zarejestrowana dla potrzeb podatku od towarów i usług Spółka Jawna lub osoba fizyczna może skutecznie (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 22.08.2008 r. (data wpływu 25.08.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ordynacji podatkowej w zakresie zaliczenia zwrotu podatku od towarów i usług na poczet zobowiązań podatkowych innego podmiotu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25.08.2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej ordynacji podatkowej w zakresie zaliczenia zwrotu podatku od towarów i usług na poczet zobowiązań podatkowych innego podmiotu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadząc działalność gospodarczą jako osoba fizyczna pod firmą W, jest zarejestrowanym podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług. Jednocześnie prowadzi działalność w spółce jawnej pod firmą I. W obu działalnościach występują (i będą występować) następujące sytuacje:

1. Firma W ma do zwrotu w danym miesiącu podatek od towarów i usług a firma I ma w tym samym miesiącu VAT do zapłaty,
2. Firma I ma do zwrotu w danym miesiącu podatek od towarów i usług a firma W ma w tym samym miesiącu do zapłaty podatek.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy na wniosek Wnioskodawcy Urząd Skarbowy może zaliczyć VAT do zwrotu firmy W na poczet podatku należnego firmy I:

• w 100 %,

• w 69 % (w wysokości udziału Wnioskodawcy w firmie I Sp. Jawna)...
  
  

Czy analogicznie Urząd Skarbowy może zaliczyć VAT do zwrotu firmy I na poczet podatku należnego firmy W...

Zdaniem Wnioskodawcy zaliczenie należności do zwrotu na poczet zobowiązań podatkowych jest zgodne z art. 9211-5 Kodeksu cywilnego, gdyż w momencie gdy firma W ma do zwrotu podatek VAT wówczas Skarb Państwa staje się jej dłużnikiem, a w tym samym momencie firma I staje się dłużnikiem Skarbu Państwa. Ponieważ I Sp. Jawna jest spółką osób fizycznych to część zadłużenia odpowiadająca udziałowi Wnioskodawcy staje się zadłużeniem Wnioskodawcy wobec Skarbu Państwa. W opinii Wnioskodawcy, skoro jest On również wierzycielem Skarbu Państwa ma prawo pokryć swoje zobowiązania swoimi należnościami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (j.t. Dz. U. z 2005r. Nr 268, poz. 2681 ze zm.), osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu oraz otrzymują numery identyfikacji podatkowej (NIP).

Pojęcie podatnika podatku od towarów i usług zostało unormowane w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). W myśl tego przepisu podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie zaś do art. 96 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3. Jednocześnie zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako podatnika VAT czynnego lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 jako podatnika zwolnionego.

Dodatkowo należy zwrócić uwagę na treść art. 87 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług zgodnie z którym, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Jednakże na podstawie art. 76 b w związku z art. 76 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. ? Ordynacja podatkowa (tj. z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.) zwrot podatku wraz z jego oprocentowaniem (jeśli jest należne) podlega zaliczeniu z urzędu na poczet zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę oraz bieżących zobowiązań podatkowych, a w razie ich braku podlega zwrotowi z urzędu.

Aby nadwyżka mogła być przez organ podatkowy zwrócona podatnik musi posiadać zgodnie z art. 87 ust. 2 rachunek bankowy w banku mającym siedzibę na terytorium kraju wskazanym w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach.

W myśl art. 87 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług uprawnienia do zwrotu różnicy pomiędzy podatkiem od towarów i usług naliczonym a należnym jest wyłącznie prawem podatnika podatku od towarów i usług, którego realizacja następuje poprzez przekazanie przez właściwy Urząd Skarbowy zwrotu z urzędu na rachunek bankowy podatnika w terminach określonych przez ustawę. Dla potrzeb podatku od towarów i usług zarówno Spółka Jawna jak i osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą są odrębnymi podmiotami.

W świetle zatem ustawy o podatku od towarów i usług, zarejestrowany podatnik, określony numerem identyfikacji podatkowej (NIP) staje się podmiotem praw i obowiązków z niej wynikających.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą zamierza zaliczyć wykazany w deklaracji VAT-7 zwrot podatku VAT na poczet zobowiązań podatkowych Spółki Jawnej. W przyszłości Wnioskodawca przewiduje również sytuację odwrotną kiedy to Wnioskodawca jako wspólnik spółki jawnej zamierza wystąpić z wnioskiem o zaliczenie zwrotu przysługującego spółce jawnej na poczet zobowiązań wynikających z własnej działalności gospodarczej stosownie do wielkości udziału Wnioskodawcy przypadającego w spółce.

Należy zauważyć, iż w przedmiotowej sprawie występują dwaj odrębni, zarejestrowani podatnicy podatku od towarów i usług. Na gruncie prawa podatkowego każdy z nich jest odrębnym podmiotem praw i obowiązków.

Z literalnego zaś brzmienia art. 76 § 1 Ordynacji podatkowej o treści: ?nadpłaty wraz z ich oprocentowaniem podlegają zaliczeniu z urzędu na poczet zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę, o której mowa w art. 53a, oraz bieżących zobowiązań podatkowych, a w razie ich braku podlegają zwrotowi z urzędu, chyba że podatnik złoży wniosek o zaliczenie nadpłaty w całości lub w części na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych, z zastrzeżeniem § 2? jednoznacznie wynika, że musi istnieć tożsamość podmiotu, u którego powstała nadpłata i który jednocześnie posiada zaległość podatkową.

Zgodnie natomiast z przepisem art. 76b Ordynacji podatkowej, ?przepisy art. 76, art. 76a, art. 77b i art. 80 stosuje się odpowiednio do zwrotu podatku. Zaliczenie, o którym mowa w art. 76a § 2 pkt 1, następuje z dniem złożenia deklaracji wykazującej zwrot podatku?.

W związku z art. 76b przepisy art. 76 stosuje się zatem odpowiednio do zwrotu podatku VAT, który to zwrot z urzędu lub na wniosek może być zaliczony na poczet zobowiązań podatkowych wskazanych przez podatnika, u którego wystąpił równocześnie zwrot podatku od towarów i usług i zobowiązanie podatkowe tego samego podatnika. Oznacza to, że ustawodawca nie przewidział możliwości przeksięgowania nadpłaty na poczet przyszłych zobowiązań innego podmiotu.

W związku z powyższym niemożliwe jest dokonanie cesji nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wynikającej z deklaracji podatkowej do zwrotu na rachunek bankowy wykazany przez podatnika na rzecz innego podatnika.

Zatem, organ podatkowy nie może zaliczyć zwrotu podatku VAT wynikającego z działalności gospodarczej prowadzonej przez osobę fizyczną na poczet zobowiązań podatkowych innego podatnika jakim jest spółka jawna bez przeniesienia odpowiedzialności za zobowiązania podatkowe. Również zwrot należny spółce jawnej nie może zostać zaliczony na poczet zobowiązań osoby fizycznej.

Reasumując, zarejestrowana dla potrzeb podatku od towarów i usług Spółka Jawna lub osoba fizyczna może skutecznie złożyć wniosek o zaliczenie wykazanego w deklaracji podatkowej (VAT-7, VAT-7K) zwrotu podatku od towarów i usług jedynie na poczet własnych zobowiązań podatkowych.

Biorąc pod uwagę powyższe uznaje się stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Należy nadmienić, iż stanowisko zawarte w niniejszej interpretacji nie jest niezgodne z przepisami prawa cywilnego, na które powołuje się Wnioskodawca. Uregulowania art. 9211 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) w brzmieniu: ?Kto przekazuje drugiemu (odbiorcy przekazu) świadczenie osoby trzeciej (przekazanego), upoważnia tym samym odbiorcę przekazu do przyjęcia, a przekazanego do spełnienia świadczenia na rachunek przekazującego? regulują skuteczność przewidzianego prawem przekazu, a nie rozstrzygają prawa do zwrotu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego ? stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.