Wyłączenie z opodatkowania darowizny stacji paliw- darowizna zorganizowanej części przedsiębiorstwa (...)

Wyłączenie z opodatkowania darowizny stacji paliw- darowizna zorganizowanej części przedsiębiorstwa art. 6 pkt 1

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 12.03.2013r. (data wpływu 20.03.2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania darowizny na rzecz córki stacji paliw - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 20.03.2013r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania darowizny na rzecz córki stacji paliw.


W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:


Wnioskodawca jest właścicielem trzech stacji paliw, w tym stacji paliw położonej w W. przy ul. N. Stację tę planuje przekazać w formie darowizny na rzecz swojej córki Urszuli P. W skład stacji paliw mającej być objętą darowizną wchodzi nieruchomość, złożone w niej zbiorniki na paliwa oraz posadowione na niej dwa dystrybutory paliwowe i jeden gazowy, a także budynek stanowiący pomieszczenie biurowe oraz sklep.

Uszczegółowiając wskazać należy, iż stacja paliw posiada nazwę X, środki trwałe (w tym samochód ciężarowy, kasy fiskalne), wyposażenie (system komputerowy, regały i półki sklepowe), pracowników (9 osób), towary handlowe, dokumenty związane z prowadzoną działalności należności i zobowiązania, bazę klientów stanowiącą tajemnicę przedsiębiorstwa oraz koncesję na prowadzenie działalności detalicznej w zakresie sprzedaży paliw. Przedmiot zbycia stanowi całość pod względem organizacyjnym, funkcjonalnym i finansowym i może samodzielnie prowadzić działalność zbieżną z dotychczas prowadzoną działalnością Wnioskodawcy.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie:


Czy darowizna jednej z - opisanej powyżej - stacji paliw Wnioskodawcy na rzecz córki podlega wyłączeniu od opodatkowania podatkiem od towarów i usług w trybie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT (tj. Dz. U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054 ze zm.).


Zdaniem Wnioskodawcy:


Zdaniem Wnioskodawcy darowizna jednej z posiadanych stacji paliw na rzecz córki stanowi zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 w zw. z art. 2 pkt 27e ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług i na podstawie tego przepisu jest wyłączona od opodatkowania tym podatkiem.

Jak wskazuje art. 2 pkt 27e ustawy o VAT zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa (której zbycie jest wyłączone z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 tej ustawy) jest zespół składników, przy czym składniki te: (1) mają charakter materialny i niematerialny, w tym zobowiązania, (2) są przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych. Natomiast sam zespół tak określonych składników jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie i mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż w ramach transakcji zbycia kompleksu składników materialnych i niematerialnych składających się na przedmiotową stację paliw przejdą należności i zobowiązania wygenerowane przez tą stację. W ramach umowy darowizny nastąpi przejście składników materialnych jak grunt, dystrybutory, pomieszczenie biurowe i sklepowe, system komputerowy i oprogramowanie, a także niematerialnych jak lokalizacja, klienci, należności (wierzytelności) oraz zobowiązania (długi). Odpowiada to zatem definicji przedsiębiorstwa zawartej w art. 551 Kodeksu cywilnego zgodnie z którym przedsiębiorstwo stanowi zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, a w szczególności oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa); własność nieruchomości lub ruchomości w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości; prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych; wierzytelności, prawa z papierów wartościowych, środki pieniężne; koncesje, licencje, zezwolenia; patenty i inne prawa własności przemysłowej; majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne; tajemnice przedsiębiorstwa; księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przedmiotem umowy darowizny ma być jedna ze stacji paliw Wnioskodawcy, jednakże stacja ta może funkcjonować samodzielnie w obrocie handlowym.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ?ustawą o VAT?, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).


Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.


A zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie ?transakcja zbycia? należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu ?dostawa towarów? w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. ?zbycie? obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamiana, darowizna, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aport.

Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym także w formie darowizny.

W niniejszej sprawie kwestią wymagającą interpretacji jest m.in. ustalenie istnienia lub nieistnienia podstaw do zastosowania przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zatem, podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).


Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

  1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
  2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
  3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
  4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca będący właścicielem trzech stacji paliw, zamierza przekazać w formie darowizny jedną ze stacji paliw na rzecz córki. W skład stacji paliw wchodzą:

  • środki trwałe: samochód ciężarowy, kasy fiskalne;
  • wyposażenie: system komputerowy, regały i półki sklepowe;
  • pracownicy: 9 osób;
  • towary handlowe;
  • dokumenty związane z prowadzoną działalnością;
  • należności i zobowiązania;
  • baza klientów;
  • koncesje na prowadzenie działalności detalicznej.

Jak wskazał zainteresowany przedmiot zbycia stanowi całość pod względem organizacyjnym, funkcjonalnym i finansowym i może stanowić samodzielną działalność gospodarczą.


Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy, że darowizna składników materialnych i niematerialnych związanych z działalnością handlową polegającą na prowadzeniu stacji paliw rzecz córki, należy uznać za przeniesienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Będzie to majątek składający się zarówno ze składników materialnych, jak i niematerialnych, umożliwiający samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej w ww. zakresie. Składniki te, jak wskazał Wnioskodawca, w sensie funkcjonalnym, finansowym oraz organizacyjnym stanowią zespół służący realizacji określonych zadań gospodarczych, który może stanowić niezależne przedsiębiorstwo.

W konsekwencji powyższego opisany przez Wnioskodawcę zespół składników materialnych i niematerialnych posiada cechy wymienione w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, tym samym spełnia definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zatem transakcję darowizny w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa na rzecz córki należy uznać za czynność niepodlegającą przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.


Tym samym należy uznać, iż Wnioskodawca przedstawił prawidłowe stanowisko w sprawie.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika