opodatkowanie sprzedaży gruntów nabytych w drodze darowizny

opodatkowanie sprzedaży gruntów nabytych w drodze darowizny

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 20.03.2009r. (data wpływu 23.03.2009r.), uzupełnione pismem z dnia 05.05.2009r. (data wpływu 06.05.2009r.) nadesłanym w odpowiedzi na wezwanie z dnia 28.04.2009r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów - jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 23.03.2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

W dniu 22.07.2004r. zgodnie z umową darowizny Wnioskodawca został obdarowany przez dziadka udziałem w #189; części w zabudowanej działce Nr 1596 o pow. 2,75 ha. Działkę tą stanowiły: grunty orne, sad oraz użytki rolne zabudowane. Na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego o zniesieniu współwłasności z dnia 19.10.2007r. Wnioskodawca został jedynym właścicielem działki Nr 1596/2 o powierzchni 1,3707 ha wydzielonej z działki Nr 1596, stanowiącej grunty orne. W wyniku podziału działki Nr 1596/2 zatwierdzonego przez Wójta Gminy w dniu 11.02.2009r. grunty orne zostały podzielone na trzy działki: 1596/4 o pow. 0,1255 ha, 1596/5 o pow. 0,1255 ha, 1596/6 o pow. 0,1177 ha przeznaczone pod zabudowę jednorodzinną (zgodnie z decyzja o warunkach zabudowy), 0,1596/7 o pow. 0,9402 ha przeznaczoną pod uprawy, oraz 1596/3 o pow. 0,0617 ha przeznaczoną na poszerzenie drogi.

Gmina nie posiada aktualnego planu miejscowego zagospodarowania przestrzennego. Cała powierzchnia gruntu nie jest zabudowana i nie są rozpoczęte na nim żadne prace budowlane. Wszystkie działki nigdy nie były i nie są wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej.

W dniu 09.03.2009r. Wnioskodawca sprzedał działkę Nr 1596/5 a uzyskane środki przekazał bratu przelewem bankowym jako darowizna części dziadkowizny.

W przyszłości zamierza podzielić działkę Nr 1596/7 na sześć działek przeznaczonych pod zabudowę jednorodzinną, oraz drogę wewnętrzną.

W przyszłości zamierza sprzedać cztery działki przeznaczone pod zabudowę z czego uzyskane środki przeznaczy w #190; części na zakup pierwszego własnego mieszkania, a #188; części przekaże jako darowiznę bratu. Jedną działkę przeznaczona pod zabudowę przekaże jako darowiznę bratu, trzy działki przeznaczone pod zabudowę pozostawi do własnego użytku. Wnioskodawca oświadcza, że nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej i nie jest płatnikiem podatku VAT.

W nadesłanym uzupełnieniu z dnia 05.08.2009r. Wnioskodawca poinformował, że w momencie otrzymania gruntu w wyniku umowy darowizny zamiarem Podatnika była kontynuacja upraw, jednakże brak czasu, sprzętu i wiedzy spowodował, że do dnia dzisiejszego grunty nie były i nie są wykorzystywane w żaden sposób.

Ponadto podał, że na przedmiotowym gruncie nie była i jest prowadzona żadna działalność gospodarcza.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

  1. Czy w związku ze sprzedażą działki Nr 1596/5 Wnioskodawca stał się podatnikiem podatku VAT i musi zapłacić podatek...
  2. Czy sprzedając kolejne cztery działki przeznaczone pod zabudowę wnioskodawca stanie się podatnikiem podatku VAT, i będzie musiał doliczyć i odprowadzić podatek VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Sama sprzedaż jednej czy nawet pięciu działek nie nadaje Wnioskodawcy statusu podatnika VAT, ponieważ nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu odsprzedaży. Wnioskodawca nigdy wcześniej nie posiadał i nie posiada innych gruntów, a sprzedając część dziadkowizny nie staje się handlowcem.

Zgodnie z wyrokiem Naczelnego sądu Administracyjnego z dnia 29.10.2007r. (sygn. akt IFPS 3/07) podjętym w składzie siedmiu sędziów, NSA stwierdził, że okazjonalna czynność podlega opodatkowaniu tylko wtedy gdy podmiot dokonujący dostawy gruntu działa w charakterze podatnika (producenta, handlowca itp.). Sporadyczna wyprzedaż swojego prywatnego majątku nie może być zdaniem NSA uznana za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT. sama częstotliwość lub jej brak nie może zdaniem NSA decydować o tym, czy ktoś jest podatnikiem VAT czy nie. Tym bardziej, że Dyrektywa unijna w sprawie VAT nie uzależnia opodatkowania VAT od kryterium częstotliwości a przecież co do zasady polskie przepisy dot. VAT powinny być zgodne z unijną Dyrektywą.

W związku z powyższym Wnioskodawca nie jest podatnikiem VAT i nie musi płacić tego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 54 poz. 535 z późn. zm.) ? zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej 'podatkiem', podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przy czym przez towary rozumie się zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 15 ust. 1 i 2 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W związku z powyższym, aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze ? dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie ? czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca nie prowadzi i nie prowadził żadnej działalności gospodarczej. W roku 2004r. nabył w drodze darowizny udział w #189; nieruchomości. Na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego o zniesieniu współwłasności Wnioskodawca stał się jedynym właścicielem działki Nr 1596/2 wydzielonej z pierwotnej działki, w której miał połowę udziału. Ponadto na przedmiotowym gruncie nie była i nie jest prowadzona żadna działalność gospodarcza. Przedmiotową działkę Podatnik podzielił na 5 działek (w tym trzy przeznaczone pod zabudowę jednorodzinną, jedna przeznaczona na poszerzenie drogi oraz jedna pod uprawy rolne). Zainteresowany sprzedał jedną działkę przeznaczoną pod zabudowę, a środki uzyskane ze sprzedaży przekazał bratu w drodze darowizny (jako część należna po majątku dziadka).

W przyszłości Wnioskodawca zamierza podzielić jedną z działek przeznaczonych pod zabudowę na cztery mniejsze i również sprzedać, a środki uzyskane ze sprzedaży przeznaczyć na zakup mieszkania (3/4 części) oraz darowiznę dla brata (1/4 części). Ponadto Zainteresowany zamierza w przyszłości przekazać jedną działkę przeznaczoną pod zabudowę bratu, a trzy ostanie zostawić do własnej dyspozycji.

Mając na uwadze powyższe oraz w oparciu o powołane przepisy prawne należy uznać, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży jednej działki oraz planując w przyszłości sprzedaż opisanych działek nie działał i nie będzie działać w charakterze handlowca. Nie można bowiem stwierdzić, że nabył grunt w celu odsprzedaży, ponieważ pochodzi on z majątku prywatnego, otrzymanego w formie darowizny. Ponadto okoliczności będące przyczyną transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowych niezabudowanych (darowizna bratu oraz przeznaczenie środków uzyskanych na zakup mieszkania) nie wskazują, iż miałyby być one czynione z zamiarem wykonywania w sposób częstotliwy w celach zarobkowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego ? stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika