Wykonywane przez Wnioskodawcę czynności wymienione we wniosku w pkt 2, 3, 5, 6, oraz 4 i 8 (w części (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31.10.2012 r. (data wpływu 02.11.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług, obejmujących zespół czynności wykonywanych w celu doprowadzenia do nabycia / objęcia i zbycia instrumentów finansowych przez Spółkę z jednoczesnym sprawowaniem bieżącej pieczy nad portfelem inwestycyjnym Spółki

• wymienionych we wniosku w pkt 2, 3, 5, 6, oraz pkt 4 i 8 (w części dot. przeprowadzenia procesu nabycia/zbycia przez Spółkę instrumentów finansowych) - jest nieprawidłowe;
  

• wymienionych we wniosku w pkt 1, 7 oraz w pkt 4 i 8 ( w części dot. negocjacji warunków nabycia/ zbycia przez Spółkę instrumentów finansowych) ? jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 02.11.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny :

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: ?I.?) jest komplementariuszem w spółce komandytowo- akcyjnej (dalej: ?Spółka?). Przedmiotem działalności Spółki jest dokonywanie inwestycji polegających na obejmowaniu nowych udziałów lub akcji nowych emisji, w zamian za wkłady pieniężne, a także na obejmowaniu instrumentów dłużnych przedsiębiorców, w których Spółka objęła udziały lub akcje (dalej: ?Instrumenty Finansowe?), będących instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (t.j. Dz..U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384 ze zmianami). Dokonywane przez Spółkę inwestycje mają na celu wspieranie przedsiębiorców innowacyjnych, przedsiębiorców prowadzących działalność badawczo-rozwojową oraz przedsiębiorców o dużym potencjale rozwoju.

(I.) zawarła ze Spółką umowę cywilnoprawną, której przedmiotem jest wykonywanie szeregu czynności faktycznych i prawnych związanych z prowadzeniem działalności inwestycyjnej Spółki, zmierzających do doprowadzenia do nabycia / objęcia i zbycia Instrumentów Finansowych przez Spółkę, z jednoczesnym sprawowaniem bieżącej pieczy nad portfelem inwestycyjnym Spółki, w tym w szczególności:

1. poszukiwanie (wyławianie) odpowiednich podmiotów i projektów inwestycyjnych;
   
2. przygotowanie projektów do inwestycji kapitałowej, w tym przeprowadzanie analiz biznesowych i finansowych;
   
3. ostateczny wybór projektów do przeprowadzenia inwestycji kapitałowej;
   
4. negocjacje warunków objęcia przez Spółkę Instrumentów Finansowych w wyselekcjonowanym podmiocie, a także przeprowadzenie transakcji;
   
5. monitoring bieżący i strategiczny o charakterze operacyjnym, prawnym i finansowym, dotyczący działalności wyselekcjonowanych podmiotów, których Instrumenty Finansowe zostały nabyte /objęte przez Spółkę;
   
6. działania promocyjno-marketingowe związane z działalnością Spółki;
   
7. poszukiwanie podmiotów zainteresowanych nabyciem Instrumentów Finansowych od Spółki;
   
8. negocjacje warunków zbycia Instrumentów Finansowych oraz przeprowadzenie procesu zbycia Instrumentów Finansowych przez Spółkę.
   
   

Do szczegółowych obowiązków I. wykonywanych na rzecz Spółki na podstawie umowy należy w szczególności:

1. przygotowanie inwestycji Spółki:
   1. opracowanie celów i polityki Spółki w zakresie inwestycji, w ramach zasad polityki inwestycyjnej Spółki;
      
   2. wyszukiwanie potencjalnych inwestycji i ich analiza na potrzeby przygotowania projektu inwestycyjnego;
      
   3. dokonywanie analizy opłacalności i ryzyka inwestycji;
      
   4. sporządzanie dokumentacji na potrzeby projektów inwestycyjnych;
      
   5. pozyskiwanie ekspertyz technicznych, finansowych i prawnych związanych z przygotowaniem inwestycji;
      
   6. uzyskiwanie opinii lub wymaganych zgód organów Spółki na realizację projektów inwestycyjnych;
2. wykonywanie decyzji inwestycyjnych w odniesieniu do inwestycji:
   1. wykonanie inwestycji poprzez realizację, monitorowanie lub wyjście z inwestycji;
      
   2. negocjowanie oraz zawieranie umów inwestycyjnych z przedsiębiorcami;
3. kontrolowanie i monitorowanie portfela inwestycji Spółki:
   1. wykonywanie w imieniu Spółki praw z posiadanych przez Spółkę udziałów lub akcji;
      
   2. dołożenie starań by Spółka była reprezentowana w organach nadzorczych przedsiębiorców, w których Spółka prowadzi inwestycje;
      
   3. bieżące monitorowanie sytuacji finansowej i prawnej przedsiębiorców, w wykonaniu uprawnień wynikających z posiadania przez Spółkę instrumentów w tych przedsiębiorcach;
      
   4. analiza i monitorowanie wykonania projektu inwestycyjnego przez przedsiębiorców, w tym sporządzanie lub uzyskiwanie ekspertyz finansowych, technicznych i prawnych związanych z monitorowaniem portfela inwestycji.
      
   
   
   

Wynagrodzenie I. z tytułu świadczenia na rzecz Spółki przedmiotowych usług będzie zasadniczo zależało od efektów osiągniętych przez Spółkę w związku z inwestycjami w Instrumenty Finansowe, ustalanych na podstawie wartości kapitalizacji Spółki.

Umowa zawarta przez I. ze Spółką określa także sposób wykonywania przez I. zarządu i reprezentacji Spółki, w związku z posiadaniem przez I. statusu komplementariusza Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie :

Czy świadczone przez I. na rzecz Spółki usługi, obejmujące zespół czynności zmierzających do doprowadzenia do nabycia / objęcia i zbycia Instrumentów Finansowych przez Spółkę, tj. usługi pośrednictwa, których przedmiotem są Instrumenty Finansowe, będą zwolnione z opodatkowania VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz § 13 ust. 1 pkt 27 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług ?

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone przez I. na rzecz Spółki usługi, obejmujące zespół czynności zmierzających do doprowadzenia do nabycia / objęcia Instrumentów Finansowych przez Spółkę, tj. usługi pośrednictwa, których przedmiotem są Instrumenty Finansowe, będą zwolnione z opodatkowania VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. z 2011r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 ze zmianami; dalej: ?ustawa o VAT?) oraz § 13 ust. 1 pkt 27 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 73, poz. 392 ze zmianami; dalej: ?Rozporządzenie?).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega, m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej, jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (art. 8 ust. 1 ustawy o VAT).

Jak wynika natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie.

Analogiczne regulacje dotyczące usług, których przedmiotem są udziały w spółkach lub innych niż spółki podmiotach, jeżeli mają one osobowość prawną zostały zawarte w § 13 ust. 1 pkt 27 Rozporządzenia.

W świetle powołanych powyżej przepisów, zwolnienie od podatku VAT ma zastosowanie w przypadku gdy spełnione zostaną następujące warunki:

• usługa ma charakter pośrednictwa;
  
• usługa pośrednictwa dotyczy instrumentów finansowych w rozumieniu ustawy o obrocie instrumentami finansowymi bądź udziałów.
  
  

Spełnienie drugiego z wymienionych powyżej warunków nie budzi wątpliwości ? czynności wykonywane przez I. dotyczą bowiem instrumentów finansowych w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi oraz udziałów. Odrębnej analizy wymaga natomiast kwestia, czy świadczone przez I. usługi można uznać za usługi pośrednictwa.

Kierując się zasadami wykładni językowej, z uwagi na brak legalnej definicji ?pośrednictwa? w przepisach prawa podatkowego, w celu określenia znaczenia pojęcia pośrednictwa należy w pierwszej kolejności odwołać się do jego znaczenia potocznego. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN, wersja internetowa) przez pośrednictwo należy rozumieć działalność osoby trzeciej, mającą na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron, kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych.

Pośrednictwo obejmuje zatem czynności dokonywane w imieniu oraz na rzecz innego podmiotu gospodarczego, w wyniku których dochodzi do zawarcia transakcji między tym przedsiębiorcą a podmiotem trzecim. Działanie w imieniu oznacza działanie z czyjegoś upoważnienia, w zastępstwie kogoś, natomiast działanie na czyjąś korzyść oznacza działanie dla kogoś, dla czyjegoś dobra.

Cechą charakterystyczną pośrednictwa jest fakt, iż działania pośrednika są bezpośrednią lub pośrednią przyczyną zawarcia umowy pomiędzy podmiotami gospodarczymi. Innymi słowy przez umowę o pośrednictwo należałoby rozumieć taki stosunek prawny istniejący pomiędzy dwiema osobami, z których jedna (pośrednik) otrzymuje zlecenie od drugiej, aby doprowadzić do wymiany gospodarczej świadczeń z osobą trzecią, przy czym znalezienie kontrahenta ma stanowić bezpośredni i decydujący rezultat starań pośrednika. Bezpośrednim celem aktywności pośrednika jest wywołanie skutku prawnego, polegającego na wprowadzeniu zleceniodawcy (podmiotu zastępowanego) w stosunek umowny z osobą trzecią.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że wykonywanie przez dany podmiot wszelkich czynności zmierzających do zawarcia między dwiema stronami transakcji handlowych stanowi usługę pośrednictwa.

Pojęcie pośrednictwa oraz kwestia jego kwalifikacji na gruncie podatku od wartości dodanej były także przedmiotem orzeczeń Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (dalej: ?ETS?). W orzeczeniu z dnia 13 grudnia 2001 r. w sprawie CSC Financial Services Ltd (C-235/00) ETS wskazał, iż nie trzeba rozważać dokładnego znaczenia słowa ?negocjacje? (w polskiej ustawie użyto pojęcia pośrednictwo) by stwierdzić, że w kontekście art. 13B(d)(5), odnosi się ono do działalności pośrednika, który nie przyjmuje roli którejkolwiek ze stron umowy dotyczącej produktu finansowego oraz którego działalność polega na czymś innym, niż świadczenie usług wchodzących w zakres umowy, typowo wykonywanych przez strony takich umów. Negocjacje stanowią usługę świadczoną na rzecz strony umowy, która jest przez nią wynagradzana, polegającą na jednoznacznie określonym akcie negocjacji. Mogą one polegać na, między innymi, wskazywaniu odpowiednich możliwości zawarcia umowy, nawiązywaniu kontaktu z drugą stroną lub negocjowaniu, w imieniu i na rzecz klienta, warunków płatności, jakich ma dokonać jedna ze stron. Celem negocjacji jest zatem wykonanie czynności niezbędnych w celu zawarcia przez dwie strony umowy, przy jednoczesnym braku jakiegokolwiek własnego zaangażowania negocjatora (w wykonanie umowy, w której zawarciu pośredniczył).? W wyroku z 21 czerwca 2007 r. (C-453/05) ETS orzekł, iż ?działalność pośrednictwa stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, kontaktowanie się z drugą stroną i negocjowanie w imieniu i na rzecz klienta warunków świadczeń wzajemnych, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści danej umowy.?

Z powyższego wynika, że usługa pośrednictwa powinna być definiowana poprzez pryzmat swojej kluczowej cechy, tj. celu działań podejmowanych przez pośrednika, jakim jest doprowadzenie do zawarcia umowy pomiędzy zleceniodawcą a podmiotem trzecim.

W analizowanym w niniejszym wniosku zdarzeniu przyszłym, I., na podstawie umowy cywilnoprawnej, będzie świadczyła na rzecz Spółki usługi, mające na celu doprowadzenie do zawarcia umów nabycia / objęcia i zbycia Instrumentów Finansowych przez Spółkę, w ramach których kluczowym elementem będzie prowadzenie w imieniu Spółki negocjacji zmierzających do objęcia/ nabycia i zbycia Instrumentów Finansowych przez Spółkę oraz przygotowanie i przeprowadzenie transakcji. Biorąc pod uwagę wskazany powyżej zakres pojęciowy pośrednictwa? uznać należy, iż usługi wykonywane przez I. stanowić będą właśnie usługi pośrednictwa, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT.

Z przedstawionego powyżej opisu stanu faktycznego wynika, iż w zakres usług pośrednictwa wchodzą nie tylko czynności prowadzące bezpośrednio do objęcia/ nabycia i zbycia Instrumentów Finansowych przez Spółkę, lecz cały zespół czynności, które będą realizowane przez I. na rzecz Spółki, w celu objęcia / nabycia i zbycia Instrumentów Finansowych przez Spółkę. W zakres usługi pośrednictwa wchodzą zatem czynności o różnym charakterze, jednak wszystkie te czynności zmierzają do jednego celu tj. doprowadzenia do nabycia /objęcia i zbycia Instrumentów Finansowych przez Spółkę. Z gospodarczego punktu widzenia przedmiotowe czynności stanowią jednorodne świadczenie, zarówno dla Spółki (usługobiorcy), która oczekuje od I. osiągnięcia określonego rezultatu w postaci doprowadzenia do objęcia / nabycia bądź zbycia Instrumentów Finansowych na warunkach określonych w zawartej z I. umowie, jak i dla I., która otrzymuje od Spółki jedno łączne wynagrodzenie za kompleksowe pośrednictwo w realizacji transakcji inwestycyjnych, których przedmiotem są Instrumenty Finansowe. Wśród wskazanych powyżej czynności znajdują się zarówno czynności podstawowe (np. doprowadzenie do najkorzystniejszego objęcia udziałów / akcji przez Spółkę poprzez prowadzenie negocjacji), czynności pomocnicze (np. przeprowadzanie analiz biznesowych i finansowych), jak i czynności uzupełniające, dodatkowe (np. bieżący monitoring o charakterze operacyjnym, prawnym i finansowym, dotyczący działalności podmiotów, których udziały i akcje zostały objęte przez Spółkę), które łącznie, jako zespół czynności, biorąc pod uwagę ich gospodarczy charakter, stanowią kompleksowe, jednolite i nierozerwalne ekonomicznie usługi pośrednictwa, której przedmiotem są Instrumenty Finansowe. Wszystkie te czynności stanowią zatem w istocie kompleksową usługę pośrednictwa, która także na gruncie podatku VAT powinna być traktowana jako jedno, niepodzielne świadczenie. Jakiekolwiek zaś wyodrębnienie z kompleksowej usługi pośrednictwa jej pojedynczych elementów miałoby sztuczny charakter, nieznajdujący odzwierciedlenia w rzeczywistych relacjach pomiędzy Spółką a I.

Powyższe potwierdza jednoznacznie koncepcja świadczeń złożonych wykształcona w orzecznictwie ETS, zgodnie z którą:

• Czynności, które same w sobie w istocie nie przedstawiają wartości ekonomicznej dla nabywcy, tj. są koniecznym uzupełnieniem czynności podstawowej, bez której nie miałyby racji bytu, traktuje się dla celów podatkowych jako czynności uzupełniające, dodatkowe, stanowiące wraz z czynnością podstawową zespół czynności będący nierozerwalną ekonomicznie całością, W takiej sytuacji świadczenia wykonywane przez usługodawcę traktuje się dla celów podatkowych jako jedno nierozerwalne świadczenie.
  
• Czynności, które pełnią funkcję pomocniczą wobec czynności podstawowej, tj. umożliwiają lub ułatwiają pełniejsze wykorzystanie czynności podstawowej, dzielą los podatkowy usługi (czynności) podstawowej, ze względu na swoją służebną wobec niej rolę.
  
  

Na poparcie powyższych tez można powołać m.in. następujące wyroki ETS:

• Wyrok z dnia 27 października 2005r. w sprawie Levob Verzekeringen BV i 0V Bank NV, sygn. C-41/04, w którym ETS wskazał, że ?jeżeli dwa świadczenia lub więcej, lub czynności dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako konsumenta przeciętnego, są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jedno świadczenie do celów stosowania podatku od wartości dodanej.?,
  
• Wyrok z dnia 21 lutego 2008r. w sprawie Part Service Srl, sygn. C-425/06, z którego wynika, iż w pewnych okolicznościach formalnie odrębne świadczenia, które mogą być wykonywane oddzielnie, a zatem które mogą oddzielnie prowadzić do opodatkowania lub zwolnienia, należy uważać za jednolitą czynność, jeżeli nie są od siebie niezależne. Jest tak na przykład w sytuacji, gdy można stwierdzić, że jedno lub więcej świadczeń stanowi świadczenie główne, a inne świadczenie lub świadczenia stanowią jedno lub więcej świadczeń pomocniczych dzielących los podatkowy świadczenia głównego. W szczególności dane świadczenie należy uważać za świadczenie pomocnicze w stosunku do świadczenia głównego, gdy dla klientów nie stanowi ono celu samego w sobie, lecz środek do korzystania na jak najlepszych warunkach z głównej usługi usługodawcy.
  
• Wyrok z dnia 11 czerwca 2009r. w sprawie RLRE Tellmer Property sro, sygn. C-572/07, w którym ETS uznał, że jednolite świadczenie występuje w przypadku, gdy dwa lub więcej elementy albo dwie lub więcej czynności dokonane przez podatnika są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie jedno niepodzielne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny.
  
  

Odnosząc powyższe do analizowanego stanu faktycznego, podkreślić należy, iż celem wszystkich wykonywanych przez I. czynności, jest doprowadzenie do nabycia/ objęcia i zbycia Instrumentów Finansowych przez Spółkę. Przy czym usługi te obejmują zarówno świadczenie podstawowe polegające na negocjowaniu umów inwestycyjnych i przeprowadzaniu transakcji, jak i świadczenia w stosunku do niego pomocnicze, takie jak poszukiwanie (wyławianie) odpowiednich podmiotów / projektów inwestycyjnych, przygotowanie projektów do inwestycji kapitałowej, w tym przeprowadzanie analiz biznesowych i finansowych, ostateczny wybór projektów do przeprowadzenia inwestycji kapitałowej, monitoring bieżący i strategiczny o charakterze operacyjnym, prawnym i finansowym, dotyczący działalności wyselekcjonowanych podmiotów, których udziały (akcje) zostały objęte przez Spółkę czy poszukiwanie podmiotów zainteresowanych nabyciem udziałów (akcji) od Spółki. Wszystkie te czynności z gospodarczego punktu widzenia stanowią świadczenie kompleksowe, kwalifikowane na gruncie podatku VAT według zasad właściwych dla świadczenia głównego (zgodnie z jego podstawowym celem, tj. doprowadzaniem do nabycia / objęcia i zbycia Instrumentów Finansowych przez Spółkę) ?jako usługa pośrednictwa, której przedmiotem są Instrumenty Finansowe.

Potwierdzenie dla powyższej konstatacji znaleźć można także w interpretacji indywidualnej wydanej na gruncie zbliżonego stanu faktycznego przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w dniu 18 maja 2011 r.

sygn. ITPPI/443-246/11/KM. W interpretacji tej Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy stwierdził, iż ?w niniejszej sprawie zauważyć należy ? co jest istotne z punktu widzenia rozstrzygnięcia wskazanej we wniosku kwestii ? iż skoro jak wskazał Wnioskodawca ? mamy do czynienia z kompleksową usługą w ramach której wszystkie czynności realizowane są na podstawie jednej umowy zawartej z daną spółką a świadczeniem głównym wskazanym przez Wnioskodawcę są czynności, polegające na zawieraniu transakcji (kupna i sprzedaży) w imieniu i rachunek danej spółki dotyczących instrumentów finansowych, to usługi te od 1 stycznia 2011 r. korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ww. ustawy.

Reasumując, świadczone przez I. na rzecz Spółki usługi, obejmujące zespół czynności zmierzających do doprowadzenia do nabycia / objęcia i zbycia Instrumentów Finansowych przez Spółkę, stanowiące usługi pośrednictwa w zakresie instrumentów finansowych, będą zwolnione od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT oraz § 13 ust. 1 pkt 27 Rozporządzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• nieprawidłowe ? w zakresie zastosowania zwolnienia dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług, obejmujących zespół czynności zmierzających do doprowadzenia do nabycia / objęcia i zbycia instrumentów finansowych przez Spółkę z jednoczesnym sprawowaniem bieżącej pieczy nad portfelem inwestycyjnym Spółki - wymienionych we wniosku w pkt 2, 3, 5, 6 oraz pkt 4 i 8 (w części dot. przeprowadzenia procesu nabycia/zbycia przez Spółkę instrumentów finansowych);

• prawidłowe - w zakresie zastosowania zwolnienia dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług, obejmujących zespół czynności zmierzających do doprowadzenia do nabycia / objęcia i zbycia instrumentów finansowych przez Spółkę z jednoczesnym sprawowaniem bieżącej pieczy nad portfelem inwestycyjnym Spółki - wymienionych we wniosku w pkt 1,7 oraz w pkt 4 i 8 ( w części dot. negocjacji warunków nabycia/ zbycia przez Spółkę instrumentów finansowych).
  
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, w świetle art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Podkreślić należy, iż zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Stosownie do postanowień art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy, zwalnia się od podatku usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384 oraz z 2011 r. Nr 106, poz. 622 i Nr 131, poz. 763), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie.

Z treści art. 43 ust. 13 ustawy wynika, iż zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 14 ustawy).

Ponadto, w świetle art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

1. czynności ściągania długów, w tym factoringu;
   
2. usług doradztwa;
   
3. usług w zakresie leasingu.
   
   

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku usługi, w tym także usługi pośrednictwa, których przedmiotem są udziały w:

1. spółkach,
   
2. innych niż spółki podmiotach, jeżeli mają one osobowość prawną
   

- z wyłączeniem usług przechowywania tych udziałów i zarządzania nimi.

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 27, nie ma zastosowania do usług, których przedmiotem są udziały odzwierciedlające:

1. tytuł prawny do towarów;
   
2. tytuł własności nieruchomości;
   
3. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości;
   
4. udziały i inne tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części ( § 13 ust. 11 rozporządzenia).
   
   

Zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 27, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 27 (§ 13 ust. 12 rozporządzenia).

Powyższe zwolnienia usług finansowych uregulowane zostały w ustawie o podatku od towarów i usług wskutek implementacji odpowiednich przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, poz. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą. I tak zgodnie z art. 131 Dyrektywy, zwolnienia przewidziane w rozdziałach 2-9 stosuje się bez uszczerbku dla innych przepisów wspólnotowych i na warunkach ustalanych przez państwa członkowskie w celu zapewnienia prawidłowego zastosowania tych zwolnień oraz zapobieżenia wszelkim możliwym przypadkom uchylania się od opodatkowania, unikania opodatkowania i nadużyć.

W myśl art. 135 ust. 1 lit. d Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące rachunków depozytowych, rachunków bieżących, płatności, przelewów, długów, czeków i innych zbywalnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem windykacji należności.

Zgodnie z art. 135 ust. 1 lit. f Dyrektywy, Państwa członkowskie zwalniają z opodatkowania VAT transakcje, łącznie z pośrednictwem, jednakże z wyłączeniem przechowywania i zarządzania, których przedmiotem są akcje, udziały w spółkach lub związkach, obligacje i inne papiery wartościowe, z wyłączeniem dokumentów ustanawiających tytuł prawny do towarów, oraz praw lub papierów wartościowych, o których mowa w art. 15 ust. 2 Dyrektywy.

W tym miejscu wskazać należy - co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej - że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie VAT nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione od VAT zgodnie z Dyrektywą VAT stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w poszczególnych państwach członkowskich.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca zawarł ze Spółką w której jest komplementariuszem umowę cywilnoprawną, której przedmiotem jest wykonywanie szeregu czynności faktycznych i prawnych związanych z prowadzeniem działalności inwestycyjnej tej Spółki, zmierzających do doprowadzenia do nabycia / objęcia i zbycia Instrumentów Finansowych przez Spółkę, z jednoczesnym sprawowaniem bieżącej pieczy nad portfelem inwestycyjnym Spółki, w tym w szczególności:

1. poszukiwanie (wyławianie) odpowiednich podmiotów i projektów inwestycyjnych;
   
2. przygotowanie projektów do inwestycji kapitałowej, w tym przeprowadzanie analiz biznesowych i finansowych;
   
3. ostateczny wybór projektów do przeprowadzenia inwestycji kapitałowej;
   
4. negocjacje warunków objęcia przez Spółkę Instrumentów Finansowych w wyselekcjonowanym podmiocie, a także przeprowadzenie transakcji;
   
5. monitoring bieżący i strategiczny o charakterze operacyjnym, prawnym i finansowym, dotyczący działalności wyselekcjonowanych podmiotów, których Instrumenty Finansowe zostały nabyte /objęte przez Spółkę;
   
6. działania promocyjno-marketingowe związane z działalnością Spółki;
   
7. poszukiwanie podmiotów zainteresowanych nabyciem Instrumentów Finansowych od Spółki;
   
8. negocjacje warunków zbycia Instrumentów Finansowych oraz przeprowadzenie procesu zbycia Instrumentów Finansowych przez Spółkę.
   
   

Do szczegółowych obowiązków Wnioskodawcy wykonywanych na rzecz Spółki na podstawie umowy należy w szczególności:

1. przygotowanie inwestycji Spółki:
   1. opracowanie celów i polityki Spółki w zakresie inwestycji, w ramach zasad polityki inwestycyjnej Spółki;
      
   2. wyszukiwanie potencjalnych inwestycji i ich analiza na potrzeby przygotowania projektu inwestycyjnego;
      
   3. dokonywanie analizy opłacalności i ryzyka inwestycji;
      
   4. sporządzanie dokumentacji na potrzeby projektów inwestycyjnych;
      
   5. pozyskiwanie ekspertyz technicznych, finansowych i prawnych związanych z przygotowaniem inwestycji;
      
   6. uzyskiwanie opinii lub wymaganych zgód organów Spółki na realizację projektów inwestycyjnych;
2. wykonywanie decyzji inwestycyjnych w odniesieniu do inwestycji:
   1. wykonanie inwestycji poprzez realizację, monitorowanie lub wyjście z inwestycji;
      
   2. negocjowanie oraz zawieranie umów inwestycyjnych z przedsiębiorcami;
3. kontrolowanie i monitorowanie portfela inwestycji Spółki:
   1. wykonywanie w imieniu Spółki praw z posiadanych przez Spółkę udziałów lub akcji;
      
   2. dołożenie starań by Spółka była reprezentowana w organach nadzorczych przedsiębiorców, w których Spółka prowadzi inwestycje;
      
   3. bieżące monitorowanie sytuacji finansowej i prawnej przedsiębiorców, w wykonaniu uprawnień wynikających z posiadania przez Spółkę instrumentów w tych przedsiębiorcach;
      
   4. analiza i monitorowanie wykonania projektu inwestycyjnego przez przedsiębiorców, w tym sporządzanie lub uzyskiwanie ekspertyz finansowych, technicznych i prawnych związanych z monitorowaniem portfela inwestycji.
      
   
   
   

Przedmiotem interpretacji jest kwestia zwolnienia z podatku VAT ww. usług świadczonych przez Wnioskodawcę.

Formułując własne stanowisko Wnioskodawca podkreślił, iż wszystkie wykonywane przez niego czynności stanowią w istocie kompleksową usługę pośrednictwa, która na gruncie podatku VAT powinna być traktowana jako jedno niepodzielne świadczenie korzystające ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT oraz § 13 ust. 1 pkt 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r.

Dokonując analizy przedmiotowej sprawy stwierdzić należy, iż co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem VAT powinno być traktowane jak odrębne i niezależne. Z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych tylko wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Z kolei jeżeli w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonywaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Biorąc pod uwagę powyższe nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że wykonywane przez niego czynności : poszukiwanie podmiotów / projektów inwestycyjnych, przeprowadzanie analiz biznesowych i finansowych w celu wyboru projektów do przeprowadzenia inwestycji kapitałowej, negocjacje warunków objęcia przez Spółkę instrumentów finansowych i przeprowadzenie transakcji nabycia, monitoring o charakterze operacyjnym, prawnym i finansowym dotyczący podmiotów, których instrumenty zostały nabyte, działania promocyjno-marketingowe związane z działalnością Spółki, poszukiwanie podmiotów zainteresowanych nabyciem instrumentów finansowych od Spółki, negocjacje warunków zbycia oraz przeprowadzanie procesu zbycia mają charakter usługi kompleksowej. Świadczone usługi nazwane przez Wnioskodawcę usługami pośrednictwa w zakresie transakcji dotyczących instrumentów finansowych są de facto usługami pomocniczymi do usług finansowych polegających na obrocie instrumentami finansowymi. Usługi te nie mają charakteru usługi kompleksowej, nie spełniają one bowiem przesłanek do uznania ich za jedną całość w świetle orzecznictwa TSUE, który wypowiedział się w tym zakresie w sprawach C-349/96 CPP, C-41/04 Levob, C-111/05 Aktiebolaget NN. Na tle dotychczasowego dorobku orzeczniczego TSUE ukształtowała się definicja świadczeń złożonych, z którymi mamy do czynienia w przypadku gdy (i) świadczenie pomocnicze nie stanowi celu samego w sobie, lecz stanowi środek do korzystania na jak najlepszych warunkach z usługi podstawowej, (ii) poszczególne czynności są ze sobą tak ściśle związane, że ich rozdzielenie miałoby charakter sztuczny, (iii) kiedy nie istnieje możliwość nabywania danego świadczenia od podmiotów zewnętrznych, (iv) kiedy nie istnieje możliwość odrębnego fakturowania za daną czynność. Usługa kompleksowa zawiera zatem kilka czynności (usług) opodatkowanych różnymi stawkami podatku VAT, z tym, że jedna z nich jest usługą główną, przeważającą, nadającą danej usłudze jej główny charakter, przy czym wszystkie zmierzają do bezpośredniego zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego wskazanej w umowie. Usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać bez usługi pomocniczej usługi głównej.

Trudno określić w rozpatrywanej sprawie, które usługi stanowią świadczenie główne, a które pomocnicze realizowane w celu lepszego wykonania usługi podstawowej. W omawianej sytuacji wszystkie świadczone usługi mają charakter równorzędny, zaś rezygnacja z niektórych czynności pozostaje bez wpływu na prawidłowe wykonanie innych usług. Zatem nietrudno wyobrazić sobie wykonywanie poszczególnych czynności przez kilka różnych podmiotów.

Dlatego też zasadne jest twierdzenie, iż opisane we wniosku usługi winny być traktowane odrębnie, gdyż nie stanowią jednej kompleksowej usługi. Ponadto, przy ocenie szeregu czynności wykonywanych na rzecz jednego usługobiorcy pod kątem kwalifikacji prawno- podatkowej nie można kierować się wyłącznie spojrzeniem z punktu widzenia nabywcy tych usług, bowiem w rezultacie mogłoby to prowadzić do wypaczenia istoty usług kompleksowych i wprowadzeniu pełnej dowolności przy ich identyfikowaniu. Mimo, iż wszystkie czynności realizowane są kompleksowo w ramach jednej umowy, za które pobierane jest jedno wynagrodzenie, to przedmiotowe usługi nie stanowią usługi kompleksowej.

Wskazać należy, że na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy, zwolniona z podatku VAT jest usługa pośrednictwa związana z usługami, których przedmiotem są instrumenty finansowe.

Ustawodawca określając ramy przedmiotowe art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy odwołał się do definicji zawartej w ustawie z dnia 29.07.2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384). Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy, ustawa reguluje zasady, tryb i warunki podejmowania i prowadzenia działalności w zakresie obrotu papierami wartościowymi i innymi instrumentami finansowymi, prawa i obowiązki podmiotów uczestniczących w tym obrocie oraz wykonywanie nadzoru w tym zakresie.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 instrumentami finansowymi są m.in. papiery wartościowe, pod pojęciem których należy rozumieć akcje, prawa poboru w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037, z późn. zm.), prawa do akcji, warranty subskrypcyjne, kwity depozytowe, obligacje, listy zastawne, certyfikaty inwestycyjne i inne zbywalne papiery wartościowe, w tym inkorporujące prawa majątkowe odpowiadające prawom wynikającym z akcji lub z zaciągnięcia długu, wyemitowane na podstawie właściwych przepisów prawa polskiego lub obcego (art. 3 pkt 1 lit. a tejże ustawy).

Jednakże usługa ta musi posiadać cechy pośrednictwa. Ani ustawa o podatku od towarów i usług ani Dyrektywa 112 nie definiują pojęcia ?pośrednictwa?. Zgodnie z definicją słownikową, przez pośrednictwo rozumie się ?działalność osoby trzeciej mającą na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron; kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych oraz umożliwianie kontaktu uczestnikom rynku pracy. A zatem ze zwolnienia korzystają usługi agentów lub innych pośredników, którzy biorą udział w sprzedaży bądź zakupie instrumentów finansowych. Pośrednictwo jest zwolnione jeżeli pośrednik działa pomiędzy stronami zawartych transakcji tj. kupującym i sprzedającym dany instrument, doprowadzi do zawarcia pomiędzy sprzedającym a kupującym konkretnej transakcji łącznie z przygotowaniem dokumentów związanych z realizacją transakcji. Pośrednictwo kończy się w momencie zawarcia transakcji pomiędzy kupującym a sprzedającym.

Pojęcie ?pośrednictwa? było także przedmiotem rozważań TS UE. W wyroku z dnia 13 grudnia 2001 r. w sprawie C-235/00 Commissioners of Customs & Excise and CSC Financial Services Ltd, TS UE orzekł, że pojęcie to obejmuje działalność wykonywaną przez osobę pośredniczącą, która nie jest stroną umowy dotyczącej produktu finansowego i której działalność różni się od typowych świadczeń umownych wykonywanych przez strony tych umów. W istocie pośrednictwo stanowi usługę świadczoną na rzecz strony umowy, za którą wypłaca ona wynagrodzenie jako za odrębną działalność pośrednictwa. Działalność ta może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, kontaktowanie się z drugą stroną i negocjowanie w imieniu i na rzecz klienta warunków świadczeń wzajemnych. Celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy [paragraf 39 wyroku w sprawie C-235/00]. TS UE wskazał dalej, że nie stanowi pośrednictwa sytuacja, w której jedna ze stron powierza drugiej tylko dopełnianie formalności administracyjnych związanych z umową, takich jak dostarczanie informacji drugiej stronie oraz przyjmowanie oraz przetwarzanie wniosków, zapisów na papiery wartościowe, które stanowiłyby zasadniczy przedmiot umowy. W takiej sytuacji zleceniobiorca zajmuje tę samą pozycję co strona sprzedająca produkt finansowy i w związku z tym nie jest pośrednikiem, który nie powinien być stroną umowy dotyczącej produktu finansowego [paragraf 40 wyroku w sprawie C-235/00].

Z kolei, w sprawie C-453/05 TSUE stwierdził, że ?pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy.

W konsekwencji, w świetle orzecznictwa TS UE ?usługa pośrednictwa? powinna mieć następujące cechy:

• pośrednik nie jest stroną umowy dotyczącej produktu finansowego i jego działalność różni się od typowych świadczeń umownych wykonywanych przez strony tych umów,
  
• strona transakcji finansowej wypłaca pośrednikowi wynagrodzenie za świadczoną przez niego usługę pośrednictwa,
  
• celem działań pośrednika jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, by dwie strony zawarły umowę (a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy),
  
• czynności pośrednika nie ograniczają się do dopełnienia formalności administracyjnych związanych z umową.
  
  

W świetle powyższego, wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki czynności, wymienione w pkt : 2) przygotowanie projektów do inwestycji kapitałowej, w tym przeprowadzenie analiz biznesowych i finansowych, 3) ostateczny wybór projektów do przeprowadzenia inwestycji kapitałowej, 4) w części dot. przeprowadzania transakcji nabycia przez Spółkę instrumentów finansowych 5) monitoring bieżący i strategiczny o charakterze operacyjnym, prawnym i finansowym, dotyczący działalności wyselekcjonowanych podmiotów, których instrumenty finansowe zostały nabyte / objęte przez Spółkę, 6) działania promocyjno ? marketingowe związane z działalnością Spółki, oraz 8) w części dot. przeprowadzania procesu zbycia instrumentów finansowych przez Spółkę będą stanowiły jedynie element usług pośrednictwa w świadczeniu usług, których przedmiotem są instrumenty finansowe. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę w istocie są czynnościami pobocznymi, pomocniczymi, stanowiącymi jedynie wsparcie dla usług głównych. Czynności takie są wyłącznie pochodną czynności pośrednictwa w zakresie świadczenia usług, których przedmiotem są instrumenty finansowe i należy je traktować w oderwaniu od nich, jako odrębne elementy związane z pośrednictwem. Świadczone przez Wnioskodawcę wymienione powyżej usługi wsparcia nie są objęte zwolnieniem od podatku przewidzianym w art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 13 ust. 1 pkt 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. jako usługi pośrednictwa.

W odniesieniu do ww. czynności zastosowanie będzie miał art. 43 ust. 14 ustawy, na mocy którego będą one wyłączone ze zwolnienia z podatku od towarów i usług. W konsekwencji ww. usługi świadczone przez Wnioskodawcę należy opodatkować stawką VAT w wysokości 23% ponieważ ani w ustawie VAT, ani też w aktach wykonawczych do tej ustawy nie przewidziano stawki preferencyjnej dla usług opisanych we wniosku.

Z kolei czynności wykonywane przez Wnioskodawcę wskazane we wniosku w pkt 1) poszukiwanie (wyławianie) odpowiednich podmiotów/projektów inwestycyjnych, w pkt 4) w części dot. negocjacji warunków objęcia przez Spółkę instrumentów finansowych w wyselekcjonowanym podmiocie, w pkt 7) poszukiwanie podmiotów zainteresowanych nabyciem instrumentów finansowych od Spółki oraz w pkt 8) w części dot. negocjacji warunków zbycia instrumentów finansowych, należy zaklasyfikować jak usługi pośrednictwa w świadczeniu usług, których przedmiotem są instrumenty finansowe. Z tytułu wykonywanych czynności Wnioskodawca nie wchodzi w rolę którejś ze stron oferowanych usług, jedynie pośredniczy pomiędzy Spółką a wyselekcjonowanymi podmiotami w celu doprowadzenia do nabycia / objęcia i zbycia instrumentów finansowych przez Spółkę Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki czynności wymienione w pkt 1, 7 oraz częściowo w pkt 4 i 8 wniosku stanowią usługi pośrednictwa, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT i korzystać powinny ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie tego przepisu.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.