Otrzymaną zaliczkę na poczet eksportu towarów, których przewidywany wywóz nastąpi w okresie 6 miesięcy (...)

Otrzymaną zaliczkę na poczet eksportu towarów, których przewidywany wywóz nastąpi w okresie 6 miesięcy licząc od dnia otrzymania zaliczki, należy wykazać w deklaracji VAT-7 za miesiąc, w którym zaliczkę otrzymano, ze stawką 0% jako eksport towarów. Powyższe oznacza, że tylko w przypadku, w którym podatnik przewiduje wywóz towaru w ciągu 6 miesięcy od dnia otrzymania zaliczki, będzie obowiązany do opodatkowania otrzymanej zaliczki.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 08 maja 2008 r. (data wpływu 12 maja 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 06 czerwca 2008 r. (data wpływu 11 czerwca 2008 r.) oraz pismem z dnia 11 czerwca 2008 r. (data wpływu 19 czerwca 2008 r.) na wezwanie tut. organu z dnia 28 maja 2008 r. (skutecznie doręczone w dniu 04 czerwca 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku podatkowego z tytułu zaliczki otrzymanej na poczet eksportu prasy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 maja 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku podatkowego z tytułu zaliczki otrzymanej na poczet eksportu prasy.

Przedmiotowy wniosek uzupełniony został pismem z dnia 06 czerwca 2008 r. (data wpływu 11 czerwca 2008 r.) oraz pismem z dnia 11 czerwca 2008 r. (data wpływu 19 czerwca 2008r. )

W dniu 19 czerwca 2008 r. wydana została interpretacja indywidualna nr IPPP1-443-910/08-4/MP, w której stanowisko Wnioskodawcy uznane zostało za nieprawidłowe. Interpretacja ta była przedmiotem skargi Spółki. Prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 kwietnia 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 2740/08 uchylono zaskarżoną interpretację indywidualną nr IPPP1-443-910/08-2/MP z dnia 19 czerwca 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jako kolporter prasy sprzedaje kontrahentom zagranicznym polskie tytuły wydawnicze. Zamówienia są przyjmowane zarówno od podmiotów krajowych, jak i zagranicznych, które reprezentują osoby fizyczne oraz firmy o różnej osobowości prawnej.

Powyższe podmioty składają zamówienia na dostawę poza granice kraju, która jest przeznaczona dla zamawiającego (ten sam płatnik i odbiorca) bądź innego wskazanego podmiotu (różny płatnik i odbiorca). Realizacja dostawy dokonywana jest w formie prenumeraty (zamówienia, co najmniej miesięczne) oraz sprzedaży egzemplarzowej (zamówienia na konkretny nr wydawniczy).

Zamówienie zostaje przyjęte do realizacji z chwilą zarejestrowanej płatności na koncie kolportera a uruchomienie dostawy pod wskazany adres odbiorcy następuje z chwilą przekazania przez Wydawcę tytułu do kolportażu.

Kwoty wpływające za świadczoną przez Spółkę dostawę prasy poza granice kraju mogą wpływać w różnych terminach i w różnych wysokościach ? w pełnej wysokości, bądź w ratach, które pokrywają realizację zamówienia.

W przypadku dostawy realizowanej do odbiorcy poza obszarem Wspólnoty wystawiona jest faktura VAT ze stawką 0%, niezależnie od tego czy wysyłka zamówionej prasy będzie miała miejsce w terminie 6 miesięcy, czy w terminie późniejszym od dnia otrzymania od nabywcy przedpłaty. Dostawa do odbiorcy za granicą realizowana jest na bieżąco w zależności od częstotliwości wydawniczej, jaką przewidział Wydawca (dzienniki, tygodniki, dwutygodniki, miesięczniki, dwumiesięczniki, kwartalniki, półroczniki, roczniki, nieregularne) tj. w miarę ukazywania się na rynku.

Spółka zgodnie z obowiązującymi przepisami celnymi, dokonuje w cyklach miesięcznych tj. do 10 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, wywozu towaru w procedurze odprawy celnej. Wywóz jest potwierdzony stosowną dokumentacją wymaganą przepisami celnymi tj.:

  • fakturą VAT za realizację dostawy dla konkretnego odbiorcy,
  • specyfikacją dostawy dokumentującą wywóz towaru do odbiorcy ? dokument ten zawiera informacje o adresie płatnika, adresie odbiorcy, oraz wysyłanych w danym okresie rozliczeniowym tytułach wydawniczych ? ilość i wartość, przyznanym rabacie oraz kosztach transportu dla spedytora zawartych w cenie towaru. Na specyfikacji dostawy jest odwołanie do faktury VAT, która jest ściśle powiązana z wysyłką prasy w okresie, za który dokonywana jest odprawa celna,
  • wykazem rejestracyjnym na kraj i walutę, informującym w sposób szczegółowy o odbiorcach i zrealizowanej dostawie w danym okresie rozliczeniowym, który dotyczy odprawy celnej,
  • w przypadku zgłoszenia wywozu towaru w systemie CELINA, potwierdzeniem rejestracji wywozu towaru w systemie nadanym przez Urząd Celny nr OGL, oraz wydanie żółtej karty 3 w formie papierowej,
  • książką nadawczą, w której Poczta Polska rejestruje wywóz towaru na strefy pocztowe i sposób dostawy (poczta priorytetowa i ekonomiczna), a we frachcie lotniczym przewoźnik wystawia list przewozowy,
  • przy zgłoszeniach wywozu w eksporcie w systemie ECS, wysyłany jest przez Spółkę komunikat IE 515 ? zgłoszenie wywozu w formie elektronicznej, który w przypadku poprawnej autoryzacji powraca, jako komunikat zwrotny IE 599 ? potwierdzenia wywozu towaru poza obszar celny Unii Europejskiej.

Wywóz towaru jest potwierdzany nadaniem przez Urząd Celny nr MRN, który identyfikuje każde zgłoszenie celne w eksporcie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

  • czy Spółka prawidłowo rozlicza eksport prasy do zagranicznych nabywców biorąc pod uwagę specyfikę prowadzonej działalności oraz okoliczność, że znaczna część płatności z tytułu eksportu jest w formie przedpłat ...

Wnioskodawca powołuje się na art. 19 ust. 11 ustawy o VAT zgodnie z którym, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Na podstawie art. 19 ust. 6 ww. ustawy, w eksporcie towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą potwierdzenia przez urząd celny określony w przepisach celnych wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty. Stosownie natomiast do ust. 12 cyt. artykułu, przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio w przypadku eksportu towarów, jeżeli wywóz towarów nastąpi w ciągu 6 miesięcy, licząc od dnia otrzymania należności. Oznacza to, iż w eksporcie towarów obowiązek podatkowy w przypadku otrzymania przez podatnika przed wydaniem towaru zaliczki (przedpłaty etc.), powstaje z chwilą jej otrzymania z tym, że w ciągu 6 m-cy, licząc od dnia jej otrzymania, winien nastąpić potwierdzony przez urząd celny, o którym mowa w art. 2 pkt 8 ustawy o VAT, wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty.

W przypadku Spółki zastosowanie powyższego przepisu jest znacznie utrudnione. Na powyższe wpływa zarówno duża ilość zagranicznych kontrahentów zamawiających prasę, uiszczanie płatności z tytułu przedpłaty w różnych terminach, w tym o kilka miesięcy wcześniej przed rozpoczęciem pierwszej wysyłki w ramach prenumeraty. Kluczowe znaczenia ma również okres na który prenumerata najczęściej jest zamawiana, czyli co najmniej 1 rok. W niektórych wypadkach niemożliwa jest zmiana czasookresu prenumeraty, ponieważ Spółka takim postępowaniem mogłaby się narazić na ryzyko utraty stałych lub pozyskania nowych potencjalnych kontrahentów.

W stanie prawnym obowiązującym do 1 czerwca 2005 r., Spółka również otrzymywała zaliczki na poczet dostaw eksportowych, ale wówczas nie spełniała wszystkich przesłanek do tego, aby uznać, że z tytułu otrzymania wcześniejszej płatności, powstanie po jej stronie obowiązek podatkowy w VAT. Spółka nie składała wówczas zabezpieczenia wymaganego przepisami prawa.

Po zmianie przepisów obowiązek podatkowy z tytułu otrzymanej płatności przed dostawą towarów, powstaje zawsze, pod warunkiem, że towar będący przedmiotem dostawy zostanie wywieziony z terytorium kraju nie później niż w ciągu 6 miesięcy od dnia otrzymania płatności.

Spółka nie zmieniła jednak swojego postępowania co do sposobu rozliczania zaliczek w eksporcie. Powyższe jest wynikiem specyficznej działalności, którą prowadzi. W wielu przypadkach Spółka nie jest w stanie określić upływu półrocznego terminu. Jest to związane z tym, iż nie są stosowane ograniczenia co do okresu przyjmowania przedpłat na prenumeratę (bywa, iż nabywcy składają zamówienie i dokonują przedpłaty z dużym wyprzedzeniem), a w przypadku czasopism naukowych, specjalistycznych i branżowych ? wydawcy mają duże opóźnienia wydawnicze, które powodują wprowadzenie tytułu do kolportażu także z dużym opóźnieniem.

Spółka stoi jednak na stanowisku, że jej postępowanie również po 1 czerwca 2005 r. jest prawidłowe. Przepis art. 19 ust. 12 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym po tej dacie pozostaje w rażącej sprzeczności z przepisami wspólnotowymi, do implementacji których Polska była zobowiązana z chwilą przystąpienia do UE.

Zgodnie z art. 65 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dyrektywa 112), w przypadku wpłaty zaliczek przed dostawą towarów lub świadczeniem usług, VAT staje się wymagalny w momencie otrzymania wpłaty i naliczany jest od wysokości otrzymanej wpłaty. Ww. przepis nie przewiduje żadnego dodatkowego warunku od spełnienia którego uzależnia się powstanie obowiązku podatkowego z tytułu otrzymanej zaliczki. Wprowadzenie przez polskiego ustawodawcę 6 miesięcznego terminu na wywóz towaru poza terytorium UE jako warunku do zastosowania 0% stawki VAT na opodatkowanie zaliczki w eksporcie, stanowi zatem dodatkową przesłankę, nieznajdującą odzwierciedlenia w przepisach unijnych.

Jedną z podstawowych zasad prawa wspólnotowego jest zasada pierwszeństwa. Znajduje ona zastosowanie w przypadku sprzeczności norm krajowych i wspólnotowych, poprzez nałożenie obowiązku stosowania normy wspólnotowej z pominięciem normy krajowej, co proklamował ETS w orzeczeniu z 1964 r. w sprawie Costa (6/64 Flaminio Costa v. Enel). Zasada pierwszeństwa na charakter bezwarunkowy i nieograniczony, co oznacza, że z pierwszeństwa korzystają wszystkie normy prawa wspólnotowego ( pierwotne i wtórne) oraz że żadna norma prawa krajowego nie może mieć pierwszeństwa przed prawem wspólnotowym.

W ocenie Spółki przepis art. 19 ust. 12 ustawy o VAT stanowi jeden z przykładów niezgodności polskich przepisów podatkowych z przepisami unijnymi i dlatego w omawianym przypadku należy zastosować zasadę bezpośredniego skutku Dyrektywy 112 wypracowaną przez ETS, co oznacza, że Spółka może stosować dotychczasowy sposób rozliczania zaliczek w eksporcie.

W sytuacji, gdyby Minister Finansów uznał, że Spółka postępuje nieprawidłowo i powinna zmienić zasady rozliczania zaliczek w eksporcie, Spółka wnosi o wskazanie sposobu rozliczania przedpłat na prenumeratę prasy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju oraz eksport towarów. Zgodnie z art. 2 pkt 8 ww. ustawy eksportem towarów jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

  1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
  2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (?).

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2 ? 21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. W myśl art. 19 ust. 6 ustawy, w eksporcie towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą potwierdzenia przez urząd celny określony w przepisach celnych wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty. Stosownie natomiast do art. 19 ust.

11 ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności : przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części. Natomiast w ust. 12 powołanego art. 19 wskazano, iż przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio w przypadku eksportu towarów, jeżeli wywóz towarów nastąpi w ciągu 6 miesięcy, licząc od dnia otrzymania części należności.

Z powołanych wyżej przepisów wynika zatem wyraźnie, że wymóg wywozu towarów w ciągu 6 miesięcy jest warunkiem powstania obowiązku podatkowego z tytułu zaliczki. Można zatem przyjąć, że jeśli warunek wywozu w ciągu 6 miesięcy towaru na poczet którego otrzymano zaliczkę nie zostanie spełniony, to wówczas upada obowiązek podatkowy, który powstał (warunkowo) dla otrzymanej zaliczki.

Zaliczki winny być opodatkowane stawką właściwą dla czynności, której dotyczą. W eksporcie towarów stawka wynosi 0% (art. 41 ust. 4 i 11 ustawy). Zatem zaliczka otrzymana na poczet eksportu również powinna być opodatkowana stawką 0% stawką podatku, jeżeli powstanie w stosunku do niej obowiązek podatkowy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca dokonuje eksportu prasy do kontrahentów zagranicznych. Zamówienie zostaje przyjęte do realizacji z chwilą zarejestrowanej płatności na koncie kolportera. Otrzymywane przedpłaty z tytułu należności za towar wpływają w różnych terminach i w różnych wysokościach (w pełnej wysokości bądź w ratach). W przypadku dostawy realizowanej do odbiorcy poza obszarem Wspólnoty przedpłata zostaje udokumentowana fakturą VAT z wykazaną stawką 0%, niezależnie od tego czy wysyłka zamówionej prasy będzie miała miejsce w terminie 6 miesięcy, czy też w terminie późniejszym od dnia otrzymania od nabywcy przedpłaty. Dostawa do odbiorcy za granicą realizowana jest na bieżąco w zależności od częstotliwości wydawniczej, jaką przewidział wydawca (dzienniki, tygodniki, dwutygodniki, miesięczniki, dwumiesięczniki, kwartalniki, półroczniki, roczniki, nieregularne) tj. w miarę ukazywania się na rynku.

Odnosząc powyższe regulacje prawne do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku należy stwierdzić, iż otrzymaną zaliczkę na poczet eksportu towarów, których przewidywany wywóz nastąpi w okresie 6 miesięcy licząc od dnia otrzymania zaliczki, należy wykazać w deklaracji VAT-7 za miesiąc, w którym zaliczkę otrzymano, ze stawką 0% jako eksport towarów. Powyższe oznacza, że tylko w przypadku, w którym podatnik przewiduje wywóz towaru w ciągu 6 miesięcy od dnia otrzymania zaliczki, będzie obowiązany do opodatkowania otrzymanej zaliczki.

Jeżeli eksport (wywóz) wyrobów ostatecznie nie nastąpił w ciągu 6 miesięcy od dnia otrzymania zaliczek a podatnik opodatkował otrzymaną zaliczkę, to wykazana wcześniej sprzedaż towarów ze stawką 0% powinna zostać wycofana w drodze korekty deklaracji (w rozliczeniu za miesiąc, w którym wykazany został obowiązek podatkowy w tym zakresie). Ponowne zastosowanie stawki 0% będzie możliwe dopiero po dokonaniu wywozu i potwierdzeniu tego faktu odpowiednimi dokumentami.

W sytuacji, gdy przewidywany przez Wnioskodawcę eksport prasy na poczet którego podatnik otrzymał już część należności nie nastąpi w ciągu 6 miesięcy od dnia otrzymania tej zaliczki (przedpłaty, zadatku, raty), otrzymanie tej zaliczki przez Wnioskodawcę nie rodzi obowiązku podatkowego na podstawie przepisów art. 19 ust. 11 i ust. 12 ww. ustawy. W tym przypadku obowiązek podatkowy powstaje na zasadach ogólnych przewidzianych dla eksportu towarów tj. z chwilą potwierdzenia przez urząd celny wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty.

Jak wskazuje Spółka, zastosowanie powyższego przepisu w jej przypadku jest znacznie utrudnione. Na powyższe wpływa zarówno duża ilość zagranicznych kontrahentów zamawiających prasę, uiszczenie płatności z tytułu przedpłaty w różnych terminach, w tym kilka miesięcy przed rozpoczęciem pierwszej wysyłki w ramach prenumeraty. Kluczowe znaczenie ma również okres na który prenumerata jest zamawiana, czyli co najmniej 1 rok. W niektórych wypadkach niemożliwa jest zmiana czasookresu prenumeraty, ponieważ Spółka takim postępowaniem mogłaby narazić się na ryzyko utraty stałych lub pozyskania nowych potencjalnych kontrahentów.

W tym miejscu wskazać należy, iż ustawodawca nie przewidział żadnych odstępstw od ww. zasad opodatkowania zaliczek na poczet eksportu ze względu na specyfikę prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 120 Ordynacji podatkowej organy podatkowe działają na podstawie obowiązujących przepisów prawa. Jakiekolwiek odstępstwa od ogólnych zasad opodatkowania muszą więc wynikać z przepisów prawa podatkowego.

Z chwilą przystąpienia do Unii Europejskiej państwa członkowskie zobowiązują się do wykonywania i stosowania prawa wspólnotowego. Przepisy prawa podatkowego obowiązujące na terenie Unii Europejskiej stosowane są w krajach członkowskich poprzez implementację, czyli uregulowanie w przepisach prawa krajowego zagadnień prawa wspólnotowego. Jednak należy zauważyć, że o ile polski ustawodawca ma obowiązek implementacji zawartych w dyrektywach postanowień wiążących państwo członkowskie co do zamierzonego celu, to Wspólnota zostawia władzom swobodę co do form i metod jakimi skutek ma być osiągnięty.

System prawny Wspólnoty Europejskiej obejmuje prawo pierwotne czyli traktaty założycielskie i podstawowe zasady prawne oraz prawo pochodne tworzone przez organy Wspólnoty. W stosunku do prawa pierwotnego zastosowanie ma zasada pierwszeństwa oraz bezpośredniego stosowania. Jednakże przepisy takie jak dyrektywy, które nie są wystarczająco precyzyjne i bezwarunkowe nie odznaczają się bezpośrednią skutecznością. W art. 249 ust. 3 TWE wspomina się, że dyrektywa jest wiążąca dla każdego państwa członkowskiego, do którego została skierowana ze względu na pozostający do osiągnięcia cel. Co do zasady, państwo ma wybór formy i środków odpowiednich do osiągnięcia tego celu. Innymi słowy z regulacji TWE nie wynika wprost, aby dyrektywa mogła być stosowana bezpośrednio i żeby miała korzystać z pierwszeństwa przed ustawami.

Powołany przez Spółkę art. 65 Dyrektywy 2006/112/We w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej stanowi, iż w przypadku wpłaty zaliczek przed dostawą towarów lub świadczeniem usług, VAT staje się wymagalny w momencie otrzymania wpłaty i naliczany jest od wysokości otrzymanej wpłaty.

Do celów niniejszej Dyrektywy ( art. 62):

(1)?zdarzenie powodujące postanie obowiązku podatkowego? oznacza zdarzenie, w wyniku którego zostają spełnione prawne wymogi wymagalności VAT;

(2)podatek staje się ?wymagalny?, gdy organ podatkowy staje się z mocy prawa uprawniony do żądania zapłaty podatku od osoby zobowiązanej do jego uiszczenia, nawet jeśli termin płatności może zostać odroczony.

Ustawa o VAT inaczej niż Dyrektywa nie wprowadziła pojęć ? zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego? i ?wymagalność? podatku, lecz odwołuje się wyłącznie do jednego sformułowania, tj. momentu powstania obowiązku podatkowego. Analiza przepisów Dyrektywy VAT nie pozwala zresztą w sposób jednoznaczny wskazać istoty funkcjonowania przyjętego podziału. Co więcej, można nawet stwierdzić, odwołując się np. do brzmienia przepisów dotyczących stawek podatku VAT, że efektywnie wykorzystywany jest wyłącznie jeden termin. Przyjęte przez Polskę rozwiązanie jest wystarczające dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania podatku VAT i skuteczności poboru tego podatku przez organy podatkowe. Przyjęcie odmiennej techniki legislacyjnej nie narusza również prawa wspólnotowego.

Z art. 66 Dyrektywy wynika natomiast, iż w drodze odstępstwa od art. 63, 64 i 65, państwa członkowskie mogą postanowić, że VAT staje się wymagalny dla określonych transakcji lub dla określonych kategorii podatników w jednym z następujących terminów:

  1. nie później niż z datą wystawienia faktury;
  2. nie później niż w momencie otrzymania zapłaty;
  3. jeżeli faktura nie została wystawiona lub została wystawiona z opóźnieniem, w określonym terminie od daty zdarzenia powodującego powstanie obowiązku podatkowego.

W oparciu o tak sformułowaną delegację państwa członkowskie mogą w bardzo szerokim zakresie kształtować moment postania obowiązku podatkowego. Zgodnie z możliwością przewidzianą w ww. art. 66 Dyrektywy, w wielu przypadkach uzależniono powstanie obowiązku podatkowego od momentu wystawienia faktury, otrzymania zapłaty lub upływu określonej liczby dni od momentu wykonania świadczenia.

Co więcej, sama Dyrektywa VAT przewiduje liczne odstępstwa od reguły podstawowej, wskazując tym samym, że moment powstania obowiązku podatkowego nie jest elementem, którego harmonizacja jest niezbędna z punktu widzenia prawidłowego funkcjonowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Zatem, unormowanie zawarte w art. 19 ust. 11 w związku z ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług nie narusza regulacji zamieszczonej w przepisie art. 65 Dyrektywy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika