Wniosek złożony o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej (...)

UZASADNIENIE

W dniu 25 czerwca 2014 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej wpłynął ww. wniosek złożony do Izby Skarbowej w Warszawie (data wpływu 20 czerwca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą wyłącznie w formie spółki cywilnej. Spółka jest podatnikiem podatku VAT, a Wnioskujący wybrał opodatkowanie dochodów z tej działalności według zasad określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W roku 2007 wraz z małżonką, wspólnie z bratem i jego małżonką Wnioskujący nabył działkę do majątku wspólnego z zamiarem wykorzystania jej w działalności gospodarczej spółki - budowę pawilonu produkcyjno-usługowego. W akcie notarialnym zostało zamieszczone oświadczenie, że udział w przedmiotowej nieruchomości Wnioskujący nabywa w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Jednakże po wystąpieniu o warunki zabudowy Starosta, w roku 2008, wydał postanowienie odmawiające uzgodnienia warunków zabudowy, które zostało podtrzymane przez samorządowe kolegium odwoławcze. Podstawą odmowy wydania warunków zabudowy był rolniczy charakter gruntów. Zakup działki nie podlegał ustawie VAT, a z uwagi na wyżej przytoczone odmowy, sama działka nigdy nie była wprowadzona do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych - pozostając w majątku osobistym nabywców. Obecnie, na skutek zmian w planach przestrzennego zagospodarowania, działka ta straciła charakter rolniczy na rzecz zabudowy przemysłowo-usługowej. Jednakże okoliczność ta, z uwagi na obecne uwarunkowania działalności gospodarczej, nie wpłynęła na powrót do zamierzeń z roku 2007 dotyczących rozbudowy zakładu. W okresie władania działką nie czyniono żadnych nakładów inwestycyjnych.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał ponadto, że w okresie władania działką nie czyniono żadnych nakładów inwestycyjnych, co oznacza, że przed planowaną sprzedażą działki nie były czynione żadne czynności zmierzające do podniesienia wartości gruntu, które wymagałyby zaangażowania własnych środków finansowych. W zakres działalności gospodarczej Wnioskującego nie wchodzi obrót nieruchomościami. W związku z planowaną sprzedażą działki Wnioskodawca nie czynił żadnych działań marketingowych (reklamowych) mających na celu sprzedaż działki opisanej we wniosku oprócz zwykłej formy ogłoszeniowej. Działka będąca przedmiotem wniosku nigdy nie była przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W związku z transakcją sprzedaży, czy wystąpią skutki podatkowe w podatku VAT?

Zdaniem wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega między innymi odpłatna dostawa towarów dokonywana na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części (art. 2 pkt 6), a także grunty.

Art. 7 ust. 1 stanowi, że przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Należy jednak zwrócić uwagę, że nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przepis art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - (dalej UVAT) określa, że podatnikami są m.in. osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza zaś, to działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje m.in. czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W oparciu o powyższe normy przyjmuje się, że sprzedaż przez przedsiębiorcę nieruchomości, nabytej w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. W przedstawionym stanie faktycznym zakupiona nieruchomość, ze względu na swój rolniczy status nigdy nie była, bo nie mogła być, wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej. Fakt ten dodatkowo potwierdza brak wpisu wprowadzającego ją do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych spółki. W związku z powyższym sprzedaż tej nieruchomości należy uznać za dokonywaną poza prowadzoną działalnością gospodarczą czyli czynność niepodlegającą ustawie VAT, co wyklucza jej opodatkowanie. Ponadto z wyżej przedstawionych norm prawnych wynika, że aby wystąpił obowiązek podatkowy w podatku VAT muszą wystąpić łącznie dwa czynniki:

1. Czynność wykonana została przez podatnika podatku VAT;
   
2. Czynność była wykonana w ramach działalności gospodarczej.
   
   

Ponieważ w przedstawionym stanie faktycznym, w przypadku sprzedaży działki, nie wystąpił żaden z ww. czynników, Wnioskodawca uważa, że dokonana sprzedaż nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Sprzedając grunt (udział) Wnioskujący korzysta z przysługującego mu prawa do swobodnego rozporządzania własnym majątkiem.

Reasumując, ponieważ nieruchomość nie była wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a od końca roku kalendarzowego, w którym nieruchomość została nabyta upłynęło pięć lat, to sprzedaż tej nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż ustawodawca obowiązek w tym podatku odniósł do podatnika podatku VAT osiągającego przychody z tytułu działalności gospodarczej. Wyżej zaprezentowane stanowisko znajduje odzwierciedlenie w licznych wyrokach sądów administracyjnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Przez towary ? na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy ? rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie zatem z ww. przepisami grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju. Niemniej, aby określona czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi być dokonana przez podatnika podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza ? według ust. 2 powołanego artykułu ? obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, gdyż związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą zbycie majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Podkreślić przy tym należy, że pod pojęciem ?handel? należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 ustawy nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem ?podatnik? tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Kwestią wymagającą rozstrzygnięcia w analizowanej sprawie jest opodatkowanie podatkiem VAT czynności sprzedaży udziału w gruncie przez Wnioskodawcę. Wyjaśnienie tej wątpliwości uzależnione jest od stwierdzenia, czy sprzedając opisany udział w nieruchomości Wnioskujący wykonuje działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, i działa w tym zakresie jako podatnik podatku VAT.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek była sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowić miała sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z tezy powyższego orzeczenia wynika m.in. że ?osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 Dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby?.

Trybunał zwrócił również uwagę, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Zatem kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. Jako przykład takich działań uznać można uzbrojenie terenu. Podejmowanie aktywnych działań w zakresie sprzedaży działek to również angażowanie środków na np. doprowadzenie energii elektrycznej do działek, a także wszelkie działania o charakterze marketingowym (np. reklama).

W kontekście powyższego orzeczenia nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej i nie podejmuje aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców ? wymienionych powyżej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej. W roku 2007 wraz z małżonką, wspólnie z bratem i jego małżonką Wnioskujący nabył działkę do majątku wspólnego z zamiarem wykorzystania jej w działalności gospodarczej spółki - budowie pawilonu produkcyjno-usługowego. W akcie notarialnym zostało zamieszczone oświadczenie, że udział w przedmiotowej nieruchomości Wnioskujący nabywa w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Jednakże po wystąpieniu o warunki zabudowy starosta wydał postanowienie odmawiające uzgodnienia warunków zabudowy, które zostało podtrzymane przez samorządowe kolegium odwoławcze. Podstawą odmowy wydania warunków zabudowy był rolniczy charakter gruntów. Zakup działki nie podlegał ustawie VAT, a z uwagi na wyżej przytoczone odmowy, sama działka nigdy nie była wprowadzona do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych - pozostając w majątku osobistym nabywców. Obecnie, na skutek zmian w planach przestrzennego zagospodarowania, działka ta straciła charakter rolniczy na rzecz zabudowy przemysłowo-usługowej. Przed planowaną sprzedażą działki nie były czynione żadne czynności zmierzające do podniesienia wartości gruntu, które wymagałyby zaangażowania własnych środków finansowych. W zakres działalności gospodarczej Wnioskującego nie wchodzi obrót nieruchomościami. W związku z planowaną sprzedażą działki Wnioskodawca nie czynił żadnych działań marketingowych (reklamowych) mających na celu sprzedaż działki opisanej we wniosku oprócz zwykłej formy ogłoszeniowej. Działka będąca przedmiotem wniosku nigdy nie była przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.

Na podstawie okoliczności przedstawionych we wniosku stwierdzić należy, że w analizowanym przypadku brak jest przesłanek świadczących o aktywności Wnioskującego w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Powyższe stwierdzenie wynika z faktu, że sprzedaż działek niewykorzystywanych do działalności gospodarczej stanowi zwykłe wykonywanie prawa własności. Dodatkowo, analiza orzecznictwa w przedstawionej kwestii prowadzi do wniosku, że dla uznania danej transakcji za podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług konieczne jest podjęcie przez sprzedającego dodatkowych działań oznaczających aktywne i stałe zaangażowanie w planowane transakcje poprzez np. podniesienie wartości działek wskutek poniesienia dodatkowych nakładów inwestycyjnych, czy też poniesienie wydatków, których celem jest zachęcenie potencjalnych nabywców do zakupu tych nieruchomości. Należy w tym miejscu zauważyć, że Wnioskujący nie podejmował jakichkolwiek czynności wymagających zaangażowania własnych środków finansowych zmierzających do podniesienia wartości gruntu. Nie podejmował także żadnych działań marketingowych. Grunt nie był ponadto przedmiotem najmu ani dzierżawy.

Zbycie gruntu będącego własnością prywatną Wnioskującego nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Wnioskujący nie działa zatem w tym zakresie jako podatnik VAT.

Bez znaczenia w analizowanej sprawie jest fakt, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i działka zakupiona była w celu wykorzystania jej w prowadzonej działalności gospodarczej, gdyż do takiego wykorzystania w istocie nie doszło - działka nigdy nie była wprowadzona do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, pozostając w majątku osobistym nabywców. Ponadto prowadzona działalność gospodarcza nie wiąże się w żaden sposób z obrotem nieruchomościami.

Zatem dokonując sprzedaży opisanego we wniosku udziału w działce gruntu z majątku prywatnego, niezwiązanego z działalnością gospodarczą, Wnioskujący nie będzie działał w charakterze handlowca (przedsiębiorcy), podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w tym zakresie. Zatem sprzedaż opisanego we wniosku udziału w gruncie należącego do Wnioskodawcy nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, a Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku VAT z tego tytułu.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem prawidłowe.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Organ wskazuje również, że w myśl art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Z powyższego wynika, że interpretacja indywidualna wydawana jest w indywidualnej sprawie wnioskodawcy, tym samym nie rozstrzyga ona w zakresie praw i obowiązków innych podmiotów nie mających wpływu na zakres opodatkowania wnioskodawcy.

Zatem należy podkreślić, że niniejsza interpretacja wydana została dla Wnioskodawcy i nie wywiera ona żadnych skutków dla pozostałych współwłaścicieli gruntu.

Jednocześnie należy wskazać, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.