Czy dla tego typu operacji gospodarczej obowiązek podatkowy leży po stronie Wnioskodawcy jako podatnika (...)

UZASADNIENIE

W dniu 09 lutego 2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia obowiązku podatkowego w przypadku wyłącznego dystrybuowania w Polsce towarów, produkowanych przez firmę zlokalizowaną we Włoszech.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawiony następujący stan faktyczny.

Od niemal 10 lat Wnioskodawca Współpracuje z firmą zlokalizowaną we Włoszech. Spółka otrzymywała od niej prawo wyłączności do dystrybuowania w Polsce towarów przez nią produkowanych. Jako dostawca firma ta podała swój numer identyfikacji podatkowej UE. Po zmianie zarządu ww. firmy zdarzyła się w listopadzie sytuacja, że firma ta sprzedała jednemu z naszych polskich klientów towar w ramach WDT, wysyłając ów towar bezpośrednio do odbiorcy bez udziału Wnioskodawcy. Następnie firma otrzymała informację od włoskiego partnera o dokonaniu tej transakcji wraz z określeniem, należnej dla nas zdaniem Włochów, 3% -owej prowizji od zrealizowanej dostawy.

Wnioskodawca nadmienia, iż pisemnej umowy na pośrednictwo w sprzedaży z firma włoską nie została zawarta, ani nie była to forma umowy trójstronnej.

Firma wystawiała fakturę dla kontrahenta włoskiego obciążając go prowizją od sprzedaży, wraz z podatkiem VAT należnym w wysokości 22%. Firma włoska odmówiła jednak zapłaty pełnej kwoty wraz z podatkiem, twierdząc, iż nie może odliczyć podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dla tego typu operacji gospodarczej obowiązek podatkowy leży po stronie Wnioskodawcy jako podatnika polskiego i właściwe było opodatkowanie przez Spółkę transakcji jako usługodawcę... Czy też Spółka powinna obowiązek podatkowy przerzucić na kontrahenta włoskiego...

Zdaniem Wnioskodawcy prowizja, którą zaoferowała Spółce firma włoska od obrotu dokonanego z Wnioskodawcy polskim klientem, któremu dostarczała już ten sam towar jako dystrybutor wyrobów firmy włoskiej, nie miała charakteru usługi materialnej.

Uprzednie czynności marketingowe w celu pozyskania firmy polskiej jako odbiorcy towarów sprowadzanych przez Wnioskodawcę z Włoch i kontakty handlowe odbywały się na ternie Polski, jak również procentowy sposób wyliczania wysokości prowizji uzależnionej od obrotu wskazuje bardziej na usługę marketingu bezpośredniego, opodatkowanego wg miejsca siedziby usługobiorcy.

Trudność sprawia tu samo zakwalifikowanie charakteru tejże transakcji gospodarczej, ponieważ w wewnątrzwspólnotowych kontaktach, sytuacja taka zaistniała po raz pierwszy, dotychczas Spółka korzystała z prawa wyłączności na Polskę w ramach sprzedaży towarów sprowadzanych przez Wnioskodawcę od kontrahenta włoskiego. Wychodząc z powyższego założenia Spółka nie skorzystała z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług , art. 29 ust. 4 wymieniających katalog usług niematerialnych, w przypadku których obowiązek podatkowy leżał po stronie usługodawcy lecz Wnioskodawca skupił się na zasadach ogólnych art. 27 ust. 1.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 w/w ustawy przez dostawę towarów rozumie się, co do zasady, przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

W świetle powyższych przepisów czynności, o których mowa w przedmiotowym wniosku (pośrednictwo w wyszukiwaniu kontrahentów), stanowią niewątpliwie świadczenie usług, przy czym podlegają one opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jedynie wtedy, gdy przepisy prawa podatkowego uznają je za wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Rozdział 3 ustawy o podatku od towarów i usług dokonuje określenia miejsca świadczenia przy świadczeniu usług, co wskazuje wprost na miejsce opodatkowania usług.

Wyrażona w art. 27 ust. 1 w/w ustawy podstawowa zasada opodatkowania usług stanowi, że w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi ? miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności ? miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Od w/w zasady ustawodawca określił jednak szereg wyjątków zawartych m. in. w przepisach art. 27 ust. 2-6 i art. 28 ustawy, wobec czego podstawowa zasada opodatkowania usług ma zastosowanie dopiero w sytuacji, gdy nie jest możliwe zakwalifikowanie danej usługi do żadnej z kategorii wyjątków wymienionych w art. 27 ust. 2-6 i art. 28 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Podatnik świadczy usługi bezpośrednio związane z dostawą towarów z Włoch do Polski polegające na wyszukiwaniu kontrahentów na terytorium RP, którzy będą dokonywali wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów z Włoch. Przedmiotowe usługi będą świadczone na rzecz włoskiego kontrahenta, którego numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium Włoch, będzie figurował na wystawionej przez Spółkę fakturze za wykonaną usługę pośrednictwa.

Mając na uwadze powyższe zauważyć należy, iż w przypadku świadczenia usług wykonywanych przez pośredników, które związane są z dostawą towarów, obowiązuje szczególna reguła ustalania miejsca świadczenia tej usługi. Reguła ta zawarta jest w przepisach art. 28 ust. 5. Stosownie do treści art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. c) ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku usług wykonywanych przez pośredników, działających w imieniu i na rzecz osób trzecich, związanych bezpośrednio z dostawą towarów ? miejscem świadczenia tych usług jest miejsce dokonania dostawy towarów - z zastrzeżeniem ust. 6. Miejscem dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Jednocześnie zgodnie z treścią art. 28 ust. 6 ustawy o VAT w przypadku gdy nabywca usługi podał dla tej czynności świadczącemu usługę numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym zgodnie z ust. 5 ma miejsce świadczenia usługa, miejscem świadczenia usług jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer.

Uwzględniając cyt. wyżej przepisy w przypadku usługi wykonywanej przez pośrednika działającego w imieniu i na rzecz osoby trzeciej, związanej bezpośrednio z dostawą towarów miejsce świadczenia określić należy na podstawie art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. c ustawy albo art. 28 ust. 6 ustawy. Zauważyć przy tym jednak należy, iż przepis art. 28 ust. 6 ustawy znajduje zastosowanie pod warunkiem, że nabywca usługi podał dla tej czynności świadczącemu usługę numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym zgodnie z ust. 5 ma miejsce świadczenia usługa. Tym samym musi być to numer dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez kraj inny niż kraj, w którym ma miejsce dokonanie dostawy towarów (kraj, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy).

Z uwagi na to, iż w przedmiotowej sprawie nabywca usługi (kontrahent włoski) podał numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej, nadany przez państwo członkowskie, na którym zgodnie z ust. 5 art. 28 cyt. ustawy, ma miejsce świadczenia przedmiotowa usługa pośrednictwa, zacytowany wyżej ust. 6 art. 28 nie ma zastosowania.

Zatem usługi pośrednictwa związanego z dostawą towarów, które będzie wykonywał Podatnik w imieniu i na rzecz firmy włoskiej będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z regulacją art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. c) ustawy, tj. na terenie kraju, w którym dokonana będzie dostawa towarów. Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy ? miejscem dokonania dostawy ? w przypadku sprzedaży towarów wysyłanych bądź transportowanych z Włoch do Polski ? będzie kraj, w którym rozpocznie się wysyłka towarów, czyli Włochy. Tam też będzie podlegała opodatkowaniu transakcja pośrednictwa dokonywana przez Wnioskodawcę.

W świetle powyższego, usługa pośrednictwa w dostawie towarów, której dotyczy zapytanie nie będzie podlegała opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego ? stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.