Czy w opisanej sytuacji Spółka ma możliwość anulowania błędnie wystawionych i niewprowadzonych (...)

Czy w opisanej sytuacji Spółka ma możliwość anulowania błędnie wystawionych i niewprowadzonych do obrotu faktur przez wystawienie faktur korygujących, opatrzenie odpowiednią adnotacją wszystkich tych dokumentów i pozostawienie, wraz z kopiami, w dokumentach Spółki bez konieczności wprowadzania do ewidencji?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 4 sierpnia 2010 r. (data wpływu 6 sierpnia 2010 r.), uzupełnionym na wezwanie tut. Organu z dnia 10 września 2010 r. (doręczonym w dniu 17 września 2010 r.) pismem z dnia 21 września 2010 r., nadanym w ustawowym terminie w dniu 22 września 2010 r. (data wpływu 23 września 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości anulowania błędnie wystawionych i niewprowadzonych do obrotu faktur - jest nieprawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 6 sierpnia 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości anulowania błędnie wystawionych i niewprowadzonych do obrotu faktur.

Przedmiotowy wniosek uzupełniony został na wezwanie tut. Organu z dnia 10 września 2010 r. nr IPPP1/443-814/10-2/AP pismem z dnia 21 września 2010 r. (data wpływu 23 września 2010 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność handlową, w ramach której wystawia faktury potwierdzające dokonanie sprzedaży. Czasem zdarza się, iż faktura zostaje wystawiona omyłkowo i, ze względu na zawarte w niej błędy, nie jest wysłana do kontrahenta. W takich przypadkach Spółka anuluje takie faktury, dokonując odpowiednich adnotacji uniemożliwiających wprowadzenie ich do obrotu.

W najbliższej przyszłości Spółka wdroży nowy system komputerowy, którego moduł handlowy nie pozwala na anulowanie błędnie wystawionych faktur, niewprowadzonych do obrotu. Jedynym sposobem skorygowania sprzedaży będzie wystawienie faktury korygującej, która także nie będzie wprowadzona do obrotu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanej sytuacji Spółka ma możliwość anulowania błędnie wystawionych i niewprowadzonych do obrotu faktur przez wystawienie faktur korygujących, opatrzenie odpowiednią adnotacją wszystkich tych dokumentów i pozostawienie, wraz z kopiami, w dokumentach Spółki bez konieczności wprowadzania do ewidencji...

Zdaniem Wnioskodawcy

Z treści art. 108 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. Nr 54 poz. 535 z późniejszymi zmianami) wynika, że w przypadku, gdy podatnik wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest zobowiązany go zapłacić. Jednocześnie, zgodnie z przepisami, jedynym sposobem na poprawienie przez wystawcę błędnie wystawionej faktury, jest wystawienie faktury korygującej. W przepisach o VAT i rozporządzeniach wykonawczych nie wprowadzono bowiem innej formy zmiany błędnych danych, które znalazły się na fakturze.

Ani przepisy ustawy o VAT, ani rozporządzeń wykonawczych do niej, nie regulują kwestii anulowania wystawionych faktur. Jednakże ukształtował się pogląd, że anulowanie faktury jest możliwe, gdy nie została ona wprowadzona do obrotu prawnego.

W ocenie wnioskodawcy przez ?wprowadzenie do obrotu prawnego? należy rozumieć sporządzenie faktury, przekazanie jej kontrahentowi i jego akceptację.

Mając na uwadze powyższe, Spółka reprezentuje stanowisko, że w sytuacji przedstawionej w niniejszym wniosku, ponieważ wystawione faktury i faktury korygujące nie zostały wprowadzone do obrotu prawnego, istnieje możliwość ich anulowania poprzez dokonanie adnotacji uniemożliwiających wprowadzenie ich do obrotu i pozostawienie w dokumentach firmy dla celów dowodowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) ? zwanej dalej ustawą o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Przepis ten stosuje się odpowiednio do części należności otrzymywanych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi (art. 106 ust. 3 ustawy).

W myśl art. 108 ust. 1 ww. ustawy, w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty.

Należy zauważyć, iż faktury VAT pełnią ważną, zasadniczą rolę na gruncie prawa podatkowego. Zakres i sposób, w jaki czynności dokonywane przez podmioty winny być udokumentowane za pomocą faktur VAT, zawarty jest w ustawie o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeniu wydanym na jej podstawie. Katalog czynności dokumentowanych fakturami VAT, w myśl cyt. wyżej art. 106 obejmuje w szczególności dokonanie sprzedaży. Za sprzedaż zaś ? stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy o VAT - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy o VAT, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212 poz. 1337 ze zm.). W rozporządzeniu tym, przepisy dotyczące zasad wystawiania faktur korygujących zawarte zostały w § 13 i § 14.

I tak, zgodnie z § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Stosownie do § 13 ust. 2 rozporządzenia, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

  1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
  2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
    1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
    2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;
  3. kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;
  4. kwotę zmniejszenia podatku należnego.

W myśl § 13 ust. 3 rozporządzenia, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

  1. zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy;
  2. zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu.

Faktury korygujące powinny zawierać wyraz ?KOREKTA? albo wyrazy ?FAKTURA KORYGUJĄCA? (§ 13 ust. 5 ww. rozporządzenia).

Fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury (§ 14 ust. 1 ww. rozporządzenia).

Zgodnie zaś z § 14 ust. 3 cyt. rozporządzenia, faktura korygująca wystawiana w przypadku pomyłek, o których mowa w ust. 1, zawiera dane określone w ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a, kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej. Przepisy § 5 ust. 5-7, § 7 i § 13 ust. 5 stosuje się odpowiednio do faktur korygujących - § 14 ust. 4.

Jak wynika z przytoczonych przepisów, podatnik wystawia fakturę w przypadku sprzedaży towaru lub usługi oraz w przypadku otrzymania zaliczki przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi. Faktura VAT jest dokumentem sformalizowanym, potwierdzającym zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego. Prawidłowość materialno ? prawna faktury VAT zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt sprzedaży określonych towarów lub usług lub też otrzymania zaliczki.

Jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na jej treść, lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Jak bowiem wynika z cytowanych powyżej regulacji aktu wykonawczego (§ 13 i § 14 rozporządzenia), fakturę korygującą wystawia się w przypadku udzielenia rabatów, określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, a także zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu oraz w sytuacji, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Zatem, z przytoczonych uregulowań wynika, iż istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych - doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Faktury korygujące wystawia się w celu udokumentowania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Podkreślić należy, iż faktury korygujące wystawiane są w sytuacji, kiedy pierwotna faktura została wprowadzona do obrotu prawnego, tj. została odebrana przez nabywcę danego towaru lub usługi. Nie ma możliwości dokonywania korekty faktury w sytuacji, gdy faktura pierwotna została wystawiona, lecz nie weszła do obrotu prawnego (z uwagi na to, że nie została przekazana adresatowi), bowiem nie wywołuje ona żadnych skutków prawnych.

Wprawdzie możliwość anulowania faktur VAT (jako sposób skorygowania zaistniałego błędu) nie została wyraźnie przez ustawodawcę przewidziana, jednak w praktyce należy uznać za dopuszczalne jej stosowanie jako praktyczną i realną drogę do ?wycofania się? podatnika z faktu błędnego ich wystawienia. Należy jednak podkreślić, iż anulowanie faktur VAT powinno dotyczyć wyłącznie tych dokumentów rozliczeniowych, które nie zostały wprowadzone przez podatnika do obrotu prawnego (np. poprzez doręczenie ich kontrahentowi) i w takiej sytuacji uznaje się powszechnie, że nie ma konieczności poprawiania błędów na fakturze poprzez wystawienie faktury korygującej. Dopuszczalne jest anulowanie faktury sprowadzające się do przekreślenia oryginału i kopii faktury oraz dokonaniu na nich adnotacji uniemożliwiających ich powtórne wykorzystanie.

Możliwe jest zatem ? w drodze wyjątku ? anulowanie niesłusznie wystawionej faktury VAT, pod warunkiem, iż nie doszło do faktycznego wykonania czynności określonych w fakturze oraz że przedmiotowa faktura nie została wprowadzona do obrotu prawnego, a podatnik wystawiający ma w swojej dokumentacji oryginał i kopię faktury (kontrahent nie uwzględnił faktury w swoich ewidencjach). Podkreślenia wymaga fakt, iż anulowanie faktury powinno być traktowane w sposób wyjątkowy i wykorzystywane tylko w przypadku zaistnienia takiej konieczności, nie może stać się powszechną praktyką podatkową, a podatnik wystawiając fakturę winien dołożyć należytej staranności przy dokumentowaniu zaistniałych zdarzeń gospodarczych. Sprzedawca winien posiadać zarówno kopię, jak i oryginał anulowanej faktury, a z przedmiotowego dokumentu jednoznacznie powinno wynikać, iż został on anulowany (np. poprzez przekreślenie oryginału i kopii faktury oraz adnotację ?anulowano?).

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność handlową, w ramach której wystawia faktury potwierdzające dokonanie sprzedaży. Czasem zdarza się, iż faktura zostaje wystawiona omyłkowo i, ze względu na zawarte w niej błędy, nie jest wysłana do kontrahenta. W takich przypadkach Spółka anuluje takie faktury, dokonując odpowiednich adnotacji uniemożliwiających wprowadzenie ich do obrotu. Spółka zamierza w najbliższej przyszłości wdrożyć nowy system komputerowy, którego moduł handlowy nie pozwala na anulowanie błędnie wystawionych faktur, niewprowadzonych do obrotu. Jedynym sposobem skorygowania sprzedaży będzie wystawienie faktury korygującej, która także nie będzie wprowadzona do obrotu.

Powyższe wskazuje, iż zaprezentowany przez Spółkę sposób skorygowania sprzedaży w systemie w przypadku anulowania błędnie wystawionych i niewprowadzonych do obrotu faktur VAT poprzez wystawienie faktury korygującej, która także nie będzie wprowadzona do obrotu, świadczyć będzie o zamierzonym działaniu Podatnika związanym z funkcjonowaniem systemu informatycznego oraz z jego ograniczeniami.

Reasumując powyższe, aczkolwiek kwestia anulowania faktur nie została uregulowana w ustawie o VAT, czynność tę należy dopuścić w sytuacji naprawienia błędu, kiedy to faktura nie została wprowadzona do obrotu prawnego. Za błąd taki, zdaniem tut. Organu, nie można jednak uznać zaproponowanego przez Wnioskodawcę rozwiązania polegającego na anulowaniu faktur VAT generowanych przez system informatyczny w sytuacji opisanej we wniosku. Przywołane powyżej przepisy ustawy o VAT oraz rozporządzenia wydanego na jej podstawie wyraźnie określają, w jakich sytuacjach należy wystawić fakturę korygującą. W opisanej sytuacji brak jest podstaw do wystawienia faktur korygujących, które - co do zasady - wystawiane są do dokumentów posiadanych przez nabywcę. Oznacza to, że jeśli zarówno oryginały, jak i kopie faktur są w posiadaniu ich wystawcy, tj. Spółki, a zatem nie nastąpiło wprowadzenie tych faktur do obrotu prawnego, nie ma możliwości dokonywania korekty faktury, bowiem, mimo iż faktura pierwotna została wystawiona, nie weszła jednak do obrotu prawnego.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Spółki w zakresie przedstawionego stanu faktycznego należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika