Czynność sprzedaży działki oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o (...)

UZASADNIENIE

W dniu 11.03.2013r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości należącej do majątku prywatnego. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 03.04.2013r., złożonym w dniu 03.04.2013r. (data wpływu 05.04.2013r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 22.03.2013r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Przedmiotem planowej transakcji jest sprzedaż 3 działek ewidencyjnych, położonych na terenie objętym działaniem dekretu z 26.10.1945 roku o własności i użytkowaniu gruntów, tj. działki nr 8/l, 16/2 i 10/1. 11/12 udziałów w przedmiotowej działce było własnością matki wnioskodawcy, pozostałe 1/12 było własnością innej osoby; udziały w działce wnioskodawca nabył wraz ze swoim rodzeństwem Heleną D., Mirosławą R. oraz Konstantym P. w częściach równych (każde z rodzeństwa do 1/4) na podstawie spadkobrania, co zostało stwierdzone postanowieniem sądu rejonowego z dnia 31.10.1990 roku.

Działka nr 8/1 została przekazana w użytkowanie wieczyste umową w dniu 15.12.2011 r. Działka nr dz. 10/1 została przekazana w użytkowanie wieczyste umową z dnia 22.10.1998. Działka 16/2 została przekazana w użytkowanie wieczyste umową z dnia 15.07.2002.

Prawo użytkowania wieczystego wszystkich działek zostało następnie przekształcone w prawo własności odpowiednio dla działki nr 8/1 w dniu 7.08.2012, dla działki nr 16/2 w dniu 07.11.2003 a dla działki nr 10/1 w dniu 21.12.2001.

Dla właściciela 1/12 udziału w w/w został ustanowiony kurator dla osoby nieznanej z miejsca pobytu.

Dnia 11.10.2012 roku osoba nieznana z miejsca pobytu sprzedała swój udział w wysokości 4/48 w działce nr 8/1 m.in. wnioskodawcy przy czym wnioskodawca nabył 1/48 udziału w tej działce. Dnia 17.07.2008 roku osoba nieznana z miejsca pobytu działając przez kuratora, sprzedała swoje udziały w dz. 10/1 i 16/2, to jest 4/48 w każdej z działek, m.in. w ten sposób, że wnioskodawca nabył 1/48 udziału w obu działkach.

Dnia 16.03.2012 roku wnioskodawca wraz z rodzeństwem zawarli przedwstępną umowę sprzedaży z przedsiębiorcą, której przedmiotem było prawo własności dz. 10/1, dz. 16/2 i 11/12 udziałów w przyszłym prawie własności dz. 8/1. (dz. 8/1 była jeszcze w chwili zawarcia tej umowy we współużytkowaniu wieczystym przyszłych współwłaścicieli). W chwili obecnej okres obowiązywania umowy przedwstępnej już się skończył, ale wnioskodawca wraz z rodzeństwem przedłużyli okres obowiązywania tej umowy. Dla nieruchomości zostały wydane w dniu 14.12.2012 warunki zabudowy, przy czym wydanie tych warunków nastąpiło na wniosek nabywcy w umowy przedwstępnej.

Dz. 8/1 o powierzchni 2.277 (dwa tysiące dwieście siedemdziesiąt siedem) m2 jest przeznaczona na użytek ?BI? (inne tereny zabudowane) dz. 8/1 zgodnie ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta, przyjętym uchwałą z dnia 10.10.2006 roku z późn. zm., jest przeznaczona na tereny o przewadze zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej. Dz. 8/1 znajduje się na terenie, dla którego opracowywany jest projekt miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu zespołu osiedlowego ... cz. II.

Dz. 10/1 o powierzchni 1.305 m2 jest przeznaczona na użytek ?BZ? (tereny rekreacyjno-wypoczynkowe), a dz. ew. 16/2 o powierzchni 432 m2 na użytek ?BP? (zurbanizowane tereny niezabudowane). Dz. 10/1 i 16/2 znajdują się na terenie, dla którego opracowywany jest projekt miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu zespołu osiedlowego ... cz. II. Dz. 10/1 i 16/2 zgodnie ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta, przyjętym uchwałą z dnia 10.10.2006 roku z późn. zm., są przeznaczone na tereny o przewadze zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej.

Wnioskodawca informuje, że działka 8/1 jest zabudowana dwoma budynkami gospodarczymi, o bardzo dużym stopniu zniszczenia.

Wnioskodawca informuje, że nie prowadzi działalności gospodarczej w żadnym zakresie, a w szczególności w zakresie obrotu nieruchomościami.

Działka będąca przedmiotem sprzedaży nie była w przeszłości wykorzystywana do wykonywania działalności gospodarczej przez wnioskodawcę, w szczególności wnioskodawca nie wynajmował jej, nie dzierżawił ani nie zawarł innej umowy o podobnym charakterze.

Działka nie była w przeszłości udostępniana odpłatnie lub nieodpłatnie innym osobom, jak również nie była wykorzystywana do działalności rolniczej.

Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT, jednakże tej rejestracji dokonał jedynie dlatego, że w 2010 roku otrzymał interpretację indywidualną w zakresie podatku VAT, zgodnie z którą organ podatkowy uznał, że z tytułu sprzedaży innej nieruchomości (nabytej przed sprzedażą w części od osoby nieznanej z miejsca pobytu, a w pozostałej części nabytej w drodze spadkobrania) powstał co do części nabytej od osoby nieznanej z miejsca pobytu obowiązek zapłacenia podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie zgodził się jednak z taką interpretacją i wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, który wyrokiem w kwietniu 2011 r. uchylił interpretację indywidualną w zaskarżonej części. Wyrok ten podtrzymał Naczelny Sąd Administracyjny. W związku z realizacją tego wyroku, wnioskodawca wystąpił o zwrot zapłaconego podatku VAT. Postępowanie w tej sprawie toczy się przed Naczelnikiem Urzędu Skarbowego.

Wnioskodawca wskazuje nadto, iż w przeszłości występował dwukrotnie o wydanie interpretacji podatkowej w zakresie podatku od towarów i usług i raz w zakresie podatku dochodowego. Wnioskodawca informuje również, że w lutym br. skierował wniosek o wydanie interpretacji podatkowej w zakresie innej nieruchomości, który jest obecnie rozpoznawany, Wnioskodawca dokonał już sprzedaży części nieruchomości w roku 2000, a także zbył na rzecz miasta swój udział w części nieruchomości z przeznaczeniem pod drogę publiczną. Również w roku 2006 wnioskodawca sprzedał część posiadanych nieruchomości na rzecz osoby trzeciej. Przy tej ostatniej transakcji wnioskodawca nie działał w charakterze podatnika VAT, zgodnie z uzyskaną uprzednio interpretacją podatkową. Ponadto, w roku 2011 wnioskodawca zbył część posiadanych przez siebie nieruchomości. Również w tym przypadku wnioskodawca nie działał w charakterze podatnika VAT, zarówno co do nieruchomości jak i nabytych od osoby nieznanej z miejsca pobytu, o co zostało potwierdzone w/w wyroku NSA.

W piśmie uzupełniającym Wnioskodawca podaje, co następuje:

Wnioskodawca nie podejmował żadnych wymagających zaangażowania własnych środków finansowych czynności, zmierzających do podniesienia wartości gruntu (jak w szczególności ogrodzenie, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg, działania zmierzające do uzyskania decyzji o warunkach zabudowy terenu, podział działek).

Wnioskodawca nie podejmował żadnych aktywnych działań marketingowych w zakresie obrotu nieruchomościami, wykraczających poza zwykle formy ogłoszenia mające na celu dokonanie sprzedaży przedmiotowej nieruchomości.

Wnioskodawca nie posiada wiedzy kto i w jakim zamiarze wybudował budynki gospodarcze na działce 8/1. Budynki te znajdowały się na działce przed wydaniem decyzji o zwrocie nieruchomości. Według Wnioskodawcy przedmiotowe budynki stanowiły zaplecze budowy kościoła znajdującego się na sąsiedniej działce i były w nich przechowywane materiały budowlane (przed oddaniem nieruchomości w użytkowanie wieczyste). Wartość nakładów na przedmiotowe budynki została wyceniona na 1 złoty przy oddawaniu w użytkowanie wieczyste działki gruntu, na której posadowione zostały te budynki.

Ponadto Wnioskodawca podaje, iż matka wnioskodawcy zmarła w dniu 11 stycznia 1984 roku. Matka Wnioskodawcy posiadała roszczenia o ustanowienie użytkowania wieczystego m.in. do trzech przedmiotowych działek. Wnioskodawca nabył po swojej matce roszczenie o ustanowienie użytkowania wieczystego co do wszystkich 3 działek, będących przedmiotem zapytania. Przekazanie w użytkowanie wieczyste działki 8/1, działki 10/1 i działki 16/2 nastąpiło umową zawartą w formie aktu notarialnego i było konsekwencją wydania decyzji ustanawiającej prawo użytkowania wieczystego na rzecz Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opisana powyżej sprzedaż podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem wnioskodawcy, z tytułu dokonania czynności sprzedaży opisanej powyżej, nie stanie się on podatnikiem podatku od towarów i usług, zarówno co do nieruchomości nabytych w drodze spadkobrania, czy też nabytej od osoby nieznanej z miejsca pobytu w drodze umowy sprzedaży czy też od siostry w drodze darowizny.

Te czynności nie były podjęte w zamiarze działania jako podatnik VAT, ponieważ podatnik nie miał zamiaru nabywać żadnych nieruchomości w celu ich odsprzedaży, a jedynie otrzymał w drodze darowizny część udziałów w gruncie nabytych przez jej siostrę od osoby nieznanej z miejsca pobytu celem sprzedaży całości udziałów w odziedziczonej wcześniej nieruchomości. Ta darowizna została dokonana jedynie dlatego, aby sprzedające rodzeństwo dysponowało takim samym procentowym udziałem w sprzedawanych nieruchomościach.

Art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 kwietnia 2004 r. o podatku od towarów i usług stanowi wyraźnie, że warunkiem niezbędnym do uznania danego podmiotu za podatnika VAT jest ustalenie, że działa on niezależnie jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub osoba wykonująca wolny zawód. Innymi słowy, aby czynność podlegała opodatkowaniu, musi być realizowana przez podmiot działający zawodowo.

Również, rozpatrując skargę kasacyjną w innej sprawie dot. interpretacji podatkowej z udziałem wnioskodawcy, Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 1 grudnia 2011 roku sygn. akt I FSK 1625/11 stwierdził, iż ?nabycie z zamiarem odsprzedania, samo w sobie, nie czyni zbywcy podatnikiem VAT, gdyż (...) przepisy art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT powinny być rozumiane w ten sposób, iż warunkiem sine qua non uznania, że dana osoba występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług jest ustalenie, iż działa ona jako jeden z podmiotów wskazanych w powołanym przepisie. (...) sprzedaż majątku osobistego osoby fizycznej nie jest traktowana jako działalność handlowa w rozumieniu analizowanych przepisów. W konsekwencji, pewne czynności, które osoba fizyczna podejmuje, by taka sprzedaż doszła do skutku, czy też w celu odniesienia z takiej sprzedaży jak największej korzyści, nie wpisują się w zakres działań profesjonalnego handlowca. Innymi słowy pozostają one nadal w sferze działań osoby fizycznej dokonującej zbycia majątku osobistego. (...) nie można osobie fizycznej odbierać prawa do prowadzenia działań mających na celu ułatwienie, lub wręcz umożliwienie zbycia elementów majątku osobistego.?

Udział od osoby nieznanej z miejsca pobytu wnioskodawca nabył w celu umożliwienia sprzedaży swojego, prywatnego, odziedziczonego majątku. Majątek ten nie jest związany z działalnością gospodarczą. Potencjalni nabywcy nie są zainteresowani nabyciem 11/12 udziałów w nieruchomości, lecz nabyciem 100 procent udziałów w nieruchomości. Wnioskodawca ma w chwili obecnej lat 87 i żadnej działalności gospodarczej nie zamierza prowadzić.

Jak zostało stwierdzone w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 października 2009 r. III SA/Wa 1009/09 ?formalna rejestracja jako podatnik podatku od towarów i usług nie może przesądzać automatycznie o nabyciu statusu podatnika. Po pierwsze bowiem status ten ma charakter obiektywny, a wynika on z wykonywania czynności podlegającej opodatkowaniu, określonej w art. 5 ustawy. Rejestracja nie ma wpływu na zakres czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Po drugie możliwa jest i taka sytuacja, gdy dany podmiot jest zarejestrowanym podatnikiem VAT, dokonuje wielu czynności podlegających opodatkowaniu i w związku z tym korzysta z systemu odliczeń podatku naliczonego, ale w odniesieniu do konkretnej czynności status podatnika mu nie przysługuje. Taka sytuacja ma miejsce wówczas, gdy dana transakcja dokonywana jest poza systemem VAT, np. gdy podatnik zbywa swój majątek prywatny, nie służący prowadzeniu działalności gospodarczej?.

Tym samym, fakt rejestracji wnioskodawcy jako podatnika VAT nie może przesądzać o opodatkowaniu podatkiem VAT w/w czynności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) rzeczami w rozumieniu niniejszego Kodeksu są tylko przedmioty materialne. Wyjaśnić jednocześnie należy, iż przedmiotami stosunków prawnych są dobra materialne i niematerialne. Wśród dóbr materialnych wyróżniamy m. in. rzeczy. Rzeczy dzieli się na nieruchomości i rzeczy ruchome. Natomiast w myśl art. 46 § 1 ww. Kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Zgodnie zatem z ww. przepisami grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Należy wskazać, iż na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno sprzedaż udziału we współwłasności nieruchomości na podstawie art. 198 k.c., jak i sprzedaż wspólnej nieruchomości za zgodą wszystkich współwłaścicieli na podstawie art. 199 k.c. stanowi odpłatną dostawę towarów. Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 cyt. ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 cyt. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza ? mocą ust. 2 powołanego artykułu ? obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Mocą ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U z 2013 r. poz. 35) z dniem 1 kwietnia 2013 r. cytowany wyżej art. 15 ust. 2 otrzymuje brzmienie: ?Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.?

Wprowadzenie zmiany w art. 15 ustawy o VAT, ma na celu w sposób ściślejszy odwzorować pojęcie podatnika i działalności gospodarczej, przyjęte na gruncie dyrektywy 2006/112/WE. Zmiana ta uwzględnia również wnioski płynące z tez wyroku w sprawie C-180/10 i C-181/10.

Należy wskazać, że nowe brzmienie art. 15 ust. 2 jednoznacznie wskazuje, że nie jest realizowana opcja uznania za podatnika każdego, kto dokonuje określonych transakcji związanych z działalnością gospodarczą w sposób okazjonalny. W konsekwencji doprecyzowanie definicji działalności gospodarczej pozwala łatwiej ocenić podmiotowi czy wykonując określone czynności staje się on podatnikiem VAT. Wprowadzana zmiana nie oznacza jednak, że nie jest objęty podatkiem od towarów i usług podmiot, który prowadząc działalność gospodarczą wykona np. tylko jedną transakcję.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem ?podatnika? te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług dla uznania określonych zachowań podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter.

Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Podkreślić przy tym należy, że pod pojęciem ?handel? należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 ustawy nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest również czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast okoliczność podjęcia m.in. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek była sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z tezy powyższego orzeczenia wynika m.in., że ?osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby?. Trybunał zwrócił uwagę, iż inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Trybunał orzekł ponadto, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Zatem jak wynika z powyższego, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. W konsekwencji powyższego, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W przypadku gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem ? zbycie działki budowlanej nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca planuje sprzedaż 3 działek ewidencyjnych, położonych na terenie objętym działaniem dekretu z 26.10.1945 roku o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze miasta, tj. działki nr 8/l, 16/2 i 10/1. 11/12 udziałów w przedmiotowej działce było własnością matki wnioskodawcy, pozostałe 1/12 było własnością innej osoby; udziały w działce wnioskodawca nabył wraz ze swoim rodzeństwem, Izą L., Heleną D. oraz Konstantym P. w częściach równych (każde z rodzeństwa do 1/4) na podstawie spadkobrania, co zostało stwierdzone postanowieniem sądu rejonowego z dnia 31.10.1990 roku.

Działki zostały przekazane w użytkowanie wieczyste, zaś prawo użytkowania wieczystego wszystkich działek zostało następnie przekształcone w prawo własności.

Dla właściciela 1/12 udziału w w/w został ustanowiony kurator dla osoby nieznanej z miejsca pobytu. Dnia 11.10.2012 roku osoba nieznana z miejsca pobytu sprzedała swój udział w wysokości 4/48 w działce nr 8/1 m.in. wnioskodawcy przy czym wnioskodawca nabył 1/48 udziału w tej działce. Dnia 17.07.2008 roku osoba nieznana z miejsca pobytu działając przez kuratora, sprzedała swoje udziały w dz. 10/1 i 16/2, rodzeństwu wnioskodawcy. Dnia 14 sierpnia 2008 roku jedna z sióstr wnioskodawcy Helena D., darowała 1/48 udziału w dz. 16/2 i 1/48 udziału w dz. 10/1 wnioskodawcy.

Dnia 16.03.2012 roku wnioskodawca wraz z rodzeństwem zawarli przedwstępną umowę sprzedaży z przedsiębiorcą, której przedmiotem było prawo własności dz. 10/1, dz. 16/2 i 11/12 udziałów w przyszłym prawie własności dz. 8/1. (dz. 8/1 była jeszcze w chwili zawarcia tej umowy we współużytkowaniu wieczystym przyszłych współwłaścicieli). W chwili obecnej okres obowiązywania umowy przedwstępnej już się skończył, ale wnioskodawca wraz z rodzeństwem przedłużyli okres obowiązywania tej umowy. Dla nieruchomości zostały wydane w dniu 14.12.2012 warunki zabudowy, przy czym wydanie tych warunków nastąpiło na wniosek nabywcy w umowy przedwstępnej.

Wnioskodawca informuje, że nie prowadzi działalności gospodarczej w żadnym zakresie, a w szczególności w zakresie obrotu nieruchomościami. Działka będąca przedmiotem sprzedaży nie była w przeszłości wykorzystywana do wykonywania działalności gospodarczej przez wnioskodawcę, w szczególności wnioskodawca nie wynajmował jej, nie dzierżawił ani nie zawarł innej umowy o podobnym charakterze. Działka nie była w przeszłości udostępniana odpłatnie lub nieodpłatnie innym osobom, jak również nie była wykorzystywana do działalności rolniczej. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT jednakże tej rejestracji dokonał jedynie dlatego, że w 2010 roku otrzymał interpretację indywidualną z takimi wytycznymi, która następnie została uchylona wyrokami WSA i NSA. Wnioskodawca nie podejmował żadnych wymagających zaangażowania własnych środków finansowych czynności, zmierzających do podniesienia wartości gruntu (jak w szczególności ogrodzenie, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg, działania zmierzające do uzyskania decyzji o warunkach zabudowy terenu, podział działek). Wnioskodawca nie podejmował żadnych aktywnych działań marketingowych w zakresie obrotu nieruchomościami, wykraczających poza zwykle formy ogłoszenia mające na celu dokonanie sprzedaży przedmiotowej nieruchomości.

Wnioskodawca informuje, że działka 8/1 jest zabudowana dwoma budynkami gospodarczymi, o bardzo dużym stopniu zniszczenia. Wnioskodawca nie posiada wiedzy kto i w jakim zamiarze wybudował budynki gospodarcze na działce 8/1. Budynki te znajdowały się na działce przed wydaniem decyzji o zwrocie nieruchomości. Według Wnioskodawcy przedmiotowe budynki stanowiły zaplecze budowy kościoła znajdującego się na sąsiedniej działce i były w nich przechowywane materiały budowlane (przed oddaniem nieruchomości w użytkowanie wieczyste). Wartość nakładów na przedmiotowe budynki została wyceniona na 1 złoty przy oddawaniu w użytkowanie wieczyste działki gruntu, na której posadowione zostały te budynki.

Aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT podmiot dokonujący dostawy w związku z przedmiotową sprzedażą musi wystąpić jako podatnik podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takie przesłanki nie zostały spełnione. Wnioskodawca nabył przedmiotową nieruchomość w wyniku dziedziczenia po matce, zaś udział od osoby nieznanej z miejsca pobytu nabył w celu umożliwienia sprzedaży swojej części. dziedziczenia roszczeń. Ponadto jak wskazuje Wnioskodawca przedmiotowa nieruchomość nie była w przeszłości wykorzystywana do wykonywania działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę, w szczególności Wnioskodawca nie wynajmował jej, nie dzierżawił ani nie zawarł innej umowy o podobnym charakterze. Działki nie były w przeszłości udostępniane odpłatnie lub nieodpłatnie innym osobom, jak również nie były wykorzystywane do działalności rolniczej. Wnioskodawca nie podejmował również żadnych wymagających zaangażowania własnych środków finansowych czynności, zmierzających do podniesienia wartości gruntu (jak w szczególności ogrodzenie, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg, działania zmierzające do uzyskania decyzji o warunkach zabudowy terenu, podział działek). Wnioskodawca nie podejmował żadnych aktywnych działań marketingowych w zakresie obrotu nieruchomościami, wykraczających poza zwykle formy ogłoszenia mające na celu dokonanie sprzedaży przedmiotowych nieruchomości.

Zatem sprzedaż przedmiotowych nieruchomości gruntowych stanowi zwykłe wykonywanie prawa własności. Skutkiem powyższego, z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca z tytułu transakcji zbycia przedmiotowych nieruchomości nie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie wystąpi obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze przywołane uregulowania prawne oraz przedstawioną treść wniosku stwierdzić należy, że pomimo, iż grunt spełnia definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ww. ustawy, z okoliczności niniejszej sprawy nie wynika, aby dokonując sprzedaży udziału w nieruchomości, Wnioskujący działał w charakterze handlowca.

Reasumując należy uznać, iż Wnioskodawca w wyniku dokonania czynności sprzedaży należącej do Wnioskodawcy części nieruchomości nie będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji powyższego, dla Wnioskodawcy z tytułu dokonania przedmiotowej sprzedaży nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo należy nadmienić, iż niniejsza interpretacja ogranicza się jedynie do kwestii będących przedmiotem zapytania. Inne kwestie poruszone we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być, zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W związku z tym, iż niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku od towarów i usług, w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 W... po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.