Prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury, za którą należność została przekazana do komornika (...)

UZASADNIENIE

W dniu 20 października 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury, za którą należność została przekazana do komornika z urzędu skarbowego na podstawie zajęcia wierzytelności.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka S.A. (X.) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT i z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej z podatku VAT rozlicza się z organem podatkowym za okresy miesięczne (deklaracja VAT-7). W dniu 26 sierpnia 2014 r. do X. S.A. wpłynęło pismo ?zajęcie? przez Naczelnika Urzędu Skarbowego prawa majątkowego stanowiącego wierzytelność pieniężną u dłużnika zajętej wierzytelności wobec kontrahentki Wnioskodawcy. Spółka z tytułu wykonania usług na swoją rzecz przez kontrahenta powinna była uiścić należność na podstawie wystawionej faktury. Z uwagi na pismo komornika z urzędu skarbowego, X. S.A. przekazała całą należność (kwotę brutto) do Urzędu Skarbowego i dodatkowo kontrahent został powiadomiony o tym fakcie.

Kontrahent kwestionuje prawidłowość postępowania X. S.A. w tym temacie, twierdząc, że egzekucji podlega wyłącznie kwota netto (bez VAT) a kwota VAT powinna być przekazana na konto kontrahenta. Dodatkowo w Spółce powstała wątpliwość, czy postępuje ona prawidłowo odliczając podatek VAT z faktury, z której to kwota VAT nie została przekazana bezpośrednio do wystawcy faktury, a potraktowana jako wierzytelność pieniężna u dłużnika i stosownie do zajęcia komornika przekazana do wierzyciela w tym wypadku komornika Urzędu Skarbowego. W terminie zapłaty podatku VAT, wynikającym z faktury Spółka dokonała zapłaty, określonej w fakturze ale przekazując środki na konto komornika a nie kontrahenta.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury, z której należność (w wartości brutto) nie została przekazana do kontrahenta wystawcy faktury, a do komornika z urzędu skarbowego na podstawie zajęcia wierzytelności ww. kontrahenta?

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązki płatnika podatku VAT zostały określone w art. 8 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z tym przepisem, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Podatnikiem natomiast, stosownie do art. 7 § 1 ustawy o podatku VAT, osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

W opisanym stanie faktycznym Spółka nie pełni żadnej z tych ról. Jednak z uwagi na fakt, iż komornik urzędu skarbowego wystosował pismo dotyczące zajęcia wierzytelności kontrahenta Wnioskodawcy, Spółka przekazała całą kwotę wierzytelności tj. w wartości brutto na konto wierzyciela.

Wnioskodawca zdaje sobie sprawę, że naliczony VAT jest należnością budżetową, jednak z przepisów nie wynika i nie zostało określone w ?zajęciu? że wierzytelność dłużnika winna być przekazana w kwocie netto a podatek VAT, powinien być przekazany kontrahentowi i następny przekazany do urzędu skarbowego. Sporne sprawy powinien rozstrzygnąć dłużnik i wierzyciel a nie Spółka.

Spółka uważa i przepisy podatkowe temu nie przeczą, że Wnioskodawca postąpił słusznie przekazując wierzytelność, na rzecz urzędu skarbowego, a co istotne to przepisy ustawy o podatku VAT nie zakazują odliczyć podatku VAT z faktury, gdzie należność w tym podatek VAT nie została przekazana nie bezpośrednio kontrahentowi a wierzycielowi na postawie prawidłowo zajęcia spornej wierzytelności.

Stosownie do art. 86 ust. 10 ustawy o VAT Spółka , ma prawo odliczyć podatek VAT z faktury w dacie obowiązku podatkowego, jednak znaczenie ma również art. 89a ustawy, który mówi o zapłacie podatku.

Spółka uważa , że w opisanym stanie faktycznym art. 89 ust. 1a nie ma zastosowania, ponieważ X. należność z faktury VAT uiściła, poprzez przekazanie wierzytelności nie dla kontrahenta a na postawie zajęcia komorniczego do urzędu skarbowego, więc w rezultacie dokonała zapłaty za fakturę.

Reasumując, Spółka S.A. ma prawo odliczyć podatek VAT z tak opłaconej faktury i Spółka postąpiło prawidłowo przekazując całą kwotę należności na rzecz komornika urzędu skarbowego ?wierzyciela?.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ?ustawą o VAT?, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit.a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Z powyższych przepisów wynika, ze prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym, czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz w przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązanie podatkowe). Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT zasada wyłącza możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Strona otrzymała od Naczelnika Urzędu Skarbowego ?zajęcie? prawa majątkowego stanowiącego wierzytelność pieniężną u dłużnika zajętej wierzytelności, którą jest kontrahentka Wnioskodawcy. Z uwagi na pismo komornika z urzędu skarbowego, Strona przekazała całą należność (kwotę brutto) do urzędu skarbowego i dodatkowo kontrahent został powiadomiony o tym fakcie.

W omawianej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do wskazania, czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury, z której należność (w wartości brutto) nie została przekazana do kontrahenta wystawcy faktury, a do komornika z Urzędu Skarbowego na podstawie zajęcia wierzytelności ww. kontrahenta.

W omawianej sprawie Wnioskodawca będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT otrzymał od kontrahenta fakturę z tytułu wykonanych usług na rzecz Spółki.

Należy zauważyć, że w analizowanej sprawie podmiotem nabywającym usługi jest Wnioskodawca, będący czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i pomimo że należność za wykonana usługę była zapłacona na rzecz urzędu skarbowego, to nabyta usługa była świadczona na rzecz Podatnika.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT do wykonywania czynności opodatkowanych.

Analizując okoliczności niniejszej sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa należy uznać, że w niniejszej sytuacji zostały spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, albowiem Zainteresowany jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Również zgodnie z obowiązującą w systemie podatku VAT zasadą neutralności, zapłata należności za nabytą usługę na rachunek wskazany przez organ egzekucyjny nie może, pozbawiać nabywcy prawa do odliczenia podatku naliczonego, jeżeli spełnione są pozostałe warunki, o których mowa w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z tym, przekazując pieniądze na konto urzędu skarbowego, na podstawie zajęcia wierzytelności, Wnioskodawca ma prawo odliczyć podatek VAT naliczony z otrzymanej faktury.

Na ww. prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługującego Wnioskodawcy nie ma wpływu wskazany art. 89a ust. 1 ustawy o VAT, z którego wynik, że podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku.

W omawianej sprawie Wnioskodawca jest nabywcą usługi, a ponadto kwota za wykonaną usługę została zapłacona. Dlatego też słuszne jest wskazanie Strony, że ww. zapis art. 89a ust. 1 ustawy nie ma zastosowania w niniejszej sprawie.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w niniejszej sprawie należało uznać za prawidłowe.

Ponadto wskazać należy, że kwestie praw i obowiązków wynikających z uregulowań postępowania egzekucyjnego nie mieszczą się w zakresie określonym przez art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z tym, w kompetencji Ministra Finansów nie leży dokonywanie oceny, czy egzekucji podlega kwota netto (bez VAT) czy też cała kwota brutto wynikająca z faktury zajętej przez komornika.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.