Czynności opisane we wniosku, należy uznać za świadczenie usług pośrednictwa w świadczeniu usług (...)

10.5.2013

Czynności opisane we wniosku, należy uznać za świadczenie usług pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów. W konsekwencji tego, działalność Zainteresowanego w zakresie przedstawionym powyżej podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 04.03.2013r. (data wpływu 07.03.2013r.), uzupełnionym pismem z dnia 22.04.2013r. (data wpływu 26.04.2013r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 10.04.2013r. (skutecznie doręczone w dniu 16.04.2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku VAT dla świadczonych usług pośrednictwa finansowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07.03.2013r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku VAT dla świadczonych usług pośrednictwa finansowego. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 22.04.2013r., złożonym w dniu 23.04.2013r. (data wpływu 26.04.2013r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 10.04.2013r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w dniu 22 stycznia 2013r. rozpoczął prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie doradztwa związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej i zarządzania, oznaczonej kodem PKD 70.22 Z, oraz wspomagania usług finansowych, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszy emerytalnych, oznaczonej kodem PKD 66.19 Z.

Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę współpracy w pośrednictwie finansowym. Zleceniodawca posiada status Pośrednika Finansowego, posiada podpisane umowy o pośrednictwie kredytowym z instytucjami finansowymi zajmującymi się finansowaniem nabywców nieruchomości.

Umowa przewiduje podjęcie przez Wnioskodawcę działań zmierzających do pozyskania klientów zainteresowanych kredytem. Wnioskodawca zamierza zobowiązać się do kontaktowania osób zainteresowanych nabyciem nieruchomości z pracownikami Zleceniodawcy, w celu skorzystania z usług Pośrednika Finansowego w zakresie sfinansowania transakcji za pomocą kredytu.

W piśmie uzupełniającym Wnioskodawca podaje, że czynności wykonywane przez niego w ramach umowy o współpracy w pośrednictwie finansowym nie będą ograniczać się jedynie do kontaktowania osób zainteresowanych nabyciem nieruchomości z pracownikami Zleceniodawcy. W ramach zawartej umowy o współpracy w pośrednictwie finansowym Wnioskodawca będzie wykonywać również inne czynności polegające m.in. na:

informowaniu osób zainteresowanych nabyciem nieruchomości o produktach oferowanych przez Zleceniodawcę poprzez udostępnianie i przekazywanie potencjalnym klientom materiałów informacyjno-promocyjnych przygotowanych przez Zleceniodawcę,
umożliwianiem kontaktu osób zainteresowanych nabyciem nieruchomości ze Zleceniodawcą w siedzibie Zleceniodawcy,
gromadzeniem danych potencjalnych klientów celem przekazania ich Zleceniodawcy.

Wnioskodawca informuje, że za czynności wykonywane w ramach umowy współpracy w pośrednictwie finansowym będzie otrzymywał wynagrodzenie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do usług będących przedmiotem umowy, którą Wnioskodawca ma zamiar zawrzeć w najbliższym czasie, można zastosować stawkę zwolnioną od podatku na podstawie art. 43 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r. (Dz.U z 2011 r. Nr 1 77, poz. 1054 z późn. zm.)?

Wnioskodawca uważa, że do usług, które zamierza świadczyć w przyszłości stawka zwolniona od podatku jest właściwa.

Zgodnie z art. 43 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, zwolnienie stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi określonej w art. 43 ust. 1 pkt 38-41 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług.

Z art. 43 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług wynikają 4 wyróżniki zwolnionej usługi pomocniczej tj.:

usługa pomocnicza stanowi element usługi finansowej lub ubezpieczeniowej,
element ten stanowi jednocześnie odrębną całość,
element ten jest właściwy do świadczenia usługi zwolnionej,
element ten jest niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej.

W ocenie Wnioskodawcy, pozyskanie klienta stanowi niezbędny element usługi finansowej. Celem pośrednictwa jest uczynienie wszystkiego co możliwe, aby strony zawarły umowę. Wykonywane przez Wnioskodawcę czynności będą miały na celu umożliwienie zawarcia kredytu przez nabywców nieruchomości. Świadczone usługi będą stanowiły odrębną całość i będą właściwe oraz niezbędne do świadczenia zwolnionej od podatku usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów świadczonych przez pośrednika kredytowego.

Świadczeniem dominującym jest usługa pośrednictwa kredytowego, usługa doradztwa majątkowego powinna być potraktowana pod względem podatkowym tak jak świadczenie główne, co skutkuje jej zwolnieniem od opodatkowania jako elementu składowego świadczenia złożonego.

Wnioskodawca podkreśla, że zarówno agent jak i subagent będą otrzymywali wynagrodzenie za wykonane przez nich świadczenie pod warunkiem, że wyszukani przez nich klienci, zawrą umowę kredytową. Pośrednictwo kredytowe jest świadczeniem decydującym zarówno dla kredytobiorcy, jak i instytucji kredytowych, działalność doradztwa majątkowego następuje w części wstępnej i ogranicza się do pomagania klientowi w wyborze tych spośród różnych produktów finansowych, które są najlepiej dostosowane do jego sytuacji i potrzeb.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, w świetle art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

Na podstawie obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Podkreślić należy, iż zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

I tak, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 13 ustawy o VAT).

Natomiast w myśl art. 43 ust. 14 ustawy, przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Zgodnie zaś z ust. 15 art. 43 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

czynności ściągania długów, w tym factoringu;
usług doradztwa;
usług w zakresie leasingu.

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika. Zwolnienia stanowią pojęcia autonomiczne prawa wspólnotowego, które mają na celu uniknięcie rozbieżności pomiędzy państwami członkowskimi w stosowaniu systemu podatku VAT i które należy sytuować w ogólnym kontekście wspólnego systemu podatku VAT.

Z brzmienia art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, stanowiącego implementację regulacji unijnych w tym zakresie wyraźnie wynika, iż intencją ustawodawcy było objęcie zwolnieniem usług udzielania kredytów i pożyczek pieniężnych, zarówno tych wykonywanych przez banki, jak również świadczonych przez inne podmioty pośredniczące w ich udzielaniu. Należy stwierdzić, iż wymienione zwolnienie ma charakter przedmiotowy, gdzie przede wszystkim istotną przesłanką do skorzystania ze zwolnienia jest rodzaj świadczonej usługi, cechy które ją rozróżniają. Ustawodawca szczególny nacisk położył na stronę przedmiotową, nie dokonując zawężenia omawianego zwolnienia wyłącznie do określonej grupy podmiotów. Pogląd taki potwierdza orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE w wyroku w sprawie C-2/95 pomiędzy Sparekassernes Datacenter (SDC) a Skatteministeriet (Dania), gdzie Trybunał stwierdził iż ?zwolnienie dotyczące usług finansowych nie jest uzależnione od tego, czy usługa jest wykonywana przez instytucję, która wstępuje w prawny związek z końcowym odbiorcą. Fakt, że dana transakcja jest wykonywana przez osobę trzecią, ale z punktu widzenia końcowego odbiorcy wydaje się być usługą wykonywaną przez bank, nie wyklucza objęcia jej zwolnieniem?. Konkludując można stwierdzić, że wg TSUE usługa finansowa świadczona przez podmiot trzeci nie traci w przedmiotowej sytuacji przymiotu takiej usługi.

W celu rozstrzygnięcia co w świetle ww. przepisów prawa podatkowego należy rozumieć pod pojęciem ?pośrednictwa? warto w tym celu odnieść się do wyroku w sprawie sygn. C-453/05 gdzie TSUE stwierdził, że ?pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, kontaktowanie się z drugą stroną i negocjowanie w imieniu i na rzecz klienta warunków świadczeń wzajemnych, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. Zatem pojęcie pośrednictwa nie wymaga koniecznie, aby pośrednik działający jako subagent agenta głównego kontaktował się bezpośrednio z dwiema stronami umowy, aby negocjować wszystkie klauzule, jednakże pod warunkiem że jego działalność nie ogranicza się do zobowiązania do wykonania części czynności faktycznych związanych z umową?.

Natomiast w sprawie C-235/00 TSUE wskazał, że znaczenia słowa ?negocjacje?, w kontekście art. 13B(d)(5), ?odnosi się ono do działalności pośrednika, który nie przyjmuje roli którejkolwiek ze stron umowy dotyczącej produktu finansowego oraz którego działalność polega na czymś innym, niż świadczenie usług wchodzących w zakres umowy, typowo wykonywanych przez strony takich umów. Negocjacje stanowią usługę świadczoną na rzecz strony umowy oraz są wynagradzane przez nią, polegającą na jednoznacznie określonym akcie mediacji. Mogą one polegać m.in. na wskazywaniu odpowiednich możliwości zawarcia takiej umowy, nawiązywanie kontaktu z drugą stroną lub negocjowanie, w imieniu i na rzecz klienta, warunków płatności, jakich ma dokonać jedna ze stron. Celem negocjacji jest zatem wykonanie wszystkich czynności niezbędnych w celu zawarcia przez dwie strony umowy, przy jednoczesnym braku jakiegokolwiek własnego zaangażowania negocjatora określonego w warunkach umowy.

Z drugiej strony, nie stanowi negocjacji sytuacja, w której jedna ze stron powierza podwykonawcy część formalności administracyjnych związanych z umową, takich jak udzielanie informacji drugiej stronie oraz przyjmowanie i przetwarzanie wniosków, zapisów na papiery wartościowe, będące przedmiotem umowy. W takim przypadku, podwykonawca zajmuje tę samą pozycję, jak strona sprzedająca produkt finansowy i nie jest zatem pośrednictwem?.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę współpracy w pośrednictwie finansowym. Zleceniodawca posiada status Pośrednika Finansowego, posiada podpisane umowy o pośrednictwie kredytowym z instytucjami finansowymi zajmującymi się finansowaniem nabywców nieruchomości.

W ramach zawartej umowy o współpracy w pośrednictwie finansowym Wnioskodawca będzie wykonywać również inne czynności polegające m.in. na:

informowaniu osób zainteresowanych nabyciem nieruchomości o produktach oferowanych przez Zleceniodawcę poprzez udostępnianie i przekazywanie potencjalnym klientom materiałów informacyjno-promocyjnych przygotowanych przez Zleceniodawcę,
umożliwianiem kontaktu osób zainteresowanych nabyciem nieruchomości ze Zleceniodawcą w siedzibie Zleceniodawcy,
gromadzeniem danych potencjalnych klientów celem przekazania ich Zleceniodawcy.

Wnioskodawca informuje, że za czynności wykonywane w ramach umowy współpracy w pośrednictwie finansowym będzie otrzymywał wynagrodzenie.

Biorąc pod uwagę opisane we wniosku zdarzenie przyszłe, a także obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stwierdza, iż kluczową rolę w rozwiązaniu wskazanego we wniosku problemu odgrywa przepis art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT. Z przepisu tego wynika, iż zwalnia się od podatku usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę. W ocenie tut. Organu podatkowego Zainteresowany będzie wykonywał czynności pośrednictwa w świadczeniu usług finansowych, bowiem wykonywanie różnego rodzaju czynności faktycznych zmierzające do zawarcia umowy między instytucją finansową a klientem, w tym dotarcie do klienta zainteresowanego oferowanym przez instytucję finansową produktem tejże instytucji, udostępnianie i przekazywanie potencjalnym klientom materiałów informacyjno-promocyjnych przygotowanych przez Zleceniodawcę, gromadzenie danych potencjalnych klientów - szczegółowo wymienione w opisie zdarzenia przyszłego, stanowią usługę, której celem jest doprowadzenie do zawarcia umowy dotyczącej finansowania klienta. Czynności te mają na celu kwalifikację klienta pod kątem zawarcia przez niego konkretnej umowy z instytucją finansową na określony produkt przez tą instytucję finansową oferowany.

Zdaniem tut. Organu podatkowego bez znaczenia jest fakt, iż w/w czynności Wnioskodawca będzie wykonywał jako subagent (na podstawie umowy zawartej ze Zleceniodawcą posiadającym status Pośrednika Finansowego, który bezpośrednio świadczy te usługi), bowiem zakres wykonywanych czynności i ich klasyfikacja się nie zmieni ? nadal będzie wykonywać usługi pośrednictwa finansowego, której celem jest pozyskanie jak największej ilości klientów na rzecz instytucji finansowej.

W związku z tym, czynności Wnioskodawcy opisane we wniosku, należy uznać za świadczenie usług pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów. W konsekwencji tego, działalność Zainteresowanego w zakresie przedstawionym powyżej podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe oraz uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy, w którym utrzymuje, iż do świadczonych usług można zastosować stawkę zwolnioną od podatku na podstawie art. 43 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać w całości za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.