Prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego VAT z otrzymanych duplikatów faktur VAT

20.12.2012

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2012 r. (data wpływu 5 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego VAT z otrzymanych duplikatów faktur VAT ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 października 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego VAT z otrzymanych duplikatów faktur VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 2007 roku Przedsiębiorstwo Zagraniczne wykonało dla Wnioskodawcy (Spółka) usługę magazynową (PKWiU 63.12.14). Faktury za powyższą usługę nigdy nie dotarły do działu księgowości, nie zostały zarejestrowane, ani zaksięgowane. Co za tym idzie, podatek należny nie został pomniejszony o podatek naliczony z niniejszych faktur. W roku 2011 usługodawca wystąpił na drogę sądową w celu odzyskania należności za nieuregulowane faktury i w wyniku postępowania sądowego sprawę wygrał: wyrok w imieniu Rzeczpospolitej Polskiej wydany przez Sąd Okręgowy z dnia 07.04.2011 r. oraz wyrok w imieniu Rzeczpospolitej Polskiej wydany przez Sąd Apelacyjny z dnia 05.01.2012 r.

Po wydaniu niniejszych wyroków, ponieważ nie odnotowano w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy obecności faktur, firma zwróciła się z prośbą o wystawienie duplikatów, co nastąpiło w marcu 2012. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, iż jest czynnym podatnikiem VAT. Obecnie przedmiotem działalności Spółki jest wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi nr PKD 6820Z, jednakże w momencie wykonywania usługi przedmiotem działalności była produkcja lamp elektronowych i pozostałych elementów elektronicznych nr PKD 3210Z. Usługa magazynowa udokumentowana na wystawionych duplikatach faktur służyła wykonywaniu czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Wnioskodawca uregulował zobowiązanie wobec kontrahenta wynikające z niniejszych faktur. Spółka nie otrzymała od kontrahenta zawiadomienia o zamiarze skorygowania podatku należnego zawartego w niniejszych fakturach, jako wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka ma prawo do odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług z duplikatów niniejszych faktur?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zgodnie zaś z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia podatku należnego powstaje zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-4 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Ponadto jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może na podstawie art. 86 ust. 11 ustawy obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy.

§ 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług stanowi: jeżeli oryginał faktury lub faktury korygującej ulegnie zniszczeniu albo zaginie, sprzedawca na wniosek nabywcy ponownie wystawia fakturę lub fakturę korygującą, zgodnie z danymi zawartymi w kopii tej faktury lub faktury korygującej. Faktura i faktura korygująca wystawiona ponownie musi dodatkowo zawierać wyraz ?DUPLIKAT? oraz datę jej wystawienia. Duplikat faktury i faktury korygującej wystawia się w dwóch egzemplarzach, przy czym oryginał otrzymuje nabywca, a kopię zatrzymuje sprzedawca.

Pojęcie faktury użyte w przepisie art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy należy rozumieć w znaczeniu szerszym tj. obejmującym obok faktur pierwotnych, także faktury korygujące, duplikaty faktur oraz inne dokumenty traktowane na podstawie § 20 rozporządzenia na równi z fakturami.

Wobec powyższego należy uznać, że stosownie do powołanych wyżej przepisów Spółka będzie miała prawo pomniejszyć podatek należny VAT w okresie rozliczeniowym, w którym otrzymała duplikat faktury lub w miesiącu następnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarcza, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl natomiast art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje co do zasady w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Prawo to wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych. Ponadto w myśl art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Zgodnie z zapisami art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zasady wystawiania faktur VAT i innych dokumentów z nimi zrównanych uregulowane zostały szczegółowo w przepisach, obowiązującego od dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Na mocy § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami ?FAKTURA VAT?.

W § 5 ust. 1 cyt. rozporządzenia, zostały zawarte dane, które powinna zawierać faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży.

Faktury i faktury korygujące są wystawiane co najmniej w dwóch egzemplarzach, przy czym oryginał otrzymuje nabywca, a kopię zatrzymuje sprzedawca (§ 19 ust. 1 cyt. rozporządzenia).

Na podstawie § 20 ust. 1, ust. 3 i ust. 4 ww. rozporządzenia jeżeli oryginał faktury lub faktury korygującej ulegnie zniszczeniu albo zaginie, sprzedawca na wniosek nabywcy ponownie wystawia fakturę lub fakturę korygującą, zgodnie z danymi zawartymi w kopii tej faktury lub faktury korygującej. Faktura i faktura korygująca wystawiona ponownie musi dodatkowo zawierać wyraz ?DUPLIKAT? oraz datę jej wystawienia. Duplikat faktury i faktury korygującej wystawia się w dwóch egzemplarzach, przy czym oryginał otrzymuje nabywca, a kopię zatrzymuje sprzedawca.

Z powyższych przepisów wynika, że duplikat jest ponownie wystawioną na wniosek nabywcy fakturą, zawierającą dane zawarte w kopii faktury, której oryginał uległ zniszczeniu albo zaginął, opatrzoną wyrazem ?duplikat?. Duplikat faktury jak i faktury korygującej, ma moc prawną równą fakturze pierwotnej, dokumentuje w ten sam sposób to samo zdarzenie gospodarcze, co faktura pierwotna i stanowi na równi z nią podstawę do odliczenia podatku naliczonego.

Reasumując, duplikat faktury VAT wystawia sprzedawca na wniosek nabywcy wyłącznie w przypadku gdy jej oryginał ulegnie zniszczeniu bądź zaginie.

Tak więc przesłanką do wystawienia duplikatu faktury VAT jest spełnienie łącznie wszystkich określonych poniżej przesłanek tj:

oryginał faktury bądź faktury korygującej zaginął lub uległ zniszczeniu,

nabywca musi się zwrócić z wnioskiem o wystawienie duplikatu faktury do sprzedawcy,

dane zawarte w duplikacie faktury VAT muszą być zgodne z danymi zawartymi w kopii tej faktury lub faktury korygującej będącej w posiadaniu sprzedawcy,

ponownie wystawiona faktura musi posiadać dodatkowo wyraz ?DUPLIKAT? oraz datę jej wystawienia. Podkreślenia w tym miejscu wymaga fakt, iż duplikat faktury stanowi powtórzenie danych zawartych w fakturze pierwotnej.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca w 2007 roku nabył usługę magazynową. Faktury z tego tytułu nigdy nie dotarły do działu księgowości Spółki, nie zostały zarejestrowane ani zaksięgowane, a co za tym idzie, podatek należny nie został pomniejszony o podatek naliczony z niniejszych faktur. Wnioskodawca nie uregulował należności ze spornych faktur VAT. Wnioskodawca zwrócił się z prośbą o wystawienie duplikatów spornych faktur, co nastąpiło w marcu 2012 r. W chwili obecnej uregulowano zobowiązanie wynikające z przedmiotowych faktur. Wnioskodawca ponadto wskazał, iż jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a zakupiona usługa magazynowa służyła wykonywaniu czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Wnioskodawca na tle powyższego powziął wątpliwości odnośnie prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego zawartego w duplikatach faktur VAT, które otrzymał w miesiącu marcu 2012 r. o dotyczących usługi zrealizowanej w 2007 r.

Wskazać należy, iż otrzymanie faktury przez Podatnika wyznacza moment, od którego możliwe jest zrealizowanie tego prawa przez Podatnika. Podkreślić należy, że decydujące znaczenie - dla powstania prawa do odliczenia i terminu jego realizacji - ma data otrzymania faktury. W przedmiotowym przypadku Spółka otrzymała duplikaty faktur w miesiącu marcu 2012 r., które dotyczą zdarzeń gospodarczych zaistniałych w 2007 roku. Tym samym prawo do skorzystania z prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego zawartego w przedmiotowych fakturach powstaje za okres, w którym Podatnik otrzymał te duplikaty. Otrzymane duplikaty faktur co do zasady stanowią podstawę do odliczenia podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 10 pkt 1 i 11 ustawy o VAT. Z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca nie zrealizował przysługującego mu prawa w terminach określonych w art. 86 ust. 10 pkt 1 oraz ust. 11 ustawy, tym samym przeanalizować należy przepis art. 86 ust. 13 ustawy o podatku VAT, regulujący zasady dokonywania korekt deklaracji. Wskazany przepis zakreśla ramy czasowe, w jakich Podatnikowi przysługuje prawo do złożenia korekty deklaracji podatkowej w podatku VAT. Z przepisu art. 86 ust. 13 ustawy wynika, iż prawo do dokonania korekty deklaracji VAT Podatnik może zrealizować nie później niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Istotnym w przedmiotowym przypadku dla określenia terminu prawa do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego jest fakt, iż Wnioskodawca przed otrzymaniem duplikatów przedmiotowych faktur nie był nigdy w posiadaniu ich oryginałów. Nie odnotowano wpływu przedmiotowych dokumentów do firmy, ani też nie były one zarejestrowane w księgach podatkowych Spółki.

Analizując okoliczności przedstawione w złożonym wniosku wskazać należy, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego w stosunku do otrzymanych duplikatów faktur Podatnik uzyskał w dacie ich otrzymania tj. w miesiącu marcu 2012 r., które to prawo mógł zrealizować w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał przedmiotowe duplikaty, bądź za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych. Z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca nie dokonał obniżenia kwoty podatku naliczonego zawartego w przedmiotowych fakturach w terminach określonych w art. 86 ust. 10 pkt 1 oraz ust. 11 ustawy, prawo to może skutecznie zrealizować poprzez złożenie korekty deklaracji VAT na podstawie art. 86 ust. 13 ustawy o VAT. Zaznaczenia wymaga fakt, iż w przedmiotowym przypadku zostały wypełnione zarówno przesłanki podmiotowe, jak i przedmiotowe. Wnioskodawca jako czynny podatnik podatku VAT nabył usługi służące wykonywaniu czynności opodatkowanych tym podatkiem, przy czym jak wynika ze złożonego wniosku nie zachodzą wyłączenia, o których mowa w art. 88 ustawy o VAT.

Z uwagi na powyższe należy zgodzić się z Wnioskodawcą, iż Spółka będzie miała prawo pomniejszyć podatek należny VAT w okresie rozliczeniowym, w którym otrzymała duplikat faktury, bądź w miesiącu następnym na podstawie art. 86 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. jedn. Dz. U. z 2012, poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.