W zakresie określenia właściwej stawki podatku dla sprzedaży niedokończonej nieruchomości oraz (...)

UZASADNIENIE

W dniu 12 marca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia właściwej stawki podatku dla niedokończonej nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

?A. SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ" Spółka komandytowo-akcyjna [dalej: Spółka, Wnioskodawca] działa w branży budowlanej. W dniu 23 grudnia 2013 roku Spółka zawarła przedwstępną umowę sprzedaży nieruchomości, na mocy której zobowiązała się do zakupu nieruchomości gruntowej składającej się obecnie z dwóch działek ewidencyjnych. Sprzedawcą jest spółdzielnia mieszkaniowa będąca czynnym podatnikiem VAT.

Na jednej z działek znajdują się naniesienia stanowiące niezakończoną inwestycję budowlaną, tj. zespół budynków jednorodzinnych w zabudowie szeregowej. Prace budowlane zostały zakończone na etapie stanu surowego otwartego (zostały wybudowane ściany parteru, strop i ściany piętra, bez dachu). Z dokumentacji projektowej wynika, iż budynki będą spełniały warunki dla uznania ich za objęte społecznym programem mieszkaniowym. Druga z działek jest niezabudowana.

Nabywana nieruchomość jest przeznaczona w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę oraz drogi publiczne.

Wnioskodawca podjął wewnętrzną decyzję, iż po nabyciu nieruchomości nie będzie kontynuował budowy rozpoczętej inwestycji. Wnioskodawca rozważa bowiem dalszą odsprzedaż nieruchomości lub wyburzenie istniejących naniesień i wybudowanie budynków wielorodzinnych w oparciu o nowy projekt.

W momencie podpisywania przedwstępnej umowy sprzedaży, ani w momencie podpisania ostatecznej umowy Spółka nie złożyła i nie złoży deklaracji, iż zamierza kontynuować budowę.

W przypadku rozważanej dalszej odsprzedaży nieruchomości, sprzedaż nieruchomości nie byłaby poprzedzana jakimikolwiek pracami budowlanymi, czy wyburzeniami istniejących naniesień, (nastąpiłaby w stanie zakupionym). W momencie sprzedaży Spółka oczekuje, iż nabywca nie złoży jej wiążącej deklaracji o kontynuacji prac budowlanych rozpoczętych na planowanej do sprzedaży nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż nieruchomości gruntowej wraz z naniesieniami będzie opodatkowana podstawową, 23-procentową stawką VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Spółka stoi na stanowisku, iż sprzedaż nieruchomości powinna zostać opodatkowania podstawową stawką VAT w wysokości 23%.

Sprzedaż terenów budowlanych a stawka VAT.

W obecnie obowiązującym stanie prawnym ustawa o VAT zawiera definicję terenów budowlanych. Zgodnie z art. 2 pkt 33) ustawy o VAT ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W świetle powyższego, o posiadaniu na gruncie ustawy o VAT statusu terenu budowlanego przesądza przeznaczenie nadane danej nieruchomości w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Planowana do sprzedaży przez Spółkę nieruchomość jest przeznaczona w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę oraz pod budowę dróg. Oznacza to, iż owa nieruchomość stanowi teren budowlany w myśl ustawy o VAT.

W takiej sytuacji, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9) ustawy o VAT, sprzedaż tejże nieruchomości nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia przedmiotowego w VAT. Oznaczałoby to, iż o ile nie ma zastosowania preferencyjne, obniżone opodatkowanie VAT, dostawa nieruchomości będzie opodatkowana podstawową, 23-procentową stawką VAT.

Brak prawa do zastosowania obniżonej stawki VAT- brak deklaracji o kontynuacji budowy.

Wnioskodawca, po dokonaniu analizy interpretacji indywidualnych i orzecznictwa, uważa, iż w analizowanej sprawie do sprzedaży nieruchomości nie będzie można zastosować obniżonej, 8-procentowej stawki VAT, gdyż nabywca nie zadeklaruje chęci dokończenia rozpoczętej inwestycji budowlanej.

Zgodnie z art. 41 ust. 12) ustawy o VAT stawkę podatku w wysokości 8% stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przywołana regulacja wskazuje, iż dostawa obiektów, które spełniają warunki dla uznania ich za objęte społecznym programem mieszkaniowym, powinna być opodatkowana obniżoną do 8% stawką VAT.

Dla zastosowania obniżonej do 8% stawki VAT w analizowanej sytuacji powinny wystąpić 3 elementy, a mianowicie: (1) dostawa towarów, (2) obiekt budowlany i (3) spełnienie kryteriów dla objęcia obiektu budowlanego społecznym programem mieszkaniowym.

W analizowanej sprawie nie ma żadnych wątpliwości, iż sprzedaż nieruchomości będzie dostawą towarów na gruncie ustawy o VAT. Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy nie jest także fakt czy nabywane naniesienia po ich dokończeniu spełniałyby warunki dla uznania ich za objęte społecznym programem mieszkaniowym (takie bowiem są założenia projektu).

Wnioskodawca uważa jednak, iż sytuacja, w której na moment dokonywania sprzedaży nie wiadomo, czy nabywca dokończy rozpoczętą inwestycję budowlaną, nie może być uznana jako dająca podstawy do zastosowania obniżonej do 8% stawki VAT. Istotą prawa do zastosowania obniżonej stawki VAT jest bowiem wystąpienie obecnie lub w zadeklarowanej przez nabywcę przyszłości obiektu budowlanego objętego społecznym programem mieszkaniowym. Jeżeli bowiem sprzedawca nie ma możliwości lub chęci dokończenia rozpoczętej inwestycji mieszkaniowej może sprzedać ją stosując preferencyjną stawkę VAT, ale pod warunkiem, iż przedmiotowa inwestycja zostanie dokończona przez nabywcę. Nie jest uprawnione przyjęcie a priori, że rozpoczęty obiekt budowlany, który w założeniu ma spełniać kryteria społecznego programu mieszkaniowego, zawsze będzie opodatkowany obniżoną stawką VAT - dopiero bowiem przyjęcie założenia, iż finalnie on powstanie pozwala na zastosowanie obniżonej stawki VAT.

W tym miejscu należy wskazać, iż zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy o VAT przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części. Natomiast zgodnie z art. 2 ust. 12 ustawy o VAT pod pojęciem obiektów budownictwa mieszkaniowego - rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Odnosząc się natomiast do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, przez obiekt budowlany rozumie się konstrukcję połączoną z gruntem w sposób trwały, wykonany z materiałów budowlanych i elementów składowych, będący wynikiem prac budowlanych. Budynki natomiast to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Literalnie interpretując powyższe zapisy Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych należałoby przyjąć, iż obiekt budowlany nieposiadający dachu (tak, jak ma to miejsce w analizowanej sytuacji) nie będzie budynkiem, a tym samym na gruncie ustawy o VAT nie będzie mógł korzystać z preferencyjnego, obniżonego do 8% opodatkowania VAT.

Jednakże zgodnie z pismem Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 19 kwietnia 1999 roku (sygn. SRI-4-WSK-12-535/99) obiekt budowlany rozpoczęty, który po zmianie właściciela nadal będzie kontynuowany może być klasyfikowany według Klasyfikacji Obiektów Budowlanych. W chwili sprzedaży obiekt budowlany wznoszony na podstawie wydanej decyzji administracyjnej zezwalającej, na budowę określonego budynku jest tym budynkiem w określonym stopniu zaawansowania robót budowlanych.

Powyższe oznaczałoby, iż zadeklarowanie kontynuacji prac budowlanych na naniesienia znajdujących się na nabywanej nieruchomości jest kluczowe dla zastosowania obniżonej 8% stawki VAT.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż oczekuje jakoby nabywca nie zadeklaruje dokończenia rozpoczętych prac budowlanych. W takiej sytuacji, w opinii Spółki, nie może być mowy, aby sprzedaż nieruchomości z istniejącymi naniesieniami, jeżeli nie ma pewności, czy będą one dokończone, mogła być opodatkowana obniżoną stawką VAT.

Takie wnioski potwierdza także przykładowo interpretacja Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 22 września 2011 roku (sygn. IBPP2/443-739/11/RSz), w której czytamy, iż ?dostawa gruntu wraz z budynkiem mieszkalnym, sklasyfikowanym w grupowaniu PKOB 11 na wskazanym we wniosku etapie budowy (od prac związanych z wykonaniem fundamentu do stanu surowego zamkniętego) gdy roboty dotyczą bryły budowanego domu mieszkalnego, a nie elementów znajdujących się poza nim - podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według obniżonej stawki podatku 8%, o ile po sprzedaży budowa budynków będzie kontynuowana i budynki te będą budynkami stałego zamieszkania. Obiekt budowlany, jako rozpoczęta inwestycja, która po zmianie właściciela nadal będzie kontynuowana, może być klasyfikowany według PKOB. Zatem, obniżona stawka podatku znajdzie zastosowanie pod warunkiem kontynuacji przez nabywcę inwestycji (rozpoczętej budowy)?.

Z przywołanej interpretacji płyną analogiczne wnioski, jak poczynione przez Spółkę - brak deklaracji o kontynuacji rozpoczętych inwestycji mieszkaniowych niweluje prawo do zastosowania do sprzedaży nieruchomości obniżonej do 8% stawki VAT.

Potwierdzeniem powyższych tez niech będzie także wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 marca 2012 roku (sygn. akt I FSK 793/11), w którym skład orzekający wskazał, iż ?w chwili sprzedaży obiekt budowlany wznoszony na podstawie wydanej decyzji administracyjnej zezwalającej na budowę określonego budynku w określonym miejscu zgodnie z zatwierdzonym projektem budowlanym jest tym obiektem w określonym stopniu zaawansowania robót budowlanych (jeżeli nie zaistniał fakt samowoli budowlanej - wykonania go niezgodnie z zatwierdzonym projektem)". (...) sprzedaż niezakończonego obiektu budowlanego jest w istocie sprzedażą obiektu w określonym stopniu zaawansowania robót, przy czym rodzaj obiektu wynika z zatwierdzonego projektu budowlanego. Oznacza to, że sprzedaż niezakończonych "obiektów budownictwa mieszkaniowego" w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, czyli budynków mieszkalnych rodzinnego stałego zamieszkania, sklasyfikowanych w PKOB 11, których budowa ma być dalej kontynuowana, stanowi sprzedaż tych obiektów w określonym stopniu zaawansowania robót budowlanych - co powoduje, że podlegała opodatkowaniu stawką 7% /a obecnie 8%/ - w zakresie obiektów zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym - art. 41 ust. 12 ustawy o VAT?.

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, iż dokonując sprzedaży nieruchomości z istniejącymi naniesieniami, jeżeli nabywca nie zadeklaruje chęci dokończenia prac budowlanych powinna zastosować podstawową, 23-procentową stawkę VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Towarami natomiast, w myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Odpłatna dostawa towarów według art. 2 pkt 22 ustawy mieści się w definicji sprzedaży.

Co do zasady, stosownie do art. 41 ust. 1 cyt. ustawy, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 cyt. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W opisie analizowanej sprawy Wnioskodawca wskazał, że zamierza nabyć dwie działki gruntu, na jednej z działek znajdują się naniesienia stanowiące niezakończoną inwestycję budowlaną, natomiast druga z działek jest niezabudowana. Następnie Wnioskodawca zamierza zbyć ww. nieruchomość. Zbywana nieruchomość jest przeznaczona w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę oraz drogi publiczne.

Wątpliwości Spółki dotyczą zastosowania właściwej stawki podatku dla zbywanej przez siebie nieruchomości.

Tak więc, w przedmiotowej sprawie mimo, że przedmiotem transakcji będzie Nieruchomość, to z uwagi na fakt, że stanowi ona dwie odrębne działki gruntu, należy każdą wyodrębnioną ewidencyjnie działkę rozpatrzyć jako osobny przedmiot dostawy.

W odniesieniu do sprzedaży przez Wnioskodawcę działki niezabudowanej wskazać należy, że nie znajdzie zastosowanie zwolnienie z podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, gdyż jest to teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy. Wobec tego, sprzedaż niezabudowanej działki jest opodatkowana podstawową stawką podatku, w wysokości 23%.

W odniesieniu natomiast do dostawy działki gruntu, na której znajdują się naniesienia, należy stwierdzić, że transakcja ta nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, gdyż jest to teren przeznaczony w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę oraz drogi publiczne. Ponadto posadowiona jest na nim niezakończona inwestycja budowlana.

Zatem, w analizowanej sprawie, rozpatrzenia wymaga problem, czy przedmiotem dostawy jest sam grunt budowlany, czy budynek, lub część budynku i związanego z nim gruntu przed pierwszym zasiedleniem.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z powyższego wynika, że art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.

Zgodnie z dyspozycją art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższych przepisów jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki, budowle lub ich części posadowione na tym gruncie. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze stawki obniżonej z podatku lub ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzystać będzie z preferencyjnej stawki podatku lub ze zwolnienia od podatku.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz akty wykonawcze do tej ustawy nie zawierają definicji pojęcia budynek, budowla. Zatem należy posłużyć się definicjami zawartymi w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 z późn. zm.), jako najbardziej oddającą istotę sprawy.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 lit. a i b i pkt 2 ustawy Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym ? należy przez to rozumieć:

1. budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
   
2. budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami.
   
   

Natomiast budynkiem jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Zgodnie z art. 3 pkt 3 ww. ustawy Prawo budowlane przez budowle należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Analogicznie definiuje budynek Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych wprowadzona do stosowania rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) stanowiąc, że przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. Zaś budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Odnosząc przytoczone powyżej definicje do przedstawionego we wniosku opisu sprawy należy stwierdzić, że będąca przedmiotem dostawy niedokończona inwestycja budowlana, tj. zespół budynków jednorodzinnych w zabudowie szeregowej, gdzie prace budowlane zostały zakończone na etapie stanu surowego otwartego (zostały wybudowane ściany parteru, strop i ściany piętra, bez dachu), nie wypełnia definicji budynku, gdyż nie jest zadaszona, oraz nie nosi cech budowli.

Zauważyć należy, że w wyroku z dnia 12 lipca 2012 r, w sprawie C-326/11 J.J. Komen en Zonen Beheer Heerhugowaard BV Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej podkreślił, że: ?Komisja Europejska ze swej strony uważa, że kwestia dostawy nowego budynku może pojawić się tylko w wypadku ukończenia przebudowy lub przynajmniej dostatecznego zaawansowania robót, aby powstał budynek istotnie odmienny, który może zostać zasiedlony? (pkt 31).

Natomiast w wyroku z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie C 461/08 Don Bosco Onroerend Goed BV TSUE stwierdził, że: ?dostawę działki, na której wciąż stoi stary budynek, który ma zostać rozebrany celem wzniesienia na jego miejscu nowej konstrukcji i którego rozbiórkę rozpoczęto przed tą dostawą oraz rozbiórkę tego budynku, uważać należy, w świetle podatku VAT, za stanowiące transakcję jednolitą mającą na celu jako całość dostawę nie tyle istniejącego budynku, co niezabudowanej działki. (...) Transakcja taka rozpatrywana w całości nie jest zatem objęta zwolnieniem z podatku VAT przewidzianym w art. 13 część B lit. g) szóstej dyrektywy niezależnie od stanu zaawansowania robót rozbiórkowych starego budynku w momencie rzeczywistej dostawy działki.? (pkt 40 i 41 wyroku),

TSUE konkluduje tu w pkt 44, że: ?(...) zwolnieniem z podatku VAT nie jest objęta dostawa działki, na której wciąż stoi stary budynek, który ma zostać rozebrany w celu wzniesienia na jego miejscu nowej konstrukcji i którego rozbiórka, do jakiej zobowiązał się sprzedający, rozpoczęła się przed tą dostawą. Takie transakcje dostawy i rozbiórki stanowią w świetle podatku VAT transakcję jednolitą mającą na celu jako całość dostawę nie tyle istniejącego budynku i gruntu, na którym stoi, co niezabudowanej działki, niezależnie od stanu zaawansowania robót rozbiórkowych starego budynku w momencie rzeczywistej dostawy działki?.

Natomiast w powołanym już wyżej wyroku z dnia 12 lipca 2012 r. w sprawie C-326/11 Trybunał Sprawiedliwości UE stwierdził: ?Artykuł 13 część B lit. g) szóstej dyrektywy Rady w związku z art. 4 ust. 3 lit. a) owej dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że zwolnienie z podatku od wartości dodanej przewidziane w tym pierwszym przepisie obejmuje transakcję dostawy nieruchomości, na którą składają się grunt i stary budynek w trakcie przebudowy w nowy budynek, jeżeli w momencie tej dostawy stary budynek został poddany jedynie częściowym robotom rozbiórkowym i przynajmniej w części był jeszcze użytkowany jako taki?.

Z kolei Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 31 maja 2012 r., sygn. akt I FSK 1375/11 podzielił pogląd wyrażony w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 kwietnia 2011 r., sygn. akt III SA/Wa 2464/10, że organy podatkowe prawidłowo przyjęły, że celem gospodarczym i ekonomicznym transakcji było dokonanie dostawy prawa użytkowania wieczystego do niezabudowanego gruntu, mimo znajdujących się na tym gruncie budynków, podlegających rozbiórce.

Zatem, w świetle powołanych wyżej orzeczeń, należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem zbycia jest grunt wraz z niedokończoną inwestycją budowlaną zawsze należy badać cel ekonomiczny / gospodarczy tej transakcji. O zastosowaniu zatem właściwej stawki podatku przesądza każdorazowo całokształt okoliczności faktycznych i prawnych.

Wnioskodawca w opisie sprawy wskazał, że w przypadku sprzedaży zabudowanej działki gruntu niedokończoną inwestycją budowlaną, sprzedaż nieruchomości nie byłaby poprzedzana jakimikolwiek pracami budowlanymi, czy wyburzeniami istniejących naniesień, (nastąpiłaby w stanie zakupionym). Natomiast w momencie sprzedaży Spółka oczekuje, że nabywca nie złoży jej wiążącej deklaracji o kontynuacji prac budowlanych rozpoczętych na planowanej do sprzedaży nieruchomości.

Tym samym, w analizowanej sprawie, niewątpliwie celem ekonomicznym i gospodarczym nabywcy jest zakup samego gruntu przeznaczonego pod zabudowę, a nie gruntu wraz ze znajdującymi się na nim naniesieniami. Przyszły nabywca jest zainteresowany zakupem stricte terenu przeznaczonego pod zabudowę oraz drogi publiczne, natomiast bez znaczenia dla niego jest rozpoczęta inwestycja budowlana znajdująca się na tym terenie. Przyszły nabywca nie złoży Spółce wiążącej deklaracji o kontynuacji prac budowlanych rozpoczętych na planowanej do sprzedaży nieruchomości. Celem transakcji nabycia nieruchomości zabudowanej niedokończoną inwestycją budowlaną jest sam grunt przeznaczony pod zabudowę i jako taki należy opodatkować analizowaną transakcję sprzedaży.

Zatem w przypadku sprzedaży przez Spółkę działki gruntu w stanie niezmienionym od jej zakupu, (przeznaczonej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę oraz drogi publiczne), zabudowanej niedokończoną inwestycją budowlaną, transakcję tą należy opodatkować podstawową stawką podatku w wysokości 23%, jako grunt przeznaczony pod zabudowę, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a ust. 1 ustawy.

Wnioskodawca uzasadnienie własnego stanowiska w sprawie, oparł na opodatkowaniu w stawce podstawowej podatku całości Nieruchomości, w związku z brakiem kontynuacji przez nabywcę rozpoczętych prac budowlanych.

Natomiast w niniejszej sprawie mamy do czynienia ze sprzedażą w ramach jednej transakcji obejmującej Nieruchomość, dwóch wyodrębnionych ewidencyjnie działek gruntu, które to są przedmiotem odrębnego obrotu. Zatem ustalenie właściwej stawki podatku dla sprzedaży tych działek gruntu należy dokonywać odrębnie.

Zatem, z uwagi na to, że Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w wydawanej interpretacji jest zobowiązany do oceny stanowiska Wnioskodawcy w pełnym zakresie, należało uznać, że przedstawione przez Spółkę stanowisko w przedmiotowym zakresie jest nieprawidłowe.

Jednocześnie podkreśla się, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.