Dot. sprzedaży działek budowlanych powstałych z podziału jednej większej, stanowiącej majątek (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 3.11.2011r. (data wpływu 7.11.2011r.) uzupełniony pismem z dnia 9.01.2012r. (data wpływu 10.01.2012r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 30.12.2011r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek budowlanych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 listopada 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek budowlanych. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 9.01.2012r. (data wpływu 10.01.2012r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 30.12.2011r. znak IPPP2/443-1259/11-2/JO.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W 1997 r. wraz z byłym mężem, Wnioskodawczyni kupiła w udziałach, po 1/2 części działkę o pow. 4477 m2, przeznaczoną w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne, z zamiarem wybudowania na niej domu dla siebie. Ponieważ działka okazała się dla nich zbyt duża do ogrodzenia i zagospodarowania, to w 1998 r. została podzielona na cztery mniejsze działki. Niedługo po tym Wnioskodawczyni otrzymała propozycję od najbliższej rodziny (brata i siostry), mieszkającej od 1981 r. poza granicami kraju na dołączenie do nich. Na potrzeby sfinansowania tej przeprowadzki w 1999 r. Wnioskodawczyni sprzedała jedną z działek, natomiast plany co do pozostałych były takie, aby na jednej, po powrocie do kraju, pobudować dom dla własnych potrzeb, a dwie pozostałe przeznaczyć dla brata i siostry, gdy zdecydują się na powrót do kraju. Najpierw Wnioskodawczyni wyjechała, a potem jej były mąż i tam w 2003 r. zawarli ponownie związek małżeński. Wraz ze zmianą ich sytuacji rodzinnej uległy zmianie również ich plany. Ani Wnioskodawczyni, ani jej rodzeństwo nie zamierza szybko powrócić do Polski. Dlatego w 2010r. Wnioskodawczyni postanowiła sprzedać jedną z trzech działek. Podczas jej pobytu w kraju złożyła stosowna ofertę sprzedaży w biurze nieruchomości, ustanawiając notarialnie swoim pełnomocnikiem koleżankę.

Jednakże zła sytuacja na rynku nieruchomości spowodowała, że dopiero teraz znalazł się na nabywca na działkę (obecnie jest przed podpisaniem aktu notarialnego). Wnioskodawczyni przyleciała na kilka dni do Polski i w biurze nieruchomości rozszerzyła swoją ofertę o pozostałe dwie działki, gdyż uznała z mężem, że nie są one potrzebne, a Wnioskodawczyni płaci za nie jedynie podatek od nieruchomości. Prowadząca sprawę Wnioskodawczyni pani pośrednik poinformowała ją, że ze względu na niejednoznaczne przepisy o podatku VAT nie ma pewności, czy sprzedaż tych dwóch następnych działek nie będzie podlegać opodatkowaniu tym podatkiem, sugerując aby wyjaśnić to w organach podatkowych.

Wnioskodawczyni została bardzo zaskoczona tą sugestią, bo ani ona, ani jej mąż nie prowadzi w Polsce żadnej działalności gospodarczej. Nie mniej jednak Wnioskodawczyni zadzwoniła do urzędu. Urzędnik skarbowy nie udzielił jej jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, czy sprzedaż tych pozostałych działek będzie opodatkowana VAT, czy też nie. Stwierdził, iż to zależy od zamiaru podczas zakupu i częstotliwości zbywania, czego zupełnie Wnioskodawczyni nie rozumie. Doradził Wnioskodawczyni, aby o interpretację tego stanu faktycznego zwrócić się do Krajowej Informacji Podatkowej. Co niniejszym Wnioskodawczyni czyni. Ponieważ wyjeżdża poprosiła swojego pełnomocnika o dalsze działania w tej sprawie.

W uzupełnieniu z dnia 9.01.2012r. Wnioskodawczyni dodatkowo wyjaśnia:

• w momencie składania wniosku jedna z trzech działek, zbycie, których było przedmiotem wniosku o interpretację była w trakcie sprzedaży i sprzedaż ta została zakończona w dniu 10.11.2011 r. (akt notarialny w kserokopii w załączeniu),

• zarówno ta sprzedana działka jak i pozostałe dwie nigdy nie były wykorzystywane w żadnej działalności gospodarczej w tym rolniczej,

• działki nigdy nie były przedmiotem dzierżawy czy innej umowy o podobnym charakterze, nie były również udostępniane odpłatnie lub nieodpłatnie osobom trzecim,

• Wnioskodawczyni od momentu zakupu działki w 1997r. i jej podziału nigdy nie podejmowała działań przygotowawczych zmierzających do przygotowania działek do sprzedaży, działki są nie ogrodzone, nie ma na nich mediów, gdyż od wielu lat Wnioskodawczyni z mężem mieszka w USA i jedynie od czasu do czasu razem lub każdy w innym terminie przylatują do kraju na krótkie pobyty.

• Jak napisała w swoim wniosku Wnioskodawczyni bodajże w 1999r. sprzedała jedną działkę z tego kompleksu czterech, zaś drugą teraz w listopadzie 2011 r. i na tę okoliczność załączono kserokopię aktu notarialnego Rep.. Pozostałe dwie zostały zgłoszone do sprzedaży w biurze nieruchomości, jednak na razie nie ma na nie nabywców.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż działek budowlanych powstałych w 1998 r. z podziału jednej większej, nabytej w 1997 r. i stanowiącej majątek osobisty Wnioskodawczyni i jej męża, będzie podlegała podatkowi VAT...

Zdaniem Wnioskodawczyni, zupełnie niezrozumiałe jest dlaczego sprzedaż działek powstałych 13 lat temu z podziału jednej większej działki kupionej za własne pieniądze, stanowiących majątek prywatny i będących od 14 lat w rękach Wnioskodawczyni, mogłaby być opodatkowana VAT, przecież Wnioskodawczyni nie jest handlowcem. Nie kupiła tej działki w celach inwestycyjnych, nie miała zamiaru czerpać zysków ze sprzedaży tych działek.

Do tej sprzedaży Wnioskodawczyni jest zmuszona, gdyż, jak już wspomniała w punkcie 68 - mieszka i zamierza mieszkać jeszcze przez dłuższy okres poza granicami kraju.

W najbliższym czasie dokona sprzedaży jednej działki, jednak nie wie kiedy pojawi się nabywca na pozostałe dwie działki. Z rozmowy z panią z Urzędu Skarbowego, jak Wnioskodawczyni zrozumiała, wynikało, że gdyby sprzedała jedną działkę w jednym roku, a w drugim - następną działkę, to nie płaciłaby podatku VAT.

W przypadku, gdyby musiała zapłacić od sprzedaży tych działek VAT, to skomplikowałaby się jej sytuację, gdyż, musiałaby odstąpić od sprzedaży tych działek lub podwyższyć ceny ofertową o kwotę podatku VAT, przy takiej, jak się zorientowała obecnej podaży działek na polskim rynku nieruchomości byłoby równoznaczne z niemożnością ich sprzedania.

Brak możliwości sprzedaży z tego powodu swojego majątku osobistego, dawno nabytego powoduje zakłócenie wykonywania jako obywateli RP, konstytucyjnie zagwarantowanego prawa własności.

Wnioskodawczyni prosi o dogłębne wyjaśnienie tych zawiłości i jednoznaczną odpowiedź na zadane w punkcie pytanie.

Sprzedaż działek budowlanych stanowiących własność Wnioskodawczyni i jej męża, będących przedmiotem wniosku o interpretację, zarówno ta która nastąpiła jak i dwóch pozostałych, która ma nastąpić (trudno wykluczyć sytuację że nabędzie je w tym samym czasie jeden nabywca) nie powinna być opodatkowana podatkiem VAT. Bowiem pochodzą one z majątku prywatnego moich mocodawców będących osobami fizycznymi nie prowadzącymi działalności gospodarczej nabytego w 1997r. ( kserokopia aktu notarialnego Rep. z dnia w załączeniu) jako jedna działka przeznaczona zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego gminy na cele budownictwa mieszkaniowego jednorodzinnego jak wyjaśnia w swoim wniosku wnioskodawczyni z zamiarem wybudowania tam domu mieszkalnego dla własnych potrzeb. Podział został przeprowadzony jedynie z przyczyn rodzinnych, jak zostało wyjaśnione we wniosku, tj. niemożność finansowa zagospodarowania tak dużego obszaru oraz rychła decyzja o przeprowadzce do USA. Wnioskodawczyni w chwili zakupu tej nieruchomości gruntowej nie miała zamiaru dokonywać odsprzedaży wydzielonych działek z zyskiem dokonali jedynie sprzedaży jednej aby uzyskać środki na planowany wyjazd. Opisany przez Wnioskodawczynię stan faktyczny świadczy, iż zamiar sprzedaży tych działek nastąpił ze względów rodzinnych, a sprzedaż nie powinna być uznana jako działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT definiujących podatnika tego podatku jako między innymi osobę fizyczną wykonującą samodzielną działalność gospodarczą w celach zarobkowych. Owszem sprzedaży tej dokonują uzyskując wyższą cenę niż cena zakupu, ale różnica ta wynika jedynie z faktu, że przez tyle lat posiadania zmieniły się w sposób znaczny ceny rynkowe działek, nie zaś z tego powodu, że je przygotowywali do sprzedaży, bowiem od momentu zakupu nie zmieniła się ich funkcja były i nadal są budowlane, nie były ogrodzone i nadal są bez ogrodzenia, Wnioskodawczyni nie uzbrajała tych działek ( media były i są nadal w drodze). Wobec powyższego nie podejmowano żadnych działań mających wpływ na sprzedaż z zyskiem. Przeglądając bogate orzecznictwo sądowe w tej tematyce można zauważyć, że w przeważającej części sądy administracyjne włącznie z NSA rozpatrujące skargi na decyzje organów podatkowych prezentują pogląd, iż sprzedaż działek budowlanych pochodzących z majątku prywatnego nabytego wiele lat temu przez osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej nie podlega opodatkowaniu VAT nawet gdyby taka sprzedaż następowała częstotliwie. Co prawda użyte w ustawie słowo częstotliwie nie zostało w niej zdefiniowane i może być różnie rozumiane to zgodnie z tymi wyrokami nawet dokonywanie czynności sprzedaży wielokrotnie w niewielkich odstępach czasu nie jest jedyną a tym bardziej najważniejszą przesłanką decydującą o opodatkowaniu lub nie, należy dokonać oceny stanu zaistniałego i przyszłego i wykazać istnienie cech decydujących o tym podatku dokonując analizy pod kątem kto, kiedy i z jakim zamiarem w chwili nabycia dokonywał zakupu.

Wnioskodawczyni w swoim wniosku starała się na te pytania odpowiedzieć opisując stan faktyczny potwierdzony załączonymi przez Pełnomocnika dokumentami i uzupełnieniami wykazując tym, iż w tym przypadku brak znamion, których wystąpienie jest niezbędne do tego aby sprzedaż ta podlegała opodatkowaniu. Wielu obywateli naszego kraju sprzedających działki w sposób wielokrotny, jak mi wiadomo, nie płaci podatku opierając się na ogólnie funkcjonujących w społeczeństwie opiniach, iż te czynności nie podlegają podatkowi VAT. Jednakże z uwagi na niejednoznaczność stanowisk różnych organów podatkowych Wnioskodawczyni zdecydowała zwrócić się z wnioskiem o indywidualną interpretację stanu faktycznego aby nie być w przyszłości narażoną na przykre konsekwencje z czym jej pełnomocnik w pełni się zgadza i prosi o jak najszybsze zajęcie w tej sprawie stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy na terytorium kraju.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza ? według ust.

Aby jednak dostawa podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być dokonana przez podatnika podatku od towarów i usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Ze wskazanych regulacji wynika, że dostawa gruntów, co do zasady, jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. W świetle zaś definicji zawartych w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Aby dostawę towarów (np. gruntów) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takie czynności wielokrotnie, a sprzedawane towary zostały nabyte w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług ? w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie ? musi ona być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła w 1997 r. działkę o pow. 4477 m2, przeznaczoną w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne, z zamiarem wybudowania na niej domu. Z uwagi na fakt, iż ww. działka okazała się zbyt duża do ogrodzenia i zagospodarowania, to w 1998 r. została podzielona na cztery mniejsze działki. Niedługo po tym, Wnioskodawczyni otrzymała propozycję od najbliższej rodziny mieszkającej poza granicami kraju na dołączenie do nich. Na potrzeby sfinansowania swojej przeprowadzki poza granice kraju, w 1999 r. Wnioskodawczyni sprzedała jedną z działek, natomiast w stosunku do pozostałych działek Wnioskodawczyni zamierzała na jednej (po powrocie do kraju) pobudować dom dla własnych potrzeb, zaś dwie pozostałe przeznaczyć dla rodzeństwa, gdy zdecydują się na powrót do kraju. W 2010 r. Wnioskodawczyni postanowiła sprzedać jedną z trzech działek z uwagi na zmianę sytuacji rodzinnej, gdyż ani ona ani jej rodzeństwo nie zamierzają w najbliższym czasie wrócić do Polski. W momencie składania wniosku jedna z trzech działek Wnioskodawczyni, które są przedmiotem wniosku została sprzedana w dniu 10.11.2011r. Ponadto Zainteresowana wskazała, iż przedmiotowe działki nie były wykorzystywane w żadnej działalności gospodarczej, w tym rolniczej. Działki te nie były przedmiotem dzierżawy, czy innej umowy o podobnym charakterze, ani nie były również udostępnianie odpłatnie lub nieodpłatnie osobom trzecim.

Mając na uwadze powyższe oraz treść powołanych regulacji, stwierdzić należy, że mimo, iż grunty spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, z okoliczności niniejszej sprawy nie wynika, aby dokonując sprzedaży wydzielonych działek budowlanych, Wnioskodawczyni będzie działała w charakterze handlowca. Nie można stwierdzić, że Zainteresowana nabyła #189; udziału w nieruchomości o pow. 4477 m2 w celu dalszej odsprzedaży, czy w celach zarobkowych. Z treści wniosku wynika bowiem, iż przedmiotową nieruchomość Wnioskodawczyni nabyła do celów osobistych i rodzinnych, tj. z zamiarem wybudowania domu, a ponadto Podatniczka nie podjęła żadnych czynności zmierzających do sprzedaży działek (np. uzbrojenie terenu, postawienie ogrodzeniA). W konsekwencji sprzedając wydzielone działki budowlane z przedmiotowej nieruchomości, Wnioskodawczyni będzie korzystała z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zatem ww. czynność sprzedaży oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług zastosowania nie mają.

Reasumując należy uznać - mając również na uwadze aktualne orzecznictwo sądowe, w tym wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C 180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C 181/10), że sprzedaż wydzielonych działek z przedmiotowej nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać Wnioskodawczynię za podatnika tego podatku.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

W tym miejscu zaznaczyć należy, iż interpretacja indywidualna wydana na wniosek Zainteresowanej nie ma mocy wiążącej dla małżonka Wnioskodawczyni. Stosownie do treści art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacje wydawane są w indywidualnych sprawach wnioskodawcy, w związku z tym skutki prawne, czy też ewentualna ochrona, określone w art. 14k -14n mogą dotyczyć wyłącznie podmiotu, który uzyskał interpretację indywidualną.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.