opodatkowanie podatkiem VAT transakcji zbycia działek

UZASADNIENIE

W dniu 13 lutego 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT transakcji zbycia działek.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 kwietnia 2012 r. (data nadania 11 kwietnia 2012 r., data wpływu 12 kwietnia 2012 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. organu z dnia 23 marca 2012 r. nr IPPP2/443-166/12-2/KG (skuteczne doręczenie w dniu 5 kwietnia 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Dnia 28 kwietnia 2009 roku Wnioskodawczyni jako osoba fizyczna nabyła od swoich rodziców w drodze darowizny działkę. Od chwili nabycia Strona jest jedyną właścicielką przedmiotowej działki. Dnia 28 kwietnia 2009 roku Wnioskodawczyni nabyła także w drodze darowizny prawo współwłasności 1/2 (jednej drugiej) działki o numerze ewidencyjnym 10.

W dniu 24 marca 2011 roku uprawomocnił się ostateczny podział w/w. działek. W wyniku tego podziału ujawnione zostały nowe numery ewidencyjne: 9/1, 9/2, 9/3, 9/4, 9/5, 9/6, 9/7, 9/8, 9/9, 9/10, 9/11, 9/12, 9/13, 10/1, 10/2, 10/3, 10/4, 10/5, 10/6, 10/7. W dniu 15 lipca 2011 roku Wnioskodawczyni sprzedała działkę o numerze ewidencyjnym 9/7, następnie w dniu 7 grudnia 2011 roku sprzedała drugą działkę o numerze ewidencyjnym 9/8. Dodatkowo Strona zamierza sprzedać dwie kolejne działki powstałe z w/w. podziału.

Pismem z dnia 10 kwietnia 2012 r. Wnioskodawczyni wskazała, iż nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Nieruchomości będące przedmiotem planowanej transakcji sprzedaży nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej, nie były przedmiotem najmu, dzierżawy ani żadnej umowy o podobnym charakterze. Nie były ponadto podejmowanie działania marketingowe w stosunku do przedmiotowych nieruchomości. Strona nie prowadziła także działań prowadzących do uzbrojenia terenu przeznaczonego do sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy można przypisać sprzedaży dwóch działek, (pierwszej sprzedanej w dniu 15 lipca 2011 roku, drugiej w dniu 7 grudnia 2011 roku) powstałych wskutek podziału z działki nabytej w drodze darowizny znamiona działalności gospodarczej prowadzonej z zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy, przy założeniu, że podzielone działki zostały sprzedane z zamiarem przeznaczenia środków uzyskanych ze sprzedaży na własne cele mieszkaniowe... I czy tym samym wynika dla mnie jako podatnika obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług
2. Czy przy zaistniałej w przyszłości sprzedaży trzeciej i czwartej działki wyodrębnionych z podziału działki nabytej w drodze darowizny powstanie obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług mimo, że środki, które zostaną uzyskane ze sprzedaży zostaną przeznaczone na własne cele mieszkaniowe...
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Z racji sprzedaży dwóch działek powstałych z podziału działki nabytej w drodze darowizny nie można mówić, że Wnioskodawczyni działała jako handlowiec będący podatnikiem podatku od towarów i usług, a jedynie dokonała sprzedaży swojego majątku prywatnego, wykonując tym samym swoje prawo własności.

Ad. 2.

Z racji zamiaru sprzedaży kolejnych działek powstałych z podziału działki nabytej w drodze darowizny nie można mówić, że Wnioskodawczyni będzie działać jako handlowiec będący podatnikiem podatku od towarów i usług, a jedynie dokona sprzedaży swojego majątku prywatnego, wykonując tym samym swoje prawo własności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054) opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza ? zgodnie z ust. 2 art. 15 cyt. ustawy ? obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby dostawę towarów (np. gruntów) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a sprzedawane towary czy usługi zostały nabyte w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług ? w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie ? musi ona być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że osoba fizyczna nieprowadząca regularnej, czy zorganizowanej działalności gospodarczej w zakresie handlu nieruchomościami, dokonująca jednorazowej lub okazjonalnych transakcji, nie występuje w charakterze podatnika od towarów i usług. Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku prywatnego (np. gruntu), a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, to czynność taka nie oznacza prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Wyprzedaż majątku prywatnego przez osobę fizyczną, nawet jeżeli przybierze w określonym przedziale czasowym charakter częstotliwy, nie może być uznana za działalność handlową, czyniącą tenże podmiot podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni jako osoba fizyczna nabyła od swoich rodziców w drodze darowizny działkę o numerze ewidencyjnym 9. Od chwili nabycia Strona jest jedyną właścicielką przedmiotowej działki. Ponadto Wnioskodawczyni nabyła także w drodze darowizny prawo współwłasności 1/2 (jednej drugiej) działki o numerze ewidencyjnym 10.

W dniu 24 marca 2011 roku uprawomocnił się ostateczny podział w/w. działek. W wyniku tego podziału ujawnione zostały nowe numery ewidencyjne: 9/1, 9/2, 9/3, 9/4, 9/5, 9/6, 9/7, 9/8, 9/9, 9/10, 9/11, 9/12, 9/13, 10/1, 10/2, 10/3, 10/4, 10/5, 10/6, 10/7. W dniu 15 lipca 2011 roku Wnioskodawczyni sprzedała działkę o numerze ewidencyjnym 9/7, następnie w dniu 7 grudnia 2011 roku sprzedała drugą działkę o numerze ewidencyjnym 9/8. Dodatkowo Strona zamierza sprzedać dwie kolejne działki powstałe z w/w. podziału.

Ponadto Wnioskodawczyni nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Nieruchomości będące przedmiotem planowanej transakcji sprzedaży nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej, nie były przedmiotem najmu, dzierżawy ani żadnej umowy o podobnym charakterze. Nie były ponadto podejmowanie działania marketingowe w stosunku do przedmiotowych nieruchomości. Strona nie prowadziła także działań prowadzących do uzbrojenia terenu przeznaczonego do sprzedaży.

Mając na uwadze powyższe oraz treść powołanych regulacji, stwierdzić należy, że mimo, iż grunty spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, z okoliczności niniejszej sprawy nie wynika, aby dokonując sprzedaży niezabudowanych nieruchomości, Wnioskodawczyni działała w charakterze handlowca. Nie można stwierdzić, że Zainteresowana nabyła przedmiotowe nieruchomości w celu dalszej odsprzedaży, czy w celach zarobkowych. Z treści wniosku wynika, iż grunty te zostały nabyte w drodze darowizny. Nie można zatem stwierdzić, że Wnioskodawczyni nieruchomości te zakupiła w celu dalszej odsprzedaży, czy w celach zarobkowych. Zainteresowana nie podejmowała aktywnych działań - celem zbycia przedmiotowego gruntu w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców, czyli typowych dla działalności handlowej. Zatem, w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia ze zwykłym wykonywaniem przez Stronę prawa własności, które nie może być same z siebie uznane za prowadzenie działalności gospodarczej.

Reasumując, Wnioskodawczyni będzie korzystała z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Tym samym, zarówno czynność sprzedaży działek dokonana w dniu 15 lipca 2011 r. i 7 grudnia 2011 r., jak i planowana transakcja zbycia dwóch kolejnych nieruchomości oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług zastosowania nie mają.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja dotyczy wniosku w części dotyczącej podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.