Zwolnienie od podatku świadczonych usług zakresu psychoterapii indywidualnej, psychoterapii par oraz (...)

Zwolnienie od podatku świadczonych usług zakresu psychoterapii indywidualnej, psychoterapii par oraz psychoterapii grupowej oraz innych pokrewnych usług psychologicznych

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2013 r. (data wpływu 7 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zwolnienia od podatku świadczonych usług ? jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 7 października 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zwolnienia od podatku świadczonych usług.


W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:


Osoby fizyczne wykonujące zawód psychologa prowadzą działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej Ośrodek X s.c. (dalej: spółka). Osoby fizyczne są wspólnikami spółki.

Spółka cywilna świadczy w przeważającym zakresie usługi z zakresu psychoterapii indywidualnej, psychoterapii par oraz psychoterapii grupowej oraz inne pokrewne usługi psychologiczne. Usługi świadczone są na rzecz klientów/pacjentów ? osób fizycznych.

Główny przedmiot działalności spółki, zgodnie z wpisem w Krajowym Rejestrze Urzędowym Podmiotów Gospodarki Narodowej, stanowi ?Pozostała działalność gospodarcza w zakresie opieki zdrowotnej, gdzie indziej niesklasyfikowana? ? PKD 8690E.

Usługi te świadczone są w spółce zarówno przez wspólników, jak również przez osoby, które współpracują ze spółką na podstawie umów cywilnoprawnych (umowy zlecenia).

Wszystkie usługi świadczone są w ramach spółki cywilnej przez wykwalifikowane i uprawnione do tego osoby (wykonujące zawód psychologa ściśle w oparciu o Ustawę o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów z 8 czerwca 2001 r.).

Spółka nie świadczy usług, które korzystałyby z refundacji/dofinansowania ze środków publicznych (w ramach kontraktów z Narodowym Funduszem Zdrowia). Spółka nie posiada statusu niepublicznego zakładu opieki zdrowotnej.


Świadczone usługi są usługami służącymi profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie:


Czy stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 19 i 19a ustawy o VAT usługi świadczone przez spółkę są usługami zwolnionymi z VAT?


Zdaniem Wnioskodawcy:


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.


Ustawodawca ma możliwość zwolnienia określonych dostaw towarów i świadczenia usług z VAT. Zwolnienie takie obowiązuje m.in. dla usług w zakresie opieki medycznej, służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczonych m.in. przez psychologa. Zwolnienie ma również zastosowanie do świadczenia usług psychologicznych, jeżeli usługi te zostały nabyte przez podatnika we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej od innych psychologów wykonujących zawód (art. 43 ust. 1 pkt 19 i 19a ustawy o VAT).


W przypadku spółki nie ulega wątpliwości, że usługi te świadczone są za odpłatnością. Stanowią zatem czynność opodatkowaną VAT (świadczenie usług na terytorium kraju).


Jednakże, zdaniem spółki, w jej przypadku świadczone usługi powinny podlegać zwolnieniu z VAT.


Usługi spółki są usługami zakwalifikowanymi do usług z zakresu opieki medycznej. Służą one profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia ? m.in. poprzez pomoc w rozwiązywaniu trudności związanych z:

  • lękiem,
  • depresją,
  • atakami paniki,
  • trudnościami zdrowotnymi o niewyjaśnionym w badaniach medycznych pochodzeniu,
  • przeżywaniem konfliktów wewnętrznych,
  • kryzysami w relacjach z innymi,
  • przeżywaniem trudnych emocji,
  • stresem,
  • funkcjonowaniem rodziny, wychowaniem dzieci,
  • uzależnieniem od alkoholu, narkotyków, komputera.


Warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku jest odpowiednia kwalifikacja nie tylko ze względu na przedmiot świadczenia, ale również ze względu na podmiot, który wykonuje daną usługę (tj. w ramach zawodu psychologa).


Zdaniem spółki, w jej przypadku nie ma znaczenia fakt, że zawód psychologa wykonywany jest w formule spółki cywilnej. Jest to bowiem jedna z form, w jakiej nie jest zakazane wykonywanie zawodu psychologa.


Niezależnie od formuły, istotą usługi dla zainteresowanego jest terapia psychologiczna świadczona przez wykwalifikowaną osobę, sama forma prowadzenia działań nie ma dla klienta/pacjenta znaczenia. Z tego powodu nie może powstać rozróżnienie pomiędzy sposobem potraktowania pod względem VAT usług psychologicznych świadczonych przez spółkę cywilną i przez indywidualnego psychologa, skoro usługi te polegają od strony swej zawartości merytorycznej na wykonywaniu tych samych czynności. W sytuacji rozróżnienia podejścia do świadczonych usług na gruncie VAT dochodziłoby bowiem do nieuprawnionego naruszenia zasady neutralności VAT. Niektóre usługi byłyby dla klienta ? osoby fizycznej tańsze, z uwagi na zastosowanie zwolnienia z VAT. Inne usługi byłyby obciążane VAT, co w efekcie prowadziłoby do ich dyskryminacji na rynku. Takie podejście oznaczałoby wprowadzenie nieuzasadnionej preferencji podatkowej dla niektórych podmiotów działających na tym samym rynku (zachwianie wolnej konkurencji).


Zatem w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 19 i 19a ustawy o VAT usługi te powinny podlegać zwolnieniu z VAT.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.


Zakres tych czynności sformułowany został odpowiednio w art. 7 oraz w art. 8 ww. ustawy. I tak, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?). Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Podstawowa stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.


Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów lub świadczenia niektórych usług, a także określił warunki stosowania tych obniżonych stawek i zwolnień.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.

Od podatku zwolnione są także, stosownie do pkt 18a ww. przepisu, usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, świadczone na rzecz podmiotów leczniczych na terenie ich przedsiębiorstw, w których wykonywana jest działalność lecznicza.

Z kolei na mocy art. 43 ust. 1 pkt 19 cyt. ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów:

  1. lekarza i lekarza dentysty,
  2. pielęgniarki i położnej,
  3. medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887 i Nr 174, poz. 1039),
  4. psychologa.

Ponadto, w myśl pkt 19a ww. przepisu, zwalnia się od podatku świadczenie usług, o których mowa w pkt 18 i 19, jeżeli usługi te zostały nabyte przez podatnika we własnym imieniu ale na rzecz osoby trzeciej od podmiotów, o których mowa w pkt 18 i 19.


Przytoczone powyżej przepisy krajowe w zakresie opieki medycznej stanowią implementację do polskiego porządku prawnego przepisu art. 132 ust. 1 lit. b oraz lit. c Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. UE L Nr 347/1 ze zm.), zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje:

  1. opieka szpitalna i medyczna oraz ściśle z nimi związane czynności podejmowane przez podmioty prawa publicznego lub, na warunkach socjalnych porównywalnych do stosowanych w odniesieniu do instytucji prawa publicznego, przez szpitale, ośrodki medyczne i diagnostyczne oraz inne odpowiednio uznane placówki o podobnym charakterze;
  2. świadczenie opieki medycznej w ramach zawodów medycznych i paramedycznych, określonych przez zainteresowane państwo członkowskie.

Analizując powyższe regulacje należy zauważyć, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług jest spełnienie łącznie dwóch przesłanek:

  • przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług w zakresie opieki medycznej, służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, a także
  • przesłanki o charakterze podmiotowym, odnoszącej się do usługodawcy, który musi być podmiotem leczniczym bądź osobą wykonującą zawód lekarza, lekarza dentysty, pielęgniarki, położnej, psychologa lub innego zawodu medycznego w rozumieniu ww. art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej.


Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie od podatku nie znajduje zastosowania.


Z opisu sprawy przedstawionego w złożonym wniosku wynika, że Wnioskodawca jest spółką cywilną świadczącą na rzecz klientów/pacjentów (osób fizycznych) usługi z zakresu psychoterapii indywidualnej, psychoterapii par oraz psychoterapii grupowej oraz inne pokrewne usługi psychologiczne. Działalność gospodarczą w formie ww. spółki cywilnej prowadzą osoby fizyczne wykonujące zawód psychologa. Usługi te świadczone są w spółce zarówno przez wspólników, jak również przez osoby, które współpracują ze spółką na podstawie umów cywilnoprawnych (umowy zlecenia). Wszystkie usługi świadczone są w ramach spółki cywilnej przez wykwalifikowane i uprawnione do tego osoby (wykonujące zawód psychologa ściśle w oparciu o ustawę o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów z 8 czerwca 2001 r.). Spółka nie świadczy usług, które korzystałyby z refundacji/dofinansowania ze środków publicznych (w ramach kontraktów z Narodowym Funduszem Zdrowia), Spółka nie posiada statusu niepublicznego zakładu opieki zdrowotnej. Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że świadczone usługi są usługami służącymi profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.


Wątpliwości Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie odnoszą się do możliwości zwolnienia z podatku VAT ww. usług.


Dokonując oceny przedstawionego zdarzenia przyszłego należy mieć na względzie zasadę wykładni zwolnień, stanowiących w istocie odstępstwo od generalnej zasady powszechności opodatkowania podatkiem VAT. Tym samym wszelkie zwolnienia należy interpretować możliwie ściśle i wąsko tak, aby nie doprowadzić do rozszerzenia zwolnień. Zbadać należy zatem kwestię uznania świadczonych usług za usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

Pod pojęciem świadczeń zdrowotnych, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 217), rozumie się działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania.

Decydujące znaczenie dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT do opisanych w złożonym wniosku usług ma wykazanie, że ich celem jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawa zdrowia.


Wskazać należy, że profilaktyka zdrowotna obejmuje działania mające na celu zapobieganie chorobom bądź innemu niekorzystnemu zjawisku zdrowotnemu przed jej rozwinięciem, poprzez ich wczesne wykrycie i leczenie. Ma ona również na celu zahamowanie postępu lub powikłań już istniejącej choroby, czy też zapobieganie powstawaniu niekorzystnych wzorów zachowań społecznych, które przyczyniają się do podwyższania ryzyka choroby. Z kolei interpretując termin ?poprawa zdrowia?, którym posługuje się ustawodawca określając zakres zwolnień, należy zastosować wykładnię literalną, zgodnie z którą wyrażenie to oznacza zmianę stanu zdrowia na lepsze, poprawienie zdrowia, jego polepszanie. Podobnie należy postąpić dokonując wykładni pojęcia ?przywracanie zdrowia?, które oznacza doprowadzenie zdrowia do poprzedniego stanu, sprawienie, że znajdzie się ono w takim stanie, w jakim był poprzednio.

W złożonym wniosku Spółka wskazała, że świadczone usługi są usługami zakwalifikowanymi do usług z zakresu opieki medycznej. Służą one profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia ? m.in. poprzez pomoc w rozwiązywaniu trudności związanych z: lękiem, depresją, atakami paniki, trudnościami zdrowotnymi o niewyjaśnionym w badaniach medycznych pochodzeniu, przeżywaniem konfliktów wewnętrznych, kryzysami w relacjach z innymi, przeżywaniem trudnych emocji, stresem, funkcjonowaniem rodziny, wychowaniem dzieci, a także uzależnieniem od alkoholu, narkotyków, komputera.

W tym miejscu wskazać należy, że nie każde świadczenie opieki medycznej objęte jest zakresem zwolnienia od podatku. Zwolnienie powyższe dotyczy tylko świadczeń o odpowiednim poziomie jakości, biorąc pod uwagę formę organizacyjną podmiotu świadczącego powyższe usługi (art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT) lub wykształcenie zawodowe osób je wykonujących, tj. świadczeń wykonywanych przez lekarza, lekarza dentystę, pielęgniarkę, położną, psychologa lub osobę wykonującą zawód medyczny w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o działalności leczniczej (art. 43 ust. 1 pkt 19 cyt. ustawy).

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o działalności leczniczej, osoba wykonująca zawód medyczny to osoba uprawniona na podstawie odrębnych przepisów do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz osoba legitymująca się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że wskazane usługi świadczone są w spółce zarówno przez wspólników, jak również przez osoby, które współpracują ze spółką na podstawie umów cywilnoprawnych (umowy zlecenia). Wszystkie usługi świadczone są w ramach spółki cywilnej przez wykwalifikowane i uprawnione do tego osoby ? wykonujące zawód psychologa w oparciu o ustawę o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów z 8 czerwca 2001 r.

Warto w tym miejscu wskazać, że kwestia opodatkowania usług w zakresie opieki medycznej była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. I tak, przykładowo w wyroku z dnia 10 września 2002 r. w sprawie C-141/00 Ambulanter Pflegedienst Kügler GmbH przeciwko Finanzamt für Körperschaften I in Berlin, TSUE stwierdził, że zwolnienie przewidziane w artykule 13(A)(1)(c) szóstej dyrektywy, nie jest uzależnione od formy prawnej podatnika, który dostarcza usług medycznych i paramedycznych, określonych w tym przepisie. Powyższe potwierdza również orzeczenie z dnia 8 czerwca 2006 r. w sprawie C-106/05 L.u.P. GmbH przeciwko Finanzamt Bochum-Mitte, w którym TSUE wskazał, że ?Wystarczy w tym zakresie zauważyć, że jak wynika z samej treści art. 13 część A ust. 2 szóstej dyrektywy, warunki wymienione w lit. a) tego ustępu mogą mieć zastosowanie wyłącznie do świadczeń opieki medycznej, które zostały zawarte w ust. 1 lit. b) tego artykułu, a nie do opieki, która została zwolniona z opodatkowania na mocy ust. 1 lit. c) tego artykułu. Ponadto ten ostatni przepis nie uzależnia przyznania zwolnienia z opodatkowania ww. opieki od tego, czy podmiot lub instytucja zapewniająca taką opiekę ma status publicznoprawny albo też są oficjalnie uznane przez dane państwo członkowskie, lecz od tego, czy świadczy ona taką opiekę w ramach wykonywania zawodów medycznych i paramedycznych określonych przez ustawodawstwo krajowe (?)?.

Z powyższego wynika, że forma świadczenia usług w zakresie opieki medycznej przez podmioty wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT pozostaje bez znaczenia. Zatem, usługi te mogą być świadczone w ramach spółek, m.in. ? tak jak w przedmiotowej sprawie ? w ramach spółki cywilnej. Istotne jest jedynie, aby były one świadczone przez osoby wymienione w ww. przepisie, posiadające określone przepisami uprawnienia.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie spełniona jest również podmiotowa przesłanka warunkująca prawo do zastosowania zwolnienia od podatku do świadczonych usług, określona w ww. art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. d ustawy o VAT, ponieważ opisane usługi świadczone są w ramach wykonywania zawodu psychologa.

Analiza przedstawionej sytuacji w odniesieniu do przepisów mających zastosowanie w przedmiotowej sprawie prowadzi do wniosku, że świadczone przez Spółkę usługi w zakresie opieki medycznej spełniają podstawowe przesłanki umożliwiające zastosowanie do nich zwolnienia od podatku, tj. świadczone są w ramach wykonywania zawodu psychologa, zarówno przez wspólników Spółki, jak i przez osoby współpracujące ze Spółką na podstawie umów cywilnoprawnych, a ich bezpośrednim celem jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawa zdrowia.


Tym samym, do świadczonych usług z zakresu psychoterapii oraz innych usług psychologicznych będących przedmiotem zapytania zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku VAT określone przepisem art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. d ustawy o podatku od towarów i usług. Jednocześnie wskazać należy, że w związku z tym, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. d ustawy o VAT, przepis art. 43 ust. 1 pkt 19a ww. ustawy nie znajdzie w niniejszej sprawie zastosowania.


Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego należało uznać za prawidłowe.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika