Możliwość korzystania ze zwolnienia podmiotowego w przypadku świadczenia usług planowania przestrzennego

15.1.2014

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony - przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2013 r. (data wpływu 17 października 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 grudnia 2013 r. (data wpływu 30 grudnia 2013 r.) na wezwanie tutejszego Organu z dnia 18 grudnia 2013 r. doręczone Stronie w dniu 23 grudnia 2013 r. oraz pismem z dnia 9 stycznia 2014 r. (data wpływu 14 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w przypadku świadczenia usług planowania przestrzennego tj. sporządzania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego na zlecenie jednostek samorządu terytorialnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 października 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w przypadku świadczenia usług planowania przestrzennego tj. sporządzania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego na zlecenie jednostek samorządu terytorialnego. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 grudnia 2013 r. (data wpływu 30 grudnia 2013 r.) w odpowiedzi na wezwanie tutejszego Organu nr IPPP2/443-1123/13-2/JW z dnia 18 grudnia 2013 r. (data doręczenia 23 grudnia 2013 r.) oraz pismem z dnia 9 stycznia 2014 r. (data wpływu 14 stycznia 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. ?zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku?.

Wnioskodawca w uzupełnieniu do wniosku wskazał, że:

przedmiotem działalności gospodarczej Strony jest planowanie przestrzenne - sporządzanie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego na zlecenie jednostek samorządu terytorialnego - PKD 71.11.Z - Działalność w zakresie architektury,

Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą 10 marca 2011 r.,

kwota obrotu w 2012 r. to 76 415 zł,

Wnioskodawca nie wykonuje czynności określonych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto Wnioskodawca poinformował, że nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. W 2013 r. nie przekroczył obrotu 150.000 zł. Od początku działalności Wnioskodawca ani razu nie przekroczył obrotu 150.000 zł i zachowywał się jak podmiot zwolniony z VAT na mocy art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Skoro w roku podatkowym 2013 wartość sprzedaży opodatkowanej Strony (do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku) nie przekroczyła łącznie kwoty 150.000 zł, czy w związku z tym Strona jest zwolniona z odprowadzania podatku od towarów i usług i tym samym czy Strona nie może uzyskać zwrotu podatku VAT od zakupionych towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ w roku podatkowym 2013 r. wartość sprzedaży opodatkowanej Strony (do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku) nie przekroczyła łącznie kwoty 150.000 zł na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Wnioskodawca jest zwolniony z odprowadzania podatku od towarów i usług i tym samym nie może uzyskać zwrotu podatku VAT od zakupionych towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy wynika, że jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (?).

Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości. Przepis ust. 5 zdanie trzecie stosuje się odpowiednio.

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 (art. 113 ust. 11 ustawy).

Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca oraz podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.

Zgodnie z delegacją ustawową zawartą w art. 113 ust. 14 pkt 2 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi w drodze rozporządzenia listę towarów i usług, o których mowa w ust. 13 pkt 1 lit. a i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

W wykonaniu ww. delegacji Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 68, poz. 360 ze zm.).

Stosownie do § 27 rozporządzenia, Minister Finansów określił listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy - stanowiącą załącznik do powołanego rozporządzenia.

Z okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku wynika, że Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą 10 marca 2011 r. Przedmiotem działalności gospodarczej Strony jest planowanie przestrzenne - sporządzanie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego na zlecenie jednostek samorządu terytorialnego - PKD 71.11.Z - Działalność w zakresie architektury. Strona nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca poinformował, że od początku działalności ani razu nie przekroczył obrotu 150.000 zł i zachowywał się jak podmiot zwolniony z podatku VAT na mocy art. 113 ustawy. Kwota obrotu w 2012 r. to 76 415 zł, również w 2013 r. Wnioskodawca nie przekroczył obrotu 150.000 zł. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że nie wykonuje czynności określonych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do kwestii - skoro w roku podatkowym 2013 wartość sprzedaży opodatkowanej Strony nie przekroczyła łącznie kwoty 150.000 zł, czy Strona jest zwolniona z odprowadzania podatku od towarów i usług i tym samym czy Strona nie może uzyskać zwrotu podatku VAT od zakupionych towarów i usług.

Odnosząc przedstawione okoliczności sprawy do powołanych przepisów należy zauważyć, że wobec nieprzekroczenia przez Stronę w roku 2013 wartości sprzedaży opodatkowanej w kwocie 150.000 zł, Wnioskodawca nadal może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie cytowanego art. 113 ust. 1 ustawy, w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej w zakresie usług planowania przestrzennego tj. sporządzania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego na zlecenie jednostek samorządu terytorialnego. Tym samym Wnioskodawca jest zwolniony z odprowadzania podatku od towarów i usług oraz nie może uzyskać zwrotu podatku VAT od zakupionych towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.