Jeśli Wspólnota wystawi na rzecz Spółki fakturę VAT z zastosowaniem 8% stawki podatku VAT, Spółka (...)

UZASADNIENIE

W dniu 21.01.2013r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej Spółce.

Przedmiotowy wniosek uzupełniony został w dniu 11.03.2013r. pismem z dnia 11.03.2013r. (data wpływu 14.03.2013r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 26.02.2013r. (doręczone 04.03.2013r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe (sprecyzowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca od 1996r. prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka ma siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy są roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych (PKD 4120Z). Wnioskodawca prowadzi działalność deweloperską. W latach 2007-2009 Wnioskodawca zrealizował inwestycję budowlaną, w której powierzchnia użytkowa lokali mieszkalnych wyniosła 94%, zaś powierzchnia użytkowa lokali usługowych wyniosła 6%. Po zakończeniu inwestycji w maju 2009r. budynek został przekazany Wspólnocie Mieszkaniowej, która ukonstytuowała się w chwili podpisania pierwszego aktu notarialnego przeniesienia własności lokalu. Przed upływem okresu 3-letniej rękojmi na prace budowlane Wspólnota Mieszkaniowa w kwietniu 2012r. złożyła pozew do Sądu Okręgowego o wyegzekwowanie od Wnioskodawcy napraw usterek w częściach wspólnych budynku lub, w przypadku odmowy wykonania zgłoszonych usterek, o wypłatę kwoty na pokrycie ww. napraw. W trakcie trwania procesu Strony podjęły działania zmierzające do zawarcia ugody sądowej.

W uzupełnieniu do wniosku Spółka wskazała, iż Wnioskodawca zamierza zawrzeć ugodę sądową, na mocy której przekaże Wspólnocie Mieszkaniowej na samodzielne wykonanie napraw w częściach wspólnych budynku (w zastępstwie Wnioskodawcy), uzgodnioną kwotę netto powiększoną o 8% podatku VAT (wyliczoną na podstawie kosztorysów). Ugoda wyłącza uczestnictwo Wnioskodawcy jako wykonującego naprawy bezpośrednio lub pośrednio poprzez podwykonawców. Z tytułu otrzymania ww. kwoty Wspólnota Mieszkaniowa powinna wystawić fakturę VAT z uwzględnieniem 8% stawki VAT.

W uzupełnieniu wniosku Spółka wskazała, iż przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe dotyczy sfery ewentualnego opodatkowania Spółki i może rzutować na prawidłowe rozliczenie kwoty podatku naliczonego i w związku z tym Spółkę należy uznać za ?Zainteresowanego? w rozumieniu art. l4b § 1 Ordynacji podatkowej.

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko przedstawione w uzupełnieniu do wniosku), Wnioskodawca będzie uprawniony do pomniejszenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (8%) ujętego w fakturze wystawionej przez Wspólnotę Mieszkaniową za kwotę otrzymaną od Spółki na usunięcie usterek w częściach wspólnych budynku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Z postanowień art. 8 ust. 1 ustawy wynika, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

Stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działający we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Świadczenie usług na gruncie podatku od towarów i usług ma szersze znaczenie niż świadczenie usług w rozumieniu potocznym. Stosownie do treści powołanych przepisów, każde świadczenie na rzecz osób fizycznych, osób prawnych lub jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, uznawane jest na gruncie ustawy za usługę. Ta z kolei, w przypadku gdy jest odpłatna, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że każde świadczenie niebędące dostawą towarów, polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania, stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

1. w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
2. świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
   
   

Należy podkreślić, że ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby określona czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatne świadczenie usług.

Z informacji zawartych we wniosku oraz jego uzupełnieniu wynika, że Wnioskodawca od 1996r. prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy są roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych (PKD 4120Z). Wnioskodawca prowadzi działalność deweloperską. W latach 2007-2009 Wnioskodawca zrealizował inwestycję budowlaną, w której powierzchnia użytkowa lokali mieszkalnych wyniosła 94%, zaś powierzchnia użytkowa lokali usługowych wyniosła 6%. Po zakończeniu inwestycji w maju 2009r. budynek został przekazany Wspólnocie Mieszkaniowej, która ukonstytuowała się w chwili podpisania pierwszego aktu notarialnego przeniesienia własności lokalu. Przed upływem okresu 3-letniej rękojmi na prace budowlane Wspólnota Mieszkaniowa w kwietniu 2012r. złożyła pozew do Sądu Okręgowego o wyegzekwowanie od Wnioskodawcy napraw usterek w częściach wspólnych budynku lub, w przypadku odmowy wykonania zgłoszonych usterek, o wypłatę kwoty na pokrycie ww. napraw. W trakcie trwania procesu Strony podjęły działania zmierzające do zawarcia ugody sądowej. Wnioskodawca zamierza zawrzeć ugodę sądową, na mocy której przekaże Wspólnocie Mieszkaniowej na samodzielne wykonanie napraw w częściach wspólnych budynku (w zastępstwie Wnioskodawcy), uzgodnioną kwotę netto powiększoną o 8% podatku VAT (wyliczoną na podstawie kosztorysów). Ugoda wyłącza uczestnictwo Wnioskodawcy jako wykonującego naprawy bezpośrednio lub pośrednio poprzez podwykonawców. Z tytułu otrzymania ww. kwoty Wspólnota Mieszkaniowa powinna wystawić fakturę VAT z uwzględnieniem 8% stawki VAT.

W uzupełnieniu wniosku Spółka wskazała, iż jej wątpliwości dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Wspólnotę.

W myśl art. 556 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. ? Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę zmniejszającą jej wartość lub użyteczność ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub z przeznaczenia rzeczy, jeżeli rzecz nie ma właściwości, o których istnieniu zapewnił kupującego, albo jeżeli rzecz została kupującemu wydana w stanie niezupełnym (rękojmia za wady fizyczne).

Stosownie zaś do art. 577 § 1 Kodeksu cywilnego, w wypadku gdy kupujący otrzymał od sprzedawcy dokument gwarancyjny co do jakości rzeczy sprzedanej, poczytuje się w razie wątpliwości, że wystawca dokumentu (gwarant) jest obowiązany do usunięcia wady fizycznej rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad, jeżeli wady te ujawnią się w ciągu terminu określonego w gwarancji.

Obowiązek wykonania napraw na rzecz klienta z tytułu rękojmi lub gwarancji wynika więc wprost z przepisów kodeksu cywilnego. Źródłem powstania tego obowiązku jest umowa sprzedaży łącząca sprzedającego i kupującego oraz skutki przewidziane w tym zakresie w przepisach tego kodeksu.

Z powyższego wynika, że, przysługujące nabywcy uprawnienia z tytułu gwarancji jakości bądź rękojmi są nierozerwalnie związane z transakcją sprzedaży i jako forma zabezpieczenia interesów nabywcy stanowią element stosunku prawnego jaki łączy sprzedawcę i kupującego. Oznacza to, że ewentualne świadczenia sprzedawcy obowiązanego do rękojmi bądź gwaranta wykonywane w razie ujawnienia się wad fizycznych rzeczy w okresie gwarancji bądź rękojmi stanowią jedynie realizację jego zobowiązań z tytułu rękojmi bądź udzielonej gwarancji mających na celu zapewnienie nabywcy rzeczy niezakłóconego korzystania z rzeczy sprzedanej w przypadku, gdy rzecz ta okaże się wadliwa. Świadczenia te nie mogą być więc traktowane jako dodatkowe świadczenia dokonywane na rzecz nabywcy rzeczy w oderwaniu od transakcji sprzedaży rzeczy.

W przedmiotowej sprawie mamy jednak do czynienia z nieco inną sytuacją. To Spółka zrealizowała budowę przedmiotowego budynku mieszkalnego i była zobowiązana do usunięcia wszelkich usterek w ramach udzielonej nabywcy rękojmi. Spółka postanowiła jednak zawrzeć ugodę sądową, na mocy której to nabywca budynku mieszkalnego (Wspólnota) wykona naprawy w zastępstwie Spółki, za co Spółka wypłaci Wspólnocie uzgodnioną kwotę.

Zatem, w tej sytuacji, w miejsce bezpośredniej realizacji zobowiązań wynikających z udzielonej rękojmi przez Spółkę, obowiązek ten wykonuje Wspólnota ? na podstawie zawartego porozumienia. Powstaje zatem nowy stosunek cywilnoprawny pomiędzy gwarantem (Wnioskodawcą), a Wspólnotą, który to stosunek jednak nie posiada już związku z gwarancją, o której mowa w art. 577 § 1 Kodeksu cywilnego, lecz wynika z zawartego między stronami porozumienia. W takim przypadku nabywca budynku (Wspólnota) wykonuje za gwaranta czynności wynikające z rękojmi, których koszt pokryje gwarant. Mając na uwadze regulację cyt. art. 8 ust. 2a ustawy o VAT należy uznać, iż przerzucenie przez Wspólnotę kosztów dokonanych napraw na Spółkę, nie może być potraktowane w żaden inny sposób niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie. Zatem w przedstawionej sytuacji Wspólnota wykonując naprawy budynku wyświadczy na rzecz Spółki odpłatną usługę podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Ponadto w ramach tej usługi Wspólnota będzie działała we własnym imieniu lecz na rzecz Spółki, gdyż to Spółka jako gwarant zobowiązana jest do usunięcia usterek budynku.

Konsekwencją uznania Wspólnoty za świadczącego usługę na rzecz Spółki jest konieczność wystawienia faktury dokumentującej wyświadczenie tej usługi. Z wniosku wynika, iż Wspólnota wystawi Spółce fakturę VAT z 8% podatkiem VAT.

Zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Należy również zauważyć, iż w myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W opinii Organu w przedmiotowej sprawie spełnione zostały podstawowe przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, zatem Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Wspólnotę. Spółka jest bowiem podatnikiem podatku VAT. Ponadto przedmiotowa usługa nabyta od Wspólnoty jest ściśle związana z opodatkowaną działalnością Spółki polegającą na wznoszeniu budynków poprzez fakt, iż Spółka udzieliła nabywcy przedmiotowego budynku rękojmi na prace budowlane, zatem była ona zobowiązana do usunięcia wszelkich wad budynku w okresie rękojmi. W konsekwencji zawarcia opisanego porozumienia, naprawy wykona Wspólnota w zastępstwie Spółki, a koszty napraw zostaną przeniesione na Spółkę. Nabyta od Wspólnoty usługa pozwoli więc przywrócić wybudowany przez Spółkę budynek do prawidłowego stanu, przez co Spółka wypełni obowiązek sfinansowania naprawy budynku wynikający z zawartego ze Wspólnotą porozumienia.

Ponadto w przedmiotowej sprawie zastosowania nie znajdzie cyt. art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, gdyż zakupiona od Wspólnoty usługa podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i nie korzysta ze zwolnienia od tego podatku.

Tym samym, jeśli Wspólnota wystawi na rzecz Spółki fakturę VAT z zastosowaniem 8% stawki podatku VAT, Spółka będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na tej fakturze.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie zauważyć należy, iż zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). A zatem wniosek o wydanie interpretacji może być złożony tylko w indywidualnej sprawie zainteresowanego, nie zaś grupy podmiotów. Z tych też względów - z uwagi na indywidualny charakter interpretacji przepisów prawa podatkowego - zaznacza się, iż niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy jedynie Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnych dla Wspólnoty Mieszkaniowej, która chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie. W konsekwencji, regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla Wspólnoty.

Należy również wskazać, iż zgodnie z przepisem art. 14f § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40,00 zł, którą należy wpłacić w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku. W przypadku wystąpienia w jednym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej odrębnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych pobiera się opłatę od każdego przedstawionego we wniosku odrębnego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.

Przedmiotowy wniosek dotyczy jednego zdarzenia przyszłego zatem opłata od złożonego wniosku powinna być uiszczona w wys. 40 zł. Wnioskodawca dokonał w dniu 15.01.2013r. opłaty od złożonego wniosku w wysokości 160 zł zatem kwota 120 zł stanowi nadpłatę i zostanie zwrócona na rachunek bankowy wskazany we wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.