W zakresie zwolnienia od podatku VAT dla wykonywanych usług podzleconych oraz zwolnienie od podatku (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.) oraz zgodnie z art. 223 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 grudnia 2014 r. sygn. akt III SA/Wa 929/14 (data wpływu prawomocnego orzeczenia z dnia 7 grudnia 2017 r.), stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2013 r. (data wpływu 23 sierpnia 2013 r.) uzupełnionego pismem z dnia 15 listopada 2013 r. (data wpływu 22 listopada 2013 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu z dnia 6 listopada 2013 r. (skutecznie doręczone w dniu 12 listopada 2013 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

• prawidłowe - w zakresie zwolnienia od podatku VAT dla wykonywanych usług w zakresie usług podzleconych tj.: usług przyjmowania zgłoszenia szkód, udzielania ubezpieczonemu informacji o jego prawach i obowiązkach wynikających z ogólnych warunków umowy oraz o dalszym postępowaniu dotyczącym likwidacji szkody, organizowania pomocy w miejscu zdarzenia, dokonania inspekcji weryfikujących stan pojazdu mających być przedmiotem ubezpieczenia w ramach umów ubezpieczenia zawieranych z ubezpieczycielem, ustalania przyczyny oraz okoliczności zajścia zdarzeń przewidzianych w umowie ubezpieczenia, lustracji miejsca zdarzenia ubezpieczeniowego, ustalenia wysokości szkód oraz rozmiaru odszkodowań oraz
  - w zakresie zwolnienia od podatku VAT dla wykonywanych czynności w zakresie rozpatrywania roszczeń tj.: czynności które sprowadzają się w istocie do weryfikacji informacji wynikającej z dokumentacji dotyczącej zaistniałego zdarzenia objętego ubezpieczeniem z zapisami polisy ubezpieczeniowej, prowadzonej w celu upewnienia się, czy posiadacz polisy ma prawo do składanego roszczenia i w jakiej kwocie ubezpieczyciel może uznać to roszczenie, to jest podejmuje działania polegające na ustaleniu przyczyn i okoliczności zdarzeń losowych, ocenia czy dane zdarzenie losowe objęte jest umową ubezpieczenia, ustala wartość przedmiotu ubezpieczenia, ustala czy zaistniały przesłanki do wypłaty odszkodowania, czy zostały spełnione wszystkie warunki do spełnienia świadczenia zgodnie z zawartą umową ubezpieczenia oraz dokonuje weryfikacji danych osoby uprawnionej do wypłaty odszkodowania;

• nieprawidłowe - w zakresie zwolnienia od podatku VAT dla wykonywanych przez Spółkę czynności tj.: dokumentowania rozmiaru szkód, badania zgodności danych wpisanych we wniosku, sporządzania raportu z lustracji miejsca wypadku, sporządzania dokumentacji zdjęciowej uszkodzeń, weryfikacji czy nie zachodzi przypadek próby oszustwa ubezpieczeniowego, wyliczania wysokości szkody (opracowanie i analizę zebranej dokumentacji, ustalenia odpowiedzialności Ubezpieczyciela za powstałą szkodę, kwalifikacje uszkodzonych przedmiotów pod względem rozmiaru szkody), pisemnego sporządzenia wyliczenia wysokości szkody zawierające propozycję co do stanowiska odpowiedzialności i wysokości szkody, dostarczania do Ubezpieczyciela całość dokumentacji szkodowej.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 23 sierpnia 2013 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług świadczonych w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 15 listopada 2013 r., złożonym w dniu 19 listopada 2013 r. (data wpływu 22 listopada 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 6 listopada 2013 r.

Dotychczasowy przebieg postępowania

W dniu 5 grudnia 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację znak: IPPP1/443-840/13-4/ISZ, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 5 grudnia 2013 r. znak: IPPP1/443-840/13-4/ISZ w dniu 23 grudnia 2013 r. wniósł wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Odpowiedź organu na powyższe wezwanie została udzielona pismem z dnia 23 stycznia 2014 r. W piśmie tym stwierdzono brak podstaw do zmiany ww. interpretacji.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 5 grudnia 2013 r. znak: IPPP1/443-840/13-4/ISZ wniósł skargę w dniu 28 lutego 2014 r. (data wpływu 4 marca 2014 r.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 9 grudnia 2014 r. sygn. akt III SA/Wa 929/14 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z dnia 5 grudnia 2013 r. znak: IPPP1/443-840/13-4/ISZ.

Sąd wskazał, że dokonując oceny, czy usługi wymienione we wniosku, stanowią ?element właściwy do świadczenia usługi zwolnionej? (ubezpieczeniowej - art. 43 ust. 1 pkt 37) należy posłużyć się literalną wykładnią tego przepisu. I tak właściwy oznacza ?taki, jaki być powinien, spełniający konieczne warunki; odpowiedni, stosowny, należyty?, właściwy to także ?charakterystyczny, typowy?. W tym znaczeniu użyto w art. 43 ust. 13 ustawy o VAT sformułowania ?(...) jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41?. W tym właśnie znaczeniu opisane we wniosku o interpretację usługi likwidacji szkód, które nakierowane są na ubezpieczonego stanowią część usługi ubezpieczeniowej, jako niezbędny, specyficzny i istotny element do właściwego jej wykonania, wpisujący się w ciąg czynności, które są przez klienta postrzegane jako fragment świadczonej przez zakład ubezpieczeń usługi ubezpieczeniowej.

Zdaniem Sądu, takie podzlecone czynności jak: zorganizowanie pomocy w miejscu zdarzenia, naprawa uszkodzonych rzeczy, wynajem samochodu zastępczego, holowanie uszkodzonego pojazdu, rezerwacja miejsca w hotelu, lustracja miejsca zdarzenia, udzielanie poszkodowanym informacji o warunkach ubezpieczenia oraz o dalszym postępowaniu dotyczącym likwidacji szkody, przyjmowanie zgłoszenia szkód, wbrew stanowisku organu stanowią element usługi ubezpieczeniowej, właściwy i niezbędny do jej wykonania. Sąd zaakcentował, że przeprowadzenie procesu likwidacyjnego określonego w art. 16 u.dz.u. jest bowiem obowiązkiem ubezpieczyciela, który może powierzyć innym podmiotom (zgodnie z art. 3 ust. 6), stanowiąc jedno ze świadczeń, do jakich zobowiązany jest ubezpieczyciel. Powyższe usługi są więc właściwe dla usługi ubezpieczeniowej, w rozumieniu art. 43 ust. 13 ustawy o VAT.

Natomiast część wymienionych we wniosku usług, stanowi wyłącznie czynności o charakterze techniczno-administracyjnym. Usługi te jako nienakierowane na ubezpieczonego, nie stanowią elementu usługi ubezpieczeniowej. Stąd takie czynności jak np.: weryfikacja czy nie zachodzi przypadek próby oszustwa ubezpieczeniowego, badanie zgodności danych wpisanych we wniosku, opracowanie i analiza zebranej dokumentacji, sporządzenie raportu i dokumentacji zdjęciowej z lustracji miejsca wypadku, dostarczenie do Ubezpieczyciela całości dokumentacji szkodowej, choć stanowią część czynności firmy ubezpieczeniowej, to nie są usługami właściwymi do usług ubezpieczeniowych, gdyż nie mieszczą się w zakresie obowiązków wobec ubezpieczonego.

W związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, zarówno organ, jak i Spółka wnieśli skargi kasacyjne.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w dniu 4 listopada 2016 r. wystąpił o cofnięcie skargi kasacyjnej do wyroku Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 grudnia 2014 r. sygn. akt III SA/Wa 929/14. Postanowieniem z dnia 22 grudnia 2016 r. sygn. I FSK 1007/15 Naczelny Sąd Administracyjny ? wobec cofnięcia skargi kasacyjnej przez Organ ? umorzył postępowanie ze skargi kasacyjnej Ministra Finansów.

Spółka wniosła natomiast o uchylenie zaskarżonego wyroku WSA w całości, przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi pierwszej instancji oraz zasądzenie od organu na rzecz skarżącej kosztów postępowania według norm przepisanych. Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 20 lipca 2017 r., sygn. akt I FSK 1007/15, oddalił skargę kasacyjną Strony.

NSA podzielił pogląd Sądu pierwszej instancji, że opisane we wniosku o interpretację usługi likwidacji szkód, które są nakierowane na ubezpieczonego stanowią część usługi ubezpieczeniowej, jako niezbędny, specyficzny i istotny element do właściwego jej wykonania. Wpisują się one w ciąg czynności, które z perspektywy klienta ? są postrzegane jako fragment świadczonej przez zakład ubezpieczeń usługi ubezpieczeniowej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka świadczy usługi na rzecz towarzystw ubezpieczeniowych na podstawie zawartych z nimi umów lub na podstawie zleceń od towarzystw ubezpieczeniowych, w których przedmiotem świadczenia są usługi inspekcji, lustracji i likwidacja szkód, w tym ustalenie ryzyka, ustalenie przyczyny powstania szkody oraz wycena wartości strat. Wszystkie te czynności są zawsze wykonywane w imieniu i na rzecz ubezpieczyciela osobiście przez Wnioskodawcę.

W uzupełnieniu dodano, że:

1. Spółka pod firmą S. sp. zo.o. w ramach świadczenia usług inspekcji, lustracji i likwidacji szkód w rozumieniu i na rzecz Ubezpieczyciela wykonuje następujące czynności:
   1. przyjmuje zgłoszenia szkód,
      
   2. udziela ubezpieczonemu informacji o jego prawach i obowiązkach wynikających z ogólnych warunków umowy oraz o dalszym postępowaniu dotyczącym likwidacji szkody,
      
   3. organizuje pomoc w miejscu zdarzenia,
      
   4. dokumentuje rozmiar szkód,
      
   5. dokonuje inspekcji weryfikujących stan pojazdu mających być przedmiotem ubezpieczenia w ramach umów ubezpieczenia zawieranych z ubezpieczycielem oraz bada zgodność danych wpisanych we wniosku,
      
   6. ustala przyczyny oraz okoliczności zajścia zdarzeń przewidzianych w umowie ubezpieczenia,
      
   7. lustracje miejsca zdarzenia ubezpieczeniowego,
      
   8. sporządza raport z lustracji miejsca wypadku,
      
   9. ustala wysokość szkód oraz rozmiar odszkodowań,
      
   10. sporządza dokumentację zdjęciową uszkodzeń,
       
   11. weryfikuje czy nie zachodzi przypadek próby oszustwa ubezpieczeniowego,
       
   12. wylicza wysokość szkody (opracowanie i analizę zebranej dokumentacji, ustalenie odpowiedzialności Ubezpieczyciela za powstałą szkodę, kwalifikacje uszkodzonych przedmiotów pod względem rozmiaru szkody),
       
   13. pisemne sporządzenie wyliczenia wysokości szkody zawierające propozycję co do stanowiska odpowiedzialności i wysokości szkody,
       
   14. dostarcza do Ubezpieczyciela całość dokumentacji szkodowej,
   
   

- przy czym wszelkie prawa majątkowe do dokumentacji oraz wszelkie majątkowe prawa własności intelektualnej powstałe w wyniku wykonywania ww. usług, w tym zwłaszcza autorskie, przysługują Ubezpieczycielowi ze skutkiem od dnia, w którym Ubezpieczyciel wejdzie w posiadanie dokumentacji;

2. wnioskodawca zajmuje się rozpatrywaniem roszczeń to znaczy czynnościami które sprowadzają się w istocie do weryfikacji informacji wynikającej z dokumentacji dotyczącej zaistniałego zdarzenia objętego ubezpieczeniem z zapisami polisy ubezpieczeniowej, prowadzonej w celu upewnienia się, czy posiadacz polisy ma prawo do składanego roszczenia i w jakiej kwocie ubezpieczyciel może uznać to roszczenie, to jest podejmuje działania polegające na ustaleniu przyczyn i okoliczności zdarzeń losowych, ocenia czy dane zdarzenie losowe objęte jest umową ubezpieczenia, ustala wartość przedmiotu ubezpieczenia, ustala czy zaistniały przesłanki do wypłaty odszkodowania, czy zostały spełnione wszystkie warunki do spełnienia świadczenia zgodnie z zawartą umową ubezpieczenia oraz dokonuje weryfikacji danych osoby uprawnionej do wypłaty odszkodowania;
   
3. wnioskodawca wyżej wymienione czynności dokonuje w imieniu i na rzecz Ubezpieczyciela na podstawie pełnomocnictw, z których wynika umocowanie Wnioskodawcy do reprezentowania Ubezpieczyciela w zakresie wyżej wymienionych czynności, czyli likwidacji szkód w tym związanych z ustaleniem przyczyn i okoliczności zdarzeń losowych, ustaleniem rozmiaru szkód oraz wysokości odszkodowań, przy czym upoważnienie nie uprawnia do składania oświadczeń woli w przedmiocie uznania roszczenia czy odmowy wypłaty odszkodowania. Wnioskodawca posiada dostęp do wszelkiej dokumentacji dotyczącej konkretnego przypadku.
   
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy według stanu prawnego obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 roku przy sprzedaży opisanych usług: inspekcji, lustracji i likwidacji szkód wykonywanych w imieniu i na rzecz Ubezpieczyciela, osobiście przez Wnioskodawcę, Spółka korzysta ze zwolnienia przedmiotowego od podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane wyżej usługi świadczone faktycznie przez podmioty trzecie w imieniu i na rzecz Ubezpieczyciela na podstawie pełnomocnictw są zwolnione z VAT na mocy zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 37 w zw. z art. 43 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.) zwana dalej ?u.p.t.u.?.

Spółka wskazuje, że zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 37 u.p.t.u., zwalnia się od podatku usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji.

Z treści art. 43 ust. 13 u.p.t.u. wynika, że zwolnienie od VAT stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej, zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Stosownie zaś do art. 135 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 112, zwolnieniu podlegają transakcje ubezpieczeniowe i reasekuracyjne wraz z usługami pokrewnymi świadczonymi przez brokerów ubezpieczeniowych i agentów ubezpieczeniowych.

Przy ustalaniu definicji usług ubezpieczeniowych, zdaniem Wnioskodawcy, należy posłużyć się definicją legalną objętą treścią art. 3 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o działalności ubezpieczeniowej. Stosownie do tego przepisu przez działalność ubezpieczeniową rozumie się wykonywanie czynności ubezpieczeniowych związanych z oferowaniem i udzielaniem ochrony na wypadek ryzyka wystąpienia skutków zdarzeń losowych.

Stosownie do art. 3 ust. 6 cyt. ustawy, zakład ubezpieczeń może zlecić wykonanie ww. czynności innym podmiotom, w zakresie w jakim czynności te wykonywane są w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń.

Należy podkreślić, że Wnioskodawca w kontekście unormowań wspólnotowych nie jest stroną transakcji ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, nie świadczy również usług pokrewnych w rozumieniu art. 135 ust. 1 lit a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 roku w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, bowiem nie występuje w roli brokera, ani agenta ubezpieczonego. Działania Spółki mają charakter podwykonawstwa wobec zakładów ubezpieczeniowych, przy czym są to działania nierozerwalnie związane z działalnością ubezpieczeniową.

Zdaniem Spółki, ustawodawca krajowy rozszerzył zakres zwolnienia przewidzianego w art. 135 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 112, stanowiącego odzwierciedlenie w art. 43 ust. 1 pkt 37 u.p.t.u., wprowadzając art. 43 ust. 13 u.p.t.u. i w rezultacie objęte zostały zwolnieniem świadczone usługi stanowiące element usługi wymienionej w art. 43 u.p.t.u. ust. 1 pkt 37. Wynika to z porównania treści przepisów krajowych z treścią przepisów Dyrektywy 112.

Analogiczny pogląd zajęty został przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 8 maja 2012 roku sygn. akt I FSK 268/12 (aczkolwiek stan faktyczny w tamtej sprawie dotyczył usług assistance) a także w wyrokach Wojewódzkiego Sądu Administracyjnych w Łodzi z 27 lutego 2012 roku sygn. akt I SA/Łd 1626/11, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 8 marca 2012 roku sygn. akt I SA/Kr 70/12, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 21 czerwca 2012 roku sygn. akt III SA/Wa 2832/11, z dnia 21 listopada 2012 roku sygn. akt III SA/Wa 940/12 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z 7 sierpnia 2012 roku sygn. akt I SA/Bd 438/12.

We wskazanym wyżej wyroku Naczelny Sąd Administracyjny wyjaśnił, że wprowadzając od 1 stycznia 2011 roku przepis art. 43 ust. 13 u.p.t.u. ustawodawca polski uprzedził niejako prawodawcę wspólnotowego i ustanowił korzystny dla podatników przepis umożliwiający im skorzystanie ze zwolnienia w odniesieniu do usług, jakich zwolnienie prawodawca wspólnotowy dopiero projektował.

Przywilejem podatnika będącego w sporze z organem podatkowym jest odwoływanie się do przepisów Dyrektywy. W zaistniałej sytuacji Spółka ma prawo do skorzystania z korzystniejszych dla niej przepisów prawa polskiego a organ podatkowy nie może powoływać się w takiej sytuacji na wykładnię prawnowspólnotową przepisu prawa krajowego uwzględniając tym samym ograniczony zakres zwolnienia od VAT, który przewiduje art. 135 ust. 1 lit a) Dyrektywy 112.

W ocenie Spółki usługi inspekcji, lustracji i likwidacji szkód stanowią element usługi ubezpieczeniowej, której wykonanie zakład może zlecić innym podmiotom, usługi te są czynnościami które wchodzą w skład usług ubezpieczeniowych. Opisane czynności wykonywane przez Spółkę mają na celu ocenę wysokości szkód i rozmiar odszkodowań, wskazują też na ustalenie stanu faktycznego zdarzenia, które w przyszłości będzie mogło rodzić odpowiedzialność odszkodowawczą, czyli czynności te mogą być traktowane jako pewna dająca się wyodrębnić całość. Całość ta pozwala wypełnić specyficzne funkcje usługi podstawowej. Czynności te są niezbędne do ustalenia czy nastąpiło zdarzenie objęte tą umową, jaki jest rozmiar szkody i jaka w związku z tym powinna być wysokość świadczenia. Z perspektywy osoby ubezpieczeniowej ww. usługi stanowią niepodzielną całość, są również właściwe ? charakterystyczne usłudze ubezpieczeniowej (por. wyrok WSA w Łodzi z dnia 20 grudnia 2011 r. I SA/Łd 1228/11 WSA w Warszawie z dnia 8 marca 2013 roku sygn. akt III SA/Wa 2509/12). Usługi likwidacji szkód świadczone przez Spółkę w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń są więc działaniami niezbędnymi i właściwymi działalności ubezpieczeniowej oraz mogą korzystać ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 13 u.p.t.u. w związku z art. 43 ust. l pkt 37 u.p.t.u.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe w zakresie:

• zwolnienia od podatku VAT dla wykonywanych usług w zakresie usług podzleconych tj.: usług przyjmowania zgłoszenia szkód, udzielania ubezpieczonemu informacji o jego prawach i obowiązkach wynikających z ogólnych warunków umowy oraz o dalszym postępowaniu dotyczącym likwidacji szkody, organizowania pomocy w miejscu zdarzenia, dokonania inspekcji weryfikujących stan pojazdu mających być przedmiotem ubezpieczenia w ramach umów ubezpieczenia zawieranych z ubezpieczycielem, ustalania przyczyny oraz okoliczności zajścia zdarzeń przewidzianych w umowie ubezpieczenia, lustracji miejsca zdarzenia ubezpieczeniowego, ustalenia wysokości szkód oraz rozmiaru odszkodowań,
  

• zwolnienia od podatku VAT dla wykonywanych czynności w zakresie rozpatrywania roszczeń tj.: czynności które sprowadzają się w istocie do weryfikacji informacji wynikającej z dokumentacji dotyczącej zaistniałego zdarzenia objętego ubezpieczeniem z zapisami polisy ubezpieczeniowej, prowadzonej w celu upewnienia się, czy posiadacz polisy ma prawo do składanego roszczenia i w jakiej kwocie ubezpieczyciel może uznać to roszczenie, to jest podejmuje działania polegające na ustaleniu przyczyn i okoliczności zdarzeń losowych, ocenia czy dane zdarzenie losowe objęte jest umową ubezpieczenia, ustala wartość przedmiotu ubezpieczenia, ustala czy zaistniały przesłanki do wypłaty odszkodowania, czy zostały spełnione wszystkie warunki do spełnienia świadczenia zgodnie z zawartą umową ubezpieczenia oraz dokonuje weryfikacji danych osoby uprawnionej do wypłaty odszkodowania, oraz jest nieprawidłowe w zakresie zwolnienia od podatku VAT dla wykonywanych przez Spółkę czynności tj.: dokumentowania rozmiaru szkód, badania zgodności danych wpisanych we wniosku, sporządzania raportu z lustracji miejsca wypadku, sporządzania dokumentacji zdjęciowej uszkodzeń, weryfikacji czy nie zachodzi przypadek próby oszustwa ubezpieczeniowego, wyliczania wysokości szkody (opracowanie i analizę zebranej dokumentacji, ustalenia odpowiedzialności Ubezpieczyciela za powstałą szkodę, kwalifikacje uszkodzonych przedmiotów pod względem rozmiaru szkody), pisemnego sporządzenia wyliczenia wysokości szkody zawierające propozycję co do stanowiska odpowiedzialności i wysokości szkody, dostarczania do Ubezpieczyciela całość dokumentacji szkodowej.

  
  
  
  

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wyrokiem z 9 grudnia 2014 r. sygn. akt III SA/Wa 929/14.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 177 poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

Co do zasady stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Należy nadmienić, iż zgodnie z treścią art. 146a pkt 1 ustawy, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. l i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, zwolnieniem od podatku objęte są usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji.

Powyższy przepis jest efektem implementacji do krajowego porządku prawnego przepisu art. 135 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym zwolnieniu od tego podatku podlegają transakcje ubezpieczeniowe i reasekuracyjne, wraz z usługami pokrewnymi świadczonymi przez brokerów ubezpieczeniowych i agentów ubezpieczeniowych.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Spółka świadczy usługi na rzecz towarzystw ubezpieczeniowych na podstawie zawartych z nimi umów lub na podstawie zleceń od towarzystw ubezpieczeniowych, w których przedmiotem świadczenia są usługi inspekcji, lustracji i likwidacja szkód, w tym ustalenie ryzyka, ustalenie przyczyny powstania szkody oraz wycena wartości strat. Wszystkie te czynności są zawsze wykonywane w imieniu i na rzecz ubezpieczyciela osobiście przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca wskazał też, że czynności dokonuje w imieniu i na rzecz Ubezpieczyciela na podstawie pełnomocnictw, z których wynika umocowanie Wnioskodawcy do reprezentowania Ubezpieczyciela w zakresie wyżej wymienionych czynności, czyli likwidacji szkód w tym związanych z ustaleniem przyczyn i okoliczności zdarzeń losowych, ustaleniem rozmiaru szkód oraz wysokości odszkodowań, przy czym upoważnienie nie uprawnia do składania oświadczeń woli w przedmiocie uznania roszczenia czy odmowy wypłaty odszkodowania. Wnioskodawca posiada dostęp do wszelkiej dokumentacji dotyczącej konkretnego przypadku.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy według stanu prawnego obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 roku przy sprzedaży opisanych usług: inspekcji, lustracji i likwidacji szkód wykonywanych w imieniu i na rzecz Ubezpieczyciela, osobiście przez Wnioskodawcę, Spółka korzysta ze zwolnienia przedmiotowego od podatku od towarów i usług.

Należy jednak podkreślić, że w świetle utrwalonej linii orzeczniczej TSUE, przewidziane w dyrektywie 2006/112/WE zwolnienia stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, których celem jest uniknięcie rozbieżności pomiędzy państwami członkowskimi w stosowaniu systemu podatku VAT, i które należy sytuować w ogólnym kontekście wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (wyroki w sprawach: C-169/04 Abbey National pkt 38, C-472/03 Arthur Andersen pkt 25, C-240/99 Skandia pkt 23 i inne).

Wprawdzie dyrektywa 2006/112/WE nie zawiera definicji zwolnionych transakcji ubezpieczeniowych, jednak kwestia ta była przedmiotem orzecznictwa TSUE, z którego wynika, że: ?(?) istotą transakcji ubezpieczeniowej jest, w ogólnym rozumieniu, iż ubezpieczyciel zobowiązuje się, w przypadku, gdy zaistnieje ryzyko objęte ubezpieczeniem, świadczyć ubezpieczonemu usługę uzgodnioną podczas zawierania umowy w zamian za uprzednią wpłatę składki.? (wyroki w sprawach: C-8/01 Taksatorringen pkt 39, C-349/96 CPP pkt 17, C-240/99 Skandia pkt 37). Ponadto, ?transakcja ubezpieczeniowa nieodzownie pociąga za sobą istnienie umowy między dostawcą usługi ubezpieczeniowej i osobą, która jest ubezpieczona na wypadek ryzyka, czyli ubezpieczonym.? (wyrok w sprawie C-8/01 Taksatorringen, pkt 41).

W tym kontekście, świadczone w imieniu i na rzecz zakładów ubezpieczeń czynności inspekcji, lustracji i likwidacji szkód ? nie mogą być uznane za usługi ubezpieczeniowe podlegające zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku jednak, gdy takie czynności byłyby wykonywane przez podmiot działający jak ubezpieczyciel w ramach umowy zawartej z podmiotem objętym ochroną, podlegałyby zwolnieniu od podatku na podstawie ww. art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy. Takie stanowisko znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie TSUE ? wyrok w sprawie C-13/06 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Greckiej, w którym Trybunał uznał, że: ?(?) świadczenie pomocy drogowej, do którego zobowiązuje się instytucja (?) na rzecz swoich członków, w zamian za zapłatę stałej składki rocznej w razie wystąpienia pokrytego przez nią ryzyka awarii lub wypadku, wchodzi w zakres pojęcia ?transakcji ubezpieczeniowych? (?), a zatem powinno być zwolnione z podatku VAT? ? pkt 14 wyroku.

W analizowanej sprawie Wnioskodawca nie wykonuje czynności ubezpieczeniowych.

Czynność ubezpieczeniowa, w rozumieniu TSUE, charakteryzuje się tym, że ubezpieczyciel, w zamian za wcześniejsze opłacenie składki ubezpieczeniowej, zobowiązuje się w przypadku wystąpienia ryzyka objętego umową ubezpieczenia do spełnienia na rzecz ubezpieczonego świadczenia określonego w momencie zawarcia umowy. Spółka nie występuje w roli ubezpieczyciela, który w przypadku wystąpienia ryzyka objętego umową ubezpieczenia będzie zobowiązany do wykonania świadczenia na rzecz ubezpieczonego klienta towarzystwa ubezpieczeniowego. Zauważyć należy, że ?czynność ubezpieczeniowa?, w każdym wypadku związana będzie z istnieniem stosunku umownego między ubezpieczycielem, który na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług może korzystać ze zwolnienia z tego podatku, a osobą, której ryzyko jest objęte ubezpieczeniem, czyli ubezpieczonym. Natomiast z opisu sprawy wynika, że między Wnioskodawcą oraz ubezpieczonymi nie istnieje żaden stosunek prawny ubezpieczenia. Zainteresowany nie występuje w roli ubezpieczyciela, który w przypadku wystąpienia ryzyka objętego umową ubezpieczenia będzie zobowiązany do świadczenia na rzecz ubezpieczonego klienta.

Wnioskodawca nie świadczy również usług reasekuracyjnych, polegających na wykonywaniu czynności związanych z przyjmowaniem ryzyka cedowanego przez zakład ubezpieczeń lub przez zakład reasekuracji oraz dalsze cedowanie przyjętego ryzyka.

W konsekwencji, czynności wykonywane w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń będące przedmiotem wniosku nie stanowią usług ubezpieczeniowych lub reasekuracyjnych, korzystających ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy.

Z treści art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy wynika, że prawodawca zwolnił od podatku również usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych.

Zasadniczym kryterium, pozwalającym na ustalenie, czy dana osoba jest pośrednikiem ubezpieczeniowym, czy też nie, jest charakter wykonywanych przez nią czynności wewnętrznych. W sprawie C-124/07 pomiędzy J.C.M. Beheer B.V. a Staatssecretaris van Financien TSUE zwrócił uwagę, że przepisy wspólnotowe nie zawierają żadnych wskazówek odnoszących się do stosunku pomiędzy brokerem lub pośrednikiem ubezpieczeniowym a stronami umowy ubezpieczeniowej, do której się przyczynił. Stwierdzenie posiadania statusu brokera lub pośrednika ubezpieczeniowego zależy zatem od cech badanej działalności. Z kolei, w sprawie C-453/05 TSUE stwierdził, że ?pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. Zatem pojęcie pośrednictwa nie wymaga koniecznie, aby pośrednik działający jako subagent agenta głównego kontaktował się bezpośrednio z dwiema stronami umowy, aby negocjować wszystkie klauzule, jednakże pod warunkiem że jego działalność nie ogranicza się do zobowiązania do wykonania części czynności faktycznych związanych z umową?.

Odnosząc się do powyższego stwierdzić należy, że działalność pośrednictwa ubezpieczeniowego dotyczy działalności wykonywanej przez pośrednika, który nie zajmuje miejsca jakiejkolwiek strony umowy produktu finansowego. Powinna to być usługa wykonana na rzecz strony oraz opłacona przez nią jako odrębna działalność pośrednictwa. Pośrednictwo to ma zatem na celu dokonanie wszelkich niezbędnych czynności, które umożliwiłyby zawarcie przez obie strony umowy, przy czym pośrednik nie realizuje w stosunku do treści umowy żadnego własnego interesu.

W konsekwencji powyższego, w przedmiotowej sprawie, świadczenia wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz firmy ubezpieczeniowej nie stanowią pośrednictwa ubezpieczeniowego, lecz wykonanie niektórych czynności w ramach zawartej umowy pomiędzy Wnioskodawcą a firmą ubezpieczeniową.

Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach świadczenia usług inspekcji, lustracji i likwidacji szkód w rozumieniu i na rzecz Ubezpieczyciela, będące przedmiotem wniosku nie stanowią również usług pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, korzystających ze zwolnienia od podatku, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 13 ustawy o VAT, zwolnienie od podatku ma również zastosowanie do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w art. 43 ust. 1 pkt 7 oraz 37 ? 41 (a więc m.in. usługi ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej), który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia tej usługi.

Przepis ten dotyczy usług opartych na podwykonawstwie, czy outsourcingu, wykonywanych przez podmioty trzecie na rzecz podmiotów ubezpieczających.

Odnosząc się do możliwości objęcia usług świadczonych w ramach likwidacji szkód zwolnieniem określonym w art. 43 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług trzeba wskazać, że w przepisach krajowych brak jest przybliżenia rozumienia tego zwrotu. Wobec tego, należy posłużyć się w tym zakresie, literalną wykładnią tego przepisu.

I tak, według ?Uniwersalnego słownika języka polskiego?, PWN, Warszawa 2003, właściwy oznacza taki, jaki być powinien, spełniający konieczne warunki; odpowiedni, stosowny, należyty?. Z kolei według ?Słownika poprawnej polszczyzny? pod red. prof. A. Markowskiego, PWN, Warszawa 2010, właściwy to także ?charakterystyczny, typowy?.

Zatem to właśnie w tym znaczeniu użyto w art. 43 ust. 13 ustawy o VAT sformułowania ?(...) jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41?.

Przy czym (jak wskazał w orzeczeniu z dnia 9 grudnia 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, sygn. akt III SA/Wa 929/14), pamiętać należy, że usługą ubezpieczeniową nie jest całe spektrum działań ubezpieczyciela, ale czynności dla których jest on zobowiązany wobec ubezpieczonego na podstawie umowy ubezpieczenia.

W związku z powyższym należy przyjąć, że opisane we wniosku o interpretację usługi likwidacji szkód, które nakierowane są na ubezpieczonego stanowią część usługi ubezpieczeniowej, jako niezbędny, specyficzny i istotny element do właściwego jej wykonania, wpisujący się w ciąg czynności, które - z perspektywy klienta - są postrzegane jako fragment świadczonej przez zakład ubezpieczeń usługi ubezpieczeniowej.

Przeprowadzenie procesu likwidacyjnego określonego w art. 16 ustawy ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 2010 r. Nr 11, poz. 66, z późn. zm.), jest obowiązkiem ubezpieczyciela (który może powierzyć innym podmiotom - art. 3 ust. 6 ustawy o działalności ubezpieczeniowej), stanowiąc jedno ze świadczeń, do jakich zobowiązany jest ubezpieczyciel w ramach stosunku ubezpieczenia.

Stąd wykonywane przez Wnioskodawcę, podzlecone przez Ubezpieczyciela czynności, takie jak:

1. przyjmowanie zgłoszenia szkód,
   
2. udzielanie ubezpieczonemu informacji o jego prawach i obowiązkach wynikających z ogólnych warunków umowy oraz o dalszym postępowaniu dotyczącym likwidacji szkody,
   
3. organizowanie pomocy w miejscu zdarzenia,
   
4. dokonanie inspekcji weryfikujących stan pojazdu mających być przedmiotem ubezpieczenia w ramach umów ubezpieczenia
5. ustalanie przyczyny oraz okoliczności zajścia zdarzeń przewidzianych w umowie ubezpieczenia,
   
6. lustracje miejsca zdarzenia ubezpieczeniowego,
   
7. ustalenie wysokości szkód oraz rozmiaru odszkodowań
   

- stanowią element usługi ubezpieczeniowej, właściwy i niezbędny do jej wykonania.

Wobec tego, ww. czynności wykonywane przez Spółkę stanowią usługi właściwe dla usługi ubezpieczeniowej, w rozumieniu art. 43 ust. 13 ustawy o VAT i korzystają ze zwolnienia od podatku o którym mowa w art. 43 ust. 13 ustawy w zw. z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT, według stanu prawnego obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 roku.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tej części należało uznać za prawidłowe.

Spółka w opisie sprawa wskazała, że zajmuje się również rozpatrywaniem roszczeń, to znaczy czynnościami które sprowadzają się w istocie do weryfikacji informacji wynikającej z dokumentacji dotyczącej zaistniałego zdarzenia objętego ubezpieczeniem z zapisami polisy ubezpieczeniowej, prowadzonej w celu upewnienia się, czy posiadacz polisy ma prawo do składanego roszczenia i w jakiej kwocie ubezpieczyciel może uznać to roszczenie, to jest podejmuje działania polegające na ustaleniu przyczyn i okoliczności zdarzeń losowych, ocenia czy dane zdarzenie losowe objęte jest umową ubezpieczenia, ustala wartość przedmiotu ubezpieczenia, ustala czy zaistniały przesłanki do wypłaty odszkodowania, czy zostały spełnione wszystkie warunki do spełnienia świadczenia zgodnie z zawartą umową ubezpieczenia oraz dokonuje weryfikacji danych osoby uprawnionej do wypłaty odszkodowania.

Wnioskodawca wyżej wymienione czynności dokonuje w imieniu i na rzecz Ubezpieczyciela na podstawie pełnomocnictw, z których wynika umocowanie Wnioskodawcy do reprezentowania Ubezpieczyciela w zakresie wyżej wymienionych czynności, czyli likwidacji szkód w tym związanych z ustaleniem przyczyn i okoliczności zdarzeń losowych, ustaleniem rozmiaru szkód oraz wysokości odszkodowań, przy czym upoważnienie nie uprawnia do składania oświadczeń woli w przedmiocie uznania roszczenia czy odmowy wypłaty odszkodowania. Wnioskodawca posiada dostęp do wszelkiej dokumentacji dotyczącej konkretnego przypadku.

Podnieść należy, że czynności wykonywane w ramach procesu likwidacji szkód, określane ogólnie pojęciem ?rozpatrywania roszczeń?, które sprowadzają się w istocie do weryfikacji informacji wynikających z dokumentacji dotyczącej zaistniałego zdarzenia objętego ubezpieczeniem (a więc np. dokonanej wyceny szkody, raportu z lustracji miejsca wypadku itp.) z zapisami polisy ubezpieczeniowej, prowadzonej w celu upewnienia się, czy posiadacz polisy ma prawo do składanego roszczenia i w jakiej kwocie ubezpieczyciel może uznać to roszczenie, mogą korzystać ze zwolnienia określonego w ww. art. 43 ust. 13 ustawy. Wypełniają bowiem warunki określone w tym przepisie. Czynności te wymagają od rozpatrującego roszczenie posiadania pełnego obrazu zobowiązań umownych oraz stosowanych w danej umowie standardów ubezpieczeniowych. Na tej podstawie dokonywana jest weryfikacja, czy zgromadzone informacje odpowiadają profilowi ryzyka objętego polisą i czy ubezpieczyciel będzie w świetle umowy zobowiązany do pokrycia szkody i w jakiej wysokości (niewykluczony jest tu element negocjacji wysokości rekompensaty). Czynności takie świadczone na zlecenie zakładu ubezpieczeń wymagają pewnego rodzaju upoważnienia do podejmowania decyzji w imieniu tego zakładu oraz dostępu do dokumentacji konkretnej umowy ubezpieczeniowej.

Zatem czynności świadczone przez Wnioskodawcę w zakresie rozpatrywania roszczeń sprowadzające się w istocie do weryfikacji informacji wynikających z dokumentacji dotyczącej zaistniałego zdarzenia objętego ubezpieczeniem (a więc np. dokonanej wyceny szkody, raportu z lustracji miejsca wypadku itp.) z zapisami polisy ubezpieczeniowej, prowadzonej w celu upewnienia się, czy posiadacz polisy ma prawo do składanego roszczenia i w jakiej kwocie ubezpieczyciel może uznać to roszczenie oraz czy zostały spełnione wszystkie warunki do spełnienia świadczenia zgodnie z zawartą umową ubezpieczenia a także weryfikacja danych osoby uprawnionej do wypłaty odszkodowania - podlegają zwolnieniu z podatku na podstawie art. 43 ust. 13 ustawy o VAT w zw. z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, według stanu prawnego obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 roku.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tej części należy uznać za prawidłowe.

Jednakże, część wymienionych we wniosku czynności wykonywanych przez Spółkę w ramach świadczenia usług inspekcji, lustracji i likwidacji szkód w imieniu i na rzecz Ubezpieczyciela, stanowi wyłącznie czynności o charakterze techniczno-administracyjnym, i jako że usługi te nie są nakierowane na ubezpieczonego, to nie stanowią elementu usługi ubezpieczeniowej.

Stąd wykonywane przez Spółkę czynności, tj.:

1. dokumentowanie rozmiaru szkód,
   
2. badanie zgodności danych wpisanych we wniosku,
   
3. sporządzanie raportu z lustracji miejsca wypadku,
   
4. sporządzanie dokumentacji zdjęciowej uszkodzeń,
   
5. weryfikacji czy nie zachodzi przypadek próby oszustwa ubezpieczeniowego,
   
6. wyliczanie wysokości szkody (opracowanie i analizę zebranej dokumentacji, ustalenie odpowiedzialności Ubezpieczyciela za powstałą szkodę, kwalifikacje uszkodzonych przedmiotów pod względem rozmiaru szkody),
   
7. pisemne sporządzenie wyliczenia wysokości szkody zawierające propozycję co do stanowiska odpowiedzialności i wysokości szkody,
   
8. dostarczanie do Ubezpieczyciela całość dokumentacji szkodowej
   

- choć stanowią część czynności firmy ubezpieczeniowej, to nie są usługami właściwymi do usług ubezpieczeniowych, gdyż nie mieszczą się w zakresie obowiązków wobec ubezpieczonego.

W konsekwencji, ww. czynności nie stanowią usług właściwych dla usługi ubezpieczeniowej, w rozumieniu art. 43 ust. 13 ustawy o VAT i nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku o którym mowa w art. 43 ust. 13 ustawy w zw. z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT.

Tym samym usługi te podlegają opodatkowaniu podstawową stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, według stanu prawnego obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 roku.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.