Obowiązek ewidencjonowania na kasie rejestrującej udostępniania pracownikom samochodów służbowych (...)

Obowiązek ewidencjonowania na kasie rejestrującej udostępniania pracownikom samochodów służbowych do celów prywatnych

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 października 2013 r. (data wpływu 28 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie? jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 28 października 2013 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej udostępniania pracownikom samochodów służbowych do celów prywatnych.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:


Wnioskodawca (dalej Spółka) jest spółką z branży informatycznej, liderem w zakresie doradztwa IT. W ramach prowadzonej działalności Spółka realizuje kompleksowe usługi informatyczne dotyczące projektów technologicznych, integracyjnych, utrzymaniowych oraz outsourcingu systemów informatycznych.


Spółka kieruje swoją sprzedaż do podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Wielu jej klientów to wielkie przedsiębiorstwa (największe banki, firmy ubezpieczeniowe, telekomunikacyjne). W związku z tym Spółka, jak dotychczas, nie prowadziła ewidencji w kasach fiskalnych i nie była, z tytułu tej sprzedaży, zobowiązana taką ewidencję prowadzić.


Spółka zatrudnia wysokiej klasy kadrę menadżerską. Kadra zarządzająca i menadżerska ma obowiązek poświęcać jak największą część swojej pracy na spotkania z pracownikami pracującymi poza siedzibą firmy, u klienta oraz na spotkania z klientami i potencjalnymi klientami. Spotkania te obejmują obszar nie tylko miasta, gdzie Spółka ma swoje miejsca prowadzenia działalności, ale też inne miejscowości, gdzie mieści się siedziba spółki klienta lub potencjalnego klienta. W celu wykonywania tych podróży pracownicy używają samochodów będących w posiadaniu Spółki.


Ze względu na częstotliwość używania tych samochodów oraz w celu ograniczenia ich nadmiernej eksploatacji przyporządkowano większość samochodów do poszczególnych pracowników Spółki. Dla każdego samochodu ustala się miesięczny limit zużycia paliwa. Wszystkie koszty związane z utrzymaniem i eksploatacją samochodów (włącznie z kosztami paliwa) pokrywa Spółka.


Spółka daje też pracownikom możliwość używania samochodów do celów prywatnych. W takim przypadku dochodzi do przekroczenia ustalonego limitu zużycia paliwa. W związku z tym pracownik jest obciążany ryczałtem z tytułu używania samochodu służbowego do celów prywatnych, powiększonym o wartość paliwa, płynów eksploatacyjnych, myjni itp. zużytych ponad ustalony limit.


Wartość obciążenia podlega opodatkowaniu VAT i powiększona o ten podatek kwota obciążenia jest potrącana z wynagrodzenia pracownika.


Decyzją taką Spółka stara się stworzyć swoim menadżerom komfortowe warunki pracy, co według Spółki ma wymierne przełożenie na jej wyniki. Bardzo dobra jakość pracy i wysokie zaangażowanie wszystkich pracowników, a przede wszystkim kadry menadżerskiej (zdobywanie coraz większej ilości klientów i projektów) przyczynia się do nieustającego wzrostu zysku, a więc i do coraz wyższych podatków, które systematycznie Spółka odprowadza do Skarbu Państwa.


Dla potwierdzania tej tendencji zysk Spółki za ostatnie trzy lata obrotowe wyniósł odpowiednio:


Rok 2010-2011 - 6971316,05 zł,

Rok 2011-2012 - 10650246,07 zł,

Rok 2012-2013 - 14835768,16 zł.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:


Czy wartość obciążeń pracowników z tytułu używania samochodów służbowych do celów prywatnych powinna podlegać ewidencji w kasie fiskalnej?


Zdaniem Wnioskodawcy: wartość obciążeń pracowników z tytułu używania samochodów służbowych do celów prywatnych nie powinna podlegać ewidencji w kasie fiskalnej.

Obciążenie pracownika za używanie samochodów służbowych do celów prywatnych jest wynagrodzeniem za świadczoną przez Spółkę usługę.


Wynagrodzenie Spółki za używanie przez pracownika samochodu do celów prywatnych zostało ustalone w sposób, pozwalający na odzwierciedlenie faktycznej eksploatacji samochodu oraz ponoszonych przez Spółkę z tego tytułu kosztów. Wynagrodzenie to składa się z dwóch elementów kalkulacyjnych:


  • części zmiennej, uzależnionej od faktycznej eksploatacji samochodu oraz
  • ryczałtu.


Jako zmienną, odzwierciedlającą poziom eksploatacji samochodów, przyjęto koszty paliwa. Przyjęcie tej zmiennej (a nie np. ilości przejechanych kilometrów) było spowodowane faktem, że Spółka, ponosząc koszty tankowania ma cały czas dostęp do wiarygodnych danych pozwalających na określenie eksploatacji samochodu.


Uzyskiwanie informacji o przebiegu samochodu, w związku z ilością pracowników, charakterem ich pracy (rzadko są w biurach spółki, pracując z klientami) oraz trudnościach w wydobyciu od nich informacji o przebiegu samochodu jest na tyle skomplikowane, że nie było możliwe stworzenie systemu opartego na przebiegu.


Dodatkowo, zaletą takiej metodologii rozliczania kosztów używania samochodów jest odzwierciedlenie faktycznego zużycia paliwa i ponoszonych przez Spółkę kosztów, wynikających ze stylu jazdy pracownika (przebieg nie uwzględnia stylu jazdy mającego bezpośredni wpływ na zużycie paliwa).


Ze względu na fakt, że koszt zużywanego paliwa jest tylko jednym z kosztów eksploatacji samochodu ustalono, że składową wynagrodzenia Spółki za usługę polegającą na udostępnieniu samochodu jest również ryczałt, który ma w swoim założeniu pokryć zwiększone, z tytułu dodatkowego używania, koszty ponoszone przez Spółkę.


Zatem wartość zużytego ponad limit paliwa jest jedynie elementem kalkulacyjnym wynagrodzenia, za świadczoną przez Spółkę usługę udostępnienia samochodu.


Ponieważ usługa udostępnienia samochodu jest usługą świadczoną na rzecz pracowników, to wynagrodzenie z jej tytułu nie powinno podlegać ewidencji w kasie fiskalnej, na podstawie pkt 33 załącznika do Rozporządzenia w sprawie zwolnień.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.


W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.


W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).


Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).


Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy o podatku od towarów i usług.


Zgodnie z ust. 1 art. 111 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.


Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.


Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22).

Z powyższych przepisów zatem wynika, że warunkiem powstania obowiązku ewidencjonowania danego zdarzenia (sprzedaży) przy zastosowaniu kasy rejestrującej jest powstanie obrotu.


Kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydanego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz.U. z 2012 r., poz. 1382). Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na rodzaj prowadzonej działalności ? zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia oraz wysokość obrotu ? do określonej przepisami wysokości obrotów.


Stosownie do § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania
w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2014 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.


W części II załącznika do ww. rozporządzenia ?sprzedaż dotycząca szczególnych czynności?, w pozycji 33 załącznika wskazano dostawę towarów i świadczenie usług przez podatnika na rzecz jego pracowników oraz przez spółdzielnie mieszkaniowe na rzecz członków lub innych osób, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu lub które są właścicielami lokali położonych w budynkach administrowanych przez spółdzielnie mieszkaniowe, jak również przez wspólnoty mieszkaniowe na rzecz właścicieli lokali.


Z kolei § 7 ust. 4 rozporządzenia stanowi, że w przypadku podatników, którzy przed dniem 1 stycznia 2013 r. rozpoczęli ewidencjonowanie czynności wymienionych w poz. 33, 34, 39 lub 40 załącznika do rozporządzenia, zwolnienia, o którym mowa w § 2 ust. 1, w zakresie tych czynności ewidencjonowanych, nie stosuje się.

Powyżej wskazane zwolnienie określone w poz. 33 załącznika do rozporządzenia są zwolnieniami przedmiotowymi, tj. dotyczącymi niektórych czynności wykonywanych przez podatnika.


Ponadto, zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 powołanego rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2014 r. podatników, u których kwota obrotu realizowanego na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 20.000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych, jeżeli kwota obrotu z tego tytułu nie przekroczyła, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.


Zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 3, nie stosuje się w przypadku podatników, którzy przed dniem 1 stycznia 2013 r. przestali spełniać warunki do zwolnień, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1 i 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (§ 7 ust. 6 ww. rozporządzenia).


Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca jest spółką z branży informatycznej, liderem w zakresie doradztwa IT. Spółka kieruje swoją sprzedaż do podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Wielu jej klientów to wielkie przedsiębiorstwa (banki, firmy ubezpieczeniowe, telekomunikacyjne). W związku z tym Spółka, nie prowadziła ewidencji w kasach fiskalnych i nie była zobowiązana z tytułu tej sprzedaży taką ewidencję prowadzić.


Spółka zatrudnia wysokiej klasy kadrę menadżerską, która ma obowiązek poświęcać jak najwięcej czasu na spotkania z pracownikami pracującymi poza siedzibą firmy, u klienta oraz na spotkania z klientami i potencjalnymi klientami. Spotkania te obejmują obszar nie tylko miasta, gdzie Spółka ma swoje miejsca prowadzenia działalności, ale też inne miejscowości, gdzie mieści się siedziba spółki klienta lub potencjalnego klienta. W celu wykonywania tych podróży pracownicy używają samochodów będących w posiadaniu Spółki.


Większość samochodów jest przyporządkowana do poszczególnych pracowników Spółki, a dla każdego samochodu ustala się miesięczny limit zużycia paliwa. Wszystkie koszty związane z utrzymaniem i eksploatacją samochodów (włącznie z kosztami paliwa) pokrywa Spółka.


Spółka daje też pracownikom możliwość używania samochodów do celów prywatnych. W takim przypadku dochodzi do przekroczenia ustalonego limitu zużycia paliwa. W związku z tym pracownik jest obciążany ryczałtem z tytułu używania samochodu służbowego do celów prywatnych, powiększonym o wartość paliwa, płynów eksploatacyjnych, myjni itp. zużytych ponad ustalony limit. Wartość obciążenia podlega opodatkowaniu VAT i powiększona o ten podatek kwota obciążenia jest potrącana z wynagrodzenia pracownika.

Przedmiotem wątpliwości Strony jest, czy udostępnianie pracownikom samochodów służbowych do celów prywatnych należy ewidencjonować na kasach rejestrujących.


W rozpatrywanej sprawie mamy do czynienia z odpłatnym świadczeniem usług na rzecz pracowników, gdyż za takie należy uznać udostępnianie pracownikom samochodów służbowych do celów prywatnych. Samochód jest wykorzystywany przez pracownika Spółki, a z jego wynagrodzenia potrącana jest odpowiednia kwota za zużycie paliwa, płynów eksploatacyjnych ponad przyznany limit, czy np. koszty myjni. Jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy, z racji rodzaju prowadzonej działalności ? sprzedaży kompleksowych usług informatycznych dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą (w tym: największych banków, firm ubezpieczeniowych, telekomunikacyjnych) ? Wnioskodawca nie prowadził i nie był zobowiązany do prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących. Strona przed dniem 1 stycznia 2013 r. nie ewidencjonowała żadnych czynności za pomocą kasy rejestrującej, a więc także sprzedaży usług na rzecz pracowników, zatem usługi, jakie Wnioskodawca sprzedaje na rzecz własnych pracowników objęte są zwolnieniem zawartym w poz. 33 załącznika do rozporządzenia. Tym samym sprzedaż przez Wnioskodawcę usług na rzecz własnych pracowników, nie podlega obowiązkowi ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 w związku z poz. 33 załącznika do rozporządzenia do dnia 31 grudnia 2014 r.


Stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika