Zastosowanie korekty podatku naliczonego w sytuacji zmiany przeznaczenia wykorzystania zakupionych części (...)

Zastosowanie korekty podatku naliczonego w sytuacji zmiany przeznaczenia wykorzystania zakupionych części zamiennych i materiałów eksploatacyjnych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2014 r. (data wpływu 30 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonywania korekt odliczonego podatku ? jest nieprawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 30 października 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonywania korekt odliczonego podatku.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:


Spółka jest autoryzowanym dealerem samochodowym. W ramach swojej podstawowej działalności prowadzi m.in. sprzedaż detaliczną i hurtową części zamiennych i materiałów eksploatacyjnych do sprzedawanych samochodów oraz serwis mechaniczny tych samochodów (naprawy, przeglądy itp.). Z uwagi na fakt, iż części zamienne i materiały eksploatacyjne nabywane są z zamiarem ich dalszej odsprzedaży (tj. jako towary handlowe), Spółka korzysta z pełnego prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu części zamiennych i materiałów eksploatacyjnych.

Dla celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółka wykorzystuje samochody osobowe (samochody służbowe). Na mocy przepisów ustawy o VAT, Spółce przysługuje co do zasady ograniczone prawo do odliczenia podatku naliczonego (tj. 50%) od wydatków związanych z przedmiotowymi samochodami służbowymi.

W toku prowadzonej działalności gospodarczej zdarza się, iż samochody służbowe wykorzystywane przez Spółkę wymagają napraw. Spółka przeznacza do tych napraw części zamienne i materiały eksploatacyjne z własnych zasobów, przeznaczonych pierwotnie do sprzedaży.

Z uwagi na przepisy ustawy o VAT regulujące ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z samochodami osobowymi, w dacie wykorzystania do napraw samochodów służbowych własnych części zamiennych oraz materiałów eksploatacyjnych, od nabycia których pierwotnie Spółka odliczyła 100% podatku naliczonego, Spółka dokonuje korekty in minus, w wysokości 50%, pierwotnie odliczonego podatku naliczonego. Korekty tej Spółka dokonuje na bieżąco, czyli w rozliczeniu za okres, w którym następuje zużycie części zamiennych i materiałów eksploatacyjnych do napraw samochodów służbowych Spółki (wbrew pierwotnemu przeznaczeniu).

W dacie nabycia przedmiotowych części zamiennych i materiałów eksploatacyjnych Spółka nie jest w stanie określić, który z nabywanych części czy materiałów zostanie ostatecznie wykorzystany do naprawy samochodów służbowych Spółki. Pierwotnym przeznaczeniem wszystkich nabywanych materiałów eksploatacyjnych jest ich odsprzedaż.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:


Czy Spółka ma obowiązek dokonywania korekt pierwotnie odliczonego podatku naliczonego od zakupu części zamiennych i materiałów eksploatacyjnych, przeznaczonych pierwotnie do odsprzedaży, zużytych jednak do napraw samochodów służbowych (w stosunku do których przysługuje częściowe prawo do odliczenia), a jeśli tak, to kiedy Spółka powinna skorygować VAT od przedmiotowych części zamiennych i materiałów eksploatacyjnych przeznaczonych pierwotnie do odsprzedaży, zużytych jednak do napraw przedmiotowych samochodów służbowych, tj. czy korekta ta powinna być dokonana w rozliczeniu za okres, w którym Spółka odliczyła 100% VAT naliczonego od tych części i materiałów, czy też korekty należy dokonać w miesiącu pobrania i zużycia do napraw?


Zdaniem Wnioskodawcy:


Spółka nie ma obowiązku dokonywania przedmiotowych korekt, gdyż obowiązujące przepisy ustawy o VAT regulują wprost obowiązek korekty podatku naliczonego tylko w przypadku:

  • zmiany przeznaczenia samochodu osobowego wykorzystywanego przez podatników - wyłącznie w zakresie podatku naliczonego od wydatków z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia pojazdu samochodowego (art. 90b ustawy o VAT); pozostałe wydatki, w tym wydatki na części zamienne i materiały eksploatacyjne zużyte do napraw tych pojazdów, nie podlegają korekcie na podstawie tego przepisu,
  • zmiany prawa do obniżenia podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi na skutek zmiany przeznaczenia towarów i usług (pierwotnie wykorzystywanych czy przeznaczonych w całości do czynności opodatkowanych lub nieopodatkowanych, a następnie przeznaczonych w całości odpowiednio do czynności nieopodatkowanych lub opodatkowanych) - art. 91 ust. 7 i następne ustawy o VAT. W odniesieniu do towarów handlowych lub surowców i materiałów, art. 91 ust. 7d ustawy nakazuje dokonać korekty w przypadku zmiany prawa do odliczenia od takich składników majątkowych, które zostały nabyte z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany.

Wskazane regulacje nie wyodrębniają wprost obowiązku korekty podatku naliczonego w związku z okolicznościami wskazanymi przez Spółkę. Jeżeli więc Spółka pierwotnie miała zamiar wykorzystywać przedmiotowe towary handlowe (części zamienne i materiały eksploatacyjne) do czynności opodatkowanych dających pełne prawo do odliczenia (sprzedaż opodatkowana), a następnie zmieniło się przeznaczenie tych towarów na zużycie do napraw samochodów, w stosunku do których ustawa daje jedynie częściowe prawo do odliczenia, to aktualnie stosowana przez Spółkę praktyka polegająca na korygowaniu na bieżąco 50% kwoty podatku naliczonego przy nabyciu przedmiotowych towarów handlowych (wbrew pierwotnemu przeznaczeniu) nie wynika wprost z treści przepisów ustawy o VAT.

Jeżeli jednak stanowisko Spółki jest błędne i Spółka powinna dokonywać przedmiotowych korekt, to obowiązek ten powinien być rozpatrywany analogicznie do sytuacji określonej w art. 91 ust 7d ustawy o VAT, czyli w rozliczeniu za okres, w którym wystąpiła zmiana przeznaczenia przedmiotowych towarów handlowych. Spółka byłaby więc uprawniona do zmniejszenia VAT od zakupionych części i materiałów (przeznaczonych pierwotnie do odsprzedaży, zużytych jednak do napraw przedmiotowych samochodów) w okresie zużycia przedmiotowych towarów do napraw samochodów służbowych.

Jeżeli więc przykładowo części i materiały wprowadzono do magazynu towarów przeznaczonych do odsprzedaży w miesiącu kwietniu i w tym miesiącu odliczono cały VAT od tych części i materiałów, a w czerwcu części te i materiały zostały zużyte do napraw przedmiotowych samochodów służbowych, korekty należy dokonać w rozliczeniu za czerwiec i nie ma konieczności korygowania okresu, w którym Spółka odliczyła cały VAT od tych części.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.


Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.


Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. W sytuacji natomiast gdy podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia części podatku na podstawie szczególnych przepisów, np. obowiązującego od 1 kwietnia 2014 r. art. 86a ustawy dotyczącego odliczenia podatku VAT w związku z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku ?mieszanego? tj. zarówno do celów związanych z działalnością gospodarczą, jak i do celów niezwiązanych z tą działalnością, prawo do odliczenia podatku VAT stosuje się odpowiednio w wysokości 50% kwoty podatku VAT.


Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

  1. wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
  2. należnego z tytułu:
    1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
    2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
    3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
    4. należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
    5. wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

Natomiast w myśl art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

  1. sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
  2. konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Ustawodawca stworzył podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ww. ustawy.

Ze złożonego wniosku wynika, że Spółka w ramach swojej podstawowej działalności prowadzi m.in. sprzedaż detaliczną i hurtową części zamiennych i materiałów eksploatacyjnych do sprzedawanych samochodów oraz serwis mechaniczny tych samochodów, (naprawy, przeglądy itp.). Z uwagi na fakt, że części zamienne i materiały eksploatacyjne nabywane są z zamiarem ich dalszej odsprzedaży (tj. jako towary handlowe), Spółka korzysta z pełnego prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu części zamiennych i materiałów eksploatacyjnych.

Dla celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółka wykorzystuje samochody osobowe (samochody służbowe). Na mocy przepisów ustawy o VAT, Spółce przysługuje, co do zasady, ograniczone prawo do odliczenia podatku naliczonego (tj. 50%) od wydatków związanych z samochodami służbowymi.

W toku prowadzonej działalności gospodarczej zdarza się, że samochody służbowe wykorzystywane przez Spółkę wymagają napraw. Spółka przeznacza do tych napraw części zamienne i materiały eksploatacyjne z własnych zasobów, przeznaczonych pierwotnie do sprzedaży. W dacie nabycia przedmiotowych części zamiennych i materiałów eksploatacyjnych, Spółka nie jest w stanie określić, która z nabywanych części czy materiałów zostanie ostatecznie wykorzystana do naprawy samochodów służbowych Spółki. Pierwotnym przeznaczeniem wszystkich nabywanych materiałów eksploatacyjnych jest ich odsprzedaż.

W rozpatrywanej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, gdy nabycie towarów (części zamiennych i materiałów eksploatacyjnych) nastąpiło z zamiarem wykorzystania ich jako towarów handlowych, przeznaczonych do dalszej odsprzedaży, która to czynność uprawniała Wnioskodawcę do odliczenia podatku VAT w wysokości 100% kwoty podatku VAT. Natomiast okoliczność, że zostały wykorzystane do naprawy użytkowanych przez Spółkę samochodów, powoduje, że towary te zmieniły swoje przeznaczenie. Wnioskodawcy wprawdzie na podstawie przepisów art. 86 ust. 1 ustawy o VAT przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT, jednak jak wynika ze złożonego wniosku zostało ono ograniczone do wysokości 50% kwoty podatku określonej na fakturze VAT. Zatem w analizowanej sytuacji mamy do czynienia ze zmianą sposobu wykorzystania zakupionych towarów.

W związku ze zmianą przeznaczenia zakupionych części zamiennych i materiałów eksploatacyjnych z towarów handlowych, na towary użyte do naprawy samochodów wykorzystywanych w działalności ?mieszanej?, zmianie ulegnie również prawo do odliczenia podatku VAT. Przepisy przewidują możliwość korekty podatku naliczonego w przypadku zmiany przeznaczenia nabytych towarów.

Wnioskodawca stanął na stanowisku, że nie ciąży na nim obowiązek korekty odliczonego podatku VAT na podstawie art. 90b ustawy. W opinii Spółki zastosowania w analizowanej sprawie nie znajdzie także art. 91 ust. 7 ustawy.


W odniesieniu do powyższej kwestii należy wskazać, że zgodnie z art. 90b ust. 1 ww. ustawy o VAT, w przypadku gdy w ciągu 60 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym odpowiednio nabyto, dokonano importu lub oddano do używania pojazd samochodowy:

  1. o którym mowa w art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a, nastąpi zmiana jego wykorzystania na wykorzystywanie do celów działalności gospodarczej i do celów innych niż działalność gospodarcza podatnik jest obowiązany do dokonania korekty kwoty podatku naliczonego odliczonej przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego pojazdu;
  2. w odniesieniu do którego kwotę podatku naliczonego stanowiła kwota, o której mowa w art. 86a ust.1, nastąpi zmiana jego wykorzystywania na wykorzystywanie wyłącznie do działalności gospodarczej, podatnik jest uprawniony do dokonania korekty kwoty podatku naliczonego odliczonej przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego pojazdu.

Natomiast, w myśl art. 90b ust. 2 ww. ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 1, nastąpi sprzedaż pojazdu samochodowego, uznaje się, że wykorzystanie tego pojazdu zostało zmienione na wykorzystanie wyłącznie do działalności gospodarczej, aż do końca okresu korekty.

Analiza powołanych powyżej przepisów prawa prowadzi do wniosku, że mają one zastosowanie w przypadku zmiany sposobu wykorzystywania samochodu (skutkującą koniecznością korekty podatku) a zmianę tę należy rozumieć jako faktyczną zmianę (i rozpoczęcie wykorzystywania samochodu na potrzeby mieszane). Należy zatem zgodzić się z Wnioskodawcą, że nie ma on obowiązku dokonania korekty VAT na podstawie regulacji art. 90b ustawy. W analizowanej sprawie nie mamy do czynienia ze zmianą sposobu wykorzystania pojazdu samochodowego, a ze zmianą przeznaczenia zakupionych części zamiennych i materiałów eksploatacyjnych nabytych z zamiarem odsprzedaży, a wykorzystanych ostatecznie do naprawy posiadanych pojazdów samochodowych.

Ustawodawca, w art. 91 ust. 7 ustawy, wprowadził możliwość korygowania kwoty podatku naliczonego, odpowiednio według zasad określonych w ust. 1?6 tego artykułu, w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Stosownie do treści art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W świetle art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy, o czym stanowi art. 91 ust. 3 ustawy.

Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

W świetle art. 91 ust. 7b ustawy, w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Jak stanowi ust. 7c powołanego artykułu, jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje ? korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

Ponadto, w myśl art. 91 ust. 7d ustawy, w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

Przywołany art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług ma zatem zastosowanie do korekty związanej ze zmianą przeznaczenia zakupionych towarów i usług. Przepis art. 91 ust. 7 ustawy obejmuje sytuacje, w których podatnikowi podatku od towarów i usług w stosunku do wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego, bądź w ogóle takie prawo mu nie przysługiwało. Innymi słowy, wspomniane powyżej przesłanki, wynikające z art. 91 ust. 7 ustawy, mają charakter kategoryczny i dotyczą dwóch skrajnych sytuacji. Pierwszą z nich jest sytuacja, gdzie towary/usługi służą w całości (nie w części) czynnościom w stosunku, co do których podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia (co do zasady czynnościom opodatkowanym) i prawo to ulega zmianie. Druga sytuacja ma miejsce wtedy, gdy te towary/usługi są wykorzystywane wyłącznie do czynności, w związku z którymi podatnik nie może odliczyć podatku VAT (czynności zwolnionych i niepodlegających opodatkowaniu) i nastąpiła jego zmiana. Ustawodawca nie przewiduje w omawianym przepisie sytuacji pośrednich, z którą mamy do czynienia w analizowanej sprawie, gdzie podatnikowi przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku od wykorzystywanych towarów i usług, jako związanych wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi i następnie prawo to zostało ograniczone do 50% kwoty podatku naliczonego (na podstawie art. 86a ust. 1 i 4 ustawy).

Zatem należy stwierdzić, że przepis art. 91 ust. 7d ustawy nie znajduje zastosowania w analizowanej sprawie, gdyż nie spełnia podstawowej przesłanki, warunkującej konieczność dokonania korekty podatku naliczonego.

Ponieważ, jak wynika ze złożonego wniosku, zmieni się prawo do odliczenia podatku VAT w związku z nabywanymi częściami zamiennymi i materiałami eksploatacyjnymi z towarów handlowych, na towary wykorzystane do naprawy samochodów wykorzystywanych w działalności ?mieszanej?, zgodnie z art. 86a ust. 1 i 4 ustawy, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia 50% kwoty podatku VAT związanego z nabyciem tych towarów. W związku z powyższymi okolicznościami, Spółka zobowiązana jest do dokonania korekty podatku VAT. Korekty tej Wnioskodawca powinien dokonać w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła zmiana sposobu wykorzystania zakupionych towarów, tj. w okresie ich zużycia do napraw samochodów służbowych. Jednak podstawą prawną zobowiązującą do złożenia korekty rozliczenia nie będą wskazane przepisy art. 90b, ani też art. 91 ust. 7d ustawy, a regulacje zawarte w art. 86a ust. 1 i 4 ustawy, z których wynika wprost prawo do odliczenia 50% kwoty podatku VAT z tytułu zakupionych towarów, pierwotnie przeznaczonych do odsprzedaży a wykorzystanych ostatecznie do naprawy posiadanych samochodów służbowych, w stosunku do których Wnioskodawcy przysługuje ograniczone prawo do odliczenia podatku VAT.


W świetle powyższych okoliczności, stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym nie ciąży na nim obowiązek dokonania korekty podatku VAT, należało uznać za nieprawidłowe.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika