prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych z utrzymaniem drużyn sportowych

prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych z utrzymaniem drużyn sportowych

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Klubu, przedstawione we wniosku z dnia 16 października 2008 r. (data wpływu 24 października 2008 r.), uzupełnionym pismami z dnia i 31 grudnia 2008 r. oraz 23 stycznia 2009 r. (data wpływu 7 i 27 stycznia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych z utrzymaniem drużyn sportowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2008 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismami z dnia 31 grudnia 2008 r. oraz 23 stycznia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych z utrzymaniem drużyn sportowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Klub jest stowarzyszeniem kultury fizycznej, posiada osobowość prawną i działa w oparciu o statut. Zadaniem statutowym jest rozwijanie działalności sportowej, upowszechnianie kultury fizycznej i sportu. Obejmuje on swoją działalnością głównie członków Klubu i ich rodziny, dzieci i młodzież szkolną, pracowników zakładów pracy, instytucji i spółdzielni wspierających Klub, oraz współdziała z organami gminy i administracji rządowej. Wszelka działalność prowadzona przez Wnioskodawcę nie jest nastawiona na osiąganie zysku, a ma jedynie służyć pełniejszemu wywiązywaniu się z założeń statutowych.

Działalność finansowana jest częściowo z dotacji na realizację zadań zleconych z dziedziny sportu, darowizn oraz składek członkowskich. Przyznana dotacja podmiotowa nie wystarcza na pokrycie całości kosztów działalności. W celu pozyskania dodatkowych środków Klub prowadzi działalność gospodarczą, polegającą na sprzedaży biletów na mecze, uzyskuje przychody z T.... (pośrednictwo zakładów) oraz świadczy usługi reklamowe. Całość uzyskanego dochodu przeznacza na finansowanie działalności statutowej.

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Do czynności podlegających opodatkowaniu zaliczono:

  • sprzedaż biletów na mecze, opodatkowaną stawką podatku w wysokości 7%,
  • przychody z tytułu prowizji z punktu T... - opodatkowane wg stawki 22%
  • świadczenie usług reklamowych i sponsoringu - opodatkowane wg stawki 22%,
  • przychody z opłat uzyskanych od innych klubów sportowych za wyszkolenie zawodników (opłaty transferowe), wykazywane przez Klub jako zwolnione od podatku.

Czynności wykonywane w ramach zadań statutowych traktowane są jako zwolnione od podatku, na podstawie załącznika nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług, w którym to załączniku pod poz. 11 wymieniono ??usługi związane z rekreacją i sportem?? PKWiU ex 92.

Znaczące wsparcie działalności sportowej Klub uzyskuje od firm i osób fizycznych, z którymi zawarł umowy sponsorskie, zobowiązujące do ?eksponowania logo i innych określeń identyfikujących sponsora w trakcie trwania imprez sportowych, których jest organizatorem, a także konferencji prasowych, wywiadów i innych wydarzeń piłkarskich?. W zamian za umieszczenie reklamy, sponsor zobowiązuje się do wpłaty na rzecz Klubu określonej w umowie kwoty.

Koszty działalności stanowią wydatki związane z utrzymaniem drużyn sportowych, na które składają się:

  • wynajem obiektów sportowych, takich jak boiska treningowe, szatnie,
  • zakup sprzętu sportowego,
  • wynajem środków transportu (wyjazdy na mecze),
  • koszty wyżywienia zawodników i zakupu napojów,
  • opłaty regulaminowe związane z obowiązkową przynależnością do właściwego związku sportowego,
  • koszty zatrudnienia instruktorów i trenerów,
  • ogólne koszty administracyjno-biurowe.

Jak wskazał Wnioskodawca, wszystkie wydatki dokumentowane są przez sprzedawców fakturami VAT.

Natomiast w przypadku prowadzenia punktu T., koszty dotyczą jedynie wynagrodzenia zatrudnionych ajentów.

W piśmie uzupełniającym z dnia 23 stycznia 2009 r. Wnioskodawca wyjaśnił, iż koszty utrzymania drużyn piłkarskich pośrednio związane są z każdą z prowadzonych działalności, tj. zarówno z działalnością statutową, jak i ze sprzedażą biletów, usługami reklamowymi i sponsoringiem.

Z uwagi na konieczność pozyskiwania dodatkowych środków na działalność statutową, poprzez reklamę innych podmiotów gospodarczych oraz umowy sponsoringu, koszty ponoszone na utrzymanie drużyn (zakup strojów sportowych, organizacja wyjazdów na mecze itp.) wykorzystywane są do działalności gospodarczej opodatkowanej, tj. umieszczanie reklam na strojach sportowych, reklamowanie firm sponsorujących drużyny.

Ponadto w ww. piśmie nadmieniono, iż wydatki na wyżywienie zawodników to zakup posiłków - usług gastronomicznych i cateringowych - podczas wyjazdów na mecze poza siedzibą klubu lub w miejscu prowadzenia działalności (np. w trakcie obozów dochodzeniowych i szkoleniowych). Napoje to z kolei woda mineralna i soki owocowe zakupione w sklepie bądź hurtowni.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych z utrzymaniem drużyn sportowych z zastosowaniem współczynnika proporcji, wynikającego ze struktury sprzedaży, zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług...

Przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawca wskazał, iż usługi reklamowe świadczone na podstawie umów sponsorskich realizowane są poprzez działalność sportową w szerokim zakresie, nie tylko na banerach reklamowych, lecz również poprzez umieszczenie logo reklamowanych firm na strojach sportowych. Sponsorzy drużyn sportowych reklamowani są również podczas konferencji pomeczowych. Klub reprezentowany jest na różnych szczeblach rozgrywek, toteż reklama realizowana jest również poza siedzibą Klubu. Wobec powyższego w przedstawionej sytuacji nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot związanych wyłącznie z działalnością opodatkowaną. Zatem odliczenie podatku naliczonego przysługuje z zastosowaniem proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, od całości zakupów związanych z utrzymaniem drużyn sportowych opisanych w stanie faktycznym wniosku. Kosztów bezpośrednich związanych z działalnością reklamową (wykonanie banerów reklamowych itp.) Klub nie ponosi, gdyż sponsorzy wykonują je we własnym zakresie.

Jednocześnie w piśmie z dnia 23 stycznia 2009 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca nadmienił, iż od nabycia usług gastronomicznych i cateringowych nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zatem ewentualne prawo do odliczenia może dotyczyć wyłącznie usług związanych z wynajmem środków transportu, zakupu strojów sportowych i kosztów administracyjno-biurowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Treść tego przepisu wskazuje, iż:

  • prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT czynnym,
  • prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikowi ?w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.?

Zatem odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Ponadto z powyższego wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części (w takim zakresie), w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku, w jakiej te towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z dyspozycją art. 90 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Natomiast w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, zastosowanie mają przepisy art. 90 ust. 2-10 ustawy o podatku od towarów i usług. I tak, stosownie do ust. 2 cytowanego wyżej artykułu, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Przepis art. 90 ust. 3 ustawy stanowi, iż proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja; proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej - art. 90 ust. 4 ustawy.

Zgodnie z ust. 5 i 6 omawianego artykułu, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności. Ponadto, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy w poz. 3, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

Podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30.000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu ? art. 90 ust. 8 ustawy.

W myśl ust. 9, przepis ust. 8 stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna.

Natomiast art. 90 ust. 10 stanowi, iż w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

  1. przekroczyła 98 % - podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2;
  2. nie przekroczyła 2 % - podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2.

W świetle powyższych regulacji podatnik ma obowiązek odrębnego określenia kwot podatku naliczonego, związanych z czynnościami dającymi prawo do odliczenia (czynnościami opodatkowanymi) i czynnościami nie dającymi prawa do odliczenia (zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu). Obowiązek wyodrębniania kwot podatku przypisywanych do poszczególnych rodzajów czynności ma charakter bezwzględny. Dopiero w sytuacji, kiedy wyodrębnienie takie nie jest możliwe, podatnik może skorzystać z uprawnienia zawartego w ust. 2 cyt. art. 90 ustawy, zgodnie z którym może on pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których przysługuje prawo do odliczenia.

Wnioskodawca wskazał, że koszty utrzymania drużyn piłkarskich pośrednio związane są zarówno z działalnością statutową ? zwolnioną od podatku, jak i opodatkowaną (w zakresie sprzedaży biletów, usług reklamowych i sponsoringu). Działalność reklamowa, prowadzona na podstawie umów sponsorskich, realizowana jest - poprzez reklamowanie firm sponsorujących drużyny na banerach reklamowych, umieszczanie reklam na strojach sportowych - na różnych szczeblach rozgrywek, w tym poza siedzibą klubu, jak również podczas konferencji pomeczowych.

W piśmie uzupełniającym z dnia 23 stycznia 2009 r. sprecyzowano, że ewentualne prawo do odliczenia podatku może dotyczyć wyłącznie wynajmu środków transportu, nabycia strojów sportowych, napojów i kosztów administracyjno-biurowych.

Zdaniem tutejszego organu, opisane wyżej okoliczności wskazują na istnienie związku ww. kosztów utrzymania drużyn piłkarskich z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu, tj. ze świadczeniem usług reklamowych i sponsoringu oraz sprzedażą biletów na mecze, jak również z działalnością wykonywaną przez Klub w oparciu o statut, która - jak podał Wnioskodawca - objęta jest symbolem PKWiU 92 i korzysta ze zwolnienia od podatku.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, iż przy realizowaniu prawa do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług związanych z utrzymaniem drużyn, Klub winien kierować się przede wszystkim generalną zasadą, określoną w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług, tzn. w pierwszej kolejności ustalać podatek związany wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną, natomiast w pozostałym zakresie stosować zasady wynikające z powołanego art. 90 ustawy. Wobec powyższego, jeżeli Klub nie jest w stanie jednoznacznie przypisać wydatków w zakresie wynajmu środków transportu, zakupu strojów sportowych, napojów i kosztów administracyjno-biurowych jednemu rodzajowi czynności, odliczenie podatku naliczonego powinno odbywać się proporcjonalnie, zgodnie z art. 90 ust. 1 - 10 cyt. ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika