Sprzedaż 1 z 5 działek budowlanych przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej (...)

Sprzedaż 1 z 5 działek budowlanych przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 05.02.2010 r. (data wpływu 17.02.2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów budowlanych ? jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 17.02.2010 r. wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów budowlanych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Pani Agnieszka K w dniu 26.11.1999 r. dokonała zakupu niezabudowanej nieruchomości rolnej o powierzchni 1,1272 ha we wsi M gmina S. W 2006 z myślą o budowie domu jednorodzinnego, przekształciła grunt rolny na budowlany i podzieliła na 5 działek. Po uzyskaniu pozwolenia na budowę, w 2008 r. na jednej z działek rozpoczęto budowę niepodpiwniczonego, piętrowego budynku gospodarczego.

Obecnie budowa jest kontynuowana, jednak z powodu braków środków finansowych Wnioskodawczyni zmuszona jest sprzedać jedną z 5 działek budowlanych.

W uzupełnieniu dodano, że na przedmiotowym gruncie nie była i nie jest prowadzona działalność gospodarcza, grunt nie był udostępniany odpłatnie i nieodpłatnie innym osobom. Pani Agnieszka K nie posiada statusu rolnika ryczałtowego, nie dokonywała i nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych. Nigdy wcześniej też nie dokonywała sprzedaży gruntów. Celem zakupu nieruchomości było zabezpieczenie finansowe na wypadek utraty zdrowia lub pracy zarobkowej. Jedną z działek Wnioskodawczyni zamierza użytkować. Została ona ogrodzona, doprowadzono wodę, a wkrótce prąd. Drugą działkę Pani Agnieszka K planuje sprzedać w celu dokończenia budowy budynku gospodarczego, kolejną zamierza przepisać w formie darowizny siostrze. W stosunku do dwóch pozostałych działek budowlanych nie jest w stanie określić czy w przyszłości nie zostaną sprzedane.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż jednej działki budowlanej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawczyni sprzedaż działki nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ działki stanowią jej prywatny majątek. Grunt sprzedaje jako osoba prywatna, nie zajmująca się profesjonalnie obrotem nieruchomościami. Wskazuje ponadto, że nigdy nie prowadziła działalności gospodarczej, tzn. nie jest handlowcem czy producentem i tym samym nie działa w charakterze podatnika od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, przy czym zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Aby czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonywana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia ?podatnik? i ?działalność gospodarcza?, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami - wg zapisu art. 15 ust. 1 - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że dostawa gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy dokonywana jest przez podatnika podatku od towarów i usług lub przez osobę fizyczną niebędącą podatnikiem tego podatku, jeżeli sprzedaży można przypisać znamiona działalności gospodarczej prowadzonej z zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia częstotliwości, przez zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonego działania. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności lub zamiar powtarzalności.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik działając w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności. W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w odniesieniu do danej czynności ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności w tym zakresie.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż nie jest to czynione z zamiarem jej powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, iż Wnioskodawczyni nabyła w 1999 roku niezabudowaną nieruchomość rolną, którą w 2006 myśląc o budowie domu jednorodzinnego, przekształciła z gruntu rolnego na budowlany i podzieliła na 5 działek. W uzupełnieniu dodano, że na przedmiotowym gruncie nie była i nie jest prowadzona działalność gospodarcza, grunt nie był udostępniany odpłatnie i nieodpłatnie innym osobom. Pani Agnieszka K nie posiada statusu rolnika ryczałtowego, nie dokonywała i nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych. Nigdy wcześniej też nie dokonywała sprzedaży gruntów. Celem zakupu nieruchomości było zabezpieczenie finansowe na wypadek utraty zdrowia lub pracy zarobkowej. Jedną z działek Wnioskodawczyni zamierza użytkować, drugą planuje sprzedać w celu dokończenia budowy budynku gospodarczego, kolejną zamierza przepisać w formie darowizny siostrze. W stosunku do dwóch pozostałych działek budowlanych nie jest w stanie określić czy w przyszłości nie zostaną sprzedane.

Odnosząc przedstawione okoliczności do obowiązujących przepisów prawa należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni nie można uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w odniesieniu do transakcji sprzedaży gruntów, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Nic nie wskazuje na to, że dokonując sprzedaży działki Pani Agnieszka K będzie działała w charakterze handlowca. Przedmiotowa nieruchomość została nabyta w 1999 r., do majątku prywatnego, w celu zabezpieczenia finansowego na wypadek utraty zdrowia lub pracy zarobkowej. Wnioskodawczyni planuje sprzedaż w 2010 r. (blisko 11 lat od daty zakupu). Zatem nie sposób jest przypisać tej czynności znamion działalności handlowej. Działanie takie byłoby całkowicie pozbawione sensu z ekonomicznego punktu widzenia. Nie można też uznać, że grunt został zakupiony w celu jego dalszej odsprzedaży, w 2006 r. rozpoczęto budowę niepodpiwniczonego, piętrowego budynku.

Okoliczność, że podjęto czynności przygotowawcze do sprzedaży wydzielonej działki nie zmienia faktu, iż Wnioskodawczyni nabyła ww. grunt z zamiarem użytkowania go. Sprzedając działkę będzie korzystała z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, zatem, czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Sprzedaż przez Panią Agnieszkę K jednej z pięciu wydzielonych działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

A zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.


Referencje

IPPP3/443-515/10-4/KT, interpretacja indywidualna

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika