W zakresie uznania sprzedanych składników majątkowych przedsiębiorstwa Wnioskodawcy za zorganizowana (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 września 2013r. (data wpływu 23 września 2013r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania sprzedanych składników majątkowych przedsiębiorstwa Wnioskodawcy za zorganizowana część przedsiębiorstwa jako czynności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego przez nabywcę ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 września 2013r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania sprzedanych składników majątkowych przedsiębiorstwa Wnioskodawcy za zorganizowana część przedsiębiorstwa jako czynności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego przez nabywcę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

1. Sp. z o.o. (Wnioskodawca): (i) ma siedzibę i miejsce zarządu w Polsce i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku VAT, oraz (ii) jest czynnym podatnikiem VAT. Do dnia 6 września 2013 r. Wnioskodawca prowadził: (i) działalność handlową w W., oraz (ii) działalność produkcyjną w Ł. w zakresie produkcji kazeiny. Wnioskodawca kupił ww. działalność produkcyjną w 2007 r. jako przedsiębiorstwo. Działalność produkcyjna w Ł. była wyodrębniona przez Wnioskodawcę jako oddział, zarejestrowany w KRS (Oddział w Ł.).
2. W dniu 6 września 2013 r. Wnioskodawca zawarł ze spółką z ograniczoną odpowiedzialnością mającą siedzibę oraz miejsce zarządu na terenie Polski (Kupujący) umowę sprzedaży, na podstawie której sprzedał na rzecz Kupującego zorganizowaną część przedsiębiorstwa - Oddział w Ł. prowadzący działalność w zakresie produkcji kazeiny technicznej. W skład ww. zorganizowanej części przedsiębiorstwa (tj. Oddziału w Ł.) wchodziły następujące składniki majątkowe i niemajątkowe stanowiące zespół samodzielnie realizujący przypisane mu zadania gospodarcze, przeznaczone do prowadzenia działalności gospodarczej, tj. zakład produkcji kazeiny technicznej: (1) prawo użytkowania wieczystego i prawo własności: (a) prawo użytkowania wieczystego zabudowanej nieruchomości położonej w Ł. o pow. 7.705m² (Nieruchomość), (b) prawo własności posadowionych na Nieruchomości budynków, tj. kompleksu biurowo-produkcyjno-magazynowego, w skład którego wchodzą następujące budynki, budowle i urządzenia: (i) budynek handlowo-biurowo-usługowy, (ii) budynek przemysłowo-produkcyjny, (iii) hala magazynowa, (iv) budynek rozdzielni i transformatorowni, (v) budynek portierni, (vi) jeden budynek gospodarczy, (vii) wiaty i zadaszenia z blachy trapezowej, (viii) zewnętrzna sieć ciepłownicza węzeł cieplny i wymiennikownia, (ix) sieć wodociągowa zewnętrzna, (x) sieć kanalizacyjna zewnętrzna, (xi) drogi i place utwardzone, (xii) linie energetyczne kablowe, (xiii) ogrodzenie frontowe z bramą, (xiv) ogrodzenie z siatki stalowej, (xv) zbiornik podziemny wody ppoż., i których prawo własności związane jest z ww. prawem użytkowania wieczystego Nieruchomości;

(2) posiadanie samoistne następujących nieruchomości: (a) posiadanie samoistne nieruchomości położonej w Ł. o pow. 168m² stanowiącej drogę pożarową (b) posiadanie samoistne nieruchomości położonej w Ł. o pow. 740m², na której posadowiona jest część budynku wchodzącego w skład kompleksu biurowo-produkcyjno-magazynowego, o którym mowa powyżej;

(3) środki trwałe i wyposażenie (w tym m.in. urządzenia techniczne, maszyny, wyposażenie biura, stanowiące linię technologiczną do produkcji kazeiny technicznej) związane z realizacją zadań gospodarczych Oddziału w Ł.;

(4) prawa i obowiązki wynikające ze stosunków pracy pomiędzy Wnioskodawcą a pracownikami zatrudnionymi do realizacji zadań gospodarczych Oddziału w Ł.;

(5) prawa i obowiązki wynikające z umów zawartych przez Wnioskodawcę związanych z realizacją zadań gospodarczych przez Oddział w Ł.;

(6) prawa wynikające z zezwoleń;

(7) zapasy surowców i produktów gotowych stanowiące na dzień zawarcia umowy własność Wnioskodawcy; oraz

(8) dane historyczne dotyczące technologii produkcji oraz dane historyczne zamówień i ich realizacji znajdujące się w zasobach Oddziału w Ł.

3. Strony ww. umowy sprzedaży postanowiły, że w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa, które zostało sprzedane przez Wnioskodawcę na rzecz Kupującego nie wchodzą:

(i) wszelkie wierzytelności przysługujące Wnioskodawcy wobec osób trzecich, oraz wszelkie zobowiązania w stosunku do osób trzecich, przysługujących lub zaciągniętych do dnia zawarcia tej umowy,

(ii) księgi, ewidencje i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę, w tym w części dotyczącej Oddziału w Ł., z wyłączeniem danych historycznych dotyczących technologii produkcji, oraz danych historycznych zamówień i ich realizacji, oraz (iii) wszelkie inne prawa, obowiązki i składniki majątkowe nie wymienione w pkt III stanu faktycznego tego wniosku. Pracownicy Oddziału w Ł. przeszli na Kupującego w myśl art. 23¹ Kodeksu Pracy.

4. W ww. umowie sprzedaży: (i) Wnioskodawca oświadczył, że według stanu na dzień jej zawarcia, Oddział w Ł. jest w pełni wyposażony i gotowy do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie produkcji kazeiny technicznej, a działalność taka jest i może być zgodnie z prawem prowadzona w Oddziale w Ł. na dzień jej zawarcia, a także, że nie będzie prowadził działalności w zakresie produkcji kazeiny przez okres 10 lat, a (ii) Kupujący oświadczył, iż w nabytej zorganizowanej części przedsiębiorstwa, będzie kontynuował działalność w zakresie produkcji kazeiny.
   
5. Cena sprzedaży zostanie zapłacona przez Kupującego na rachunek bankowy Wnioskodawcy w trzech równych częściach, tj. do 10 września 2013 r., do 6 września 2014 r. i do 6 września 2015 r.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że zgodnie z art. 6 pkt 1 w zw. z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, sprzedaż przez Wnioskodawcę Zorganizowanej części przedsiębiorstwa opisanej w stanie faktycznym Wniosku, podlega wyłączeniu z opodatkowania podatkiem VAT jako sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o VAT?
2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy o VAT w związku ze sprzedażą przez Wnioskodawcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa opisanej stanie faktycznym Wniosku, stanowiącej zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o VAT, obowiązek korekty podatku VAT, o której mowa w art. 91 ust. 1-8 ustawy o VAT ciąży na Kupującym - nabywcy?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że zgodnie z art. 6 pkt 1 w zw. z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, sprzedaż przez Wnioskodawcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa opisanej w stanie faktycznym wniosku, podlega wyłączeniu z opodatkowania podatkiem VAT jako sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT ilekroć w dalszych przepisach [ustawy o VAT] jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa - rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Art. 6 pkt 1 ustawy o VAT stanowi, że przepisów ustawy [o VAT] nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy uznać, że przedmiotem transakcji, o której mowa w stanie faktycznym wniosku (sprzedaż działalności produkcyjnej Wnioskodawcy) była ?zorganizowana część przedsiębiorstwa?, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT (organizacyjnie i finansowo wyodrębniony u Wnioskodawcy majątek związany z działalnością produkcyjną Wnioskodawcy). Ponadto należy wskazać, iż w związku z tym, że określona działalność Wnioskodawcy dotycząca każdej ze sfer działalności (produkcja w Ł. oraz handel w Warszawie) jest prowadzona odrębnie (niezależnie od pozostałych), to zdaniem Wnioskodawcy spełniony jest warunek wyodrębnienia organizacyjnego i finansowego. Ponadto dowodem na to, że majątek związany z działalnością produkcyjną i majątek związany z działalnością handlową stanowią ?zorganizowane części przedsiębiorstwa?, jest to, że możliwe jest samodzielne funkcjonowanie części produkcyjnej po jej sprzedaży. Oznacza to, że prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż przedmiotem transakcji, o której mowa w stanie faktycznym wniosku była ?zorganizowana część przedsiębiorstwa? w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, co oznacza wyłączenie tej transakcji z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy o VAT w związku ze sprzedażą przez Wnioskodawcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa opisanej w stanie faktycznym wniosku, stanowiącej zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o VAT, obowiązek korekty podatku VAT, o której mowa w art. 91 ust. 1-8 ustawy o VAT ciąży na Kupującym - nabywcy.

Art. 91 ust. 9 ustawy o VAT stanowi, że ?w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w [ art. 91] ust. 1-8 [ustawy o VAT] jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.? Wnioskodawca stoi zatem na stanowisku, że z ww. regulacji wynika, że w związku z przeprowadzoną transakcją podmiotem zobowiązanym do dokonania korekty podatku VAT, o której mowa w art. 91 ust. 9 ustawy o VAT będzie Kupujący (nabywca).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ad 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów ? w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy ? rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Jednocześnie zapisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te ? chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług ? nie podlegają opodatkowaniu.

W świetle art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy, nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

A zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie ?transakcja zbycia? należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu ?dostawa towarów? w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. ?zbycie? obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Jak już wskazano powyżej, przepis art. 6 pkt 1 ustawy ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Zgodnie treścią art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W świetle powyższego zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby obejmowała ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość ? obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona ? obiektywnie oceniając ? posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Jednocześnie zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Zatem, wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

Należy zatem wskazać, że nie wystarczy zatem zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym.

W przeciwnym razie nie można uznać, że dojdzie do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww.
   zadania gospodarcze.
   
   

W ocenie tut. organu wskazany wyżej przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT powinien być interpretowany z uwzględnieniem wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawie C-497/01 odnoszącego się do treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347, poz. 1 ze zm.)

W myśl tej regulacji prawa unijnego, w przypadku przekazania odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary będzie traktowana jako następca prawny przekazującego.

Należy zauważyć, iż prawodawca unijny stanowiąc regulację ww. art. 19 Dyrektywy 112 nie zdefiniował jednak użytego w niej pojęcia prawnego ?całości lub części majątku?.

W wyroku C-497/01 w sprawie Zita Modes przeciwko Administration de lenregistrement et des domaines (publ.: "Przegląd Podatkowy" 2004/4/50, ECR 2003/11B/I-14393) Trybunał zwracając uwagę, że niezgodne z przepisami Dyrektywy jest wprowadzanie przez państwo członkowskie jakichkolwiek ograniczeń ? innych niż te, o których mowa w Dyrektywie podkreślił, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz ? w zależności od konkretnego przypadku ? składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Z uwagi na powyższe orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia "przekazania całości lub części majątku", wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Tym bardziej, elementem tym nie mogą być obciążające zorganizowaną część przedsiębiorstwa zobowiązania. W tym zakresie Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Zatem w ocenie tut. organu, dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część przedsiębiorstwa jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca prowadził działalność handlową w Warszawie oraz działalność produkcyjną w Ł. w zakresie produkcji kazeiny. Wnioskodawca kupił ww. zakład produkcyjny w 2007 r. jako przedsiębiorstwo. Działalność produkcyjna w Ł. była wyodrębniona przez Wnioskodawcę jako oddział, zarejestrowany w KRS (Oddział w Ł.).

W dniu 6.09.2013 r. Wnioskodawca zawarł ze spółką z o.o. umowę sprzedaży, na podstawie której sprzedał na rzecz Kupującego zorganizowaną część przedsiębiorstwa - Oddział w Ł. prowadzący działalność w zakresie produkcji kazeiny technicznej. W skład ww. zorganizowanej części przedsiębiorstwa (tj. Oddziału w Ł.) wchodziły następujące składniki majątkowe i niemajątkowe stanowiące zespół samodzielnie realizujący przypisane mu zadania gospodarcze, przeznaczone do prowadzenia działalności gospodarczej, tj. zakład produkcji kazeiny technicznej:

• prawo użytkowania wieczystego i prawo własności gruntu wraz z posadowionymi na Nieruchomości budynkami, budowlami, drogami i infrastrukturą techniczną:
• środki trwałe i wyposażenie (w tym m.in. urządzenia techniczne, maszyny stanowiące linię technologiczną do produkcji kazeiny technicznej, wyposażenie biura);
• prawa i obowiązki wynikające ze stosunków pracy pomiędzy Wnioskodawcą a pracownikami zatrudnionymi do realizacji zadań gospodarczych Oddziału w Ł.
• prawa i obowiązki wynikające z umów zawartych przez Wnioskodawcę związanych z realizacją zadań gospodarczych przez Oddział w Ł.;
• prawa wynikające z zezwoleń;
• zapasy surowców i produktów gotowych stanowiące na dzień zawarcia umowy własność Wnioskodawcy; oraz
• dane historyczne dotyczące technologii produkcji oraz dane historyczne zamówień i ich realizacji znajdujące się w zasobach Oddziału w Ł..
  
  

Pracownicy Oddziału w Ł. przeszli na Kupującego w myśl art. 23¹ Kodeksu Pracy.

Strony ww. umowy sprzedaży postanowiły, że w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa, nie wchodzą:

• wszelkie wierzytelności przysługujące Wnioskodawcy wobec osób trzecich, oraz wszelkie zobowiązania w stosunku do osób trzecich, zaciągnięte do dnia zawarcia tej umowy;
• księgi, ewidencje i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę, w tym w części dotyczącej Oddziału w Ł., z wyłączeniem danych historycznych dotyczących technologii produkcji, oraz danych historycznych zamówień i ich realizacji, oraz
• wszelkie inne prawa, obowiązki i składniki majątkowe nie wymienione w opisie stanu faktycznego wniosku.
  
  

Z powyższego wynika, że Wnioskodawca sprzedał na rzecz Kupującego zakład produkcji kazeiny, wyodrębniony w KRS jako Oddział Wnioskodawcy w Ł., łącznie z przeniesieniem zatrudnionych w nim pracowników. Przekazanie składników majątkowych i niemajątkowych, jak również pracowników, pozwoli na prowadzenie działalności gospodarczej w tym samym zakresie przez Spółkę kupującą. Sprzedany przez Wnioskodawcę zakład produkcji kazeiny realizujący określone zadania gospodarcze można uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, gdyż będzie ona odznaczała się odrębnością organizacyjną i finansową z możliwością samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Ponadto w zawartej umowie sprzedaży Wnioskodawca oświadczył, że Oddział w Ł. jest w pełni wyposażony i gotowy do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie produkcji kazeiny technicznej, a działalność taka jest i może być zgodnie z prawem prowadzona w Oddziale w Ł. na dzień zawarcia tej umowy. Natomiast Kupujący stwierdził, że w nabytej zorganizowanej części przedsiębiorstwa, będzie kontynuował działalność w zakresie produkcji kazeiny. Nie ma znaczenia fakt, że z transakcji sprzedaży Oddziału zostały wyłączone wierzytelności i zobowiązania, księgi, ewidencje i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej Strony oraz inne niewymienione we wniosku elementy, gdyż skutkiem tego zbywany Oddział nie traci zdolności do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej z wykorzystaniem zbywanego zespołu składników materialnych i niematerialnych, a także pracowników.

Należy więc stwierdzić, że sprzedaż ww. zakładu spełniającego wymogi zorganizowanej części przedsiębiorstwa określone w art. 2 pkt 27e ustawy nie podlega pod regulacje ustawy o podatku od towarów i usług zgodnie z postanowieniem art. 6 ust. 1 ustawy, czyli tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wobec tego stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Ad 2

W zakresie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego należy zauważyć, co następuje:

Art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Według regulacji ust. 2 powyższego artykułu, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Jak stanowi ust. 9 tego artykułu, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Z opisu stanu faktycznego sprawy wynika, że przedmiotem transakcji była zorganizowana część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy stanowiąca zakład produkcji kazeiny. Wobec tego Wnioskodawca nie będzie obowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego, gdyż zgodnie z art. 91 ust. 9 ww. ustawy obowiązek ten ciąży na nabywcy zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Z uwagi na powyższe przepisy, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W zakresie dotyczącym podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.