Warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego nie będą spełnione, gdyż Parafia jest podatnikiem (...)

UZASADNIENIE

W dniu 03.09.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od dokonywanych zakupów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Parafia prowadząc swoją działalność, korzysta ze zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i usług (na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy). W związku z tym jest realizowana jako podatnik VAT zwolniony. Parafia w 2011 roku nie dokonała sprzedaży swoich usług, w związku z tym nie spowodowało to utraty prawa do korzystania ze zwolnienia dla drobnych przedsiębiorców. Działalność parafii koncentruje się na realizacji projektu, który jest finansowany z dotacji. Dotacja ta nie podlega opodatkowaniu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, tj. niewykonaniem przez parafię czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zarejestrowaniem parafii jako podatnika VAT zwolnionego, parafia ma możliwość odzyskania podatku naliczonego zawartego w dokonanych zakupach towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle regulacji zawartej w art. 86 ust. 1 Ustawy prawo do obniżania przez podatnika podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje jedynie w takim zakresie, w jaki towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Skoro zatem parafia nie wykonuje czynności opodatkowanych, to nie ma możliwości odzyskania podatku VAT naliczonego. Jedynie bowiem czynności, jakie mogłyby zostać ?potencjalnie? opodatkowane nie są opodatkowane, gdyż parafia korzysta ze zwolnienia dla drobnych przedsiębiorców (art. 113 ust. 1 Ustawy). Parafia nie utraciła prawa do korzystania z tego zwolnienia, gdyż nie nastąpiło przekroczenie limitu sprzedaży określonego w art. 113 ust. 1 Ustawy. Wskazać też należy, iż możliwość odzyskania podatku VAT naliczonego jest dodatkowo warunkowana zarejestrowaniem podatnika VAT czynnego (art. 86 ust. 4 Ustawy). Parafia jest natomiast zarejestrowana jedynie jako podatnik VAT zwolniony, gdyż korzysta ze zwolnienia dla drobnych przedsiębiorców. Potwierdza to dodatkowo brak możliwości do odzyskania przez parafię podatku VAT zapłaconego w zakupionych towarach i usługach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Na podstawie art. 88 ust. 4 cyt. ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Na mocy art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje czynny podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż Parafia prowadząc swoją działalność, korzysta ze zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i usług (na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy). Parafia w 2011 roku nie dokonała sprzedaży swoich usług, w związku z tym nie spowodowało to utraty prawa do korzystania ze zwolnienia dla drobnych przedsiębiorców. Działalność parafii koncentruje się na realizacji projektu, który jest finansowany z dotacji. Dotacja ta nie podlega opodatkowaniu.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego nie będą spełnione, gdyż Parafia jest podatnikiem zwolnionym od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, a nabywane towary i usługi nie mają związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Zatem brak jest podstaw do odliczenia przez Parafię podatku naliczonego od ponoszonych wydatków.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.