Opodatkowanie VAT wniesienia do SKA wkładu w postaci wierzytelności z tytułu odsetek od udzielonego (...)

Opodatkowanie VAT wniesienia do SKA wkładu w postaci wierzytelności z tytułu odsetek od udzielonego finansowania spółkom z Grupy

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki ? przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2014 r. (data wpływu 7 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że wniesienie do SKA wkładu w postaci wierzytelności z tytułu odsetek od udzielonego finansowania spółkom z Grupy będzie stanowić czynność pozostającą poza zakresem opodatkowania ? jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE


W dniu 7 lipca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że wniesienie do SKA wkładu w postaci wierzytelności z tytułu odsetek od udzielonego finansowania spółkom z Grupy będzie stanowić czynność pozostającą poza zakresem opodatkowania.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:


Głównym przedmiotem działalności X. S.A. (dalej: ?Wnioskodawca?) jest działalność holdingowa oraz finansowa w ramach Grupy X. W ramach prowadzonej działalności finansowej Wnioskodawca m.in. udostępnia środki finansowe podmiotom wchodzącym w skład Grupy X na prowadzenie przez nie działalności inwestycyjnej i deweloperskiej, finansowanie zazwyczaj przyjmuje formę pożyczki.

Wnioskodawca planuje nabyć spółkę komandytowo-akcyjną (dalej: ?SKA?) oraz, w celu przeniesienia części działalności finansowej, planuje wniesienie do niej w formie wkładu niepieniężnego wierzytelności z tytułu odsetek od udzielonego finansowania spółkom z Grupy. Wnoszony wkład niepieniężny będzie wyceniony po wartości rynkowej. Przy czym, stosownie do treści stosunku prawnego (umowy na finansowanie) będącego podstawą naliczania odsetek, termin wymagalności wierzytelności odsetkowych przypada po dacie dokonania przez Wnioskodawcę wkładu niepieniężnego do SKA.

Po wniesieniu wierzytelności do SKA, Wnioskodawca zostanie akcjonariuszem SKA (Wnioskodawca nie będzie komplementariuszem).


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:


Czy wniesienie do SKA wkładu w postaci wierzytelności z tytułu odsetek od udzielonego finansowania spółkom z Grupy będzie stanowić czynność pozostającą poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług?


Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie wkładu do SKA w postaci wierzytelności z tytułu odsetek od udzielonego finansowania spółkom z Grupy będzie stanowić czynność pozostającą poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług.


Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:


W myśl art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają:


  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów na terytorium kraju;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi natomiast, że przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Pod pojęciem towarów rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).


Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.


Przeniesienie praw do wierzytelności jako niematerialnych praw majątkowych nie stanowi dostawy towarów, należy jednak rozpatrzyć, czy może zostać sklasyfikowane jako świadczenie usług na gruncie przepisów ustawy o VAT.

Wierzytelność jest prawem majątkowym, które może być przedmiotem obrotu gospodarczego. Instytucja przelewu wierzytelności została uregulowana przepisami w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm., dalej: ?ustawa Kodeks cywilny?).


Stosownie do treści art. 509 § 1 ustawy Kodeks cywilny, wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki ? art. 509 § 2 cyt. ustawy.

W oparciu o art. 510 § 1 ww. ustawy Kodeks cywilny, umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia wierzytelności przenosi wierzytelność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.


Istotą przelewu wierzytelności jest umowa zawierana przez wierzyciela z osobą trzecią, na mocy której osoba ta nabywa od wierzyciela przysługującą mu wierzytelność. W wyniku przelewu wierzytelności prawa przysługujące dotychczasowemu wierzycielowi przechodzą na nabywcę wierzytelności, przy czym sam stosunek zobowiązaniowy nie ulega zmianie. Na podstawie umowy przelewu wierzytelności cesjonariusz może dochodzić spełnienia określonego świadczenia od dłużnika, przysługuje mu również uprawnienie do rozporządzania wierzytelnością poprzez jej dalszą odsprzedaż, zamianę, darowiznę, zapis w testamencie lub zastaw.


Celem i skutkiem przelewu jest przejście wierzytelności na nabywcę. W wyniku przelewu przechodzi na nabywcę ogół uprawnień przysługujących dotychczasowemu wierzycielowi, który zostaje wyłączony ze stosunku zobowiązaniowego, jaki go wiązał z dłużnikiem. Wierzytelność przechodzi na nabywcę w takim stanie, w jakim była w chwili zawarcia umowy o przelew, a więc ze wszystkimi związanymi z nią prawami i brakami (np. przedawnieniem).


Z powyższego wynika, iż wierzytelność jest prawem jednego podmiotu do żądania od drugiego podmiotu pewnego zachowania się zwanego świadczeniem (wyrażalnym pieniężnie). Wobec tego wierzytelność jest prawem majątkowym, będącym przedmiotem obrotu gospodarczego. Przeniesienie wierzytelności z majątku dotychczasowego wierzyciela do majątku nabywcy wierzytelności jest skutkiem rozporządzania tą wierzytelnością przez dotychczasowego wierzyciela i stanowi wykonanie przez niego przysługującego mu prawa własności.

W ocenie Wnioskodawcy, z uwagi na brzmienie przepisu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, Wnioskodawca nie może być potraktowany jako podatnik VAT w analizowanej sytuacji, gdyż w związku z tą czynnością nie wykonuje działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT, a jedynie swoje prawo własności.


W sprawie tej wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 4 października 2011 r., sygn. I FSK 537/11, w którym orzekł iż: ?Zbycie wierzytelności nie stanowi zatem świadczenia usługi, gdyż jest ono jedynie przejawem wykonania prawa własności w stosunku do wierzytelności powstałej z innego tytułu (dostawy towaru lub świadczenia usługi)?.
<

Również organy podatkowe potwierdzają brak opodatkowania podatkiem VAT przy zbyciu wierzytelności: ?W oparciu o opis sprawy oraz wskazany wyżej stan prawny należy stwierdzić, iż czynności polegającej na wniesieniu przez Wnioskodawcę aportem wierzytelności własnej, nie można uznać za dostawę towaru. Wierzytelność stanowi prawo majątkowe, które nie mieści się w dyspozycji art. 2 pkt 6 ustawy, określającego co należy rozumieć na potrzeby podatku od towarów i usług pod pojęciem towaru. Czynność tego rodzaju nie stanowi również świadczenia usługi, ponieważ jest ona jedynie przejawem wykonania prawa własności w stosunku do wierzytelności powstałej z innego tytułu? (interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie 3 stycznia 2012 r., sygn. IPPP1/443-1479/11‑2/ISz). Podobne stanowisko prezentuje m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej wydanej 15 maja 2012 r., sygn. ILPP2/443-191/12-3/SJ czy Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej wydanej 12 listopada 2013 r., sygn. IPPP3/443-789/13-2/IG.


Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, że wniesienie wkładu do SKA w postaci wierzytelności z tytułu odsetek od udzielonego finansowania spółkom z Grupy będzie stanowić czynność pozostającą poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.


Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika