Nieodpłatne przekazanie towarów przez Spółkę w ramach działań promocyjno-marketingowych, o których (...)

Nieodpłatne przekazanie towarów przez Spółkę w ramach działań promocyjno-marketingowych, o których mowa we wniosku, mających na celu zbudowanie pozytywnego wizerunku Spółki wśród kontrahentów w przypadku, gdy przy ich nabyciu lub wytworzeniu Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego stanowi dostawę towarów i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28.12.2009 r. (data wpływu 13.01.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania kawy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13.01.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania kawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

T. Sp. z o.o. (dalej Spółka lub T.) działa w ramach grupy T, która jest znanym na świecie producentem i dystrybutorem kawy.

Spółka jest odpowiedzialna za marketing oraz sprzedaż produktów znajdujących się w ofercie grupy T. W celu zwiększenia atrakcyjności oferowanych produktów oraz pozyskania nowych klientów, Spółka podejmuje szereg działań promocyjno-marketingowych, w tym w szczególności dokonuje przekazań towarów, za które nie pobiera wynagrodzenia. Działania te mają na celu zwiększenie poziomu sprzedaży, a więc związane są bezpośrednio z prowadzonym przedsiębiorstwem.

Przykładowo, zgodnie z ustalonymi wewnętrznie zasadami dystrybucji kawy, Spółka decyduje się na wydanie nabywcy określonej ilości kawy (bez wynagrodzenia) w przypadku zidentyfikowania przez tego nabywcę wśród zakupionych przez niego towarów opakowań kawy, które są uszkodzone (rozhermetyzowane).

Wspomniane uszkodzenia opakowań mogą powstać podczas pakowania, transportu, przechowywania itp. W ramach przyjętej przez siebie strategii Spółka podjęła decyzję, że musi zapewnić swoim nabywcom kawę najwyższej jakości.

Stąd też - w przypadku stwierdzenia uszkodzeń - nabywca (np. sklep lub hurtownia) zgłasza liczbę zidentyfikowanych uszkodzonych opakowań do przedstawiciela T., a następnie Spółka przekazuje mu nieodpłatnie pełnowartościową kawę.

Podobne działania (tj. nieodpłatne wydania kawy) Spółka podejmuje w przypadku, gdy u kontrahenta zidentyfikowany zostanie towar przeterminowany, bądź którego okres przydatności dobiega końca. Wydania te mogą przybrać dwie formy:

  • w przypadku kawy przeterminowanej - nieodpłatne dostarczenie świeżej kawy w celu odświeżenia asortymentu u kontrahenta (T. nie odbiera przeterminowanej kawy i nie pobiera wynagrodzenia za świeżą kawę),
  • w przypadku kawy, której okres przydatności dobiega końca - dostarczenie ustalonej ilości świeżej kawy (nieodpłatnie) w celu umożliwienia zorganizowania przez kontrahenta akcji promocyjnej/ przeceny, która będzie miała na celu wyprzedaż kawy z bardzo krótkim terminem przydatności (T. nie odbiera przeterminowanej kawy i nie pobiera wynagrodzenia za świeżą kawę, jak również nie zleca kontrahentowi wykonania żadnej usługi na swoją rzecz. Przekazanie nie kreuje po stronie kontrahenta zobowiązania do organizacji akcji promocyjnej/ przeceny i Spółka go z tych akcji nie rozlicza. Akcje te organizowane są przez kontrahentów we własnym zakresie, na własny rachunek i na własną rzecz. Spółka wydając nieodpłatnie kawę ma na celu jedynie ugruntowanie relacji z odbiorcami oraz zachęcenie ich do dalszych zakupów kawy T.).

Dodatkowo warto wskazać, że bardzo często zdarza się, iż świeża kawa wydawana w związku z rozhermetyzowaniem czy przekroczeniem terminu przydatności kawy uprzednio nie odpowiada rodzajowo towarowi, który uległ uszkodzeniu/ przeterminowaniu. Wynika to z faktu, iż w niektórych przypadkach Spółka oraz nabywca są zainteresowani przekazaniem/ otrzymaniem kawy, która cieszy się większą popularnością wśród klientów. Przykładowo, w sytuacji rozhermetyzowania się jednej paczki T. E kontrahent może otrzymać dwie paczki T. F. Jako inny przykład można podać przekazanie kilku paczek kawy T. F o wadze 100 gram w miejsce jednej uszkodzonej paczki tej kawy o wadze 250 gram.

Spółka pragnie podkreślić, że opisane wyżej postępowanie ma charakter promocyjny, wpływają na budowanie zaufania oraz wiarygodności Spółki w świadomości partnerów biznesowych. Chodzi o utrzymanie standardów jakościowych na najwyższym poziomie, gwarantujących kontrahentom T. pełen komfort, gdy decydują się na kolejne zakupy produktów Spółki.

Wyżej wymienione towary nie stanowią drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości, jak również ilości wydawanych towarów uniemożliwiają uznanie ich za próbki w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54 poz. 535 ze zm.; dalej: ustawa o VAT).

Spółka odlicza podatek od towarów i usług (dalej: podatek VAT) naliczony związany z nabyciem kawy będącej następnie przedmiotem ww. nieodpłatnych przekazań na rzecz jej kontrahentów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Spółka wnosi o potwierdzenie, że opisane nieodpłatne przekazania kawy stanowią nieodpłatne przekazanie towarów objęte dyspozycją art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Spółka stoi na stanowisku, iż opisane w stanie faktycznym nieodpłatne przekazania kawy na rzecz jej kontrahentów są objęte dyspozycją art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

  • odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  • eksport towarów;
  • import towarów;
  • wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  • wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

  • przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
  • wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Zgodnie z internetowym słownikiem PWN (http://www.pwn.pl), słowo ?przekazać? oznacza m.in. powierzyć komuś coś. Dokonując nieodpłatnych przekazań Spółka powierza kontrahentom towary należące do jej przedsiębiorstwa. Spółka nie ma wpływu na sposób, w jaki kontrahenci dysponują następnie tymi towarami. Przenoszone jest więc prawo do dysponowania tymi towarami (kawa) jak właściciel ze Spółki na jej kontrahentów. Dochodzi zatem do dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Jednocześnie jednak Spółka nie otrzymuje w zamian żadnego wynagrodzenia ani nie oczekuje ze strony kontrahentów żadnego świadczenia ekwiwalentnego. Spółka dokonuje przekazań dobrowolnie, tj. ustalone warunki handlowe nie wymagają aby w przypadkach opisanych w niniejszym zapytaniu Spółka dokonywała nieodpłatnych przekazań towarów. Przekazania mają na celu zbudowanie pozytywnego wizerunku Spółki wśród kontrahentów. Działania te powinny przyczynić się w przyszłości do zwiększenia wiarygodności Spółki, a przez to do zwiększenia sprzedaży towarów T..

Z uwagi na fakt, iż przepisy ustawy o VAT uzależniają konsekwencje VAT od kwalifikacji pewnych zdarzeń gospodarczych, Spółka prosi o potwierdzenie, czy dokonywane przez nią nieodpłatne przekazania kawy opisane w stanie faktycznym są nieodpłatnymi przekazaniami towarów należących do jej przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 7 ust 2 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Ustawodawca dla celów podatku od towarów i usług zrównał z odpłatną dostawą towarów niektóre nieodpłatne czynności. I tak, zgodnie z treścią art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

  • przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
  • wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Jednocześnie do powyższego przepisu ustawodawca odwołał się w art. 7 ust. 3 ustawy, z treści którego wynika, iż nie uznaje się za dostawę towarów (tj. nie podlegają opodatkowaniu) przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Stosownie do przepisu art. 7 ust. 4 ustawy o VAT przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

  1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176, ze. zm.), jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
  2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł?.

Z kolei przez próbkę, w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że ustawodawca wyłączył z opodatkowania czynności, które generalnie ściśle związane są z prowadzonym przedsiębiorstwem ? drukowane materiały reklamowe i informacyjne, próbki towarów, prezenty. Skoro art. 7 ust. 3 zawiera wyłączenia związane z prowadzoną działalnością z ust. 2, prowadzi to do wniosku, że art. 7 ust. 2 stanowi podstawę nieodpłatnego przekazania towarów bez wynagrodzenia na cele zarówno związane jak i niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Odmienna interpretacja podważałaby racjonalność ustawodawcy. Nie byłoby bowiem racjonalne wyłączanie z opodatkowania czynności, które takiemu opodatkowaniu nie podlegają.

Zatem, dla wyjaśnienia opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów należy wziąć pod uwagę zasadę racjonalności ustawodawcy i kompleksowo analizować powyższe przepisy, tj. przepis art. 7 ust. 2 w zestawieniu z przepisem art. 7 ust. 3 ustawy. Za kompleksową wykładnią przepisów przemawia również fakt, iż wykładnia językowa powyższych przepisów budzi pewne wątpliwości interpretacyjne, zatem nie można opierać się tylko na niej. Z kompleksowej analizy cytowanych wyżej przepisów (art. 7 ust. 2 i art. 7 ust. 3) wynika, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne, bądź spełniających warunki uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Unormowanie zawarte w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT nawiązuje do treści art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady Unii Europejskiej z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, będącego odpowiednikiem art. 5 (6) VI Dyrektywy Rady. Zgodnie z art. 16 obecnie obowiązującej Dyrektywy wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu, jest uznawane za odpłatną dostawę towarów. Za odpłatną dostawę towarów nie uznaje się jednakże wykorzystania do celów działalności przedsiębiorstwa podatnika towarów stanowiących prezenty o niskiej wartości i próbki.

Należy zauważyć, że Polska ma obowiązek stosowania wykładni prowspólnotowej od momentu wejścia do Unii Europejskiej, czyli od dnia 1 maja 2004 r. W związku z powyższym, aby zachować prowspólnotową wykładnię przepisów krajowych, w sytuacji gdy, jak wskazano wcześniej, literalna wykładnia przepisów art. 7 ust. 2 ustawy o VAT budzi wątpliwości, należy przyjąć za właściwą interpretację, która jest zgodna z celami Dyrektyw (VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. oraz Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r.).

Analiza przepisów, o których mowa wyżej (art. 5 ust. 6 VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. oraz art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r.) pozwala stwierdzić, że swoją dyspozycją obejmują one każde nieodpłatne zbycie towarów, zarówno do celów innych niż prowadzona działalność gospodarcza, jak i do celów tej działalności.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy wynika, że w celu zwiększenia atrakcyjności oferowanych produktów oraz pozyskania nowych klientów, Spółka podejmuje szereg działań promocyjno-marketingowych, w tym w szczególności dokonuje przekazań towarów, za które nie pobiera wynagrodzenia. Działania te mają na celu zwiększenie poziomu sprzedaży, a więc związane są bezpośrednio z prowadzonym przedsiębiorstwem.

Przykładowo, zgodnie z ustalonymi wewnętrznie zasadami dystrybucji kawy, Spółka decyduje się na wydanie nabywcy określonej ilości kawy (bez wynagrodzenia) w przypadku:

  1. zidentyfikowania przez tego nabywcę wśród zakupionych przez niego towarów opakowań kawy, które są uszkodzone (rozhermetyzowane), które to uszkodzenia opakowań mogą powstać podczas pakowania, transportu, przechowywania itp. W ramach przyjętej przez siebie strategii Spółka podjęła decyzję, że musi zapewnić swoim nabywcom kawę najwyższej jakości
  2. gdy u kontrahenta zidentyfikowany zostanie towar przeterminowany, bądź którego okres przydatności dobiega końca. Wydania te mogą przybrać dwie formy:
  • w przypadku kawy przeterminowanej - nieodpłatne dostarczenie świeżej kawy w celu odświeżenia asortymentu u kontrahenta (T. nie odbiera przeterminowanej kawy i nie pobiera wynagrodzenia za świeżą kawę),
  • w przypadku kawy, której okres przydatności dobiega końca - dostarczenie ustalonej ilości świeżej kawy (nieodplatnie) w celu umożliwienia zorganizowania przez kontrahenta akcji promocyjnej/ przeceny, która będzie miała na celu wyprzedaż kawy z bardzo krótkim terminem przydatności (T. nie odbiera przeterminowanej kawy i nie pobiera wynagrodzenia za świeżą kawę, jak również nie zleca kontrahentowi wykonania żadnej usługi na swoją rzecz. Przekazanie nie kreuje po stronie kontrahenta zobowiązania do organizacji akcji promocyjnej/ przeceny i Spółka go z tych akcji nie rozlicza. Akcje te organizowane są przez kontrahentów we własnym zakresie, na własny rachunek i na własną rzecz. Spółka wydając nieodpłatnie kawę ma na celu jedynie ugruntowanie relacji z odbiorcami oraz zachęcenie ich do dalszych zakupów kawy T.).

Bardzo często zdarza się, iż świeża kawa wydawana w związku z okolicznościami przedstawionymi powyżej nie odpowiada rodzajowo towarowi, który uległ uszkodzeniu/ przeterminowaniu.

Spółka podkreśla, że opisane wyżej postępowanie ma charakter promocyjny, wpływa na budowanie zaufania oraz wiarygodności Spółki w świadomości partnerów biznesowych. Chodzi o utrzymanie standardów jakościowych na najwyższym poziomie, gwarantujących kontrahentom T. pełen komfort, gdy decydują się na kolejne zakupy produktów Spółki.

Wyżej wymienione towary nie stanowią drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości, jak również ilości wydawanych towarów uniemożliwiają uznanie ich za próbki w rozumieniu ustawy o VAT. Spółka odlicza podatek od towarów i usług naliczony związany z nabyciem kawy będącej następnie przedmiotem ww. nieodpłatnych przekazań na rzecz jej kontrahentów.

Analiza przepisów podatkowych w związku z przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego wskazuje, iż działania powyższe wypełniają przesłanki określone w art. 7 ust. 2 ustawy, tzn. że nieodpłatne przekazanie w/w towarów w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności o charakterze promocyjno-marketingowym należy traktować jako dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Konieczność opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów na cele związane z przedsiębiorstwem przez Spółkę będącą podatnikiem VAT, któremu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, wynika z tego, że podatnik występuje w tym przypadku de facto w roli ostatecznego konsumenta i tym samym powinien on ponieść ciężar podatku VAT. Jedną z fundamentalnych cech podatku VAT jest bowiem opodatkowanie ostatecznej konsumpcji. Zatem, ekonomiczny ciężar tego podatku spoczywa na ostatecznym konsumencie, w tym przypadku na Spółce.

Reasumując, nieodpłatne przekazanie towarów (kawy) przez Spółkę w ramach działań promocyjno-marketingowych, o których mowa we wniosku, mających na celu zbudowanie pozytywnego wizerunku Spółki wśród kontrahentów w ramach w przypadku, gdy przy ich nabyciu lub wytworzeniu Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego stanowi dostawę towarów i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika