w zakresie prawa do korekty podatku należnego od zwróconego towaru przy braku oryginalnego paragonu (...)

UZASADNIENIE

W dniu 07 sierpnia 2008r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korekty podatku należnego od zwróconego towaru przy braku oryginalnego paragonu fiskalnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

X Spółka Akcyjna (zwany dalej: Spółka), realizuje poprzez sieć własnych stacji paliw sprzedaż detaliczną towarów (paliwa, towary pozapaliwowe). Transakcje sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej każdorazowo ewidencjonowane są z zastosowaniem kas rejestrujących. W odniesieniu do niektórych transakcji klienci z różnych przyczyn dokonują zwrotów zakupionych artykułów (nie dotyczy to paliw płynnych). Według procedur obowiązujących w Spółce podstawą zwrotu towaru jest przedłożenie przez klienta paragonu fiskalnego dokumentującego nabycie towaru na danej stacji paliw. Zwrot towaru potwierdzany jest w systemie informatycznym stacji dokumentem ?Zwrot do paragonu - korekta VAT? ( dla dokumentu generowanego w systemie operacyjnym D) bądź I dokumentem paragon korekta? (dla dokumentu generowanego w systemie W ). Równocześnie generowany jest w systemie stacji dokument PZ - przyjęcie towarów do magazynu ( w systemie W dokument ma postać wyłącznie elektroniczna). Opisane powyżej dokumenty korygujące posiadają wszelkie dane umożliwiające identyfikację transakcji, której zwrot dotyczy. Oprócz podstawowych danych identyfikujących sprzedaż, takich jak: nazwa towaru, PKWiU, ilość, cena brutto i netto, stawka VAT, kwota VAT, w/w dokument posiada dodatkowe pozycje precyzujące transakcję. Dokument zawiera numer paragonu fiskalnego, którego zwrot dotyczy, razem z datą zawarcia transakcji oraz datą dokonania zwrotu zakupionego towaru Na dokumencie umieszczona jest również przyczyna zwrotu produktu np. Zwrot towaru? lub ?Reklamacja? itp. Widoczna jest również ?Kwota zmniejszenia wartości brutto?, ?Kwota zmniejszenia podatku należnego? oraz ? Należność ogółem ?. Każdy dokument jest opatrzony kolejnym numerem nadawanym przez system informatyczny w sposób chronologiczny. Po wystawieniu dokumentu korygującego, generowany jest dokument PZ i następuje ponownie przyjęcie towaru na stan stacji paliw. Ze względów marketingowych Spółka zamierza dokonać zmiany procedury zwrotów towarów, polegającej na odstąpieniu od bezwzględnego wymogu posiadania przez klienta zwracającego towar paragonu fiskalnego. W praktyce bowiem występują sytuacje ? w których klient pomimo braku oryginału paragonu fiskalnego jest w stanie uprawdopodobnić zawarcie transakcji poprzez : wskazanie daty i godziny transakcji ? wskazanie asortymentu nabytego towaru i kwoty paragonu. Weryfikacja transakcji dokonywana jest przez pracownika stacji paliw poprzez identyfikację kopii paragonu fiskalnego na rolce. W przypadku, gdy transakcja zostanie potwierdzona drukowany jest dokument korygujący sprzedaż oraz dowód przyjęcia zwrotnego towaru do magazynu. Według obowiązujących w chwili obecnej procedur korekta sprzedaży nie potwierdzona: oryginałem paragonu fiskalnego nie powoduje zmniejszenia podatku należnego z tytułu sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy brak oryginalnego paragonu fiskalnego pozbawia Spółkę prawa do korekty podatku należnego od zwróconego towaru przy zastosowaniu procedury opisanej powyżej ...

Zdaniem wnioskodawcy: Zdaniem Spółki, dopuszczalne jest dokonanie stosownej korekty podatku należnego w? odniesieniu do zwróconego towaru, nawet w przypadku braku oryginalnego paragonu fiskalnego dokumentującego sprzedaż, w sytuacji, gdy Spółka jest w stanie, w sposób nie budzący wątpliwości udowodnić, że dana transakcja została zawarta na tej, konkretnej stacji paliw. godnie z art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, ?obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnych charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur z brzmienia zacytowanego przepisu wynika, że Spółka ma możliwość skorygowania obrotu m in. o kwoty odpowiadające wartości zwróconych towarów i uznanych reklamacji, pod warunkiem, że zwrot towaru lub reklamacja jest prawnie dopuszczalna i odpowiednio udokumentowana. Na Spółce ciąży tutaj obowiązek udowodnienia, ze transakcja nie doszła do skutku, bądź to w wyniku odstąpienia od umowy sprzedaży, bądź w wyniku uznania reklamacji. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie uzależniają pomniejszenia obrotu o kwoty odpowiadające wartości wróconych towarów, bądź uznanych reklamacji, od posiadania przez podatnika oryginału paragonu fiskalnego, potwierdzającego zakup towaru Spółka stoi na stanowisku, że oryginał paragonu fiskalnego nie jest jedynym dokumentem, na podstawie którego można dowodzić stanu faktycznego mającego miejsce w rzeczywistości. Organy Podatkowe również przychylają się do takiego stanowiska m.in. Dyrektor Izby Skarbowej Katowicach w interpretacji z dnia 15.01.2008r. sygnatura: IBPPI/443-358/07/AW/KAN-1520/10/07 oraz w interpretacji z dnia 12.05.2008r. sygnatura: IBPP2/443121/08/lCz/KAN1437/08/02, a także Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 09.04.2008r. sygnatura: IPPPI-443-176/08-2/BS. Spółka uważa również, ze stosowana przez nią procedura jednoznacznie uprawdopodabnia zawarcie transakcji na konkretnej stacji paliw. Upoważnia to, tym samym Spółkę do zmniejszenia obrotu o wartość zwróconego towaru i skorygowania podatku należnego od tej sprzedaży. Brak prawa do skorygowania obrotu w sytuacji ? gdy towar został ponownie przyjęty na stan magazynowy stacji dokumentem PZ (i zostanie sprzedany w przyszłości) skutkowałby podwójnym opodatkowaniem transakcji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Zasady prowadzenia ewidencji przy pomocy kas rejestrujących określono w § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. Nr 108, poz. 948 ze zm.).

W myśl § 5 ust. 1 pkt 1 cyt. wyżej rozporządzenia podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani do dokonywania rejestracji każdej sprzedaży przy zastosowaniu kasy i dokonywania wydruku z każdej sprzedaży paragonu fiskalnego lub faktury VAT oraz do wydawania oryginału wydrukowanego dokumentu nabywcy. Paragon jest specyficznym dokumentem sprzedaży emitowanym przez kasę rejestrującą. Do jego otrzymania uprawnione są wyłącznie osoby fizyczne, nieprowadzące działalności gospodarczej oraz rolnicy ryczałtowi.

Podkreślić należy, iż stosownie do treści § 1 pkt 9 ww. rozporządzenia istotą kasy fiskalnej jest posiadanie pamięci fiskalnej, tj.: urządzenia umożliwiającego trwały, jednokrotny zapis danych dopuszczonych programem pracy kasy, bez możliwości ich likwidacji, oraz wielokrotny odczyt tych danych, które są nieusuwalne bez zniszczenia samego urządzenia. Cecha ta powoduje brak możliwości zarejestrowania na kasie fiskalnej zwrotu bądź reklamacji towarów. Zdarzenia tego typu winny być objęte odrębną ewidencją korekt, prowadzoną zgodnie z wymogami art. 109 ust. 3 ustawy.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2 ? 22, art. 30 ? 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z art. 29 ust. 4 w/w ustawy o VAT obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, upustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartości zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Z brzmienia w/w przepisu wynika, że możliwość pomniejszenia obrotu m. in.: o kwoty odpowiadające wartości zwróconych towarów i uznanych reklamacji może nastąpić pod warunkiem, że zwrot towaru lub reklamacja są prawnie dopuszczalne i zwroty te zostały udokumentowane. Obowiązkiem podatnika jest więc w rozumieniu tego przepisu odpowiednie udokumentowanie zwrotu wartości towaru w wyniku bądź odstąpienia od umowy sprzedaży, bądź to w wyniku uznania reklamacji (postępowanie w przypadku obniżenia obrotu o kwoty odpowiadające wartości zwróconych towarów w wyniku ich reklamacji bądź też zwrotu winno być takie same). Zarówno odstąpienie od umowy sprzedaży i w konsekwencji dokonany przez sprzedawcę zwrot wartości towaru, jak i zwrot kwoty wartości towaru dokonany w wyniku realizacji roszczeń nabywcy z tytułu reklamacji, co do zasady są prawnie dopuszczalne i są przedmiotem regulacji prawa cywilnego. Przepisy w/w ustawy o VAT nie wprowadzają na użytek postępowania podatkowego żadnych szczególnych regulacji w odniesieniu do trybu, zasad i dopuszczalności odstąpienia od umowy sprzedaży, jak i dodatkowych szczególnych warunków co do trybu realizacji roszczeń z tytułu reklamacji.

Reasumując: należy stwierdzić, iż przepisy w/w ustawy o VAT nie uzależniają pomniejszenia obrotu o kwoty odpowiadające wartości zwróconych towarów i kwot zwróconych z tytułu uznanych reklamacji od posiadania przez podatnika oryginału paragonu fiskalnego, potwierdzającego zakup towaru.

Paragon fiskalny stanowi dla nabywcy dowód dokonania zakupu (z którym wiążą się m. in. uprawnienia rękojmi i gwarancji) natomiast dla sprzedawcy bezsporne potwierdzenie tożsamości towaru w przypadku np.: zwrotu towaru. Zasadą jest więc dokonywanie korekty obrotu i podatku należnego przy jednoczesnym zwrocie (okazaniu) przez klienta paragonu fiskalnego.

Warunkiem dokonania korekty obrotu i kwoty podatku należnego jest potwierdzenie rozliczenia tej sprzedaży przez podatnika. Potwierdzenie tej okoliczności jest oczywiste w przypadku okazania przez nabywcę oryginału paragonu. Jest dopuszczalne w określonych sporadycznych przypadkach braku oryginału paragonu, należy oprzeć się na innych dowodach (np. dokumencie gwarancji, numerze seryjnym itp.). Taka korekta jest również dopuszczalna w sytuacji, gdy podatnik ma pewność, iż towar został przez niego sprzedany i jest w stanie, w sposób niebudzący wątpliwości fakt ten wykazać. Nie jest w opinii tutejszego organu wystarczających, jak podano w opisie zdarzenia,, uprawdopodobnienie zawarcia transakcji?? przez kupującego. Okoliczność ta ( w przypadku braku oryginału paragonu) winna być stwierdzona przez Sprzedawcę. W podniesionych okolicznościach, co wymaga podkreślenia, dochodzi bowiem do odstąpienia od umowy sprzedaży, oraz zwrotu zapłaconej ceny.

Paragon fiskalny jest dokumentem potwierdzającym obrót, obowiązkiem sprzedawcy jest więc w momencie sprzedaży wręczenie oryginału paragonu fiskalnego kupującemu.

Tutejszy Organ podziela stanowisko Wnioskodawcy że oryginał paragonu fiskalnego nie jest jedynym dokumentem potwierdzającym dokonaną transakcję, ale zdaniem organu jest to dopuszczalne tylko w określonych sytuacjach.

Weryfikacja transakcji dokonywana jest przez pracownika stacji paliw poprzez identyfikację kopii paragonu fiskalnego na rolce. Procedura opisana przez Spółkę polegająca na weryfikacji transakcji przez pracownika stacji paliw, poprzez identyfikację kopii paragonu fiskalnego na rolce przy zwrocie towaru, sprowadza się więc do identyfikacji towaru, który z jednej strony był przedmiotem sprzedaży z drugiej zaś strony jest towarem trafiającym do magazynu sprzedawcy. Przyjęcie towaru następuje na podstawie odszukanej przez sprzedającego kopii paragonu fiskalnego, Sprzedawca drukuje dokument korygujący sprzedaż oraz dowód przyjęcia towaru do magazynu co dowodzi iż w zaistniałej sytuacji faktycznego odstąpienia od zawartej uprzednio umowy sprzedaży.

Stanowisko wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe gdyż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie uzależniają możliwości pomniejszania obrotu od posiadanych przez podatnika oryginałów paragonu fiskalnego. Dowód przyjęcia towarów (PZ) sporządzany jest adekwatnie do drukowanego dokumentu korygującego sprzedaż.

Interpretacja dotyczy zaistniałego (stanu faktycznego) zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego ? stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.