Poszczególne działki winny być traktowane jako odrębny przedmiot opodatkowania podatkiem VAT. Planowane (...)

11.7.2012

Poszczególne działki winny być traktowane jako odrębny przedmiot opodatkowania podatkiem VAT. Planowane zbycie prawa użytkowania wieczystego działek o nr 141/6, 141/8 oraz 141/9 wraz z prawem własności budynków i budowli posadowionych na działkach będzie korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Sprzedaż prawa użytkowania wieczystego niezabudowanej działki 141/7 opodatkowana będzie podstawową, 23 % stawką podatku od towarów i usług.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 09.05.2012 r. (data wpływu 16.05.2012 r.), uzupełnionym w dniu 25.06.2012 r. (data wpływu 26.06.2012 r.) na wezwanie Organu z dnia 13.06.2012 r. (skutecznie doręczone w dniu 18.06.2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16.05.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 25.06.2012 r. (data wpływu 26.06.2012 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 13.06.2012 r. (doręczone w dniu 18.06.2012 r.)

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe :

Instytut działa na podstawie ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 o instytutach badawczych (Dz. U. nr 96 poz.618) i ustawy Prawo Wodne z dnia 18 lipca 2001 z późniejszymi zmianami (tekst jednolity Dz. U. nr 239 z dnia 07-12-2005 r.).

Do statutowych zadań Instytutu należy m.in.

prowadzenie (PSH-M);
prowadzenie S T K Z;
prace badawczo-rozwojowe na rzecz PSH-M;
prace naukowo-badawcze i ekspertyzy na zamówienie Ministra Środowiska oraz osób prawnych i fizycznych w zakresie hydrologii, meteorologii, klimatologii, oceanologii, inżynierii i gospodarki wodnej.

Instytut zamierza sprzedać nieruchomość w L. składającą się z czterech działek o nr: 141/6, 141/7,141/8, 141/9 o łącznej powierzchni 0,7626 ha. Sprzedaży podlegać ma prawo użytkowania wieczystego gruntów wraz z prawem własności budynków znajdujących się na dwóch działkach. Właścicielem gruntów jest Skarb Państwa, natomiast opisane poniżej budynki Instytut wybudował w latach siedemdziesiątych/osiemdziesiątych ubiegłego wieku.

Na działce nr 141/6 posadowiony jest dwukondygnacyjny, podpiwniczony budynek biurowy o pow. użytkowej 637,44 m2.

Działka nr 141/7 jest działką niezabudowaną.

Działka nr 141/8 stanowi drogę wewnętrzną.

Na działce nr 141/9 znajduje się parterowy budynek warsztatowo ? garażowy o pow. użytkowej 207,23 m2. Około 2/3 powierzchni tej działki leży w strefie ochronnej (ustanowionej dla ogródka meteorologicznego usytuowanego na sąsiedniej działce).

Zgodnie z planem ogólnego zagospodarowania przestrzennego miasta. nieruchomość położona jest na terenie oznaczonym symbolem 03.03.UU o dominującej funkcji usługowej.

Działki gruntu nr 141/6, 141/7 i 141/9 oznaczone są symbolem ?Bi? ? inne grunty zabudowane, natomiast działka gruntu 141/8 oznaczona jest symbolem ?dr? ?drogi. Stosownie do treści art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392) zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Podstawą zwolnienia transakcji zbycia budynków z podatku VAT jest artykuł 43 ust. 1 pkt l0a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, który zwalnia od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi ocena, czy skoro nieruchomość podlegająca sprzedaży składa się z czterech działek, z czego tylko dwie są zabudowane budynkami, to czy zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu będzie zwolnione w całości z podatku VAT, czy tylko w części, w zakresie, w jakim dotyczy działek zabudowanych budynkami.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 25.06.2012 r. Wnioskodawca wskazuje ponadto, iż wybudowane obiekty były użytkowane przez wnioskodawcę z wyjątkiem części powierzchni, która była przedmiotem najmu.

W budynku biurowym, położonym na działce 141/6 wynajmowano na cele mieszkaniowe niżej wymienione powierzchnie ? usługa była zwolniona z VAT ?:

powierzchnia 18,26 m2 w okresie 05.03.1999 - 31.08.2002
powierzchnia 47,10 m2 w okresie 0l.10.2002 - 31.08.2006
powierzchnia 24,51 m2 w okresie 0l.05.2003 - 31.12.2006

W budynku warsztatowo - garażowym, posadowionym na działce 141/9 wynajmowano niżej wymienione powierzchnie? usługa była opodatkowana 22% podatkiem VAT:

powierzchnia 20,00 m2 w okresie 15.01.2001-15.12.2002
powierzchnia 142,89 m2 w okresie 0l.10.2002 -08.08.2003
powierzchnia 14,90 m2 w okresie 0l.09.2004 -31.12.2006
powierzchnia 127,99 m2 w okresie 15.1l.2001 - l0.07.2006

Na ww. usługi były wystawiane faktury VAT zgodnie zobowiązującymi przepisami. Dodatkowe opłaty za media związane z wynajmowanymi powierzchniami były opodatkowane na zasadzie refaktury, według stawek stosowanych przez sprzedawców usług.

Przed podzieleniem nieruchomości, droga znajdowała się na działce nr 141/l i stanowiła tzw. drogę dojazdową do budynków Wnioskodawcy, obecnie znajduje się w miejscu wydzielonej drogi (działka 141/8), Jej budowa stanowiła część inwestycji związanych z budową wszystkich obiektów znajdujących się na przedmiotowej nieruchomości.

Budynki i drogi powstały na początku lat 80-tych, zostały przyjęte do ewidencji środków trwałych 31.08.1983r. W związku z powyższym Wnioskodawca nie miał prawa do odliczenia podatku VAT, ze względu na to, że w tym okresie nie było takiego podatku.

Droga nigdy nie była przedmiotem umów najmu, dzierżawy i innych podobnych umów.

Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie budynków oraz drogi, przekraczających 30% wartości początkowej obiektów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku ze zbyciem prawa wieczystego użytkowania gruntu stanowiącego cztery działki, czynność ta będzie zwolniona w całości z podatku VAT, czy tylko w części, w zakresie, w jakim dotyczy działek zabudowanych budynkami ?

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na ustanowienie użytkowania wieczystego na gruncie (nieruchomości gruntowej) a nie na poszczególnych działkach składających się na tę nieruchomość, w ocenie Wnioskodawcy, zbycie użytkowania wieczystego gruntu w opisanym przypadku będzie zwolnione z podatku VAT, niezależnie od tego, na których działkach posadowione są budynki.

Istotne jest to, że działki te stanowią jedną nieruchomość gruntową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności w zamian za odszkodowanie;
wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ww. ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z kolei, treść art. 29 ust. 5 ustawy stanowi, iż w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady stawka podatku, stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Jednak zarówno w treści ustawy o VAT, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

I tak, stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.) zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, a także zbycie prawa użytkowania wieczystego tych gruntów.

Zgodnie z zapisem art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość winna być przyjęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem lub dzierżawę, bowiem zarówno sprzedaż jak i najem (dzierżawa) są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Zatem należy uznać że pierwsze zasiedlenie zachodzi w momencie sprzedaży lub oddania budynku (budowli) do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Ponadto w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 11 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika iż Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomość składającą się z czterech działek o nr 141/6, 141/7, 141/9 i 141/9.Sprzedaży podlegać będzie prawo użytkowania wieczystego gruntów wraz z prawem własności budynków znajdujących się na dwóch działkach. Zgodnie z planem ogólnego zagospodarowania przestrzennego nieruchomość położona jest na terenie oznaczonym symbolem 03.03.UU o dominującej funkcji usługowej.

Działki gruntu nr 141/6, 141/7 i 141/9 oznaczone są symbolem ?Bi? ? inne grunty zabudowane, natomiast działka gruntu 141/8 oznaczona jest symbolem ?dr? ?drogi.

Na działce nr 141/6 posadowiony jest dwukondygnacyjny, podpiwniczony budynek biurowy o pow. użytkowej 637,44 m2.

Działka nr 141/7 jest działką niezabudowaną.

Działka nr 141/8 stanowi drogę wewnętrzną.

W budynku biurowym, położonym na działce 141/6 wynajmowano na cele mieszkaniowe niżej wymienione powierzchnie ? usługa była zwolniona z VAT ?:

powierzchnia 18,26 m2 w okresie 05.03.1999 - 31.08.2002
powierzchnia 47,10 m2 w okresie 0l.10.2002 - 31.08.2006
powierzchnia 24,51 m2 w okresie 0l.05.2003 - 31.12.2006

W budynku warsztatowo - garażowym, posadowionym na działce 141/9 wynajmowano niżej wymienione powierzchnie? usługa była opodatkowana 22% podatkiem VAT:

powierzchnia 20,00 m2 w okresie 15.01.2001-15.12.2002
powierzchnia 142,89 m2 w okresie 0l.10.2002 -08.08.2003
powierzchnia 14,90 m2 w okresie 0l.09.2004 -31.12.2006
powierzchnia 127,99 m2 w okresie 15.1l.2001- l0.07.2006

Droga, stanowiąca obecnie działkę nr 141/8, została wyodrębniona podczas podziału nieruchomości Wnioskodawcy, która została zatwierdzona decyzją o podziale nr GN(M)6011/18/2010 z dnia 24.05.2010 r. Budynki i drogi powstały na początku lat 80-tych, zostały przyjęte do ewidencji środków trwałych 31.08.1983r. W związku z powyższym Wnioskodawca nie miał prawa do odliczenia podatku VAT, ze względu na to, że w tym okresie nie było takiego podatku.

Droga nigdy nie była przedmiotem umów najmu, dzierżawy i innych podobnych umów.

Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie budynków oraz drogi, przekraczających 30% wartości początkowej obiektów.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, iż każda z działek wchodząca w skład jednej nieruchomości stanowi odrębną jednostkę gruntu, która stanowi odrębny towar w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

Powołany wyżej przepis art. 29 ust. 5 ustawy nawiązuje do treści art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 64, poz. 16 ze zm.), zgodnie z którym przez nieruchomości należy rozumieć części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków.

Z tej perspektywy, towarem w rozumieniu ustawy o VAT może być grunt rozumiany jako nieruchomość, mogąca być przedmiotem obrotu. Uwzględnić również należy fakt, iż na gruncie ustawy o VAT istnieje przesunięcie akcentów z prawnych na ekonomiczne aspekty transakcji, stąd też przedmiotem obrotu może być każda nieruchomość, do której sprzedający przenosi prawo do rozporządzania nią jak właściciel. W przypadku gruntu przedmiotem obrotu może być wydzielona działka lub udział w niej. Nie może być natomiast tylko wyodrębniona fizycznie część działki gruntu, gdyż nie może być ona przedmiotem obrotu. Podkreślić należy, że stosownie do § 9 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. Nr 38, poz. 454), działkę ewidencyjną stanowi ciągły obszar gruntu, położony w granicach jednego obrębu, jednorodny pod względem prawnym, wydzielony z otoczenia za pomocą linii granicznych.

Zatem, co do zasady, w przypadku dostawy wyodrębnionych ewidencyjnie działek, dostawę tę na gruncie przepisów podatkowych, należy rozpatrywać odrębnie. Zatem stwierdzić należy, że poszczególne działki winny być traktowane jako odrębny przedmiot opodatkowania podatkiem VAT. Decydujące bowiem znaczenie - z punktu widzenia każdej nieruchomości - ma na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług ? kryterium fizyczne, tj. wydzielona samodzielna nieruchomość.

Planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż budynków znajdujących się na działkach o nr 141/6 i 141/9 będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie :

art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy - dot. części budynków, które były przedmiotem umów najmu ( dostawa przedmiotowych części budynku nie będzie odbywać się w ramach pierwszego zasiedlenia bowiem do zasiedlenia doszło w momencie oddania tych części budynku do użytkowania na podstawie umowy najmu, pomiędzy pierwszym zasiedleniem a planowaną dostawą upłynie okres dłuższy niż dwa lata);
art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy - dot. części budynków, które nie były wynajmowane ( dostawa odbywać się będzie w ramach pierwszego zasiedlenia, w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie obiektów w wysokości przekraczającej 30% ich wartości początkowej).

Ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy będzie również korzystała sprzedaż utwardzonej drogi posadowionej na działce nr 141/8 ? dostawa ww. budowli będzie się odbywać w ramach pierwszego zasiedlenia (droga po wybudowaniu na początku lat 80-tych nie była przedmiotem umów najmu, dzierżawy i innych podobnych ), Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z tą budowlą i nie ponosił wydatków na ulepszenie, przekraczających 30% wartości początkowej obiektu.

Przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Jeżeli zatem, dostawa zabudowań znajdujących się na nieruchomościach korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym obiekty te są posadowione.

W konsekwencji, planowane zbycie prawa użytkowania wieczystego działek o nr 141/6, 141/8 oraz 141/9 będzie korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy oraz § 13 ust. 1 pkt 11 ww. rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług..

Opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane. Przy czym, w przypadku gruntów niezabudowanych opodatkowane podatkiem od towarów i usług są tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę.

Na gruncie przepisów podatkowych brak jest definicji gruntu przeznaczonego pod zabudowę. Celem określenia, czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy się odwołać do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tj. Dz. U. z 2012, poz. 647) regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, przy czym:

lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego,
sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. W sytuacji, gdy dla danego terenu, nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego ani decyzja o warunkach zabudowy, należy posłużyć się inną istniejącą na dzień zawarcia transakcji dokumentacją , tj. ewidencją gruntów i budynków.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż niezabudowana działka o nr 141/7 zgodnie z istniejącym planem zagospodarowania przestrzennego oznaczona została symbolem ?Bi? ? inne grunty zabudowane. W konsekwencji sprzedaż prawa użytkowania wieczystego przedmiotowej działki nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy oraz § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. Planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż przedmiotowej działki opodatkowana będzie podstawową, 23 % stawką podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.