W zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej zakup samochodu (...)

UZASADNIENIE

W dniu 27.05.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej zakup samochodu osobowego będącego nagrodą w loterii.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej jako: ?Spółka?) w ramach prowadzonej działalności świadczy szeroko rozumiane usługi reklamowe, w tym m.in. usługi organizacji i obsługi konkursów, loterii, programów lojalnościowych i innych akcji promocyjnych / marketingowych / reklamowych / lojalnościowych (dalej jako: ?akcje marketingowe?). Spółka będzie nawiązywać współpracę z kontrahentami, w ramach, której będzie świadczyć usługi polegające na organizacji i obsłudze różnego rodzaju akcji marketingowych. Niejednokrotnie Spółce powierzone zostaną niemal wszystkie czynności związane z obsługą danej akcji marketingowej tj. m.in. czynności organizacyjne czy administracyjne związane z kompleksową obsługą tych akcji. W ramach usług świadczonych kontrahentom, Spółka będzie także nabywać materiały promocyjno-reklamowe (dalej jako: ?materiały-nagrody?), które następnie będzie wydawać uczestnikom/laureatom tych akcji marketingowych (dalej jako: ?laureaci?). Niewykluczone, że Spółka będzie nabywać samochody osobowe, które również będą stanowić nagrody i będą podlegać wydaniu laureatom. Wydanie materiałów-nagród, w tym, niewykluczone, że również samochodów osobowych, co do zasady, odbywać się będzie w ten sposób, że Spółka dokona przekazania materiałów na rzecz laureata akcji marketingowej. Spółka będzie dokonywać zakupu tych materiałów-nagród, w tym niewykluczone samochodów osobowych, we własnym imieniu, a kontrahent zlecający usługę reklamową nie stanie się właścicielem tych materiałów-nagród. Nie dojdzie do wydania nagród kontrahentowi. Podsumowując, Spółka będzie nabywać materiały-nagrody w ramach realizacji usługi reklamowej i dokonywać ich wydania bezpośrednio laureatom.

Za wyświadczenie kompleksowej usługi reklamowej Spółka będzie wystawiać swoim kontrahentom faktury VAT i opodatkowywać ją stawką podstawową. Jednocześnie Spółka przyznaje, że kalkulując należne jej wynagrodzenie, uwzględni koszty związane z obsługą danej akcji marketingowej, swoją marżę oraz wartość nabytych materiałów - nagród.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym tj. w przypadku zakupu samochodów osobowych w celu realizacji kompleksowych usług reklamowych, w ramach których dojdzie m.in. do wydania samochodów osobowych laureatom konkursu, loterii, bądź innej akcji marketingowej, Spółka będzie uprawniona do odliczenia 100% podatku naliczonego przy ich zakupie?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka stoi na stanowisku, zgodnie z którym przysługuje jej prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu materiałów-nagród, w tym samochodów osobowych które następnie zostaną wydane laureatom określonych akcji marketingowych.

Zgodnie, bowiem z art. 86 ust. 1 ustawy VAT w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi o którym nowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Mając na uwadze fakt, że usługi świadczone przez Spółkę (usługi reklamowe) są opodatkowane VAT, to od wszelkich nabyć dokonywanych w związku z ich świadczeniem, Spółka może odliczać podatek naliczony.

Zdaniem Spółki, może ona dokonywać odliczenia podatku naliczonego również przy zakupie samochodów osobowych. Co więcej, Spółka uważa, że przysługujące jej odliczenie może być dokonywane w pełnym zakresie, tj. w wysokości równej 100% podatku naliczonego na fakturach VAT dokumentujących nabycie samochodów osobowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1) lit. a) ustawy VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (dalej jako: ?ustawa zmieniająca?) w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 (ustawa VAT) stanowi 60 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytuł wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł z zastrzeżeniem ust. 2.

Jednocześnie zgodnie z art. 3 ust. 2 pkt 7 ustawy zmieniającej przepis ust. 1 nie dotyczy przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

1. odsprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
   
2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
   
   

Natomiast od dnia 1 stycznia 2013 roku do ustawy VAT, zgodnie z art. 1 pkt 12 w zw. z art. 9 pkt 2 ustawy zmieniającej dodany zostanie art. 86a, gdzie zgodnie z jego ust. 1 w przypadku nabycia 1) samochodów osobowych, 2) innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony - kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 60 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł. Natomiast zgodnie z tym art. 86a ust. 3 przepis ust. 1 nie dotyczy przypadków, gdy odsprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze stanowi przedmiot działalności podatnika.

Zdaniem Spółki ograniczenie w zakresie możliwości odliczania podatku VAT naliczonego od nabycia samochodów osobowych nie będzie jej dotyczyć. Bowiem zgodnie z powyższym, niniejsze ograniczenie nie dotyczy przypadków gdy przedmiotem działalności podatnika jest odsprzedaż tych samochodów (pojazdów).

Spółka wskazuje, że odsprzedaż na gruncie ustawy VAT należy rozumieć szeroko. Pojęcie ?odsprzedaż?, którym posłużył się ustawodawca w tym przepisie, powinno być rozumiane jako nabycie pojazdów w celu dokonania dostawy towaru, odsprzedaż nie może być ograniczona jedynie do ?dalszej sprzedaży? tych pojazdów, gdyż takie rozumienie tego pojęcia oznaczałoby, iż np. komisant nie mógłby korzystać z pełnego prawa do odliczenia podatku, chociaż oczywiście powinien gdyż jego działalność jest bardzo zbliżona do typowej sprzedaży dokonywanej przez np. dealera samochodów. Skoro mowa jest o odsprzedaży, to należałoby rozumieć, że przepis ten nie dotyczy nabycia pojazdów w celu korzystania z tych pojazdów (tak: Modzelewski Zbigniew, Mularczyk Grzegorz. Ustawa o VAT. Komentarz, Warszawa 2006 Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis).

W ocenie Spółki nie istotnym jest fakt, że Spółka nie trudni się profesjonalną odsprzedażą samochodów osobowych, a dla zastosowania wyłączenia z ograniczenia odliczenia podatku VAT naliczonego od nabywanych samochodów osobowych wystarczającym jest fakt, że Spółka będzie dokonywać ich dostawy jako nagród w organizowanych akcjach marketingowych.

W niniejszym stanie faktycznym Spółka będzie dokonywać przeniesienia własności nabytych przez Spółkę samochodów osobowych w ramach świadczenia usługi reklamowej, której częścią będzie organizacja akcji marketingowej oraz nabycie i wydanie nagród laureatom. Spółka przeniesie własność samochodu na laureata. Wynagrodzenie Spółki stanowi zapłata za usługę organizacji akcji marketingowej dokonywana na rzecz Spółki przez podmiot zlecający organizację akcji marketingowej, której częścią będzie nabycie i wydanie nagród.

Zdaniem Spółki w powyższych okolicznościach przeniesienie własności samochodu nie następuje bez wynagrodzenia, gdyż wynagrodzeniem Spółki jest cena uzyskiwana za usługę reklamową, która swym zakresem obejmuje także nabycie i wydanie nagród w ramach akcji marketingowej.

W przedstawionej sytuacji wynagrodzenie za samochód płaci podmiot zamawiający usługę reklamową, której częścią jest nabycie i wydanie nagród, zatem jest to inny podmiot niż laureat otrzymujący samochód. Z tego względu sytuacja ta różni się od umowy sprzedaży, jednakże z ekonomicznego punktu widzenia jej skutki są bardzo zbliżone do sprzedaży, gdyż Spółka przenosi własność samochodu i otrzymuje w zamian ekwiwalent w postaci wynagrodzenia za usługę w ramach, której dochodzi do przeniesienia własności samochodu. Zdaniem Spółki w przedstawionym stanie faktycznym Spółka przyjmując zlecenie wykonania usługi reklamowej zobowiązuje się w ramach tej usługi dostarczyć za wynagrodzeniem samochód laureatowi. Dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy nie ma znaczenia, że wskazanie ostatecznego odbiorcy samochodu następuje w sposób pośredni przez określenie warunków akcji marketingowej. Zdaniem Spółki należy podkreślić, że w rozważanym stanie faktycznym występuje ostateczna konsumpcja towaru. Jeżeli usługa reklamowa, w ramach, której następuje ta konsumpcja jest opodatkowana to rozważana sytuacja powinna być traktowana na równi ze sprzedażą samochodu, także przez zastosowanie do niej art. 3 ustawy zmieniającej.

W przepisie art. 3 ustawy zmieniającej ustawodawca ustanowił wyjątek od ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Zgodnie z treścią tego przepisu ograniczenia odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy zmieniającej (a od 1 stycznia 2013 w art. 86a ust. 1 ustawy VAT) nie stosuje się do przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest odprzedaż tych samochodów (pojazdów). Wyłączenie to wskazuje, że ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego nie ma zastosowania w sytuacji, gdy samochody stanowią towar handlowy i przeznaczone są do sprzedaży. W ocenie Spółki intencją ustawodawcy wprowadzającego ograniczenie w możliwości odliczenia podatku naliczonego od zakupu samochodów osobowych było uniemożliwienie odliczenia podatku naliczonego podatnikom wykorzystującym samochody na cele niezwiązane z działalnością gospodarczą. Świadczy o tym także wyłączenie tego ograniczenia zawarte w art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b) ustawy zmieniającej (a od 1 stycznia 2013 r. art. 86a ust. 3 ustawy VAT) dotyczące podatników nabywających samochody w celu oddania ich w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Mając powyższe na uwadze Spółka stoi na stanowisku, że w przypadku, gdy Spółka przeznaczy samochody osobowe na nagrody w akcjach marketingowych, których nabycie i wydanie laureatom stanowi część kompleksowej usługi reklamowej, którą to Spółka świadczy odpłatnie możliwe jest zastosowanie przepisu art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a) ustawy zmieniającej (a od 1 stycznia 2013 roku art. 86a ust. 3 ustawy VAT) pod warunkiem, że usługa ta będzie opodatkowana przez Spółkę podatkiem należnym.

Stanowisko prezentowane przez Spółkę znajduje poparcie w orzecznictwie sądów administracyjnych, przykładowo Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w wyroku z dnia 13 kwietnia 2010 r., sygn. III SA/Wa 2243/09.

Spółka wskazuje również na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 czerwca 2011 r. (sygn. I FSK 1014/10), który oddalając skargę Ministra Finansów na wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 kwietnia 2010 r. (III SA/Wa 2243/09), de facto uznał za prawidłowe stanowisko analogiczne do zaprezentowanego przez Wnioskodawcę.

W dniu 19.08.2011r. wydana została interpretacja indywidualna nr IPPP1-443-842/11-3/ISZ, w której powyższe stanowisko Wnioskodawcy uznane zostało za nieprawidłowe.

W ww. interpretacji indywidualnej stwierdzono, iż nie została spełniona przesłanka zawarta w art. 3 ust. 2 pkt 7 ustawy zmieniającej, gdyż całość odliczenia 100% podatku naliczonego wykazanego w fakturze nabycia może dokonać podatnik, który nabył samochód osobowy w celu odsprzedaży. W sytuacji zaś przedstawionej we wniosku, wnioskodawca nabywa samochód w celu realizacji usługi organizacji akcji marketingowej. Zatem ich podstawowym przeznaczeniem jest ich nabycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Oznacza to, że zgodnie z art. 3 ustawy zmieniającej, przy zakupie przedmiotowego pojazdu ? samochodu osobowego ? Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia 60%, nie więcej jednak niż 6.000 zł, nie zaś 100% wartości podatku naliczonego z faktur nabycia powyższych samochodów osobowych.

Powyższa interpretacja była przedmiotem skargi Strony. Wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 08 października 2012r. sygn. III SA/Wa 3310/11 uchylono zaskarżoną interpretację indywidualną nr IPPP1-443-842/11-3/ISZ z dnia 18.08.2011r. Wskazując na motywy uchylenia zaskarżonej interpretacji Sąd stwierdził, że spór w niniejszej sprawie polega w istocie na właściwej wykładni pojęć ?odsprzedaż? oraz ?przedmiotu działalności podatnika?, którymi posługuje się ustawodawca w art. 3 ust. 2 pkt 7a ustawy zmieniającej oraz art. 86a ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

WSA stanął na stanowisku, że odprzedaż stanowi bowiem pojęcie szerokie, polegające na każdej formie przeniesienia własności samochodu na nabywcę pod jakimkolwiek tytułem prawnym. Sąd wyraźnie wskazał, że nie można ograniczać pojęcia ?odsprzedaży? wyłącznie do dalszej sprzedaży sensu stricte, lecz musi być ono rozumiane jako każde przeniesienie prawa do dysponowania samochodem jak właściciel, niezależnie od tego, czy podatnik dokonuje sprzedaży, przekazuje samochód w loterii, w akcji marketingowej jako nagrodę, albo pod innym tytułem prawnym. Z kolei dokonywanie takiej odprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oznacza, że musi przejawiać się związek takiego przekazania samochodu z działalnością gospodarczą podatnika, odprzedaż stanowić musi część takiej działalności.

Zdaniem Sądu, Spółka zasadnie zauważyła, że ograniczenia w odliczeniu podatku naliczonego dotyczą takiej sytuacji, kiedy podatnik nabywa samochód po to, aby z niego korzystać w taki sposób, jakiemu zasadniczo służy samochód.

W ocenie Sądu Spółka spełnia obydwa warunki pełnego odliczenia podatku naliczonego ? dokonuje odsprzedaży w rozumieniu art. 3 ust. 2 pkt 7a ustawy nowelizującej oraz art. 86a ust. 3 ustawy, a poza tym to odsprzedaż następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej. Z wniosku wynika jednoznacznie, że prowadzona działalność marketingowa Spółki podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w treści art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl powyższego przepisu, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Natomiast na podstawie art. 86 ust. 3 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2011 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca ? nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Zgodnie z art. 1 pkt 11 lit. b ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. 247, poz. 1652), zwanej dalej ustawą zmieniającą, w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w art. 86 uchylono ust. 3 ? 7a.

Jednocześnie, w okresie od dnia 01.01.2011 r. do 31.12.2012 r. uchylone przepisy regulujące odliczenie podatku naliczonego od nabycia i eksploatacji pojazdów, o których mowa powyżej zastąpione zostały przez art. 3 ? 6 powołanej wyżej ustawy zmieniającej.

Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy zmieniającej w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6 000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
   
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielonesą od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
   
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
   
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
   
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej do ustawy;
   
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
   
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
   
   
   1. odsprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
      
   2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
   
   
   

W myśl art. 3 ust. 3 ustawy, spełnienie wymagań samochodowych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Z brzmienia przepisu art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a ww. ustawy zmieniającej, jednoznacznie wynika, że pełne odliczenie podatku naliczonego od nabytych samochodów osobowych dotyczy tylko takich przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest odsprzedaż tych nabytych przez niego samochodów osobowych. Pełne odliczenie podatku naliczonego nie dotyczy natomiast podatku naliczonego przy zakupie tych samochodów osobowych, które są wykorzystywane (używane) przez podatnika w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w inny sposób niż wskazany w art. 3 ust. 2 pkt 7 ustawy.

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, iż podatnik ma prawo do pełnego odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie samochodu osobowego pod warunkiem spełnienia przesłanek, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a ustawy nowelizującej, tj., gdy przedmiotem działalności podatnika jest odsprzedaż tych samochodów (pojazdów) oraz samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te ww. cele.

Analiza powyższych regulacji jednoznacznie wskazuje, że ograniczenie wynikające z art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej oraz ustawy o transporcie drogowym, nie dotyczy sytuacji, gdy przedmiotem działalności podatnika jest odsprzedaż pojazdów (art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a ustawy nowelizującej).

Ponadto należy zauważyć, iż użyte w zacytowanym przepisie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a ustawy nowelizującej, sformułowanie ?przedmiotem działalności podatnika? w zestawieniu z dalszą częścią zdania w brzmieniu ?odsprzedaż tych samochodów (pojazdów)?, nie oznacza przedmiotu działalności w sensie generalnym, lecz w kontekście zadysponowania konkretnym samochodem w ściśle określony sposób. Mówiąc o przedmiocie działalności podatnika, przepis ten wiąże go jednocześnie ze sprzedażą konkretnych samochodów poprzez użycie wyrazu ?tych?, przy czym sprzedaż jest jedyną okolicznością wymienioną w tym przepisie, która uzasadnia jego zastosowanie.

Zatem sam fakt prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie odsprzedaży samochodów, nie jest wystarczającą przesłanką, pozwalającą na odliczenie pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. samochodów i pojazdów. Do nabycia takiego uprawnienia konieczne jest równoczesne przeznaczenie danego, konkretnego samochodu do odsprzedaży. Przez odsprzedaż należy rozumieć każde przeniesienie prawa do rozporządzania samochodem jak właściciel.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności świadczy szeroko rozumiane usługi reklamowe, w tym m.in. usługi organizacji i obsługi konkursów, loterii, programów lojalnościowych i innych akcji promocyjnych / marketingowych / reklamowych / lojalnościowych (dalej jako: ?akcje marketingowe?). W ramach usług Spółka będzie nabywać materiały promocyjno-reklamowe, które następnie będzie wydawać uczestnikom/laureatom tych akcji marketingowych. Spółka będzie również nabywać samochody osobowe, które będą stanowić nagrody i będą podlegać wydaniu laureatom. Wydanie materiałów-nagród, w tym, samochodów osobowych, co do zasady, odbywać się będzie w ten sposób, że Spółka dokona przekazania materiałów na rzecz laureata akcji marketingowej. Spółka będzie dokonywać zakupu tych materiałów-nagród, w tym samochodów osobowych, we własnym imieniu, a kontrahent zlecający usługę reklamową nie stanie się właścicielem tych materiałów-nagród. Nie dojdzie do wydania nagród kontrahentowi. Podsumowując, Spółka będzie nabywać materiały-nagrody w ramach realizacji usługi reklamowej i dokonywać ich wydania bezpośrednio laureatom. Za wyświadczenie kompleksowej usługi reklamowej Spółka będzie wystawiać swoim kontrahentom faktury VAT i opodatkowywać ją stawką podstawową. Jednocześnie Spółka przyznaje, że kalkulując należne jej wynagrodzenie, uwzględni koszty związane z obsługą danej akcji marketingowej, swoją marżę oraz wartość nabytych materiałów - nagród.

Z powyższego wynika, iż została spełniona przesłanka, o której mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, zakup samochodu osobowego jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki. W analizowanej sprawie zakupiony przez Spółkę samochód osobowy w celu realizacji kompleksowych usług reklamowych, w ramach których dojdzie m.in. do wydania samochodów osobowych laureatom konkursu, loterii, bądź innej akcji marketingowej, jest defacto przeznaczony do dalszej odsprzedaży, a nie używania go do prowadzenia własnej działalności gospodarczej, polegającej na świadczeniu usług reklamowych w tym m.in. organizacji i obsługi akcji marketingowych. Odsprzedaż stanowi bowiem pojęcie szerokie, polegające na każdej formie przeniesienia własności samochodu na nabywcę pod jakimkolwiek tytułem prawnym. Nie można ograniczać tego pojęcia wyłącznie do dalszej sprzedaży sensu stricte, lecz musi być ono rozumiane jako każde przeniesienie prawa do dysponowania samochodem jak właściciel, niezależnie od tego, czy podatnik dokonuje sprzedaży, przekazuje samochód w loterii, w akcji marketingowej jako nagrodę, albo pod innym tytułem prawnym.

Zatem w analizowanej sprawie znajdzie zastosowanie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a) ustawy zmieniającej. Nabyty pojazd będzie przeznaczony do dalszej odsprzedaży w ramach wykonywanej działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż w przypadku zakupu samochodów osobowych w celu przekazania jako nagrody w organizowanej akcji marketingowej, stanowiącej odpłatną dostawę towarów, Spółka ma prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących ich zakup,na podstawie art. 3 ust. 2 pkt 7a ustawy zmieniającej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji IPPP1/443-842/11-3/ISZ w przedstawionym zdarzeniu przyszłym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.