Opodatkowanie dostawy działek sygn: IPPP1/443-998/12-2/AS

Opodatkowanie dostawy działek

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 04.10.2012 r. (data wpływu 05.10.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek ? jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE


W dniu 05.10.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.


W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.


W dniu 2 lutego 2001 r. od swojego ojca, Wnioskująca otrzymała umową darowizny, sporządzoną w formie aktu notarialnego, nieruchomość rolną. Po przejęciu jej części na podstawie decyzji wywłaszczeniowej przez miasto, jest właścicielką nieruchomości rolnej o powierzchni 8.127 m2, oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka (dalej Nieruchomość). Ojciec darował Nieruchomość w związku z przejściem na emeryturę. Nieruchomość była w posiadaniu rodziny Wnioskodawczyni ojca od ponad 70 lat. W najbliższym czasie ma zamiar podzielić Nieruchomość w trybie geodezyjnym oraz w kilku etapach sprzedać działki z niej powstałe. Wnioskodawczyni jest w fazie negocjacji z potencjalnym kontrahentem.

Nieruchomość od momentu jej darowania nie służyła prowadzeniu działalności gospodarczej ani żadnej innej, związanej z uzyskiwaniem jakichkolwiek przychodów. Nieruchomość od 2007 stanowi nieużytek, zaś Wnioskująca mieszka pod innym adresem. Wnioskująca nigdy nie dzieliła Nieruchomości ani nie zbywała żadnej innej. Nieruchomość nie była również przedmiotem dzierżawy ani żadnej innej umowy o podobnym lub jakimkolwiek innym charakterze ? Wnioskująca nigdy nie pobierała pożytków z umów, których była przedmiotem.

Od momentu zakończenia ostatniej umowy o pracę w 1995 r. Wnioskująca nie pobiera żadnego wynagrodzenia, nie uzyskuje dochodów z tytułu jakichkolwiek umów - o pracę, gospodarczych lub cywilnoprawnych. Pozostaje na utrzymaniu męża i zajmuje się rodziną. Mąż Wnioskującej jest jedynym żywicielem rodziny. Małżonkowie wspólnie składają roczne zeznania podatkowe. Od roku 2001 Wnioskująca prowadzi działalność rolniczą w gospodarstwie rolnym i podlega ubezpieczeniu społecznemu rolników. Nie prowadzi innej pozarolniczej działalności gospodarczej. Nie planuje w przyszłości zbywania innych nieruchomości poza Nieruchomością (w tym działkami powstałymi po ewentualnym podziale Nieruchomości). Wnioskująca nie prowadziła również żadnych czynności przygotowawczych w celu planowanej sprzedaży nieruchomości, takich jak uzbrojenie terenu, działania marketingowe. Wnioskująca nie jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT.

Wg stanu na dzień sporządzenia wniosku, Nieruchomość nie jest objęta planem zagospodarowania przestrzennego, a zgodnie z zapisami studium uwarunkowań kierunków zagospodarowania przestrzennego, posiada przeznaczenie pod budownictwo wielorodzinne.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie.


Czy od transakcji etapowej sprzedaży działek powstałych z nieruchomości Wnioskująca będzie musiała odprowadzić podatek od towarów i usług ? VAT?


Czy wpływ na powstanie obowiązku podatkowego będzie mieć fakt geodezyjnego podziału Nieruchomości?


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. 2011 nr 177, poz. 1054, dalej ?Ustawa?) opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i usług i odpłatne świadczenie usług na terenie kraju.

W myśl art. 2 ust. 6 Ustawy przez ?towary? rozumie się m.in. grunty. Art. 7 ust. 1 Ustawy, stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w jej art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel. W myśl art. 15 ust. 1 Ustawy podatnikami podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z ust. 2 cytowanego przepisu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższego przepisu wynika, że sprzedaż majątku własnego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy dokonywana jest przez podatnika podatku od towarów i usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej lub przez osobę fizyczną niebędącą podatnikiem tego podatku, jeżeli sprzedaży można przypisać znamiona działalności gospodarczej prowadzonej z zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy. Ustawa VAT nie definiuje pojęcia częstotliwości. Zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą przez zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonego działania. Należy przy tym wskazać, iż o kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), lecz ilość dokonanych transakcji. A zatem, decydującym kryterium poddania czynności opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest powtarzalność czynności lub zamiar powtarzalności. Jak podkreśla się w judykaturze o charakterze sprzedaży działek budowlanych (gruntów) przez osoby fizyczne, które nie prowadzą formalnie zarejestrowanej działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami, w każdym przypadku powinna zadecydować w pierwszej kolejności treść zamiaru w momencie nabywania tych gruntów, a w dalszej kolejności okoliczności związane z ich sprzedażą.

Ponadto, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, niezależnie od częstotliwości dokonywanych transakcji, sprzedaż majątku własnego nabytego bez zamiaru jego zbywania. Nieruchomość została nabyta do majątku Wnioskującej w formie darowizny bez zamiaru jej odsprzedaży. Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem Naczelnego Sądu Administracyjnego nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku prywatnego nie nabytego w celach odsprzedaży (tak: NSA w wyrokach I FSK 1707/11, I FSK 1818/11 oraz I FSK 1819/11 - wszystkie z dnia 26 stycznia 2012 r., I FSK 1813/11 z dnia 27 stycznia 2012 r.).


Powyższe było wielokrotnie potwierdzane w orzecznictwie sądów administracyjnych.


Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 30 czerwca 2010 r. I SA/Bd 399/10: ?1. Handel należy rozumieć jako dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży. Działalność taka winna jednak mieć charakter profesjonalny (zawodowy), czyli powinna cechować się powtarzalnością czynności i zamiarem ich dłuższej kontynuacji. 2. Nie wystarczy dokonywanie transakcji sprzedaży w sposób częstotliwy by można daną działalność określić jako działalność handlową. Niezbędne jest także dokonywanie w sposób częstotliwy transakcji nabycia. 3. Sprzedaż kilku działek budowlanych lub przeznaczonych pod zabudowę wskazująca na ograniczony ilościowo zakres realizacji tej sprzedaży, a tym samym jej okazjonalność, a nie zamiar częstotliwego realizowania takiej działalności, nie może być kwalifikowana jako prowadzenie handlowej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 u.p.t.u. 4. Zwłaszcza w przypadku działalności gospodarczej w zakresie handlu, zamiar częstotliwego wykonywania czynności musi być ujawniony już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży.?

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 29 marca 2010 r. III SA/Gl 1561/09: ?Wykonanie danej czynności - planowana sprzedaż działek po ich uprzednim wydzieleniu z innych działek jednorazowo jednak w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy - nie przesądza automatycznie, że z tego tylko powodu dany podmiot staje się podatnikiem VAT. Konieczne jest bowiem ustalenie, że w odniesieniu do tej czynności występował on w charakterze podatnika, tj. jako handlowiec, że jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną.?

(por. również Wyrok NSA w Warszawie z dnia 26 stycznia 2010 r. I FSK 1574/08; Wyrok NSA w Warszawie z dnia 12 stycznia 2010 r. I FSK 1577/08; Wyrok NSA w Warszawie z dnia 8 grudnia 2009 r. I FSK 1334/08; Wyrok NSA w Warszawie z dnia 24 listopada 2009 r. I FSK 1736/08; Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 2 marca 2010 r. I SA/Gd 25/10).

Należy podkreślić, iż w orzecznictwie NSA za podstawowe kryterium klasyfikacji sprzedaży nieruchomości jako formy działalności gospodarczej jest uznawana aktywność działań zbywcy w zakresie obrotu nieruchomościami oraz wykorzystywanie w tym celu środków właściwych dla producentów, handlowców lub usługodawców (tak NSA w wyrokach: I FSK 1732/11 z 15 grudnia 2011 r.

, I FSK 1830/11 z dnia 11 stycznia 2012 r., I FSK 1814/11 z dnia 27 stycznia 2012 r.; WSA w Poznaniu w wyroku I SA/Po 352/12 z dnia 16 maja 2012 r.). Aktywność, o której mowa w przytoczonych orzeczeniach polegać może na ewentualnym uzbrojeniu terenu, wydzieleniu dróg wewnętrznych oraz działaniach marketingowych podjętych w celu sprzedaży działek, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia (tak: NSA w wyroku I FSK 1820/11 z dnia 26 stycznia 2012 r. Dla uznania sprzedaży za działalność gospodarczą nie ma natomiast znaczenia kwestia podziału nieruchomości oraz etapowość dokonania sprzedaży (tak: NSA w wyrokach I FSK 1868/11, I FSK 1870/11 z dnia 25 stycznia 2012 r. oraz I FSK 1118/11 z dnia 19 kwietnia 2012 r.).

Mając na uwadze powyższe, sprzedaż przez Wnioskodawczynię Nieruchomości lub ich części w postaci działek powstałych w wyniku dokonania podziału Nieruchomości, w ramach etapowej czynności sprzedaży nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ze względu na nie działanie w charakterze handlowca, nie będzie można jej uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. Nr 177 poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z tym przepisem, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie ? musi ona być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia ?podatnik? i ?działalność gospodarcza?, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami - wg zapisu ust. 1 tego artykułu - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 powyższego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma zatem na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem ?podatnika? te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Podkreślić przy tym należy, że pod pojęciem ?handel? należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 ustawy nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności i to bez względu na to, czy czynność tę wykonał jednorazowo ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest również czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

W przedmiocie opodatkowania sprzedaży działek wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. Udzielając odpowiedzi na postawione pytania prejudycjalne Trybunał wskazał, iż czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Jak wynika z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE, sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Inaczej jest natomiast w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu, wydzieleniu dróg wewnętrznych albo na działaniach marketingowych. Działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym, w takiej sytuacji dostawy terenu budowlanego nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskująca otrzymała od swojego ojca umową darowizny nieruchomość rolną. Nieruchomość była w posiadaniu rodziny ojca od ponad 70 lat. Obecnie Wnioskująca planuje podzielić ww. Nieruchomość w trybie geodezyjnym oraz w kilku etapach sprzedać powstałe działki.

Od roku 2001 Wnioskująca prowadzi działalność rolniczą w gospodarstwie rolnym, nie prowadzi innej działalności gospodarczej. Nieruchomość od 2007 r. stanowi nieużytek. Ponadto Nieruchomość od momentu jej darowania nie służyła prowadzeniu działalności gospodarczej, nie jest również przedmiotem umów dzierżawy ani innych o podobnym charakterze. Wnioskująca nigdy wcześniej nie dzieliła ani nie zbywała żadnej innej nieruchomości.

Wnioskująca nie planuje w przyszłości zbywania innych nieruchomości poza Nieruchomością (w tym działkami powstałymi po ewentualnym podziale Nieruchomości), nie prowadziła również żadnych czynności przygotowawczych w celu planowanej sprzedaży nieruchomości, takich jak uzbrojenie terenu, działania marketingowe. Nie jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT.

Wg stanu na dzień sporządzenia wniosku Nieruchomość, nie jest objęta planem zagospodarowania przestrzennego, a zgodnie z zapisami studium uwarunkowań kierunków zagospodarowania przestrzennego, posiada przeznaczenie pod budownictwo wielorodzinne.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy, treść powołanych regulacji oraz orzecznictwo TSUE, stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie nie wystąpią okoliczności, które wskazywałyby, że planowana przez Wnioskującą sprzedaż działek powstałych w wyniku podziału geodezyjnego Nieruchomości, dokonywana będzie w warunkach wskazujących na działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takich przesłanek brak. Ze złożonego wniosku nie wynika, aby nabyte grunty były wykorzystywane w jakikolwiek sposób do działalności gospodarczej, nie stanowiły przedmiotu umów najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, nie można również stwierdzić, że Wnioskująca nabyła grunty w celu dalszej odsprzedaży, czy w celach zarobkowych. Zbywana nieruchomość stanowi majątek prywatny Wnioskodawcy nabyty od ojca w drodze darowizny.

Ponadto, Zainteresowana nie dokonywała także żadnych aktywnych działań, które mogłyby świadczyć o zamiarze profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Skutkiem powyższego także i z tego względu transakcja sprzedaży opisanych we wniosku nieruchomości, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskująca będzie korzystała z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zatem ww. czynność sprzedaży oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług zastosowania nie mają.

Bez znaczenia dla przedmiotowej sprawy pozostaje fakt geodezyjnego podziału ww. Nieruchomości.


Reasumując należy uznać, iż Wnioskująca w wyniku sprzedaży nieruchomości, o których mowa we wniosku, nie będzie działała w charakterze podatnika podatku VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, tym samym sprzedaż przedmiotowych nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika