Faktury VAT, dokumentujące dostawy towarów dokonywane przez Wnioskodawcę powinny być wystawione na (...)

Faktury VAT, dokumentujące dostawy towarów dokonywane przez Wnioskodawcę powinny być wystawione na ogólnych zasadach określonych w § 9 ust. 1 powołanego rozporządzenia tj. nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm. ) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 16.04.2010 r. (data wpływu 04.05.2010 r.), uzupełnionego w dniu 11.06.2010 r. na wezwanie tut. organu podatkowego z dnia 01.06.2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dokonywanej sprzedaży za dostawę o charakterze ciągłym oraz sposobu jej fakturowania - jest nieprawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 04.05.2010 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dokonywanej sprzedaży za dostawę o charakterze ciągłym oraz sposobu jej fakturowania.

Przedmiotowy wniosek uzupełniony został w dniu 11.06.2010 r. (data wpływu 16.06.2010 r.)

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe :

Spółka jest firmą handlową zajmującą się sprzedażą na rynek krajowy produktów codziennej potrzeby dla biur, magazynów oraz produkcji. Posiada szeroki wybór towarów m.in. artykułów biurowych, środków ochrony osobistej, środków utrzymania czystości, części zamiennych, narzędzi, skrzynek i pojemników plastikowych, materiałów do pakowania, urządzeń transportowych, wyposażenia powierzchni produkcyjnych i warsztatowych, w tym również mebli. Klienci mają prawo do zwrotu towaru bez względu na powód w terminie 45 dni roboczych od daty zakupu pod warunkiem zachowania oryginalnych opakowań. Ponadto Spółka udziela gwarancji na wszystkie towary na które producent nie udzielił gwarancji. Wszystkie towary nie posiadające gwarancji producenta podlegają rękojmi za wady zgodnie z przepisami Kodeksu Cywilnego. Klienci Spółki to w dużej mierze firmy globalne, współpraca z konkretnymi klientami ma charakter stały. Czynności sprzedaży towarów na rzecz konkretnego klienta często powtarzają się wielokrotnie w ciągu każdego miesiąca, a nawet wielokrotnie w ciągu tygodnia z częstotliwością uzależnioną od otrzymywanych w danym miesiącu zamówień/zleceń. Dostawy realizowane są tylko i wyłącznie na podstawie zamówień/zleceń klientów Spółki w dowolnej formie tj. faxem, e-mailem, drogą pocztową lub telefonicznie. Zamówienia klientów często opiewają na powtarzający się asortyment towarów i w oparciu o aktualny katalog Spółki.

Obecnie dokumentacja dostaw dla stałych klientów wygląda następująco : klient składa zamówienie (telefonicznie, faxem, drogą pocztową lub przez stronę internetową Spółki) podając nr katalogowy produktu i ilość szt. Każde zamówienie jest przyjmowane przez dział sprzedaży, sprawdzane, potwierdzane i przekazywane drogą elektroniczną do realizacji przez magazyn. W momencie, kiedy towar opuszcza magazyn, system ?magazynowo-księgowy? automatycznie generuje na podstawie wprowadzonego zamówienia ?fakturę sprzedaży? dla klienta. Każda faktura sprzedaży zawiera m.in. takie informacje jak : wewnętrzny nr zamówienia oraz nr zamówienia klienta. Towar do klienta dostarczany jest za pośrednictwem zewnętrznej firmy kurierskiej, z którą Spółka współpracuje. Klient potwierdza odbiór towaru kwitując jego odbiór na liście przewozowym i zatrzymując kopie dla siebie. List przewozowy zawiera m.in. takie dane jak : nr zamówienia, opis towaru, adres dostawy i nazwisko zamawiającego. Faktury sprzedaży wysyłane są do klienta oddzielnie drogą pocztową.

Spółka zamierza wdrożyć nowy element księgowego systemu informatycznego służący do wystawiania faktur. Wskutek tej zmiany faktury sprzedaży będą wystawiane przez Spółkę zbiorczo za okresy miesięczne. Faktury będą wystawiane ostatniego dnia miesiąca. Na takiej fakturze będą wykazywane wszystkie operacje sprzedaży towarów przeprowadzone w danym miesiącu na rzecz konkretnego odbiorcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania :

Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług przyjętego podejścia odnośnie :

  1. interpretacji pojęcia ?sprzedaży ciągłej? - zdaniem Spółki sprzedaż towarów dokonywana przez M. Sp. z o.o. na rzecz stałych kontrahentów może zostać uznana za sprzedaż ciągłą, gdyż ma charakter stały i powtarzający się w trakcie miesiąca;
  2. momentu wystawienia faktur sprzedaży - spółka uważa, że wystawienie miesięcznych faktur zbiorczych dokumentujących sprzedaż na rzecz określonego kontrahenta każdego ostatniego dnia miesiąca nie jest sprzeczne z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11.03.2004 r. oraz rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 28.11.2008 r. ?w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom...?;
  3. ujęcia na zbiorczych fakturach wartości towarów zakupionych w danym miesiącu.

Zdaniem Wnioskodawcy, w prawie podatkowym brak jest definicji terminu ?sprzedaż ciągła?. Sprzedaż ciągła to taka, która zawiera w sobie element stałości i powtarzalności wykonywanych usług lub dokonywanych dostaw towarów na rzecz nabywców na przestrzeni pewnego czasu.

Spółka stoi na stanowisku, że termin ?sprzedaż ciągła? może się również odnosić do operacji dokonywanych przez nią. Ponadto spółka zwraca uwagę, że podatek od towarów i usług jest rozliczany w cyklach miesięcznych. Dlatego też w przypadku, gdy sprzedaż dokumentowana jest zbiorczymi fakturami miesięcznymi wystawianymi na koniec każdego miesiąca, taki system powoduje, że taka sprzedaż jest dla celów podatkowych rozpoznawana w prawidłowym miesiącu. Ponadto tego typu rozwiązanie jak fakturowanie miesięczne jest stosowane przez konkurentów spółki i w związku z tym spółka poprzez to nowe rozwiązanie chce wyrównać swoją konkurencyjność na rynku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W obecnym stanie prawnym, szczegółowe zasady wystawiania faktur oraz dane, które te faktury powinny zawierać zostały uregulowane w rozdziale 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.).

Faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży, wystawiona przez podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług winna zgodnie z § 5 ust. 1 powołanego rozporządzenia zawierać dane wymienione w tym przepisie. Z treści § 5 ust. 1 pkt 4 wynika, że faktura powinna zawierać między innymi dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury.

Pojęcie sprzedaży ciągłej, o której mowa w cytowanym § 5 ust. 1 pkt 4 nie zostało zdefiniowane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług ani rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy. Dlatego też, należy w tym zakresie odwołać się do wykładni językowej oraz przepisów prawa cywilnego.

Za sprzedaż o charakterze ciągłym należy uznać sprzedaż odbywającą się bezustannie, stale, bez przerwy, itd. Pojęcie ciągłości rozumiane zgodnie z zasadami prawa cywilnego, należy odnieść do pojęcia zobowiązania o charakterze ciągłym. Zobowiązanie takie wytwarza stosunek prawny oznaczony terminem lub nim nie oznaczone. Charakter tego zobowiązania jest trwały i mogą z niego wypływać obowiązki ciągłe lub okresowe. W zobowiązaniu ciągłym nie da się wyróżnić powtarzających się odrębnych czynności, które można byłoby zakwalifikować jako świadczenia samodzielne w określonym momencie czasu. Innymi słowy, w przypadku świadczenia ciągłego nie sposób stwierdzić, że zostało ono zrealizowane w konkretnej dacie, bowiem jest ono realizowane stale ? stan realizacji świadczenia trwa ? przez określony okres (np. w przypadku najmu, czy też usług telekomunikacyjnych).

Zgodnie z ogólną zasadą, faktura winna dokumentować każdą dostawę towarów lub świadczenie usług i być wystawiana, stosownie do § 9 ust. 1 powołanego rozporządzenia, w terminie siedmiu dni od dnia, w którym zdarzenia te miały miejsce. Odstępstwo od tej zasady, wynikające z zapisu § 9 ust. 2 znajduje uzasadnienie w istocie świadczenia ciągłego, które z uwagi na stałość i trwanie spełniania tego świadczenia w czasie, sprowadza się do niemożności wyróżnienia powtarzających się odrębnych czynności stanowiących samodzielne świadczenia, a w konsekwencji na określenie konkretnego dnia dokonania takiej czynności (spełnienia świadczenia). W przypadku, gdy podatnik określa na fakturze, zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 4, wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest firmą handlową zajmującą się sprzedażą na rynek krajowy produktów codziennej potrzeby dla biur, magazynów i produkcji np. artykułów biurowych, środków ochrony osobistej, środków utrzymania czynności, części zamiennych, narzędzi, skrzynek i pojemników plastikowych, materiałów do pakowania, urządzeń transportowych, wyposażenia powierzchni produkcyjnych i warsztatowych oraz mebli. Klienci Wnioskodawcy to w dużej mierze firmy globalne, współpraca z konkretnymi klientami ma charakter stały, a czynności sprzedaży towarów na rzecz konkretnego klienta często powtarzają się wielokrotnie w ciągu każdego miesiąca, a nawet wielokrotnie w ciągu tygodnia. Dostawy realizowane są tylko i wyłącznie na podstawie zamówień/ zleceń klientów składanych w dowolnej formie (faxem, e-mailem, drogą pocztową lub telefonicznie). Zamówienia klientów często opiewają na powtarzający się asortyment towarów i w oparciu o aktualny katalog Spółki. Towar dostarczany jest za pośrednictwem zewnętrznej firmy kurierskiej, z którą Spółka współpracuje.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że dostawa towarów w przedmiotowej sprawie nie może być uznana za sprzedaż o charakterze ciągłym. W realizowanych przez Wnioskodawcę transakcjach można wyodrębnić poszczególne dostawy będące elementami składowymi transakcji zawartej pomiędzy Spółką a jej kontrahentami. Tym co umożliwia wyróżnienie poszczególnych czynności jest zamówienie składane przez kontrahenta. Dokonywanie sprzedaży każdorazowo na zamówienie złożone przez kontrahenta, powoduje, że każdą dostawę można wyodrębnić, odróżnić od następnej dostawy realizowanej na kolejne zamówienie. Kontrahent składa zamówienie, Spółka je realizuje. W takim przypadku mamy do czynienia z odrębnymi świadczeniami, które są realizowane na podstawie zawartej między stronami umowy. Fakt zawarcia pomiędzy kontrahentami umowy, z której wynika zobowiązanie do dokonywania stałych dostaw towarów nie przesądza o uznaniu danej sprzedaży za sprzedaż o charakterze ciągłym. Jedną z istotnych cech sprzedaży ciągłej jest brak możliwości precyzyjnego wyodrębnienia etapów jej realizowania. W przedstawionej sytuacji Spółka w ramach zawartej umowy będzie dokonywała odrębnych czynności, mających samodzielny charakter, realizowanych na podstawie odrębnych zamówień składanych przez kontrahenta. W momencie zrealizowania zamówienia kontrahent nabędzie prawo do rozporządzania nabytym towarem jak właściciel.

Specyfika sprzedaży o charakterze ciągłym wskazuje na to, iż między stronami musi istnieć porozumienie (umowa), na podstawie którego dostawy dokonywane są w sposób stały i powtarzalny. Niemożność jednorazowego wykonania świadczenia o charakterze ciągłym wynikać powinna z rodzaju czynności (istoty świadczenia), a nie z okoliczności możliwych do spełnienia przez strony transakcji, np. na mocy jednej umowy zawartej na określony okres, zgodnie z którą dokonanych zostanie szereg świadczeń, które co do zasady mogą być wykonane jednorazowo.

Dostawa towarów w przedmiotowej sprawie nie może być uznana za sprzedaż o charakterze ciągłym, a co za tym idzie nie stwarza podstaw do zastosowania regulacji zawartej w § 5 ust. 1 pkt 4 w powiązaniu z § 9 ust. 2 powołanego rozporządzenia. Faktury VAT, dokumentujące dostawy towarów dokonywane przez Wnioskodawcę powinny być wystawione na ogólnych zasadach określonych w § 9 ust. 1 powołanego rozporządzenia tj. nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10 ? 12.

Z uwagi na powyższe odpowiedź na pytanie nr 3 stała się bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika