Prawo do dokonania korekty (zmniejszenia) podatku należnego na podstawie oświadczenia, w sytuacji, (...)

Prawo do dokonania korekty (zmniejszenia) podatku należnego na podstawie oświadczenia, w sytuacji, gdy klient zwraca towar nieposiadając dowodu zakupu w postaci paragonu

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 18.09.2013 r. (data wpływu 20.09.2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do dokonania korekty (zmniejszenia) podatku należnego na podstawie oświadczenia, w sytuacji, gdy klient zwraca towar nieposiadając dowodu zakupu w postaci paragonu ? jest nieprawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 20.09.2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do dokonania korekty (zmniejszenia) podatku należnego na podstawie oświadczenia, w sytuacji, gdy klient zwraca towar nieposiadając dowodu zakupu w postaci paragonu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:


Spółka jest dystrybutorem biżuterii na rynku polskim, prowadzącym sprzedaż detaliczną za pośrednictwem sieci sklepów. Sprzedaż towarów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej ewidencjonowana jest przez Spółkę przy użyciu kas rejestrujących. W związku z tym Spółka wydaje klientom paragony fiskalne potwierdzające fakt dokonania zakupu towaru.

W odniesieniu do niektórych transakcji klienci z różnych uzasadnionych przyczyn dokonują zwrotów zakupionych towarów. W takiej sytuacji Spółka oferuje możliwość wymiany towaru lub zwrot środków pieniężnych.


Zwrot towaru zasadniczo odbywa się po przedstawieniu przez klienta paragonu fiskalnego. Jednakże również w sytuacji, gdy klient z różnych względów nie jest w stanie przedstawić paragonu fiskalnego dokumentującego sprzedaż, natomiast jest w stanie uprawdopodobnić zawarcie transakcji, zwracany towar jest przez Spółkę przyjmowany, a klient ma możliwość otrzymania zwrotu środków pieniężnych. W takiej sytuacji, tj. gdy klient zwracający towar nie dostarczył oryginału paragonu fiskalnego, co było związane np. z faktem, iż paragon fiskalny zaginął lub uległ zniszczeniu, Spółka mimo tego, iż wypłacała klientowi równowartość zwracanego towaru, do tej pory nie dokonywała obniżenia podatku należnego z tytułu zwracanych towarów.


Spółka prowadzi odrębną ewidencję zwracanych towarów, których skutkiem jest zwrot klientowi części lub całości zapłaty.


Ewidencja ta w każdym przypadku zawiera:

  • datę sprzedaży;
  • nazwę towaru pozwalającą na jednoznaczną jego identyfikację;
  • termin dokonania zwrotu towaru lub reklamacji towaru;
  • wartość brutto zwracanego towaru oraz wartość podatku należnego;
  • protokół przyjęcia zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi podpisany przez sprzedawcę i nabywcę.


W sytuacji, gdy klient nie dysponuje paragonem fiskalnym Spółka rozważa dołączanie do ewidencji oświadczenia o dokonaniu zakupu, które byłoby podpisywane przez klienta i Spółkę, i stanowiłoby dowód, iż sprzedaż określonego towaru na rzecz klienta została dokonana. Oświadczenie, które byłoby dołączane do ewidencji zwrotów przez Spółkę w sytuacji, gdy klient nie dostarczył paragonu fiskalnego, zawierałoby datę sprzedaży, nazwę i cenę towaru, wskazanie przyczyny, dla której klient nie jest w stanie przedstawić paragonu fiskalnego oraz datę zwrotu towaru.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie:


Czy Spółka przyjmująca zwroty towarów i prowadząca odrębną ewidencję zwrotów, o której mowa w § 3 ust. 4 Rozporządzenia, będzie uprawniona do dokonania korekty (zmniejszenia) podatku należnego z tytułu przyjmowanych zwrotów towarów w sytuacji, gdy klient dokonujący zwrotu towaru nie dostarczył oryginału paragonu fiskalnego, ale zamiast tego Spółka dysponuje oświadczeniem klienta stwierdzającym fakt dokonania zakupu towarów w placówce handlowej Spółki? W szczególności Spółka prosi o potwierdzenie - czy oświadczenie, którego wprowadzenie planuje Spółka może być traktowane jako dokument potwierdzający dokonanie sprzedaży w rozumieniu § 3 ust. 4 pkt 6 Rozporządzenia i czy na jego podstawie Spółka może dokonać obniżenia podatku należnego w przypadku zwrotu towarów, dla których brak jest paragonów fiskalnych dokumentujących sprzedaż?


Stanowisko Wnioskodawcy:


Zdaniem Spółki, oświadczenie o dokonaniu zakupu podpisane przez klienta w sytuacji, gdy nie dysponuje on paragonem fiskalnym (np. paragon fiskalny został zagubiony lub uległ zniszczeniu), powinno być traktowane jako dokument potwierdzający dokonanie sprzedaży w rozumieniu § 3 ust. 4 pkt 6 Rozporządzenia. Tym samym w sytuacji, gdy Spółka przyjęła zwrot towaru, który został udokumentowany w odrębnej ewidencji zwrotów, a klient nie dostarczył oryginału paragonu fiskalnego, lecz złożył oświadczenie potwierdzające dokonanie zakupu towaru w placówce handlowej należącej do Spółki, Spółce powinno przysługiwać prawo do obniżenia podatku należnego z tytułu zwróconego towaru.

Zgodnie z art. 29 ust. 4 u.p.t.u. podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Przepisy u.p.t.u. wskazują, iż pomniejszenie obrotu należy udokumentować, jednakże nie precyzują warunków, jakim powinna odpowiadać ta dokumentacja w przypadku korekty sprzedaży i podatku należnego zaewidencjonowanego za pomocą kasy rejestrującej. Brak ustawowych regulacji w powyższym zakresie nie powinien jednak pozbawiać podatnika możliwości obniżenia podatku należnego, jeżeli możliwe jest wykazanie, że dokonano zwrotu lub reklamacji zakupionego towaru (takie stanowisko zajął m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 4 grudnia 2012 r., sygn. IPPP2/443-943/12-2/IZ).

Jednocześnie należy wskazać, iż żaden z przepisów u.p.t.u. nie uzależnia dopuszczalności pomniejszenia obrotu o kwoty odpowiadające wartości zwróconych towarów od posiadania przez podatnika oryginału paragonu z kasy fiskalnej. A zatem, zdaniem Spółki, w świetle obecnie obowiązujących regulacji u.p.t.u. brak jest podstaw do uznania, iż zwrot towarów nie może być dokumentowany innym dowodem niż paragon fiskalny.

W konsekwencji należy uznać, iż również w sytuacji, gdy Spółka dysponuje dokumentem innym niż paragon fiskalny, który w wiarygodny sposób uprawdopodabnia fakt dokonania sprzedaży np. oświadczeniem potwierdzającym dokonanie zakupu podpisanym przez klienta, Spółce przysługuje prawo dokonania korekty podatku należnego z tytułu zwróconych towarów.

W ocenie Spółki, również Rozporządzenie, które weszło w życie z dniem 1 kwietnia 2013 r., nie zawiera przeszkód formalnych, które wykluczałyby możliwość dokumentowania zwrotu towarów dokumentem innym niż paragon fiskalny.

W myśl przepisów Rozporządzenia, podatnicy ewidencjonujący sprzedaż na rzecz osób fizycznych za pomocą kas fiskalnych zobowiązani są do prowadzenia osobnej ewidencji zwrotów towarów skutkujących zwrotem całości lub części zapłaty z tytułu sprzedaży.

Zgodnie z § 3 Rozporządzenia, ewidencja zwrotów powinna zawierać w szczególności:

  1. datę sprzedaży;
  2. nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację i ewentualnie opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy;
  3. termin dokonania zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi;
  4. wartość brutto zwracanego towaru lub wartość brutto towaru lub usługi będących przedmiotem reklamacji oraz wartość podatku należnego - w przypadku zwrotu całości należności z tytułu sprzedaży;
  5. zwracaną kwotę (brutto) oraz odpowiadającą jej wartość podatku należnego - w przypadku zwrotu części należności z tytułu sprzedaży;
  6. dokument potwierdzający dokonanie sprzedaży;
  7. protokół przyjęcia zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi podpisany przez sprzedawcę i nabywcę.

W świetle powyższego, podatnicy przyjmujący zwroty towarów powinni dysponować m.in. dokumentem potwierdzającym dokonanie sprzedaży. Żaden z przepisów Rozporządzenia nie precyzuje jednak, co należy rozumieć poprzez dokument potwierdzającym dokonanie sprzedaży.

Wydaje się, iż intencją ustawodawcy było objęcie zakresem pojęcia ?dokument potwierdzający dokonanie sprzedaży? nie tylko paragonu fiskalnego, ale również innych dokumentów, które w sposób wiarygodny stwierdzają fakt dokonania sprzedaży. W sytuacji bowiem, gdyby ustawodawca chciał wprowadzić wymóg posiadania przez podatnika paragonu fiskalnego, to mógłby taki nakaz sformułować wprost. Skoro zatem ustawodawca w katalogu elementów, którym musi odpowiadać ewidencja zwrotów towarów nie wymienia expressis verbis paragonu fiskalnego, oznacza to, iż podatnicy w celu udokumentowania sprzedaży powinni mieć możliwość posłużenia się innymi dowodami, niż tylko paragon fiskalny.

Za przyjęciem szerokiej definicji dokumentu potwierdzającego dokonanie sprzedaży przemawia również fakt, iż ustawodawca w słowniku pojęć zamieszczonym w § 2 Rozporządzenia zawarł odrębną definicję paragonu fiskalnego. Skoro zatem ustawodawca rozróżnia pojęcie paragonu fiskalnego oraz dowodu potwierdzającego dokonanie sprzedaży, pozbawione logiki byłoby uznanie, iż pojęcia te są tożsame. Zgodnie bowiem z zasadą wykładni literalnej per non est - tekstu prawnego nie należy interpretować tak, aby jego fragmenty stały się zbędne. Przyjęcie, iż dowód potwierdzenia dokonania sprzedaży jest w istocie paragonem fiskalnym oznaczałoby, iż ustawodawca wprowadził do Rozporządzenia nowe pojęcie, które jest de facto zbędne (tj. gdyby intencją ustawodawcy było ustanowienie wymogu dokumentacji zwrotu towarów wyłącznie za pomocą paragonu fiskalnego, to nie wprowadzałby on dodatkowego pojęcia ?dowód potwierdzający dokonanie sprzedaży?, ale użyłby zwrotu ?paragon fiskalny?).

Taką interpretację przepisów Rozporządzenia potwierdzają także wyjaśnienia opublikowane na stronie Ministerstwa Finansów Najważniejsze ?Zmiany w zakresie kas rejestrujących od 1 kwietnia 2013 r.?, gdzie wskazano, że ?w przypadku zwrotów towarów i uznanych reklamacji towarów i usług w odrębnej ewidencji ujmuje się dokument potwierdzający dokonanie sprzedaży, np. paragon fiskalny czy wydruk z terminala (w przypadku płatności bezgotówkowych itp.)?. Mając na uwadze, iż w wyjaśnieniach Ministerstwo Finansów wymieniło paragon fiskalny jako jeden z dopuszczalnych i przykładowych dowodów dokumentujących sprzedaż należy uznać, iż pojęciu ?dokumentu potwierdzającego dokonanie sprzedaży? należy przypisać szersze znaczenie.

W świetle powyższego, Spółka stoi na stanowisku, iż na podstawie przepisów Rozporządzenia możliwe jest dowodzenie zwrotu towaru, będącego przyczyną dokonania korekty podatku należnego, na podstawie innych dokumentów aniżeli paragon fiskalny, np. na podstawie oświadczenia o dokonaniu zakupu, podpisanego przez klienta. Zdaniem Spółki, oświadczenie o dokonaniu zakupu, którego wprowadzenie planuje Spółka w przypadku nieposiadania przez klienta paragonu fiskalnego, w wiarygodny sposób pozwala ustalić, iż klient dokonał zakupu danego towaru w placówce handlowej należącej do Spółki i zapłacił za towar określoną cenę. Jak zostało to już wskazane w opisie stanu faktycznego, oświadczenie zawierałoby datę sprzedaży, nazwę i cenę towaru, przyczynę braku załączenia paragonu fiskalnego, datę zwrotu towaru, a także własnoręczny podpis klienta oraz pracownika Spółki. W ocenie Spółki, powyższe elementy oświadczenia są wystarczające, aby ustalić, iż doszło do zakupu określonej ilości towaru przez klienta w placówce handlowej Spółki.

Mając na uwadze powyższe, Spółka uważa, iż w sytuacji, gdy klient nie dostarczył paragonu fiskalnego, ale złożył w placówce handlowej Spółki własnoręcznie podpisane oświadczenie o dokonaniu zakupu (zawierające datę sprzedaży, nazwę i cenę towaru, przyczynę braku załączenia paragonu fiskalnego, datę zwrotu towaru, a także własnoręczny podpis klienta oraz pracownika Spółki), jest przez Spółkę spełniony warunek posiadania dokumentu potwierdzającego dokonanie sprzedaży, o którym mowa w § 3 ust. 4 pkt 6 Rozporządzenia. A zatem, skoro Spółka dysponuje ewidencją, która odpowiada warunkom stawianym przez § 3 ust. 4 Rozporządzenia, Spółce powinno przysługiwać uprawnienie do korekty sprzedaży z tytułu zwracanych towarów na podstawie art. 29 ust. 4 u.p.t.u.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.


Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.


Szczegółowe zasady dotyczące stosowania kas rejestrujących zostały określone w art. 111 ust. 3a pkt 1 i 8 ustawy, zgodnie, z którym podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani:

  • dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy;
  • dokonywać wydruku emitowanych przez kasę rejestrującą dokumentów i ich kopii.


Sposób prowadzenia przez podatników ewidencji oraz warunki używania kas rejestrujących określono w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r., poz. 363). Zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, podatnicy, prowadzą ewidencję każdej sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej, wyłącznie przy użyciu kas, które mają potwierdzenie, że kasa spełnia funkcje wymienione w art. 111 ust. 6a ustawy oraz kryteria i warunki techniczne określone w przepisach wydanych na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy. Natomiast w myśl § 6 ust. 1 pkt 1 rozp. podatnicy, prowadząc ewidencję wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny.


Przez paragon fiskalny rozumie się wydrukowany przez kasę dla nabywcy w momencie sprzedaży dokument potwierdzający dokonaną sprzedaż (§ 2 pkt 12).


Natomiast zgodnie z § 2 pkt 11 ww. rozporządzenia, przez pamięć fiskalną rozumie się urządzenie zawierające elektroniczny nośnik danych, umożliwiające jednokrotny, niezmienialny zapis danych pod kontrolą programu pracy kasy, które są nieusuwalne bez zniszczenia samego urządzenia, oraz wielokrotny odczyt tych danych.

Ww. cecha pamięci fiskalnej powoduje brak możliwości zarejestrowania na kasie fiskalnej zwrotu bądź reklamacji towarów, co zostało również potwierdzone zapisem § 3 ust. 3 rozporządzenia, który mówi, że nie ewidencjonuje się zwrotów towarów i uznanych reklamacji towarów i usług.


Zgodnie z § 3 ust. 4 rozporządzenia, zwroty towarów i uznane reklamacje towarów i usług, które skutkują zwrotem całości lub części należności (zapłaty) z tytułu sprzedaży, ujmuje się w odrębnej ewidencji zawierającej:

  1. datę sprzedaży;
  2. nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację i ewentualnie opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy;
  3. termin dokonania zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi;
  4. wartość brutto zwracanego towaru lub wartość brutto towaru lub usługi będących przedmiotem reklamacji oraz wartość podatku należnego ? w przypadku zwrotu całości należności z tytułu sprzedaży;
  5. zwracaną kwotę (brutto) oraz odpowiadającą jej wartość podatku należnego ? w przypadku zwrotu części należności z tytułu sprzedaży;
  6. dokument potwierdzający dokonanie sprzedaży;
  7. protokół przyjęcia zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi podpisany przez sprzedawcę i nabywcę.

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Natomiast zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Z treści ww. przepisu wynika, że możliwość pomniejszenia obrotu m.in. o kwoty odpowiadające wartości zwróconych towarów może nastąpić pod warunkiem, że zwrot towaru jest prawnie dopuszczalny i zwroty te zostały udokumentowane. Obowiązkiem podatnika jest więc w rozumieniu tego przepisu odpowiednie udokumentowanie zwrotu towaru oraz jego wartości w wyniku odstąpienia od umowy sprzedaży.

Ze złożonego wniosku wynika, że Spółka jest dystrybutorem biżuterii na rynku polskim, prowadzącym sprzedaż detaliczną za pośrednictwem sieci sklepów. Sprzedaż towarów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej ewidencjonowana jest przez Spółkę przy użyciu kas rejestrujących. W związku z tym Spółka wydaje klientom paragony fiskalne potwierdzające fakt dokonania zakupu towaru. W odniesieniu do niektórych transakcji klienci z różnych uzasadnionych przyczyn dokonują zwrotów zakupionych towarów i w takiej sytuacji Spółka oferuje możliwość wymiany towaru lub zwrot środków pieniężnych.

Zwrot towaru zasadniczo odbywa się po przedstawieniu przez klienta paragonu fiskalnego. Jednakże również w sytuacji, gdy klient z różnych względów nie jest w stanie przedstawić paragonu fiskalnego dokumentującego sprzedaż, natomiast jest w stanie uprawdopodobnić zawarcie transakcji, zwracany towar jest przez Spółkę przyjmowany, a klient ma możliwość otrzymania zwrotu środków pieniężnych. W takiej sytuacji, tj. gdy klient zwracający towar nie dostarczył oryginału paragonu fiskalnego, co było związane np. z faktem, iż paragon fiskalny zaginął lub uległ zniszczeniu, Spółka mimo tego, iż wypłacała klientowi równowartość zwracanego towaru, do tej pory nie dokonywała obniżenia podatku należnego z tytułu zwracanych towarów.

Spółka prowadzi odrębną ewidencję zwracanych towarów, których skutkiem jest zwrot klientowi części lub całości zapłaty. Ewidencja ta w każdym przypadku zawiera: datę sprzedaży, nazwę towaru pozwalającą na jednoznaczną jego identyfikację, termin dokonania zwrotu towaru lub reklamacji towaru, wartość brutto zwracanego towaru oraz wartość podatku należnego, protokół przyjęcia zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi podpisany przez sprzedawcę i nabywcę.

Spółka rozważa dołączanie do ewidencji oświadczenia o dokonaniu zakupu, które byłoby podpisywane przez klienta i Spółkę i stanowiłoby dowód, iż sprzedaż określonego towaru na rzecz klienta została dokonana. Oświadczenie, które byłoby dołączane do ewidencji zwrotów przez Spółkę w sytuacji, gdy klient nie dostarczył paragonu fiskalnego, zawierałoby datę sprzedaży, nazwę i cenę towaru, wskazanie przyczyny, dla której klient nie jest w stanie przedstawić paragonu fiskalnego oraz datę zwrotu towaru.

Z tak przedstawionego opisu sprawy wynika zatem, że ewidencja dokonywanych przez klientów zwrotów towaru, jaką prowadzi Wnioskodawca, nie zawiera wszystkich elementów wskazanych w § 3 ust. 4 ww. rozporządzenia z dnia 14 marca 2013 r., gdyż Wnioskodawca nie dołącza do niej dokumentu potwierdzającego dokonanie sprzedaży i dlatego też Spółka mimo tego, że wypłacała klientowi równowartość zwracanego towaru (mimo braku oryginału paragonu), to do tej pory nie dokonywała obniżenia podatku należnego z tytułu zwracanych towarów.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy tego, czy pisemne oświadczenie, którego wprowadzenie Spółka planuje, może być traktowane jako wystarczający dokument potwierdzający dokonanie sprzedaży, o którym mowa w § 3 ust. 4 pkt 6 rozporządzenia w sprawie kas.

Trzeba w tym miejscu zauważyć, że paragon fiskalny stanowi dla nabywcy dowód dokonania zakupu (z którym wiążą się m.in. uprawnienia rękojmi i gwarancji), natomiast dla sprzedawcy bezsporne potwierdzenie tożsamości towaru w przypadku np. jego zwrotu. W sytuacji dokonania zwrotu towaru sprzedawca powinien zatrzymać paragon fiskalny. Zasadą jest więc dokonywanie korekty obrotu i podatku należnego przy jednoczesnym zwrocie (okazaniu) przez klienta paragonu fiskalnego.

Jednocześnie podkreślić należy, iż paragon fiskalny nie jest jedynym dokumentem przesądzającym o stanie faktycznym, który znajduje odzwierciedlenie w rzeczywistości. Dowodzenie zwrotu towaru, będącego podstawą dokonania korekty, na podstawie innych dokumentów aniżeli paragon fiskalny, nie stoi w sprzeczności z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa podatkowego. W tym przypadku, ciężar dowodu znajduje się po stronie sprzedawcy, który w prowadzonej przez siebie dokumentacji powinien posiadać dowody potwierdzające stan rzeczywisty i w sposób niebudzący wątpliwości wykazać fakt, że zwracany towar został zakupiony właśnie u niego.

Z analizy wyżej cytowanych przepisów rozporządzenia z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas wynika, że oprócz wykazania w odrębnej ewidencji danych dotyczących dokonanego zwrotu lub reklamacji, koniecznym jest każdorazowe dołączenie do niej dokumentu potwierdzającego sprzedaż. W praktyce podatnicy (tu również Wnioskodawca) mogą mieć wątpliwości, co należy rozumieć pod pojęciem ?dokument potwierdzający dokonanie sprzedaży?. Bezsprzecznie dokumentem takim będzie paragon fiskalny otrzymany w chwili zakupu, ale w przypadku jego braku, dopuszczalne jest np. odszukanie na rolce kasy (lub w pamięci fiskalnej) danych konkretnej operacji sprzedaży i ich czytelne wydrukowanie. Innym dopuszczalnym rozwiązaniem jest zastąpienie oryginału paragonu fiskalnego wydrukiem z terminala (w przypadku płatności bezgotówkowych) czy też przedstawieniem przez klienta np. paragonu niefiskalnego (z programu sprzedażowego), faktury, podpisanej w dniu sprzedaży umowy sprzedaży bądź podpisanej karty gwarancyjnej. Cechą wspólną powyższych dowodów jest to, że zostały one wystawione przez sprzedawcę już w momencie sprzedaży zwracanego w późniejszym terminie towaru, a więc niewątpliwie potwierdzają i dowodzą, że ten towar został zakupiony w danym dniu, u danego sprzedawcy.

Odnosząc się natomiast do przedmiotowego oświadczenia, którego wprowadzenie planuje Wnioskodawca, nie można stwierdzić, że będzie to dokument potwierdzający dokonanie sprzedaży, którym Wnioskodawca dysponuje już w dniu dokonania sprzedaży zwracanego później towaru. Jak wynika bowiem z opisu sprawy, oświadczenie to byłoby podpisywane przez obie strony transakcji dopiero w sytuacji, gdy klient będzie chciał zwrócić towar, a nie będzie z różnych przyczyn posiadał paragonu fiskalnego. Tak więc mimo tego, że oświadczenie to będzie zawierało m.in. przyczynę, dla której klient nie jest w stanie przedstawić paragonu fiskalnego, datę sprzedaży, nazwę i cenę towaru oraz datę zwrotu towaru, to jednak nie będzie ono mogło, w świetle powyższych ustaleń Organu, stanowić samodzielnego dokumentu potwierdzającego dokonanie sprzedaży, o którym mowa w § 3 ust. 4 pkt 6 rozporządzenia w sprawie kas, gdyż będzie dowodziło jedynie, że klient dokonuje zwrotu posiadanego przez siebie towaru.


Mając to na uwadze trzeba stwierdzić, że oświadczenie, którego stosowanie planuje wprowadzić Spółka, nie może samodzielnie stanowić wiarygodnego dokumentu potwierdzającego fakt sprzedaży określonego towaru przez Spółkę na rzecz klienta, w sytuacji braku oryginału paragonu fiskalnego. W związku z tym Wnioskodawca, w przypadku dołączenia do prowadzonej odrębnie ewidencji zwrotów samego oświadczenia, nie będzie uprawniony do dokonania korekty, tj. pomniejszenia obrotu oraz podatku należnego, gdyż oświadczenie nie będzie wystarczającym dowodem uprawdopodobniającym dokonanie sprzedaży zwracanego w terminie późniejszym towaru, w przypadku, gdy klient nie posiada paragonu fiskalnego.


Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie uznać należy za nieprawidłowe.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika