Sprzedaż nieruchomości- Wnioskodawca nie działa jako podatnik podatku VAT.

Sprzedaż nieruchomości- Wnioskodawca nie działa jako podatnik podatku VAT.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z 12 listopada 2013 r. (data wpływu 18 listopada 2013 r.) uzupełnione pismem z dnia 20 grudnia 2013 r. (data wpływu 27 grudnia 2013 r.) na wezwanie Organu z dnia 16 grudnia 2013 r. (skutecznie doręczone 19 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 18 listopada 2013r. r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 20 grudnia 2013 r. (data wpływu 27 grudnia 2013 r.) na wezwanie Organu z dnia 16 grudnia 2013 r. (skutecznie doręczone 19 grudnia 2013 r.).


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


W styczniu 2014 roku Wnioskodawczyni wraz z mężem (mąż wypełnił oddzielny wniosek) zamierza sprzedać część gruntów rolnych nabytych przez małżeństwo do majątku osobistego aktem notarialnym z sierpnia 2007 roku.

Sprawa dotyczy trzech działek o powierzchni 3000 metrów kwadratowych, każda położonych w województwie w., gmina J., miejscowość S. wyodrębnionych z gruntu nabytego w 2007 roku.

3 takie działki Wnioskodawczyni wraz z mężem che sprzedać jednemu kupującemu jednym aktem notarialnym, osobie nie będącej rolnikiem.

Na dwie z tych działek Wnioskodawczyni wraz z mężem wystąpiła dla siebie o warunki zabudowy w przeszłości i je otrzymali działka ? - otrzymane 8 maja 2009 roku, maksymalna powierzchnia zabudowy 30% działki, działka ?- otrzymane 7 maja 2012 roku, maksymalna powierzchnia zabudowy 13% działki, działka ? - nie ma wydanych warunków zabudowy ani nie były składane wnioski o takowe.

Ponieważ Wnioskodawczyni wraz z mężem nabywała grunty bez budynków, występowała o warunki zabudowy aby wybudować dom dla siebie. Z planów tych Wnioskodawczyni zrezygnowała, gdyż zamierza nabyć sąsiadujące z ziemią Wnioskodawczyni siedlisko i właśnie na ten cel zamierza przeznaczyć środki ze sprzedaży ziemi.

Teren w ewidencji gruntów jest oznaczony jako grunty rolne i jest dotychczas użytkowany rolniczo dla wszystkich trzech działek od czasu ich nabycia przez Wnioskodawczynię. Teren jest niezabudowany oraz nie ma żadnego planu zagospodarowania przestrzennego.

Na działkach występuje klasa ziemi III która według ustawy Dz. U. z 2013 r., poz. 503 z dnia 8 marca 2013 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych jest gruntem podlegającym ochronie, w szczególności na tej klasie ziemi nie można budować.


Procentowy udział ziemi klasy III na działkach wynosi:

  • ? - 2362m2 czyli 78,13% wielkości działki,
  • ? - 2039m2 czyli 67,96% wielkości działki,
  • ? - 989m2 czyli 32,96% wielkości działki.

Wnioskodawczyni prowadzi gospodarstwo rolne od 07.09.2007 roku, nie jest zarejestrowana jako płatnik VAT, nie prowadzi innej działalności gospodarczej oraz nie jest rolnikiem ryczałtowym. Mąż Zainteresowanym jest zatrudniony na umowę o pracę.


Grunty są współwłasnością Wnioskodawczyni i męża, przy czym ze względu na to, że część środków Zainteresowana otrzymała z darowizny od rodziców, to udział w tej własności wynosi odpowiednio:

  • dla Wnioskodawczyni przypada 75% udziału
  • dla męża 25% udziału.

Wnioskodawczyni w uzupełnieniu wniosku wskazała, że przeznaczone do sprzedaży działki nie były przedmiotem najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Teren użytkowany jest przez Wnioskodawczynię rolniczo od momentu zakupu. Wnioskodawczyni nie podejmowała jakichkolwiek czynności wymagających zaangażowania własnych środków finansowych zmierzających do podniesienia wartości gruntów. Teren podlegający sprzedaży to pole, teren nie jest w żaden sposób wydzielony, jest to fizycznie i wizualnie spójny obszar z całością ziemi, którą Wnioskodawczyni posiada w S.

Poza wspomnianymi, bezpłatnie wydawanymi, warunkami zabudowy (które były wydane tylko dla dwóch z trzech podlegających sprzedaży) nie ma żadnego uzbrojenia terenu w prąd, wodę i inne media. Jest to nadal grunt rolny użytkowany rolniczo na wszystkich trzech działkach, na których np. w tym roku była zasiana i uprawiana koniczyna.

Na ziemi, którą Wnioskodawczyni posiada został wykonany ewidencyjny podział działek, i wydzielono te działki, które Wnioskodawczyni chce sprzedać, bo całe gospodarstwo posiada ponad 30 hektarów, a Wnioskodawczyni chce sprzedać tylko niewielką część gruntu. Te 3 działki nie mają dostępu do gminnej drogi publicznej, więc zgodnie w obowiązującymi przepisami Wnioskodawczyni musi zapewnić kupującemu dostęp do drogi publicznej, więc nieodpłatnie pozwoli na przejazd przez jej ziemię rolną poprzez ustanowienie służebności w planowanym akcie notarialnym.

Wnioskodawczyni wskazała również, że nie podejmowała aktywnych działań marketingowych w zakresie obrotu nieruchomościami. W celu sprzedaży nieruchomości Wnioskodawczyni miała tylko podpisane umowy z agencjami nieruchomości, nic za to nie płaciła, zwyczajowo agencja miała otrzymać dopiero jakiś procent w przypadku sprzedaży ziemi. Ponieważ ich działania nie dały żadnego rezultatu to Wnioskodawczyni sama wystawiała ogłoszenia w Internecie w tanich lub bezpłatnych (np. www.tablica.pl) portalach zajmujących się ogłoszeniami nieruchomości. Żadne inne formy ogłoszeń ani reklamy nie były używane.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.


  1. Czy rzeczywiście VAT przy sprzedaży tych działek jest wymagany i w odniesieniu do których działek?
  2. Jeśli jest wymagany VAT, to jaka jest stawka podatku VAT, oraz w jakiej części działki - biorąc pod uwagę:
    1. częściowy udział Wnioskodawczyni we własności
    2. tylko częściową możliwość zabudowy działki, która jest dokładnie określona w wydanych warunkach zabudowy
    3. fakt występowania gruntów klasy III na wszystkich działkach
    4. fakt że Wnioskodawczyni jest rolnikiem
  3. W jaki sposób osoba fizyczna może zapłacić podatek VAT, jeśli jej celem jest pozbywanie się majątku osobistego?
  4. Czy trzeba wystawiać jakiś dodatkowy dokument przy sprzedaży działki poza aktem notarialnym w przypadku konieczności zapłaty VAT?
  5. Czy do pewnej kwoty przysługuje zwolnienie z VAT w tym przypadku?
  6. W jaki sposób można rozliczyć koszt nabycia działki oraz koszty związane z podziałem?

Zdaniem Wnioskodawczyni, sama definicja podatku VAT oznacza że jest on liczony od wartości dodanej.


Wnioskodawczyni chce skorzystać z naszego prawa własności i pozbyć się części majątku, tak jak inni używanego mieszkania, samochodu i telewizora. Ziemię zakupiono na kredyt i użytkowano rolniczo przez ponad 6 lat.


Wnioskodawczyni musi sprzedać część ziemi. Dotychczas nie było zainteresowanych kupnem większej powierzchni, stąd podzielono grunt na mniejsze działki.


Podatek dochodowy od sprzedaży nieruchomości jest jasny i czytelny. Natomiast konieczność zapłaty VAT w odniesieniu do działek rolnych sprzedawanych z majątku osobistego, jak również niejasności co do sposobu jego zapłaty przez osobę fizyczną budzą wiele wątpliwości. Tym bardziej budzą one wątpliwości że pracownicy urzędów skarbowych, a mąż dzwonił do kilku urzędów w działach związanych z podatkiem od nieruchomości, PCC, VAT, orzecznictwem VAT nie wiedzą nic o podatku VAT od sprzedaży działek (uważają że jest tylko PCC i dochodowy) lub też z takim podstawowym pytaniem kierują do Krajowej Informacji Podatkowej.

W większości urzędów skarbowych (W., O.) mąż otrzymał informację, że od sprzedaży nieruchomości płaci się wyłącznie PCC (kupujący) oraz ewentualnie dochodowy. Na podstawie powyższych informacji, uzyskanych od Urzędów Skarbowych ustalono cenę nieruchomości z nabywcą. Gdyby okazało się, że VAT jest należny, to czuję się oszukana i wprowadzona w błąd przez Urzędników Państwowych i organy zajmujące się podatkami.

Dla dwóch działek, które zamierzamy sprzedać zostały wydane warunki zabudowy zmieniające przeznaczenie gruntu. Jednak warunki te określają jasno, że możliwości zabudowy dotyczą tylko części działki a nie całości zatem większość działki nadal będzie miała przeznaczenie gruntu na cele rolnicze. Dodatkowo na dużej części tych działek występuje klasa ziemi III która zgodnie z ustawą o ochronie gruntów rolnych i leśnych uniemożliwia zmianę przeznaczenia tych gruntów. Teren budowlany ma tu zatem zastosowanie jedynie do części sprzedawanych działek.


Natomiast trzecia działka ?, to grunt typowo rolny, bez planu zagospodarowania przestrzennego i bez warunków zabudowy, zatem w mojej opinii jest on zwolniony z VAT.


W uzupełnieniu własnego stanowiska Wnioskodawczyni wskazała, że nie powinna ona płacić podatku VAT od tej sprzedaży. Mimo kilkukrotnych telefonów do Urzędu Skarbowego w O. i w W. z zapytaniem, czy Wnioskodawczyni musi płacić jakieś podatki, za każdym razem dowiadywała się, że nie, bo już minęło więcej niż 5 lat od momentu zakupu. Dopiero notariusz prowadząca sprzedaż zapytała czy Wnioskodawczyni będzie płacić VAT. Wnioskodawczyni odpowiedziała, że nie jest płatnikiem VAT. I dopiero wtedy od Notariusza właśnie Zainteresowana dowiedziała się, że jest zmieniony przepis. A urzędnicy Urzędu Skarbowego o tym nie słyszeli i nie informowali.

Dla działki ?, która nie ma wydanych warunków zabudowy, zdaniem Wnioskodawczyni nie ma konieczności zapłaty VAT, gdyż nie są to tereny budowlane według obowiązującej ustawy. Dla działek ? i ?, VAT nie powinien być naliczany, mimo, że mają wydane warunki zabudowy, bo jest to ziemia rolnicza i użytkowana rolniczo. A warunki zabudowy zostały wydane dawno, czyli przed wprowadzeniem aktualnie obowiązującego przepisu. I Wnioskodawczyni chciałaby, żeby była to dla niej okoliczność zwalniająca z VAT. Kolejny argument to fakt że jak każda nowa ustawa jest nieprecyzyjna i różnie interpretowana. Często wymaga korekty. I w tym przypadku nasuwają się wątpliwości, biorąc pod uwagę fakt w jaki sposób obecnie naliczane są podatki od sprzedawanych nieruchomości. Wnioskodawczyni zastanawia się dlaczego miałaby płacić VAT od sprzedaży nieuzbrojonego pola, podczas gdy nie płacą go właściciele sprzedający domy, znajdujące się na działce budowlanej, ogrodzonej, uzbrojonej. Sprzedają swoją własność tak jak Wnioskodawczyni i nie są traktowani jak developerzy. Wnioskodawczyni zastanawia się czy zatem działka, która nie posiada żadnej infrastruktury ma być sprzedawana z podatkiem VAT, a jeśli postawi się na niej dom to już taki podatek nie obowiązuje? Jeszcze bardziej widać to na nieruchomości w postaci mieszkania z własnościowym udziałem w gruncie, a więc będącego posiadaczem części działki bardzo drogiej ze względu na położenie. W takich wypadkach notariusze nigdy nie uwzględniają podatku VAT przy sprzedaży. Jednym słowem z VAT zwolnione są co niektóre nieruchomości ale nie jest jasne określenie jakie warunki muszą być spełnione aby taki podatek płacić lub też nie. W opinii Wnioskodawczyni działki rolne, które zamierza sprzedać nie różnią się niczym w kwestii podatku VAT od innych nieruchomości, które są sprzedawane obecnie bez podatku VAT przez osoby fizyczne, a które to również mogą zawierać w sobie działki i to zdecydowanie bardziej odpowiadające definicji terenów budowlanych jakie to zostały określone w ustawie o VAT.

Ponadto, Wnioskodawczyni, uważa, że nie powinna płacić podatku VAT od tej sprzedaży. Jeśli jednak Organ zdecydowałby inaczej, to kolejne pytania 2 ? 6 nasuwają się jako techniczno ? organizacyjna konsekwencja wydania takiej decyzji.


Ad 2.


Ad a) Procentowy udział we własności Wnioskodawczyni, zgodnie z aktem notarialnym to75%.

Ad b i c) Sytuacja tych działek jest specyficzna, bo w tym roku weszła w życie ustawa o ochronie gruntów rolnych klasy III, więc Wnioskodawczyni powinna zapłacić podatek tylko od części jasno określonej w warunkach zabudowy, bo pozostały obszar nigdy nie będzie mógł być przeznaczony na cele inne niż rolnicze.

Ad d) Wnioskodawczyni jest zwykłym młodym rolnikiem i wychowuje dzieci, nie prowadzi rozbudowanej produkcji rolnej i tylko roślinną, nie ma możliwości rozwoju gospodarstwa, bo nie ma żadnych budynków więc np. produkcja zwierzęca i wiele innych jest niemożliwa więc nie jest płatnikiem VAT, ani nie prowadzi działalności gospodarczej, opłaca ubezpieczenie w KRUS. Wnioskodawczyni nie prowadzi w związku z tym żadnej księgowości ? naliczanie podatku VAT wydaje się nieadekwatne do jej sytuacji.


Ad. 3


Wnioskodawczyni nie jest płatnikiem VAT i nie prowadzi księgowości, więc gdyby Organ zadecydował o konieczności zapłacenia podatku i od jakiej części działek ? to biorąc pod uwagę złożoną sytuację to Zainteresowana oczekiwałaby konkretnych wskazówek i procedur potrzebnych w jej sytuacji: Wnioskodawczyni ? rolnik, mąż - pracownik etatowy; udział Zainteresowanej we własności 75% - męża 25% a poza tym wspólnota majątkowa.


Ad 4


W opinii Wnioskodawczyni żaden dodatkowy dokument nie byłby wymagany.


Ad 5


Wnioskodawczyni nie znalazła informacji na ten temat, ale może jest taki przepis nakładający obowiązek płacenia VAT dopiero od jakieś wyższej kwoty. W końcu ziemia jest mniej warta niż czyjeś mieszkanie, samochód i inne przedmioty będące własnością a nie podlegające VAT. Zdaniem Wnioskodawczyni powinno być takie uszczegółowienie, że do określonej kwoty sprzedaż ziemi jest zwolniona z VAT, bo przecież ceny działek w Polsce ogromnie się różnią. Pole w S. nie może się równać z działką w Warszawie. Jeśli jest kwota zwolniona to Wnioskodawca wnosi o zastosowanie jej w tym przypadku.


Ad 6


Płatnicy podatku VAT mają możliwość odliczania wielu kosztów, wydaje się, że Wnioskodawczyni jako osoba fizyczna jest pozbawiona tej możliwości. Gdyby taki podatek okazał się wymagany to przy jego naliczaniu powinno się uwzględnić koszty zakupu ziemi, koszty ewentualnego podziału działki, koszty związane z utrzymywaniem ziemi w kulturze rolnej (nawozy, prace polowe). I w tym wyliczeniu powinno się uwzględniać tylko te tereny które można uznać za tereny przeznaczone pod zabudowę w związku z tym, że gmina jasno określiła maksymalny obszar zabudowy a ponadto ponad połowa powierzchni terenu to ziemia klasy III, na której nie wolno nic budować. Przy czym poza kosztem nabycia, który łatwo można odtworzyć, to rolnik nie był dotąd zobowiązany do przechowywania dokumentów związanych z kosztami ponoszonymi w związku z użytkowaniem ziemi i w tej sytuacji większości nie mógłby wykazać.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.


W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).


Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.


Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195?221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U Nr 16, poz. 93 ze zm.). Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości. Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 k.c.). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy wskazać, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno sprzedaż udziału we współwłasności gruntu na podstawie art. 198 k.c., jak i sprzedaż wspólnego gruntu za zgodą wszystkich współwłaścicieli na podstawie art. 199 k.c. stanowi odpłatną dostawę towarów.

Jednakże samo stwierdzenie, że podmiot dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu nie jest wystarczającą przesłanką, aby daną czynność opodatkować podatkiem od towarów i usług. Istotnym jest, aby podmiot działał w charakterze podatnika, a więc osoby prowadzącej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza ? art. 15 ust. 2 ustawy ? obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jak podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem ?podatnik? tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższej analizy nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy Wnioskodawczyni w celu dokonania sprzedaży gruntu podjęła aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania jej za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 powoływanej Dyrektywy (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Należy także zauważyć, iż Trybunał Sprawiedliwości UE w sprawach C-180/10 i C-181/10 orzekł, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalności gospodarczą. Podobnie, zdaniem Trybunału, okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

W powyższym wyroku Trybunał stwierdził również, że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Okoliczność, iż osoba ta jest ?rolnikiem ryczałtowym? w rozumieniu art. 295 ust. 1 pkt 3 dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138, jest w tym zakresie bez znaczenia.

Ponadto, jak wynika z ww. orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, producenta tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność ?handlową? wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W powyższym wyroku Trybunał stwierdził również, że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Okoliczność, iż osoba ta jest ?rolnikiem ryczałtowym? w rozumieniu art. 295 ust. 1 pkt 3 dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138, jest w tym zakresie bez znaczenia.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni zamierza sprzedać część gruntów rolnych nabytych przez małżeństwo do majątku osobistego. Sprawa dotyczy trzech działek o powierzchni 3000 metrów kwadratowych, wyodrębnionych z gruntu nabytego w 2007 roku. Na dwie z tych działek Wnioskodawczyni wraz z mężem wystąpiła dla siebie o warunki zabudowy i je otrzymała działka ? - otrzymane 8 maja 2009 roku, maksymalna powierzchnia zabudowy 30% działki, działka ?- otrzymane 7 maja 2012 roku, maksymalna powierzchnia zabudowy 13% działki, działka ? - nie ma wydanych warunków zabudowy ani nie były składane wnioski o takowe. Wnioskodawczyni występowała o warunki zabudowy w celu wybudowania dla siebie domu. Z planów tych Wnioskodawczyni zrezygnowała, gdyż zamierza nabyć sąsiadujące z ziemią Wnioskodawczyni siedlisko i właśnie na ten cel zamierza przeznaczyć środki ze sprzedaży ziemi. Teren w ewidencji gruntów jest oznaczony jako grunty rolne i jest dotychczas użytkowany rolniczo dla wszystkich trzech działek od czasu ich nabycia przez Wnioskodawczynię. Teren jest niezabudowany oraz nie ma żadnego planu zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawczyni prowadzi gospodarstwo rolne od 07 września 2007 roku, nie jest zarejestrowana jako płatnik VAT, nie prowadzi innej działalności gospodarczej oraz nie jest rolnikiem ryczałtowym. Wnioskodawczyni w uzupełnieniu wniosku wskazała, że przeznaczone do sprzedaży działki nie były przedmiotem najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Wnioskodawczyni nie podejmowała jakichkolwiek czynności wymagających zaangażowania własnych środków finansowych zmierzających do podniesienia wartości gruntów. Teren podlegający sprzedaży to pole, teren nie jest w żaden sposób wydzielony, jest to fizycznie i wizualnie spójny obszar z całością ziemi, którą Wnioskodawczyni posiada. Poza bezpłatnie wydawanymi, warunkami zabudowy (które były wydane tylko dla dwóch z trzech podlegających sprzedaży) nie ma żadnego uzbrojenia terenu w prąd, wodę i inne media. Na ziemi, którą Wnioskodawczyni posiada został wykonany ewidencyjny podział działek, i wydzielono te działki, które Wnioskodawczyni chce sprzedać, bo całe gospodarstwo posiada ponad 30 hektarów, a Wnioskodawczyni chce sprzedać tylko niewielką część gruntu. Te 3 działki nie mają dostępu do gminnej drogi publicznej, więc zgodnie w obowiązującymi przepisami Wnioskodawczyni musi zapewnić kupującemu dostęp do drogi publicznej, więc nieodpłatnie pozwoli na przejazd przez jej ziemię rolną poprzez ustanowienie służebności w planowanym akcie notarialnym. Wnioskodawczyni wskazała również, że nie podejmowała aktywnych działań marketingowych w zakresie obrotu nieruchomościami. W celu sprzedaży nieruchomości Wnioskodawczyni miała tylko podpisane umowy z agencjami nieruchomości, nic za to nie płaciła, zwyczajowo agencja miała otrzymać dopiero jakiś procent w przypadku sprzedaży ziemi. Ponieważ ich działania nie dały żadnego rezultatu to Wnioskodawczyni sama wystawiała ogłoszenia w Internecie w tanich lub bezpłatnych (np. www.tablica.pl) portalach zajmujących się ogłoszeniami nieruchomości. Żadne inne formy ogłoszeń ani reklamy nie były używane.

W świetle opisu zdarzenia przyszłego dotyczącego ww. nieruchomości należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni nie dokonywała żadnych aktywnych działań, które mogłyby świadczyć o zamiarze profesjonalnego obrotu nieruchomościami, bowiem nie podjęła ona i nie będzie podejmować jakichkolwiek następujących po sobie starań mających na celu przygotowanie do sprzedaży działek gruntowych, mających na celu uatrakcyjnienie nieruchomości w sposób typowy dla podmiotów zajmujących się obrotem nieruchomości tj. uzbrojenie terenu, ogrodzenie, wydzielenie dróg wewnętrznych itp. W ocenie organu, sam fakt wydzielenia z działki o powierzchni 30 h trzech działek i wystąpienia dla dwóch z nich o warunki zabudowy (w celu budowy dla siebie domu) nie jest przesłanką wystarczającą do stwierdzenia istnienia działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni wskazała również, że w celu sprzedaży nieruchomości podpisała umowę z agencjami nieruchomości, ponieważ ich działania nie dały żadnego rezultatu, Wnioskodawczyni zamieściła ogłoszenia o sprzedaży nieruchomości w Internecie. Żadnych innych form ogłaszania ani reklamy Wnioskodawczyni nie stosowała.

Zatem należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać Wnioskodawczynię za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie, że nastąpiła dostawa towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku z tą sprzedażą jak podatnik podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takich przesłanek brak. W ocenie organu brak jest aktywności Wnioskodawczyni w planowanym zbyciu trzech działek, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności ? zatem Wnioskodawczyni nie można uznać za podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji sprzedaż udziału w ww. nieruchomości nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.


Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie pytania nr 1, że chce ona skorzystać przy sprzedaży z prawa własności należało uznać za prawidłowe.


W związku z powyższym rozstrzygnięciem pytania oznaczone we wniosku 2-6 stają się bezprzedmiotowe.


Jednocześnie należy wskazać, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja indywidualna nie wywiera zatem skutku prawnego dla męża Wnioskodawczyni.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika