wynagrodzeniem stanowi również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium Polski na terytorium Polski, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach WNT, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Dokonując dostawy towarów z Litwy do innych krajów Unii Europejskiej Spółka przechowuje te towary przez pewien okres w magazynie w Polsce i w tym przypadku na gruncie obowiązujących przepisów prawa na terytorium Polski nie powstaje obowiązek z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT, za WNT w Polsce nie uznaje się przemieszczenia towarów na terytorium Polski z innego państwa członkowskiego UE w przypadku, gdy towary te:

• mają być przedmiotem czynności odpowiadającej WDT dokonanej przez tego podatnika na terytorium państwa członkowskiego, z którego są przemieszczane do Polski, oraz

• od momentu, w którym towary przemieszczono do Polski, do momentu opuszczenia przez te towary terytorium Polski, w wykonaniu czynności odpowiadającej WDT, nie upłynęło więcej niż 90 dni.
  
  

Literalne brzmienie powyższego przepisu wskazuje, iż z WNT na terytorium Polski nie mamy do czynienia jeśli podatnik podatku od wartości dodanej przemieszcza towary z innego państwa członkowskiego UE w wykonaniu WDT, przy czym okres przechowywania towarów na terytorium Polski przed ich dostarczeniem do docelowego państwa członkowskiego UE nie przekracza 90 dni. Stanowisko takie potwierdzają również organy podatkowe:

?Warunek, który musi zostać spełniony by przemieszczenie towaru stanowiło wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru, to okres magazynowania tych towarów na terenie RP, dłuższy niż 90 dni od ich przywiezienia na teren Polski Przykładowo: towary przywiezione do magazynu w Polsce np.

20 sierpnia 2008 r., które w terminie do 18 listopada 2008 r. zostaną wywiezione z tego magazynu w ramach opisanych wyżej dostaw wewnątrzwspólnotowych i eksportu towaru nie spowodują, żadnych skutków w zakresie rozliczenia wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów, jak również w momencie ich przemieszczenia z magazynu w Polsce poza jej terytorium nie spowodują tych skutków w zakresie rozliczenia wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów?. (Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 14 stycznia 2009 r. o sygn. IPPP2/443-1564/08-2/SAP).

Spółka spełnia oba warunki określone w analizowanym przepisie, tj. dokonując WDT z terytorium Litwy przemieszcza towary do Polski, przy czym towary te opuszczają terytorium Polski w celu ich dostawy do ostatecznych odbiorców w ciągu 90 dni. W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż w związku z faktem, iż przemieszczenie towarów przez Spółkę z terytorium Litwy na terytorium Polski dokonywane jest wyłącznie w celu tymczasowego przechowania tych towarów w Polsce przed dostawą tych towarów na rzecz odbiorców w innych państwach członkowskich UE, po stronie Spółki nie powstanie obowiązek podatkowy w zakresie WNT pod warunkiem, że okres, w którym towary przebywają na terytorium Polski, nie przekracza 90 dni. Konsekwentnie więc, brak powstania po stronie Spółki obowiązku podatkowego w tym zakresie oznacza, że Spółka nie jest zobowiązana do rejestracji dla celów podatku VAT w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Referencje

IPPP2/443-1564/08-2/SAP, interpretacja indywidualna