W zakresie opodatkowania sprzedaży akcji w spółce, oraz związanego z tym prawa do odliczenia podatku (...)

W zakresie opodatkowania sprzedaży akcji w spółce, oraz związanego z tym prawa do odliczenia podatku naliczonego ? nie jest zbyciem przedsiębiorstwa

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 06.03.2013 r. (data wpływu 11.03.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży akcji w spółce, oraz związanego z tym prawa do odliczenia podatku naliczonego ? jest nieprawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 11.03.2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży akcji w spółce, oraz związanego z tym prawa do odliczenia podatku naliczonego.


W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.


  • sprzedaży hurtowej wyrobów chemicznych (podstawowa działalność);
  • działalność agentów zajmujących się sprzedażą paliw, rud, metali i chemikaliów przemysłowych,
  • pozostałych form udzielania kredytów, pozostałej finansowej działalności usługowej, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszy emerytalnych.


Co do zasady działalność C. podlega opodatkowaniu VAT. Udział sprzedaży opodatkowanej VAT w stosunku do całej sprzedaży dokonanej przez C. w 2012 r. wynosi 97% (proporcja obliczona zgodnie z przepisem art. 90 ust. 3 ustawy o VAT).

C jest głównym akcjonariuszem spółki Zakłady Chemiczne A. S.A. (dalej: A. ). C. jest właścicielem 2.277.431 akcji w A. (dalej: Akcje), co stanowi 99,62% kapitału zakładowego A. . C. zamierza dokonać sprzedaży Akcji.

W dniu 31 stycznia 2013r. C. zawarł Warunkową Przedwstępną Umowę Sprzedaży Akcji (dalej: Umowa Sprzedaży).


Na mocy Umowy Sprzedaży zapłata za akcje ma nastąpić w częściach:


  1. zaliczka na poczet zakupu akcji płatna w terminie miesiąca od daty podpisania Umowy Sprzedaży,
  2. część ceny sprzedaży (ok. 50% pomniejszona o kwotę uiszczonej zaliczki) ma zostać uiszczona po spełnieniu warunków zawieszających, w dniu zamknięcia transakcji,
  3. pozostała część ceny sprzedaży (ok. 50%) ma zostać uiszczona w okresie późniejszym i zostanie rozłożona na oprocentowane raty.

Środki finansowe uzyskane ze sprzedaży Akcji, pomniejszone o wszelkie podatki i racjonalne koszty oraz wydatki związane z transakcją sprzedaży, zostaną wykorzystane w ramach bieżącej działalności gospodarczej C. .


C. świadczy na rzecz A. oraz pozostałych spółek zależnych następujące usługi:

  • usługi udzielania pożyczek,
  • usługi zarządzania płynnością finansową,
  • usługi udostępnienia znaku towarowego,
  • inne usługi.


W związku z powyższym zadano następujące pytania:


  1. Czy sprzedaż przez Spółkę Akcji podlega wyłączeniu z opodatkowania VAT, a Spółka nie jest zobowiązana do wykazania przedmiotowej sprzedaży dla potrzeb podatku VAT?
  2. Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów usług w związku ze sprzedażą Akcji według proporcji obliczonej zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż Akcji podlega wyłączeniu z opodatkowania VAT. Spółka nie jest zatem zobowiązana do wykazania przedmiotowej sprzedaży dla potrzeb podatku VAT.

Spółce przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku VAT naliczonego przy nabycia towarów i usług w związku ze sprzedażą Akcji według proporcji obliczonej zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy o VAT.


Powyższe stanowisko Spółka argumentuje następująco:


Uzasadnienie:


Ad. 1.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatna świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawa o VAT nie zawiera ani definicji pojęcia ?zbycie? ani definicji pojęcia ?przedsiębiorstwo?.

Zgodnie z zasadami wykładni prawa, w przypadku braku ustawowej definicji pojęcia zbycie należy posłużyć się potocznym znaczeniem tego słowa. Potoczne znaczenie pojęcia ?zbycie? wskazane w Popularnym słowniku języka polskiego jest następujące, cyt.: ?zbycie? ?odstąpienie komuś rzeczy lub praw: sprzedaż?.

W przypadku, gdy zbycie ma charakter odpłatny pojęcie zbycia jest zatem tożsame z pojęciem sprzedaży, które to pojęcie zostało zdefiniowane w przepisach ustawy o VAT. Przez sprzedaż, dla potrzeb ustawy o VAT, rozumie się odpłatną dostawę towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy o VAT). Przez odpłatną dostawę towarów natomiast rozumie się, cyt.: przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...)?.

W świetle wskazanych powyżej definicji zbycie przedsiębiorstwa nie będzie podlegało VAT w sytuacji, gdy w ramach tej transakcji nastąpi przeniesienie prawa do rozporządzania przedsiębiorstwem jak właściciel.

Przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel oznacza przeniesienie przez sprzedającego na inny podmiot możliwości dysponowania tym towarem w taki sposób jak właściciel.

Co istotne, w przypadku dostawy towarów bez znaczenia pozostaje faktyczne przeniesienie własności towarów. Ustawa o VAT nie wymaga bowiem, aby nastąpiło faktyczne przeniesienie prawa własności towarów. Prawo własności może bowiem przysługiwać innemu podmiotowi.

Opisaną powyżej istotę dostawy towarów potwierdził również Europejski Trybunał Sprawiedliwości (dalej: TS UE) m.in. w sprawie C-320/88 Shipping and Forwarding Enterprise Safe BV oraz w sprawie C-185/01 - Auto LeaseHolland BV. W obu wyrokach TS UE stwierdził, iż dostawa towarów nie musi być związana z przeniesieniem prawa własności towaru. Podmiot, który nabył prawo do rozporządzania towarami jak właściciel jest traktowany jako strona transakcji polegającej na dostawie towarów. Dostawa towarów obejmuje bowiem każde przeniesienie władztwa nad rzeczą (majątkiem ruchomym) przez jedną stronę, która faktycznie upoważnia drugą stronę do rozporządzania towarem tak, jak gdyby była ona właścicielem rzeczy.

W celu ustalenia czy w wyniku sprzedaży Akcji dojdzie do przeniesienia prawa do rozporządzania jak właściciel przedsiębiorstwem, którego akcje są zbywane, należy zbadać jakie uprawnienia będą przysługiwały właścicielowi Akcji.


Prawa przysługujące właścicielowi rzeczy zostały wskazane w przepisie art. 140 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z tym przepisem, cyt.:


?W granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego właściciel może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w szczególności może pobierać pożytki i inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach może rozporządzać rzeczą.?


Zgodnie z powyższym przepisem właścicielowi przysługują następujące prawa:


  1. prawo do korzystania z rzeczy,
  2. prawo do rozporządzania rzeczą,
  3. prawo do pobierania pożytków i innych dochodów z rzeczy.

Nabywając ponad 99% Akcji kupujący faktycznie uzyskuje każdy z trzech rodzajów praw wskazanych w art. 140 KC.


Nabywając Akcje kupujący będzie miał prawo do podejmowania uchwał na walnym zgromadzeniu przysługującą mu większością głosów w następującym zakresie (art. 393 KSH):


  1. rozpatrzenie i zatwierdzenie sprawozdania zarządu z działalności spółki oraz sprawozdania finansowego za ubiegły rok obrotowy oraz udzielenie absolutorium członkom organów spółki z wykonania przez nich obowiązków,
  2. postanowienie dotyczące roszczeń o naprawienie szkody wyrządzonej przy zawiązaniu spółki lub sprawowaniu zarządu albo nadzoru,
  3. zbycie i wydzierżawienie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części oraz ustanowienie na nich ograniczonego prawa rzeczowego,
  4. nabycie i zbycie nieruchomości, użytkowania wieczystego lub udziału w nieruchomości, chyba że statut stanowi inaczej,
  5. emisja obligacji zamiennych lub z prawem pierwszeństwa i emisja wariantów subskrypcyjnych.
  6. nabycie własnych akcji oraz upoważnienie do ich nabywania.

Zakres powyższych uprawnień nadaje akcjonariuszowi prawo do podejmowania najistotniejszych decyzji w zakresie zarządzania majątkiem A. .

W przypadku sprzedaży Akcji niewątpliwie spełnione zostaną również dwie pozostałe przesłanki dotyczące własności tj. prawo do korzystania z rzeczy oraz prawo do pobierania pożytków. Akcjonariusz ma bowiem prawo do dywidendy.

W konsekwencji, sprzedaż pakietu Akcji dającego możliwość podejmowania uchwał walnego zgromadzenia w zakresie najistotniejszych kwestii finansowych i decyzji gospodarczych dotyczących przedsiębiorstwa oraz jego majątku stanowi sprzedaż przedsiębiorstwa.

Stanowisko, iż sprzedaż udziałów (akcji) należy traktować jako sprzedaż całości lub części przedsiębiorstwa potwierdził również Europejski Trybunał Sprawiedliwości (TS UE) w sprawie C-29/00 Skatteverket przeciwko AB SKF. W sprawie tej SKF zamierzała zrestrukturyzować swoją grupę i w związku z tym zrezygnować z działalności jednej ze swych spółek zależnych, w której posiada 100% udziałów, zbywając je w całości. Poza tym SKF zamierzała zbyć również swój udział wynoszący 26,5% w innej spółce, w której wcześniej posiadała 100% udziałów i na rzecz której świadczyła usługi opodatkowane podatkiem VAT jako spółka dominująca. Zgodnie z orzeczeniem TS UE cyt.:


?37. Ponadto Trybunał dokonał wykładni pojęcia przekazanie [...] całości lub części aktywów? w ten sposób, iż oznacza ono przekazanie przedsiębiorstwa lub jego autonomicznej części, które obejmuje składniki materialne i, w danym przypadku, niematerialne, łącznie składające się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić autonomiczną działalność gospodarczą, lecz nie oznacza ono zwykłego zbycia towarów takiego jak sprzedaż zapasów produktów (zob. ww. wyrok w sprawie Zita Modes, pkt 40).


40. W każdym razie zakładając nawet, że art. 5 ust. 6 szóstej dyrektywy lub art. 19 akapit pierwszy dyrektywy 2006/112 mogą mieć zastosowanie do transakcji takiej jak ta będąca przedmiotem postępowania przed sądem krajowym, czego stwierdzenie należy do sądu krajowego, zaznaczyć trzeba, że SKF i rząd szwedzki wskazały podczas rozprawy, iż Królestwo Szwecji skorzystało z przewidzianej w tych przepisach możliwości uznania, że przekazanie całości aktywów nie mieści się w zakresie stosowania szóstej dyrektywy. W takich okolicznościach zbycia udziałów prowadzące do przekazania całości aktywów nie stanowi działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.


41. Z powyższego wynika, że na pytanie pierwsze odpowiedzieć należy, iż art. 2 ust. 1 oraz art. 4 ust. 1 i 2 szóstej dyrektywy, jak również art. 2 ust. 1 i art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112 należy interpretować w ten sposób, iż zbycie przez spółkę dominującą całości akcji spółki zależnej, w której posiada 100% udziałów, oraz udziału pozostałego w spółce powiązanej, w której wcześniej posiadała 100% udziałów, a na rzecz których świadczyła usługi podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, stanowi działalność gospodarczą objętą zakresem stosowania rzeczonych dyrektyw. Jednakże w zakresie w jakim zbycie akcji można zrównać z przekazaniem całości lub części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 5 ust 6 szóstej dyrektywy lub art. 19 akapit pierwszy dyrektywy 2006/112 oraz pod warunkiem, że zainteresowane państwo członkowskie skorzystało z możliwości przewidzianej w tych przepisach, transakcja ta nie stanowi działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.?


Spółka zamierza sprzedać wszystkie posiadane przez nią Akcje. W świetle powołanego wyroku, sprzedaż wszystkich posiadanych przez Spółkę Akcji wywoła takie samo skutki podatkowe, jak w przypadku sprzedaży przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Charakter ekonomiczny przedmiotowej transakcji wskazuje bowiem, że w przedmiotowym stanie faktycznym mamy do czynienia ze sprzedażą przedsiębiorstwa. Nabywca 99,62% Akcji przejmie pełną kontrolę nad całym przedsiębiorstwem, akcjonariusze mniejszościowi posiadający łącznie 0,36% Akcji nie będą mieli żadnego wpływu na prawo do dysponowania majątkiem przedsiębiorstwa ani też żadnego wpływu na decyzje biznesowe.

W konsekwencji, sprzedaż wszystkich posiadanych przez Spółkę Akcji należy uznać za sprzedaż przedsiębiorstwa, która jest wyłączona z opodatkowania VAT.


Wnioski:


Sprzedaż 99,6% Akcji przez Spółkę stanowi sprzedaż przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.


W konsekwencji powyższa transakcja będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT.


Ad. 2.


Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług przysługuje podatnikowi VAT, w takim zakresie w jakim nabycie towarów i usług pozostaje w związku z działalnością opodatkowaną VAT podatnika.

Zgodnie bowiem z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy o VAT cyt.:

?W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (...)?.

Zgodnie z powyższym przepisem Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą Akcji, jeżeli nabycie tych towarów i usług jest związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT.


Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie m.in.


  • sprzedaży hurtowej wyrobów chemicznych, działalności agentów zajmujących się sprzedażą paliw, rud metali i chemikaliów przemysłowych ? podlegającą opodatkowaniu VAT;
  • pozostałych form udzielania kredytów, pozostałej finansowej działalności usługowej, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszy emerytalnych ? podlegającą zwolnieniu z VAT.


Ustawa o VAT nie wskazuje przepisu, na podstawie którego byłoby możliwe określenie jakiego rodzaju związek pomiędzy nabyciem towarów i usług, a wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT ma zostać udowodniony przez podatnika VAT dokonującego odliczenia podatku VAT.

Co więcej przepisy ustawy o VAT nie wskazują, aby podatnik VAT był zobowiązany do wykazania bezpośredniego związku pomiędzy dokonanymi zakupami a sprzedażą opodatkowaną VAT konkretnego towaru i usługi, co potwierdza m.in. wyrok NSA z dnia 22 lutego 2002 r., sygn., akt III SA 7776/98.

W orzecznictwie sądów administracyjnych, jak i orzecznictwie TS UE, zostało wielokrotnie podkreślone, że dla uzyskania prawa do odliczenia VAT nie jest wymagane istnienie bezpośredniego związku pomiędzy zakupami a sprzedażą opodatkowaną VAT.


Przykładem takiego orzeczenia jest:


  • wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (WSA) w Łodzi z dnia 23 stycznia 2009r., sygn. akt I SA/Łd 991/08, cyt.:


?Prawo do odliczania zostaje również przyznane podatnikowi nawet w przypadku braku bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku a jedną lub kilkoma transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia, gdy koszty omawianych usług stanowią część jego kosztów ogólnych i jako takie stanowią element cenotwórczy dla dostarczanych towarów lub świadczonych usług. Koszty te w rzeczywistości zachowują bezpośredni i ścisły związek z całą działalnością gospodarczą podatnika.?


  • wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 października 2006 r., sygn. akt III SNWa 1756/06, cyt.:


?W ocenie Sądu do problematyki związku pomiędzy podatkiem naliczonym a czynnościami opodatkowanymi należy podchodzić racjonalnie, mając na uwadze każdorazowo specyfikę prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej. Co do zasady więc odliczeniu powinien podlegać taki podatek naliczony, który zawarty jest w cenie towarów i usług nabytych w celu wykonywania czynności opodatkowanych. Przyjąć należy również, że nie można absolutyzować wymogu istnienia bezpośredniego związku, jako warunku odliczenia podatku naliczonego. W niektórych przypadkach bowiem związek tego rodzaju nie występuje, chociaż te towary i usługi niewątpliwie służą wyłącznie czynnościom opodatkowanym.?


Wniosek:


Istnienie pośredniego związku zakupów towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi VAT uprawnia podatnika do odliczenia podatku VAT naliczonego przy tych zakupach.


W opisanym stanie faktycznym poniesione przez Spółkę wydatki były niezbędne dla prawidłowego przygotowania i przeprowadzenia transakcji sprzedaży Akcji, w szczególności nabyte przez Spółkę usługi doradztwa finansowego i prawnego miały na celu wsparcie procesu decyzyjnego w zakresie sprzedaży Akcji, a także rzetelne przygotowanie i prawidłowe pod kątem finansowym oraz prawnym przeprowadzenie transakcji sprzedaży Akcji.

Celem sprzedaży Akcji jest uzyskanie kapitału potrzebnego do prowadzenia działalności gospodarczej Spółki. Środki pochodzące ze sprzedaży Akcji zostaną przez Spółkę przeznaczone na cele pośrednio związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, np. sprzedaż produktów, inwestycje, spłatę zadłużenia, czy też pokrycie kosztów działalności bieżącej Spółki. Istnieje zatem związek pomiędzy tymi wydatkami a prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą.

Działalność Spółki opodatkowana VAT według stawki VAT 23% stanowi główną część prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. W pozostałym zakresie działalność Spółki obejmuje również czynności zwolnione z opodatkowania VAT, które nie dają prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT.

Poniesienie wydatków towarzyszących sprzedaży Akcji jest zatem niewątpliwie związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością opodatkowaną VAT i zwolnioną z opodatkowania VAT.

Nie ulega zatem wątpliwości, iż wydatki te są związane z opodatkowaną VAT i zwolnioną z opodatkowania VAT sprzedażą Spółki.

Spółka nie ma możliwości bezpośredniej alokacji podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą Akcji do wykonywania czynności w związku z którymi przysługuje jej prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, jak i do czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Kwota podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych za sprzedażą Akcji podlegająca odliczeniu przez Spółkę zostanie zatem obliczona w oparciu o proporcję ustaloną na podstawie przepisu art. 90 ust. 3 ustawy o VAT.


Wnioski:


  • Wydatki poniesione na zakup towarów i usług w celu prawidłowego przeprowadzenia sprzedaży Akcji pozostają w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością opodatkowaną VAT oraz zwolnioną z VAT.
  • Jako, że Spółka nie ma możliwości bezpośredniego przyporządkowania podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą Akcji, Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy zastosowaniu proporcji obliczonej zgodnie z przepisem art. 90 ust. 3 ustawy o VAT.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j.Dz. U. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z tą definicją, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).


W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:


  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji ?przedsiębiorstwa?, zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.).


Zgodnie z art. 551 K.c., przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:


  1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
  2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
  3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
  4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
  5. koncesje, licencje i zezwolenia;
  6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
  7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
  8. tajemnice przedsiębiorstwa;
  9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.


Ponadto art. 552 K.c. stanowi, iż czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Zatem, przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

W przedstawionych okolicznościach sprawy Wnioskodawca wskazał iż jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem VAT. Spółka jest głównym akcjonariuszem spółki A. , jest właścicielem 2.277.431 akcji, co stanowi 99,62% kapitału zakładowego A. . Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży Akcji, twierdząc, że sprzedaż 99,62 % Akcji przez Spółkę stanowi sprzedaż przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa oraz przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, że dokonanej przez Wnioskodawcę transakcji sprzedaży 99,62 % Akcji w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, nie można uznać za zbycie przedsiębiorstwa, które podlega wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na mocy art. 6 pkt 1 ustawy.

Jak wskazano powyżej, za zbycie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55(1) Kodeksu cywilnego uznaje się jedynie transakcje zbycia zorganizowanych składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Należący do Wnioskodawcy zespół praw majątkowych (udziałów w spółce z o.o.), niezależnie od ich wartości nie może być kwalifikowany jako przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55(1) Kodeksu cywilnego. Zbycie udziałów w spółce kapitałowej oznacza jedynie wyzbycie się przedmiotu działalności zarządczej, w konsekwencji czego Wnioskodawca traci rolę spółki dominującej.

Udział w spółce posiadającej osobowość prawną jest prawem majątkowym, które może być przedmiotem transakcji (prawo zbywalne), nie mieści się jednak ani w definicji towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, ani w definicji przedsiębiorstwa w rozumieniu Kodeksu cywilnego.

Tym samym zbycia pakietu większościowego akcji nie można zrównać ze zbyciem przedsiębiorstwa o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza ? na mocy ust. 2 powołanego artykułu ?obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu wtedy, gdy są dokonywane przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tych czynności. Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza czynnik przedmiotowy ? opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług oraz czynnik podmiotowy ? czynności muszą być wykonywane przez podatnika działającego w takim charakterze.

Jednakże nie każda czynność dokonana przez podmiot, mający status podatnika będzie podlegać opodatkowaniu. Status bycia podatnikiem podatku od towarów i usług nie powoduje automatycznie rozciągnięcia skutków podatkowych na całą sferę aktywności danego podmiotu. Zatem, za działalność rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, należy uznać tylko tę działalność, którą można zidentyfikować i zaliczyć do zawodowej płaszczyzny jednostki.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 cyt. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie natomiast z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy, zwolnieniu podlegają usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie. Zgodnie z powyższym odwołaniem do ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, w myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 3 pkt 1 lit. a powyższej ustawy, instrumentami finansowymi są m.in. papiery wartościowe, pod pojęciem których należy rozumieć także akcje.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie sprzedaży hurtowej wyrobów chemicznych, pozostałych form udzielania kredytów, pozostałej finansowej działalności usługowej, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszy emerytalnych. Spółka jest głównym akcjonariuszem (99,62% kapitału zakładowego) spółki zależnej. Wnioskodawca planuje dokonać sprzedaży akcji spółki zależnej. Zainteresowana Spółka dodała, iż będąc akcjonariuszem spółki zależnej, świadczy na jej rzecz m.in. usługi udzielania pożyczek, zarządzania płynnością finansową, oraz usługi udostępnienia znaku towarowego. Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do rozstrzygnięcia dwóch kwestii ? po pierwsze wskazania czy sprzedaż akcji spółki zależnej podlega wyłączeniu z opodatkowania VAT, oraz po drugie - czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług związanych z powyższą sprzedażą.


Kwestia, czy za działalność gospodarczą można uznać działalność polegającą na posiadaniu i sprzedaży własnych akcji oraz udziałów była przedmiotem orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE. Posiłkując się tym orzecznictwem należy stwierdzić, że co do zasady, powyższe czynności nie stanowią działalności gospodarczej, a zatem podmiot dokonujący tych czynności nie ma statusu podatnika, nawet jeżeli z tytułu innej działalności jest podatnikiem. Od tej zasady orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE przewiduje pewne wyjątki, które pozwalają łączyć z faktem posiadania papierów wartościowych wykonywanie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT. Dotyczy to sytuacji gdy:


  1. posiadacz papierów wartościowych uczestniczy w zarządzaniu spółką, której udziały posiada,
  2. sprzedaż akcji, udziałów prowadzona jest w ramach działalności maklerskiej i brokerskiej,
  3. posiadanie udziałów jest bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, iż akcja to instrument finansowy (papier wartościowy) reprezentujący częściowy udział jego właściciela w kapitale spółki. Akcjonariusz, czyli właściciel akcji, ma ustalone prawa i obowiązki. Najważniejszym prawem akcjonariusza jest prawo do udziału w zyskach spółki kapitałowej. Udział w spółce posiadającej osobowość prawną jest prawem majątkowym, które może być przedmiotem transakcji (prawo zbywalne), nie mieści się jednak ani w definicji towarów, ani usługi w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto, w sytuacji, gdy w zakres prowadzonej przez podmiot działalności gospodarczej nie wchodzi obrót papierami wartościowymi to czynność samego nabycia lub sprzedaży akcji, czy udziałów innych spółek nie jest traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Są to czynności polegające na zarządzaniu własnym portfelem w celu maksymalizacji zwrotu z inwestycji.

Warto w tym miejscu odwołać się do orzecznictwa TSUE, który w wyroku z dnia 29.10.2009 r. sygn. C-29/08 Skatteverket v. AB SKF, dotykającym problematyki prawnopodatkowej w kwestii konsekwencji podatkowych związanych z transakcją zbycia udziałów posiadanych w spółkach powiązanych, a także spółce zależnej. Pytania prejudycjalne w powołanej sprawie, postawione przed TSUE, dotyczyły w zasadzie tożsamego stanu faktycznego, na tle którego wydawana jest przedmiotowa interpretacja. TSUE został zapytany o skutki podatkowe dotyczące zbycia akcji spółki zależnej, możliwości objęcia zwolnieniem takiej transakcji, a także o prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych bezpośrednio z tą transakcją. TSUE opierając się o dotychczasowe orzecznictwo stwierdził, iż pomimo że co do zasady czynność sprzedaży akcji nie podlega opodatkowaniu, jako realizacja praw własnościowych danego dobra, lecz dzieje się inaczej, gdy udziałowi finansowemu w innym przedsiębiorstwie towarzyszy pośrednia lub bezpośrednia ingerencja w zarządzanie spółką, w której udział został nabyty, bez uszczerbku dla praw właściciela udziału jako akcjonariusza. Co istotne, taka ingerencja, o której mowa w orzeczeniu przejawia się w dokonywaniu transakcji podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, takich jak świadczenie usług m.in. administracyjnych, księgowych i informatycznych.(także: wyrok z dnia 20.06.1991 r. w sprawie C-60/90 Polysar Investments Netherlands, wyrok z dnia 14.11.2000 r. w sprawie C-142/99 Floridienne i Berginvest, wyrok z dnia 27.09.2001 r. w sprawie C-16/00 Cibo Participations).

Podobnie wypowiedział się także WSA w Opolu w wyroku z dnia 25.06.2010 r. sygn. akt I SA/Op 176/10 stwierdzając, iż ?zaangażowanie w zarządzanie spółkami może być uznane za działalność gospodarczą, ale jedynie w zakresie, w jakim pociąga to za sobą dokonywanie transakcji podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT z mocy art. 2 ust. 1 VI Dyrektywy, takich jak świadczenie przez spółkę holdingową na rzecz spółek zależnych różnego rodzaju usług, np. administracyjnych, finansowych, informatycznych.? WSA zwraca uwagę, że dany podmiot działa w charakterze podatnika VAT dokonując transakcji zbycia akcji w spółce zależnej, w sytuacji która ma miejsce w rozstrzyganej sprawie. Otóż, dzieje się tak w przypadku gdy podatnik zawodowo trudni się zarządzaniem innymi podmiotami i czerpie z tego tytułu korzyści, a czynności zarządzania stanowią zawodową płaszczyznę jednostki, który to warunek jest niezbędną przesłanką do uznania danej aktywności podmiotu za działalność gospodarczą. Wnioskodawca nadmienił, iż świadczy na rzecz spółki zależnej usługi zarządzania płynnością finansową, co stanowi wystarczającą przesłankę przemawiającą za uznaniem go za działającego w charakterze podatnika VAT, gdyż czerpie korzyści majątkowe z tego tytułu.

Przenosząc powyższe tezy orzeczeń na grunt niniejszej sprawy należy podkreślić, iż Wnioskodawca, będąc dominującym akcjonariuszem spółki zależnej, której akcje zamierza zbyć, świadczył na rzecz tej spółki, a także pozostałych spółek zależnych usługi zarządzania płynnością finansową, udzielał na jej rzecz pożyczek, a także udostępniał znak towarowy. Powyższe usługi wymienione we wniosku, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, świadczone przez Wnioskodawcę będącego spółką dominującą stanowią rzeczoną ingerencję w zarządzanie spółką zależną, co sprawia że przedmiotowa transakcja sprzedaży akcji objęta jest zakresem stosowania podatku VAT.

Z uwagi na fakt, iż przedmiotowa sprzedaż akcji będzie dokonywana przez podatnika podatku od towarów i usług, przy czym okoliczności sprawy sprawią, że transakcja ta będzie uznana za dokonywaną w ramach wykonywanej przez niego działalności gospodarczej, tym samym prowadzone przez Wnioskodawcę działania w tym zakresie wpisują się w definicję prowadzenia działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy, opisana we wniosku sprzedaż akcji podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. W związku z powyższym należy zwrócić uwagę na normę przywołanego na wstępie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy, który zwalnia z podatku usługi, których przedmiotem są m.in. akcje.

Biorąc pod uwagę ww. przepisy oraz fakt, iż sprzedaż przedmiotowych akcji nie dotyczy usług ich przechowywania i zarządzania nimi, przedmiotowa transakcja korzystać będzie ze zwolnienia, o którym mowa w ww. art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy.

W złożonym wniosku Spółka wnosi także zapytanie dotyczące prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego z tytułu wydatków ponoszonych w związku ze zbyciem akcji spółki zależnej.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że w myśl generalnej zasady, wyrażonej w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi m.in. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Stosownie do art. 90 ust. 1 cyt. ustawy w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jak stanowi art. 90 ust. 2 ww. ustawy jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W myśl art. 90 ust. 3 ustawy proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Z powyższego wynika, że odliczenie podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym czynnym podatnikom podatku od towarów i usług, jeżeli nabyte towary i usługi służą czynnościom opodatkowanym, tzn. czynnościom, które generują podatek należny. Zatem, odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Z zasady tej wynika również, że odliczenie podatku naliczonego, może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

Ponadto w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie przez podatnika całości lub części kwot, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni. Związek bezpośredni występuje wówczas, gdy nabywane towary służą dalszej odsprzedaży lub też w bezpośredni sposób wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez Wnioskodawcę.

Natomiast o związku pośrednim mówimy wtedy, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania podmiotu, a więc w sposób pośredni wiążą się z działalnością gospodarczą i z osiąganymi przychodami. Aby wskazać, czy określone zakupy mają związek pośredni musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy między dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. Pośredni związek dokonanych zakupów z działalnością gospodarczą występuje wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotów.

Istnienie bezpośredniego lub pośredniego związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347, poz. 1 ze zm.).

Ponadto dokonanie odliczenia w innym zakresie byłoby sprzeczne z zasadą neutralności podatku od towarów i usług i naruszałoby podstawowy mechanizm działania tego podatku, bowiem w odniesieniu do czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem, lub do czynności niepodlegających opodatkowaniu, do których nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W tym miejscu wskazać należy, na nadrzędność wystąpienia bezpośredniego związku danych zakupów towarów / usług z czynnościami opodatkowanymi nad związkiem pośrednim, w przyznaniu prawa do odliczenia podatku naliczonego z związku z dokonywanymi zakupami towarów/usług. W przypadku bowiem, gdy dane zakupy towarów / usług służą wyłącznie czynnościom zwolnionym z podatku lub opodatkowanym podatkiem VAT, wówczas istnienie bezpośredniego związku wyklucza badanie związku pośredniego.

W świetle powyższego nie można uznać, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikowi w ramach związku pośredniego ze sprzedażą opodatkowaną również wówczas, gdy dany zakup służy bezpośrednio sprzedaży zwolnionej z podatku od towarów i usług, natomiast środki finansowe uzyskane z tejże sprzedaży podatnik przeznacza na dalszą opodatkowaną działalność gospodarczą przedsiębiorstwa. W takiej sytuacji tylko podatnicy prowadzący działalność zwolnioną z opodatkowania nie mieliby prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu dokonywanych zakupów w ramach działalności gospodarczej. Byłoby to naruszeniem fundamentalnej zasady podatku od towarów i usług, tj. zasady neutralności tegoż podatku, co prowadziłoby do zaburzeń konkurencji.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że z tytułu nabycia towarów i usług związanych ze sprzedażą akcji w spółce zależnej, o której mowa we wniosku, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż dokonane zakupy nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a będą miały bezpośredni związek ze sprzedażą zwolnioną, co wykazano powyżej.

Nie można bowiem uznać, że Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w ramach związku pośredniego z czynnościami opodatkowanymi, gdyż środki finansowe uzyskane ze sprzedaży Akcji (zwolnionej z podatku), pomniejszone o wszelkie podatki i racjonalne koszty oraz wydatki związane z transakcją sprzedaży, zostaną wykorzystane w ramach bieżącej działalności gospodarczej.

Tym samym należy przyjąć, że w analizowanej sprawie nie zachodzi konieczność zastosowania art. 90 ustawy, bowiem przepis ten ma zastosowanie w sytuacji gdy wydatki związane są jednocześnie ze sprzedażą opodatkowaną oraz sprzedażą zwolnioną i podatnik nie ma możliwości przyporządkowania danego wydatku do konkretnego rodzaju sprzedaży. Sytuacja taka nie ma miejsca w przedmiotowej sprawie, gdyż nabycia towarów i usług w związku ze sprzedażą akcji spółki zależnej ma związek wyłącznie ze sprzedażą zwolnioną, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy.


Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.


Końcowo odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej odnośnie prawa do dysponowania towarem jak właściciel, organ pragnie wskazać, iż w pełni podziela wyrażone w powyższych orzeczeniach stanowisko.

Jednakże należy zwrócić uwagę na różnicę, pomiędzy faktycznym dysponowaniem danym towarem jak właściciel, a prawem do zarządzania spółką kapitałową, w sytuacji, gdy Wnioskodawca posiada pakiet większościowy akcji spółki zależnej.

Nie można zrównywać prawa do faktycznego zarządzania daną spółką kapitałową, z prawem do dysponowania danym towarem jak właściciel. W analizowanej sprawie Wnioskodawca posiada pakiet większościowy akcji, zatem istnieją inne podmioty posiadające również akcje ww. spółki, które są również uprawnione do czerpania pożytków z faktu posiadania akcji w spółce zależnej Wnioskodawcy. Wobec powyższego nie można stwierdzić, że posiadając pakiet większościowy akcji, Wnioskodawca posiada wyłączne prawo do dysponowania daną konkretną rzeczą należącą do tejże spółki zależnej jak właściciel. Zarządzanie bowiem nie jest równoważne z użytkowaniem danej rzeczy. Tym samym przedstawione przez Spółkę orzecznictwo, w szczególności orzeczenie w sprawie C-29/00 Skatteverket przeciwko AB SKF, nie stoi w sprzeczności z zajętym przez organ stanowiskiem w niniejszym, analizowanym zagadnieniu.

Odnosząc się natomiast do wskazanego przez Spółkę orzecznictwa sądowego w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego, wskazać należy, iż organ nie kwestionuje faktu, że dla uzyskania prawa do odliczenia VAT nie jest wymagane istnienie bezpośredniego związku pomiędzy zakupami a sprzedażą opodatkowaną VAT. Natomiast należy wskazać na ograniczenia uzyskania tegoż prawa, tj. wystąpienie sytuacji, w których istnieje bezpośredni związek zakupów towarów i usług z czynnościami zwolnionymi z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Powyższe wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które są wykorzystanie do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi, czyli nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika