obowiązek podatkowy dla usług o charakterze ciągłym, prawo do odliczenia

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 02.12.2009r. (data wpływu 07.12.2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczenia usług, prawa do odliczenia podatku VAT oraz uznania czynności za usługi ciągłe - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07.12.2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczenia usług, prawa do odliczenia podatku VAT oraz uznania czynności za usługi ciągłe.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

P (dalej: P lub Wnioskodawca), prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży mrożonek na terytorium Polski.

Spółka powiązana z P ? H S.A. (dalej: H) prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży soków oraz napojów owocowych i warzywnych na terytorium Polski.

Do końca września 2009 r. Spółki posiadały osobne struktury obsługi sprzedaży swoich produktów, obejmujące pracowników, usługobiorców, zleceniobiorców oraz odpowiednie aktywa trwałe. Kluczową rolę w strukturach obsługi sprzedaży stanowili przedstawiciele handlowi działający w tych samych regionach kraju. W związku powyższym Spółki doszły do wniosku, że korzystniejszym dla nich rozwiązaniem byłoby utworzenie wspólnego działu dystrybucji, który zajmowałby się sprzedażą zarówno produktów P, jak i H.

Ze wstępnej analizy ekonomicznej przeprowadzonej przez Strony wynikało, że połączenie struktur obsługi sprzedaży umożliwi osiągnięcie efektu skali oraz efektu synergii. W szczególności połączenie struktur umożliwi Stronom ograniczenie kosztów ponoszonych w związku z utrzymywaniem odrębnych struktur oraz zapewni dostęp do większej ilości pracowników, usługobiorców, zleceniobiorców oraz aktywów dla każdej ze Stron, co ułatwi zwiększenie zasięgu dystrybucji dóbr produkowanych przez każdą ze Stron, a tym samym przyczyni się do wzrostu przychodów każdej z nich.

W związku z powyższym, w październiku 2009 r. P zawarł umowę z podmiotem powiązanym - H dotyczącą połączenia struktur obsługi sprzedaży. Zgodnie z umową Strony zobowiązują się do podjęcia współpracy oraz zapewnienia sobie wzajemnego wsparcia w zakresie korzystania ze wspólnej struktury obsługi sprzedaży. Ponadto, niektórzy pracownicy zostali zatrudnieni częściowo przez P, a częściowo przez H.

Spółki uzgodniły, że w ramach współpracy konieczny jest podział ponoszonych kosztów związanych z usługami wspólnymi tak, aby każda ze stron ponosiła adekwatną część łącznych kosztów usług wspólnych. Podział kosztów usług wspólnych ma na celu rozliczenie według kosztów nie wyższych, niż gdyby każda Spółka utrzymywała w podobnym zakresie swoją odrębną strukturę.

Pracownicy P będą wspierać pracowników H w zakresie działań w ramach struktury obsługi sprzedaży. Analogiczne wsparcie zapewnią pracownicy H dla P.

W ramach zawartej umowy Strony będą świadczyć sobie wzajemnie m.in. usługi regularnego wizytowania wybranych punktów sprzedaży detalicznej (?PSD?) prowadzących sprzedaż produktów i towarów Stron (?Asortyment?); pozyskiwanie nowych PDS, które prowadzić będą sprzedaż Asortymentu; zbieranie z PSD zamówień na Asortyment i przekazywanie ich do realizacji wskazanym dystrybutorom; monitorowanie i kształtowanie list asortymentowych oraz stanu ekspozycji (merchandising) Asortymentu w wizytowanych PSD oraz inne działania związane z obsługą sprzedaży.

Strony umowy uzgodniły, w jakiej proporcji poszczególne zadania działów sprzedaży będą wykonywane na rzecz P i na rzecz H. Następnie, stosownie do tej proporcji, podzielone zostaną koszty działań wykonywanych przez dział sprzedaży P lub dział sprzedaży H.

Zgodnie z powyższym, koszty działań P (tj. głównie koszty pracowników zatrudnionych przez P) zostaną podzielone zgodnie z kluczem alokacji na:

• koszty dotyczące P,

• koszty dotyczące H.
  
  

Analogicznie koszty działań H (tj. głównie koszty pracowników zatrudnionych przez H) zostaną podzielone zgodnie z kluczem alokacji na:

• koszty dotyczące H,

• koszty dotyczące P.
  
  

W związku z planowanymi rozliczeniami należy wyróżnić następujące przykładowe sposoby obliczania należnego wynagrodzenia w zależności od kategorii pracowników.

W każdym przypadku P wystawia na H fakturę na kwotę odpowiadającą udziałowi BH w kosztach usług wspólnych poniesionych przez P. Analogicznie, H wystawia na P fakturę na kwotę odpowiadającą udziałowi P w kosztach usług wspólnych poniesionych przez H.

Przykład I

H zatrudnia na cały etat kierownika do spraw analiz sprzedaży, który świadczy usługi także na rzecz P. Koszty H związane z działalnością kierownika do spraw analiz sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym wyniosły 100. Jednocześnie, zgodnie z umową koszty te w 50% (proporcjonalnie do spodziewanych korzyści) powinny być ponoszone przez P. W rezultacie, H wystawi fakturę na P na wartość 50 netto.

Przykład 2

W tym samym okresie, koszty związane z działalnością dyrektora do spraw klientów kluczowych zatrudnionego na pół etatu przez P i pół etatu w H wyniosły odpowiednio: 100 po stronie P oraz 100 po stronie H. Zgodnie z zawartą Umową 55% wspólnych kosztów związanych z zatrudnieniem dyrektora do spraw klientów kluczowych powinno być ponoszone przez P. W konsekwencji H wystawi fakturę na P na kwotę 55 jednostek, a P wystawi fakturę na H na kwotę 45 jednostek.

Przykład 3

H zatrudnia na cały etat osobę na stanowisku regionalnego kierownika sprzedaży. Osoba ta świadczy usługi zarówno na rzecz H, jak i P. Również P zatrudnia regionalnego kierownika sprzedaży, który świadczy usługi zarówno na rzecz P, jak i H. Koszty poniesione przez H i P w związku z zatrudnieniem regionalnych kierowników sprzedaży wyniosły odpowiednio: 200 i 150. Zgodnie z zawartą Umową 68 % wspólnych kosztów związanych z zatrudnieniem regionalnego kierownika sprzedaży powinny być ponoszone przez H, a 32% przez P. W konsekwencji H wystawi fakturę na P na kwotę 64 jednostek, a P wystawi fakturę na H na kwotę 102 jednostek.

Podobne rozliczenia będą dokonywane odrębnie dla poszczególnych kategorii pracowników działu sprzedaży (np. dyrektorzy, managerowie, handlowcy, etc), przy czym proporcja (klucz alokacji) może być inna dla każdej z kategorii. Następnie Spółki będą sumować kwoty wynikające z poszczególnych kluczy alokacji przypadające na drugą stronę umowy. W konsekwencji łączna kwota należnego wynagrodzenia będzie podstawą do wystawienia faktur odpowiednio przez P i H.

Co do zasady rozliczenie między Stronami będzie następowało co miesiąc. Do 7 dnia następującego po miesiącu, za który dokonywane jest rozliczenie, wystawiona zostanie faktura wstępna w oparciu o szacunkową kwotę kosztów, a następnie do końca miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy rozliczenie zostanie wystawiona faktura korygująca na różnicę między szacunkową kwotą kosztów wskazaną w fakturze wstępnej a faktycznym rozliczeniem. Faktury będą płatne w ciągu 14 dni od daty ich otrzymania przez Stronę. Strony dopuszczają też możliwość potrącenia wzajemnych zobowiązań i należności wynikających z niniejszej Umowy. Do faktur będą dołączane załączniki zawierające kalkulację należnego wynagrodzenia (np. wydruki z programu SAP).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy czynności wykonywane przez P na rzecz H, za które P otrzymuje wynagrodzenie odpowiadające udziałowi firmy H w kosztach działu obsługi sprzedaży ponoszonych przez P, stanowią świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy VAT i podlegają opodatkowaniu VAT...
2. Czy Spółka Wnioskodawcy ma prawo do odliczenia podatku VAT z faktur wystawionych przez H, dokumentujących udział P w kosztach działu obsługi sprzedaży ponoszonych przez H...
3. Jeśli czynności wykonywane przez P stanowią świadczenie usług w rozumieniu ustawy VAT, to czy przedmiotowe usługi mogą być traktowane jako usługi ciągłe, dla których okresem rozliczeniowym jest miesiąc kalendarzowy, a w konsekwencji obowiązek podatkowy w zakresie podatku VAT z tytułu świadczenia przez P przedmiotowych usług powstanie z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wykonania usługi ? przyjmując, że jest to ostatni dzień miesiąca, za który następuje rozliczenie...
   
   

Ad.1)

Zdaniem Wnioskodawcy czynności wykonywane przez P na rzecz H, za które P otrzymuje wynagrodzenie odpowiadające udziałowi H w kosztach działu obsługi sprzedaży ponoszonych przez P stanowią świadczenie usług w rozumienie art. 8 ust. 1 ustawy VAT oraz podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności tub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Należy podkreślić, że powyższa definicja jest przykładem definicji negatywnej, tzn. każde świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów, stanowi świadczenie usług.

W praktyce przyjmuje się, iż definicja usługi dla celów ustawy o VAT ma znacznie szerszy zakres od definicji usługi z klasyfikacji statystycznych. Dodatkowo mając na uwadze ogólne reguły konstrukcyjne systemu VAT, wskazać należy, iż usługą jest takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść. W myśl przepisów Dyrektywy 2006/112/WE (poprzednio VI Dyrektywy) świadczenie usług nie może mieć miejsca bez ustalenia konsumenta, tj. podmiotu będącego beneficjentem usługi.

Z kolei pojęcie świadczenia - składające się na istotę usługi - należy interpretować zgodnie z jego cywilistycznym rozumieniem. Jak wskazuje art. 353 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U Nr 16, poz. 93 ze zm.), świadczenie może polegać na działaniu albo zaniechaniu. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowane się na rzecz innego podmiotu. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innego podmiotu), jak i zaniechanie (nie czynienie bądź też tolerowane, znoszenie określonych stanów rzeczy) ? co potwierdza interpretacja wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie dnia 28 stycznia 2009 r., sygn. IPPP3/443-204/08-2/RK.

Na mocy art. 5 ustawy VAT świadczenie usług będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, w przypadku, gdy jest ono wykonywane odpłatnie. W dorobku orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem, przy czym wynagrodzenie jakkolwiek musi być wyrażone w pieniądzu.

Należy podkreślić, że na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług bez znaczenia pozostaje to, czy kwota uzyskanego wynagrodzenia (cena) została skalkulowana tak, że stanowi tylko koszt wytworzenia towaru lub wykonania usługi, czy została powiększona także o zysk sprzedającego. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Ponadto, aby dana czynność (świadczenie) podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą, a świadczeniem wzajemnym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Reasumując, świadczenie usług będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy będzie wykonywane odpłatnie oraz gdy pomiędzy świadczącym usługę i ich beneficjentem (odbiorcą) będzie istniał stosunek prawny (umowa), w ramach którego spełniane będą świadczenia wzajemne.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym Wnioskodawca na podstawie zawartej umowy zobowiązał się do podjęcia współpracy oraz zapewnienia wzajemnego wsparcia w zakresie korzystania ze wspólnej struktury obsługi sprzedaży. Zdaniem Wnioskodawcy przedmiotowe czynności mieszczą się w definicji świadczenia usług na potrzeby podatku VAT, gdyż jest to przykład określonego zachowania/działania na rzecz innego podmiotu, które nie stanowi dostawy towarów. Dodatkowo istnieje bezpośredni odbiorca świadczenia (H), który uzyskuje z niego wymierne korzyści ekonomiczne w postaci wzrostu przychodów z działalności operacyjnej.

Podsumowując, skoro postawiona do dyspozycji Wnioskodawcy refundacja kosztów z tytułu zwrotu nadwyżki udziału we wspólnych wydatkach działu sprzedaży, stanowi wynagrodzenie za określone zachowanie, to takie zachowanie w świetle wskazanych przepisów, należy uznać za odpłatne świadczenie usług realizowane przez podatnika podatku od towarów i usług. W konsekwencji w ocenie Wnioskodawcy wynagrodzenie z tytułu świadczonych usług powinno zostać opodatkowane podatkiem VAT oraz udokumentowane fakturą VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy zostało potwierdzone przez organy podatkowe w następujących interpretacjach:

• interpretacja wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w dniu 28 maja 2009r. o sygnaturze ITPP2/443- 156/09/MD,

• interpretacja wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 3 czerwca 2009r. o sygnaturze ILPP2/443-309/09-2/AD

• interpretacja wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 31 marca 2009r. o sygnaturze IPPP3-443 -25/09-4/JF.
  
  

Ad.2)

Zdaniem Wnioskodawcy Spółka P ma prawo do odliczenia podatku VAT z faktur wystawionych przez H, dokumentujących udział P w kosztach działu obsługi sprzedaży ponoszonych przez H.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym Wnioskodawca będzie obciążany przez H częścią kosztów stanowiących udział P w kosztach działu obsługi sprzedaży ponoszonych przez H, które będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy VAT. Analogicznie jak w uzasadnieniu do pytania 1, skoro refundacja kosztów z tytułu zwrotu nadwyżki udziału we wspólnych wydatkach działu sprzedaży stanowi wynagrodzenie za określone zachowanie, to takie zachowanie w świetle ustawy VAT należy uznać za odpłatne świadczenie usług realizowane przez podatnika podatku od towarów i usług. W konsekwencji w ocenie Wnioskodawcy wynagrodzenie H z tytułu czynności wykonywanych na rzecz P w związku z obsługą działu sprzedaży podlega opodatkowaniu podatkiem VAT oraz powinno zostać udokumentowane fakturą VAT.

Nabywane od H usługi w rozumieniu ustawy VAT będą bezpośrednio wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych, gdyż przyczynią się do zwiększenia opodatkowanej podatkiem VAT sprzedaży mrożonek produkowanych przez P.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT dokumentującej przedmiotową transakcję.

Ad.3)

Zdaniem Wnioskodawcy czynności wykonywane przez P w związku z podpisaną umową należy uznać za tzw. usługi ciągłe, dla których obowiązek podatkowy w zakresie podatku VAT zgodnie z art. 19 ust. 4 i 5 ustawy VAT powstanie z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wykonania usługi ? przyjmując, że jest to ostatni dzień miesiąca, za który następuje rozliczenie.

Pojecie sprzedaży ciągłej nie zostało zdefiniowane ani w ustawie o podatku od towarów i usług ani w rozporządzeniach wykonawczych do tej ustawy. W doktrynie prawa oraz w orzecznictwie sądowoadministracyjnym przyjmuje się, iż przez taką sprzedaż o charakterze ciągłym należy rozumieć sprzedaż towarów lub świadczenie usług w jednolity sposób przez dłuższy czas. W Słowniku Języka Polskiego, pod red. M. Szymczaka (PWN 2002) wyraz ?ciągły? - określony jest jako: dziejący się, odbywający się, trwający stale, nieustannie, bezustanny, ustawiczny, stale się powtarzający, stały. Również w sytuacji, gdy np. na podstawie zawartej umowy systematycznie lub w miarę potrzeb (ale z dużą częstotliwością świadczone są usługi, a ich rozliczenie następuje np. raz w miesiącu, raz w kwartale lub raz w roku, uznać można, iż są to usługi o charakterze ciągłym. Zatem przez sprzedaż o charakterze ciągłym należy rozumieć nie tylko ciągłą sprzedaż towarów, ale także świadczenie usług w jednolity sposób przez dłuższy czas. Podkreślenia wymaga, iż ciągłość sprzedaży należy także rozumieć zgodnie z zasadami prawa cywilnego, odnosząc ją do pojęcia ?zobowiązania o charakterze ciągłym?. Zobowiązanie takie (np. dostawa, najem, dzierżawa, itd.) wytwarza stosunek prawny, którego charakter jest trwały, i mogą z niego wypływać obowiązki ciągłe bądź okresowe. Sprzedaż o charakterze ciągłym obejmować więc będzie świadczenie polegające na stałym i powtarzalnym (trwałym) zachowaniu strony zobowiązanej do świadczenia, wynikające z zobowiązania o charakterze ciągłym. Istotą usług o charakterze ciągłym zatem jest stałe i powtarzalne zachowanie się osoby zobowiązanej do ich świadczenia zgodnie z treścią umowy i w okresie, na jaki została ona zawarta. Cechuje je brak możliwości precyzyjnego wyodrębnienia etapów, w jakich są realizowane, tzn. nie sposób dokładnie określić, kiedy część takiej usługi zostaje wykonana.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawcy w opisanym stanie faktycznym mamy do czynienia z usługą o charakterze ciągłym, gdyż na podstawie zawartej umowy Wnioskodawca systematycznie świadczy usługi wsparcia działu sprzedaży, dla których nie można w sposób jednoznaczny określić momentu ich wykonania. Ponadto, zgodnie z umową Wnioskodawca zobowiązany jest do stosowania miesięcznego okresu rozliczeniowego.

Zgodnie z przepisem art. 19 ust. 1, 4 i 5 ustawy VAT jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi winno być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Zdaniem Wnioskodawcy art. 19 ust. 4 i 5 ustawy o VAT będzie miał zastosowanie również do usług ciągłych, tzn. takich w stosunku do których nie jest możliwie określenie w sposób jednoznaczny momentu ich wykonania (częściowego wykonania). W opinii Wnioskodawcy w takim przypadku za datę częściowego wykonania usługi uznaje się datę zakończenia okresu rozliczeniowego. Obowiązek podatkowy powstaje wtedy z chwilą wystawienia faktury nie później niż siódmego dnia od zakończenia okresu rozliczeniowego.

Należy wskazać, że w stosunku do usług wsparcia działu sprzedaży ustawodawca nie przewidział szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego. W związku z tym moment powstania obowiązku podatkowego w przedmiotowym przypadku należy ustalić w oparciu o art. 19 ust. 4 ustawy o VAT. W konsekwencji obowiązek podatkowy w zakresie podatku VAT powstanie z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż do 7 dnia od końca miesiąca, za który następuje rozliczenie.

Ponadto zgodnie z § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2008 Nr 212, poz. 1337), fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12. Stosownie do § 9 ust. 2 rozporządzenia, w przypadku gdy podatnik określa w fakturze, zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 4 (usługi ciągłe), wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży. Rozporządzenie nie odnosi się przy tym do konkretnych usług o charakterze ciągłym. W rezultacie należy uznać, iż zasady fakturowania wskazane w powyższych przepisach mają zastosowanie do wszelkiego rodzaju dostaw towarów oraz świadczeń usług, w tym również do usług wsparcia działu sprzedaży, jeżeli ze względu na okoliczności można zaliczyć je do sprzedaży o charakterze ciągłym. Należy podkreślić, że Wnioskodawca wystawia faktury w terminie przewidzianym dla usług ciągłych, czyli w ciągu 7 dni od zakończenia miesiąca, w którym miała miejsce sprzedaż.

Z uwagi na powyższe, należy uznać że Wnioskodawca prawidłowo wystawia fakturę i rozpoznaje obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia usług ciągłych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Referencje

ILPP2/443-309/09-2/AD, interpretacja indywidualna

IPPP3/443-204/08-2/RK, interpretacja indywidualna

ITPP2/443-156/09/MD, interpretacja indywidualna