Wnioskująca zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, ma prawo korzystać ze (...)

UZASADNIENIE

W dniu 15.03.2010r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności wykonywanych przez rzeczoznawcę majątkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskująca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą polegającą na sporządzaniu opinii o wartości nieruchomości w formie operatu szacunkowego. Zainteresowana rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej po uzyskaniu uprawnień państwowych do szacowania wartości nieruchomości oraz otrzymaniu tytułu rzeczoznawcy majątkowego. Wnioskująca uzyskała informację, iż w prowadzonej działalności ma zastosowanie zwolnienie od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług. Ponadto Strona została poinformowana, iż w przedmiotowej sytuacji nie ma zastosowania art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. Zainteresowana informuje, iż nie świadczy usług z zakresu doradztwa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy Wnioskująca może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług...
2. Czy istnieją inne przepisy dotyczące podatku VAT inne niż wymienione, które mają zastosowanie dla działalności rzeczoznawcy majątkowego...
   
   

Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, iż przysługuje Jej prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?). Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 215, poz. 1666), kwotę o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, dla 2010 r. przyjmuje się w wysokości 100.000 zł. Natomiast stosownie do zapisu art. 2 ust. 2 ww. ustawy, w 2010 r. podatnicy, u których łączna wartość sprzedaży opodatkowanej w 2009 r. była wyższa niż 50.000 zł. i nie przekroczyła 100.000 zł, mogą skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego w terminie do 15 stycznia 2010 r., z zastrzeżeniem ust. 3. Natomiast podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy, jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1. Zauważyć należy, iż na mocy art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.

Minister Finansów w § 26 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.), określił listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowiącą załącznik do rozporządzenia. Pod pozycją 37 tego załącznika wskazano, że wyłączenie ze zwolnienia od podatku dotyczy ?doradztwa, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego?. Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia ?doradztwa? ani też pojęcia ?rzeczoznawstwa?. Wobec braku w ustawie definicji ?rzeczoznawstwa? należy posłużyć się znaczeniem językowym. W pierwszej jednak kolejności poszukiwać należy znaczenia pojęcia ?doradztwo?, skoro ustawa o podatku od towarów i usług w art. 113 ust. 13 pkt 2 zastrzega, że do osób świadczących usługi doradztwa nie stosuje się zwolnienia podmiotowego, określonego w ust. 1 i 9. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1994, ?rzeczoznawca? to specjalista powoływany do wydawania orzeczenia czy opinii w sprawach spornych wchodzących w zakres jego kwalifikacji zawodowych, biegły, ekspert, natomiast ?doradzać? znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że świadczenie usług polegających na sporządzaniu opinii o wartości nieruchomości w formie operatu szacunkowego mieści się w zakresie rzeczoznawstwa. Nie oznacza to jednak, że usługi te zawsze i bezwzględnie będą wyłączone ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Ze zwolnienia nie mogą bowiem korzystać ci podatnicy, którzy świadczą czynności wykonywane w ramach rzeczoznawstwa, które stanowią jednocześnie doradztwo ? inne oczywiście niż doradztwo rolnicze związane z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związane ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskująca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sporządzaniu opinii o wartości nieruchomości w formie operatu szacunkowego. Strona informuje, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie świadczy usług doradczych. Wątpliwości Zainteresowanej wiążą się z prawem do korzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Analiza przedstawionego stanu faktycznego na tle powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, iż Wnioskująca zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, ma prawo korzystać ze zwolnienia podmiotowego. Końcowo wskazać należy, iż jeżeli wartość sprzedaży Zainteresowanej w danym roku podatkowym przekroczy kwotę wskazaną w art. 113 ust. 1 cyt. ustawy, to utraci Ona prawo do zwolnienia w momencie przekroczenia tej kwoty (w myśl cyt. art. 113 ust. 5 ustawy), w związku z czym zobowiązana będzie dokonać rejestracji jako podatnik podatku VAT.

Zatem należy uznać stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.