obowiązek składania deklaracji podatkowych w podatku akcyzowym

obowiązek składania deklaracji podatkowych w podatku akcyzowym

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 6 sierpnia 2008 r. (data wpływu 8 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie składania deklaracji podatkowych ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 sierpnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie składania deklaracji podatkowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest Spółką zajmującą się m.in. składowaniem paliw silnikowych oraz olejów opałowych. W ramach tego rodzaju działalności gospodarczej Spółka przyjmuje, wysyła i magazynuje w prowadzonych składach podatkowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy paliwa silnikowe oraz oleje opałowe na zlecenie podmiotów trzecich będących właścicielami tych wyrobów. Spółka nie nabywa przechowywanych wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, stanowią one własność podmiotów trzecich.

Po okresie, na który wyroby akcyzowe zharmonizowane zostały oddane do przechowania, następuje ich sprzedaż dokonywana przez właściciela i wyprowadzenie ze składu podatkowego.

Następnie właściciel wyrobów akcyzowych nie dokonuje wpłaty podatku akcyzowego na rachunek właściwej izby celnej w prawidłowej wysokości w terminie, ale składa deklarację dla podatku akcyzowego, w której deklaruje podatek w prawidłowej wysokości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, w przypadku nie dokonania przez właściciela wyrobów akcyzowych zharmonizowanych wpłaty podatku akcyzowego na rachunek właściwej izby celnej w prawidłowej wysokości w terminie, ale zadeklarowania kwoty podatku akcyzowego w deklaracji dla podatku akcyzowego w prawidłowej wysokości, Spółka będzie zobowiązana do zadeklarowania kwoty podatku akcyzowego w deklaracji dla podatku akcyzowego oraz zapłaty podatku akcyzowego na rachunek właściwej izby celnej...

Wnioskodawca przedstawił następujące stanowisko.

  1. Obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym

Obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym powstaje, zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2004 r. Nr 29, poz. 257 ze zm.), z dniem wykonania czynności podlegających opodatkowaniu, chyba że ustawa stanowi inaczej. Czynnościami takimi zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o podatku akcyzowym są m.in.:

  • wyprowadzenie wyrobów akcyzowych zharmonizowanych ze składu podatkowego;
  • sprzedaż wyrobów akcyzowych na terytorium kraju.

Zgodnie natomiast z art. 4 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym, jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności opodatkowanej określonej w ust. 1-3 tego artykułu, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności określonej w tych przepisach, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości.

Przed dokonaniem wykładni powyższych przepisów Spółka pragnie zwrócić uwagę, że zgodnie z doktryną prawa podatkowego oraz podstawowymi zasadami prawoznawstwa interpretacja prawa podatkowego powinna być dokonywana literalnie, a dopiero w przypadku, gdy tego typu wykładnia nie prowadziła do ustalenia treści normy prawnej, która była akceptowalna z logicznego i systemowego punktu widzenia możliwe jest sięgnięcie do wykładni celowościowej oraz systemowej. Taki pogląd został potwierdzony w uzasadnieniu uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z 29 listopada 1999 r.; sygn. FPK 3/99: ?(...) dopiero po wyczerpaniu reguł językowych może nastąpić stosowanie pozajęzykowych dyrektyw interpretacyjnych (np. wykładni systemowej i celowościowej prawa podatkowego), nakazujących wybrać ? spośród dopuszczalnych na gruncie reguł znaczeniowych danego języka etnicznego znaczeń tekstu prawnego ? takie znaczenie zespołu przepisów, przy którym odtworzone na jego podstawie normy miałyby najsilniejsze znaczenie aksjologiczne w przyjmowanym systemie wartości.

Także w dotychczasowym orzecznictwie podatkowym Naczelnego Sądu Administracyjnego i Sądu Najwyższego utrwalone jest ? jak się zdaje ? stanowisko, że przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego, próbach odkodowania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową, a wykładnia systemowa czy celowościowa może mieć jedynie następcze, pomocnicze znaczenie. Odwoływanie się zaś do języka prawniczego (języka, którym posługuje się nauka prawa) może być skuteczne jedynie przy powszechnej zgodności poglądów w danej kwestii (por. np. wyrok NSA z dnia 14 kwietnia 1993 r. sygn. akt SA/Wr 1759/92, POP 1995, nr 2, poz. 44; wyrok SN z dnia 9 września 1993 r. sygn. akt III ARN 39/93, OSP 1994, nr 11, poz. 121 czy wyrok NSA z dnia 8 czerwca 1994 r. sygn. akt SA/Po 592/94, POP 1998, nr 5, poz. 189) '.

Zgodnie z literalną wykładnią art. 4 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym, obowiązek podatkowy z tytułu dokonania czynności opodatkowanej nie powstaje, jeżeli wcześniej nastąpiło określenie bądź zadeklarowanie kwoty podatku akcyzowego w prawidłowej wysokości wynikającej w związku z zaistniałym wcześniej obowiązkiem podatkowym. Tym samym przepis ten interpretowany literalnie powoduje niepowstanie tylko tych obowiązków podatkowych, które powstałyby po określeniu bądź zadeklarowaniu kwoty podatku.

Spółka pragnie zauważyć, że przyjęcie powyższej, literalnej wykładni przepisu art. 4 ust. 5 ustawy, powoduje kilkukrotne opodatkowanie tego samego wyrobu w przypadku, gdy następuje kilka czynności podlegających opodatkowaniu, które powstają w tym samym czasie.

Zainteresowany wyjaśnia to na poniższym przykładzie:

Podmiot A magazynuje własne wyroby akcyzowe na terenie swojego składu podatkowego. Następnie wyroby są wyprowadzane i jednocześnie następuje sprzedaż tych wyrobów podmiotowi B, który następnie sprzedaje te wyroby podmiotowi C. Podmiot A deklaruje kwotę podatku akcyzowego we właściwej wysokości z tytułu wyprowadzenia własnych wyrobów ze składu podatkowego.

Należy zauważyć, że w powyższym przykładzie czynności sprzedaży powodujące powstanie obowiązków podatkowych względem podmiotu A i B nastąpiłyby w tym samym czasie, kiedy powstał obowiązek podatkowy z tytułu wyprowadzenia w stosunku do podmiotu A. Niemniej zadeklarowanie podatku akcyzowego w należnej wysokości przez podmiot A nastąpiłoby po wykonaniu tych czynności. Tym samym art. 4 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym, literalnie interpretowany nie zapobiegłby powstaniu obowiązków podatkowych z tytułu wykonania przez pomioty A i B czynności opodatkowanych.

Zgodnie bowiem z art. 18 ust. 1 tej ustawy, podatnicy mają obowiązek deklarowania kwot podatku akcyzowego należnego z tytułu dokonanego wyprowadzenia dopiero w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie natomiast z art. 19 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym, podatnicy dokonują wpłat dziennych należnego podatku akcyzowego nie później niż do 25 dnia po dniu, w którym powstał obowiązek podatkowy. Ponieważ zadeklarowanie podatku następuje dopiero 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, a zapłata podatku następuje dopiero 25 dni po powstaniu obowiązku podatkowego, literalna wykładnia art. 4 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym powoduje, że wykonanie czynności opodatkowanych do tego czasu powoduje powstanie obowiązków podatkowych względem tych samych wyrobów.

Oznaczałoby to, że sprzedaż dokonana zarówno przez podmiot A i B w okresie od dnia czynności powodującej powstanie obowiązku podatkowego na pierwszym etapie obrotu - wyprowadzenia wyrobów ze składu przez podmiot A, do dnia 25. następnego miesiąca od dnia powstania tego obowiązku, czyli do dnia złożenia deklaracji akcyzowej przez podmiot A, powodowałby powstanie obowiązku podatkowego, który przekształcałby się w zobowiązanie podatkowe. Tym samym podmiot A i B, które dokonały czynności powodujących powstanie obowiązku podatkowego - sprzedaży w tym okresie byłyby zobowiązane do zadeklarowania i zapłaty podatku po raz kolejny.

Należy podkreślić, że inne przepisy ustawy o podatku akcyzowym oraz ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) dalej: ?Ordynacja podatkowa', nie zwolniłyby podmiotów A i B od obowiązku uiszczenia podatku akcyzowego. Podmioty te nie będą mogły również potrącić tak zapłaconego podatku. Mając na uwadze powyższe należy więc uznać, że literalna interpretacja art. 4 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym, prowadzi do kilku lub nawet kilkunastokrotnego ? w zależności od ilości dokonanych czynności powodujących powstanie obowiązku podatkowego ? opodatkowania tego samego wyrobu. Taka wykładnia jest natomiast, zdaniem Spółki sprzeczna zarówno z celem ustawy o podatku akcyzowym, jak i z Konstytucją.

Należy zauważyć, że zgodnie z doktryną prawa podatkowego podatek akcyzowy jest podatkiem jednofazowym: ?Podstawową cechą odróżniającą podatek akcyzowy od innych podatków pośrednich, w tym przede wszystkimi od podatku VAT, jest jednofazowy charakter opodatkowania' - S. P Akcyza. Komentarz, Z, 2005 r.

?Istota prawnej konstrukcji podatku akcyzowego polega na jego jednokrotnym pobieraniu od pełnej wartości wyrobu akcyzowego, usługi (tj. od obrotu brutto). Polski ustawodawca przewidział wyjątek od zasady jednofazowości podatku akcyzowego na rzecz zasady wielofazowości. Dotyczy on opodatkowania akcyzą samochodów osobowych sprzedawanych przed pierwszą ich rejestracją na terytorium kraju? - F K, Ustawa o podatku akcyzowym. Komentarz. W 2007 Wydawnictwo Prawnicze LN (wydanie I).

Należy również zauważyć, że zasada jednofazowości opodatkowania wynika z przepisów prawa wspólnotowego. Zgodnie z art. 6 ust. 1 Dyrektywy Rady z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania (92/12/EWG) podatek akcyzowy staje się wymagalny w momencie dopuszczenia do konsumpcji. Z powyższego przepisu wyraźnie wynika, iż ustanawia on jeden moment poboru podatku, tj. moment dopuszczenia do konsumpcji. W rezultacie ustanawia on zasadę jednofazowości podatku akcyzowego ustalając moment poboru tego podatku na moment wystąpienia jednego z opisanych w tym przepisie zdarzeń, które zostają uznane za dopuszczenie do konsumpcji.

Takie stanowisko znalazło również odzwierciedlenie w doktrynie: ?Omawiając zagadnienie związane z jednofazowością opodatkowania wyrobów akcyzą, należy odnieść się do przepisów wspólnotowych. Zgodnie z art. 5 Dyrektywy horyzontalnej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest, co do zasady, produkcja oraz import wyrobów akcyzowych. Stosownie natomiast do art. 6 tego aktu prawnego obowiązek podatkowy powstaje z momentem przeznaczenia wyrobów akcyzowych do konsumpcji, a także z chwilą wystąpienia ubytków wyrobów akcyzowych podlegających opodatkowaniu akcyzą? - B. B, M. Ki, Prawo podatkowe Wspólnoty Europejskiej, G 2005, s. 164.

?Obciążenie akcyzą konsumpcji wskazuje, że ten podatek pośredni jest podatkiem, który powstaje jednorazowo na etapie nabycia towaru przez konsumenta. Konsument, który jest ostatecznym nabywcą towarów, ponosi całkowity koszt podatku przerzuconego na niego przez importera lub producenta. Takie unormowanie podatku akcyzowego w przepisach wspólnotowych potwierdza jego jednofazowy charakter? - F K, Ustawa o podatku akcyzowym. Komentarz. W 2007 Wydawnictwo Prawnicze LN (wydanie I).

W zakresie kilkukrotnego opodatkowania podatkiem akcyzowym Spółka pragnie również zwrócić uwagę, że w doktrynie wskazuje się, że państwo powinno ?przestrzegać zasady podatkowego wkraczania w gospodarkę w takim zakresie, jaki jest niezbędny dla finansowania wspólnych potrzeb, oraz w takich granicach, jakie wyznacza ekonomiczna zdolność do świadczenia podatkowego. Chodzi (...) o to, by pobranie podatkowe uwzględniało ekonomiczne zasady funkcjonowania gospodarki. Granicą opodatkowania powinno być zachowanie sprawności (wydajności) gospodarczej?.

Takie stanowisko znalazło również odzwierciedlenie w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego. Tym samym, zdaniem Spółki, stosowanie literalnej wykładni art. 4 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym, prowadzące do kilkukrotnego opodatkowania podatkiem akcyzowym tego samego wyrobu będzie sprzeczne z Konstytucją, jako przekraczające ekonomiczną zdolność do świadczenia podatkowego.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Spółki art. 4 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym, powinien być interpretowany celowościowo oraz prowspólnotowo w ten sposób, że zadeklarowanie lub zapłata podatku akcyzowego w prawidłowej wysokości od danego wyrobu powoduje wygaśnięcie wszelkich obowiązków podatkowych związanych z danym wyrobem akcyzowym niezależnie od tego, kiedy one powstały. Tym samym następuje wygaśnięcie obowiązku zapłaty podatku akcyzowego wobec pozostałych podmiotów, które na którymkolwiek szczeblu obrotu dokonały czynności powodujących powstania obowiązku podatkowego.

Powyższą celowościową wykładnię przepisu art. 4 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym potwierdza również skierowane do Spółki pismo Ministra Finansów znak AE II/066/19/CCA/08/3101 (stanowiące załącznik do niniejszego wniosku) dotyczące wykładni obowiązujących przepisów prawa w zakresie obowiązku podatkowego z tytułu wyprowadzenia ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych należących do podmiotu trzeciego. W piśmie tym Minister Finansów stwierdził, że ?zapłacenie akcyzy lub jej zadeklarowanie w należnej wysokości przez jeden z podmiotów powoduje wygaśnięcie obowiązku podatkowego wobec drugiego podmiotu?.

Spółka pragnie jednocześnie podkreślić, że art. 4 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym, nie daje jakichkolwiek podstaw do różnicowania sytuacji, w której następuje zapłata podatku od sytuacji, w której następuje zadeklarowanie podatku we właściwej wysokości.

B) Obowiązek zapłaty zaległego podatku

Mając na uwadze stanowisko wyrażone poniżej w pkt. 1 i 2, zdaniem Spółki nie będzie ona zobowiązana do zapłaty zaległego podatku akcyzowego w przypadku nie uiszczenia przez właściciela wyrobów podatku akcyzowego wynikającego ze złożonej przez niego deklaracji podatkowej, gdyż w przedstawionym stanie faktycznym nie jest podatnikiem podatku akcyzowego. Nie jest również osobą trzecią, w rozumieniu rozdziału III Ordynacji podatkowej.

Spółka pragnie zauważyć, że zgodnie z art. 21 § 1 Ordynacji podatkowej, zobowiązanie podatkowe może powstać z mocy prawa (?z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania?) lub z mocy decyzji (?z dniem doręczenia decyzji organu podatkowego, ustalającej wysokość tego zobowiązania?) ? w odniesieniu do czynności wymienionych w art. 4 ustawy o podatku akcyzowym, zobowiązanie podatkowe powstaje z mocy prawa. W takim przypadku, w związku z treścią art. 21 § 1 ust. 2 Ordynacji podatkowej, podatek wykazany w deklaracji jest podatkiem do zapłaty. W konsekwencji, jeśli właściciel wyrobów akcyzowych wykazał w deklaracji podatek akcyzowy dotyczący określonych wyrobów akcyzowych to jest zobowiązany do jego zapłaty. Skoro właściciel składu podatkowego nie wykazał zobowiązania podatkowego, a uczynił to właściciel wyrobów, organ podatkowy powinien egzekwować to zobowiązanie od właściciela wyrobów. Zgodnie bowiem z przepisami ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, deklaracja akcyzowa stanowi podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego, w przypadku nie wpłacenia kwoty zobowiązania wykazanego w deklaracji bądź też wpłacenia jej w niepełnej wysokości. Oznacza to tym samym, iż to organ względem właściciela towarów powinien prowadzić postępowanie w celu wyegzekwowania kwoty należnej akcyzy.

Należy również zauważyć, że przepisy ustawy o podatku akcyzowym oraz Ordynacji podatkowej nie przewidują odpowiedzialności solidarnej ani posiłkowej podmiotu prowadzącego magazynowy skład podatkowy za zobowiązania podatkowe w podatku akcyzowym właściciela wyrobów, który nie dokonał zapłaty podatku we właściwym czasie.

C) Zastosowanie przepisów prawa podatkowego w przedstawionym stanie faktycznym

Odnosząc powyższe rozważania do stanu faktycznego objętego niniejszym wnioskiem, Spółka pragnie zauważyć, że obowiązek podatkowy z tytułu wyprowadzenia wyrobów akcyzowych ze składu podatkowego będzie powstawał, zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, w dniu wyprowadzenia wyrobów ze składu podatkowego.

Natomiast obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży wyrobów akcyzowych, zgodnie z art. 6 ust. 2 tej ustawy, powstaje w dniu wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż, nie później jednak niż siedem dni od dnia dokonania sprzedaży.

W przedstawionym stanie faktycznym możliwe jest więc, że oba obowiązki podatkowe powstaną w tym samym momencie ? dniu, jeżeli faktura z tytułu sprzedaży wyrobów przez właściciela zostanie wystawiona w tym samym dniu, w którym nastąpi wyprowadzenie wyrobów ze składu podatkowego Spółki.

Natomiast, jeżeli faktura zostanie wystawiona w okresie późniejszym lub jeżeli nie zostanie wystawiona, obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży powstanie później niż obowiązek podatkowy z tytułu wyprowadzenia wyrobów ze składu podatkowego, nie będzie to jednak później niż w terminie, w którym Spółka zobowiązana jest złożyć w urzędzie celnym deklarację dla podatku akcyzowego i dokonać zapłaty akcyzy z tytułu wyprowadzenia wyrobów akcyzowych zharmonizowanych ze składu podatkowego.

Mogą również mieć miejsce sytuacje, w których sprzedaż wyrobów akcyzowych zharmonizowanych przez ich właściciela może nastąpić przed wyprowadzeniem wyrobów ze składu podatkowego prowadzonego przez Spółkę.

W takiej sytuacji należy, zdaniem Spółki, mieć na uwadze wytyczne zawarte w przytoczonym wcześniej art. 6 Dyrektywy Rady 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania (Dz. Urz. WE L 076, 23.03.1992 ze zm.), zgodnie z którym podatek akcyzowy staje się wymagalny w momencie dopuszczenia do konsumpcji lub w momencie wystąpienia ubytków, które muszą podlegać opodatkowaniu akcyzowemu.

W kwestii bowiem zapłaty należnego podatku akcyzowego, należy mieć na uwadze instytucję procedury zawieszenia poboru akcyzy, której istotą jest umożliwienie podatnikom niepłacenia podatku od wyrobów akcyzowych zharmonizowanych objętych powyższą procedurą do czasu, aż procedura ta ulegnie zakończeniu i nastąpi wprowadzenie wyrobów do obrotu, do szeroko rozumianej konsumpcji. W myśl ww. przepisu, obowiązek zapłaty podatku akcyzowego powstaje dopiero w momencie zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy. Tym samym, Spółka stoi na stanowisku, że w przedstawionym stanie faktycznym będzie miał zastosowanie art. 4 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym, interpretowany celowościowo, w sposób, który Spółka przedstawiła powyżej.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przypadku nie wpłacenia w terminie na rachunek właściwej izby celnej podatku akcyzowego, ale zadeklarowania w deklaracji dla podatku akcyzowego przez właściciela wyrobów podatku akcyzowego w prawidłowej wysokości - Spółka nie będzie zobowiązana do zadeklarowania w deklaracji dla podatku akcyzowego podatku akcyzowego z tytułu wyprowadzenia wyrobów akcyzowych ze składu podatkowego i wpłaty podatku akcyzowego na rachunek właściwej izby celnej. Zgodnie bowiem z art. 4 ust 5 ustawy o podatku akcyzowym interpretowanym celowościowo obowiązek podatkowy Spółki wygaśnie w momencie zadeklarowania w deklaracji dla podatku akcyzowego przez właściciela wyrobów kwoty podatku akcyzowego w prawidłowej wysokości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając zatem powyższe na uwadze, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, że w zakresie pozostałej problematyki dotyczącej podatku akcyzowego wniosek rozstrzygnięto interpretacjami indywidualnymi z dnia 5 listopada 2008 r. nr IPPP2/443-1249/08-2/BM oraz nr IPPP2/443-1249/08-4/BM.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika